Ὁ σεπτὸς πατριαρχικὸς θρόνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως στὴ δισχιλιόχρονη ἱστορική του πορεία ἀνάδειξε μιὰ πληθώρα ἁγίων Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι λαμπρύνουν τὴν Ἐκκλησία μας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Μητροφάνης, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ἕνας ὄντως σπουδαῖος ἄνδρας, ὁ ὁποῖος διαδραμάτισε τὸ δικό του ρόλο στὴν μετὰ τοὺς διωγμοὺς ἐποχὴ τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε στὶς ἀρχὲς τοῦ 3ου […]
Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Θείας Λειτουργίας. Κατὰ Ματθαῖον, (Κεφ. στ΄ 22 – 33.) Ὁ λύχνος τοῦ σώματος ἐστιν ὁ ὀφθαλμός, ἐὰν οὒν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοὺς ἤ, ὅλον το σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται, ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ἤ, ὅλον το σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὒν τὸ φῶς τὸ ἐν σοῖ σκότος ἐστι, […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου Σάββα ΒΑΔΙΖΕ κάποτε ὁ μακάριος Σάββας πρὸς τὸν Ἰορδάνη μαζὶ μ’ ἕνα δόκιμο μοναχό, νέο στὴν ἡλικία. Στὸ δρόμο συναντοῦσαν πολλοὺς κοσμικούς. Ἀνάμεσα τοὺς ἦταν καὶ μία ὄμορφη κοπέλα – παγίδα, ἀπὸ τὴν ὁποία δὲν ἦταν εὔκολο νὰ ξεφύγει τὸ βλέμμα τοῦ ἀπρόσεκτου. Ἀφοῦ τὴν προσπέρασαν, ὁ Σάββας, γιὰ νὰ […]
Τοῦ Παλλαδίου Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ Μωυσῆς ὁ Αἰθίοψ, ποὺ πρῶτα ἦταν ἀρχηγὸς μεγάλης συμμορίας ληστῶν καὶ μετὰ ἔγινε μοναχὸς δοκιμότατος καὶ ἱερέας καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους πατέρες, στὶς ἀρχὲς τῆς μοναχικῆς του ζωῆς, πολεμήθηκε τόσο πολὺ ἀπὸ τὸ δαίμονα τῆς πορνείας, ὥστε παρὰ λίγο νὰ παραιτηθεῖ ἀπὸ τὸ σκοπό του. Ἀντιστάθηκε ὅμως στὸν ἐχθρὸ μὲ […]
Τοῦ Παλλαδίου ΚΑΠΟΤΕ ὁ δαίμονας τῆς πορνείας πολέμησε σκληρὰ τὸν μακάριο διάκονο Εὔαγριο. Καὶ ὅπως μᾶς διηγήθηκε ὁ ἴδιος, ἔμεινε μίαν ὁλόκληρη νύχτα γυμνός, χειμώνα καιρό, μέσα σ’ ἕνα πηγάδι, ὥσπου πάγωσαν οἱ σάρκες του. Διηγοῦνται γιὰ τὸν μακάριο Ἀμμώνιο, τὸ μαθητὴ τοῦ ὁσίου Παμβῶ, ὅτι τὸ σῶμα του δὲν τὸ λυπήθηκε ποτέ, ὅταν ξεσηκωνόταν […]
Τοῦ Παλλαδίου ΠΟΤΕ δὲν θ’ ἁμαρτήσεις, ὅταν τρῶς μὲ μέτρο καὶ ὅταν ἐγκρατεύεσαι πάλι μὲ μέτρο. Προτιμότερο εἶναι νὰ πίνεις κρασὶ μὲ διάκριση, παρὰ νὰ πίνεις νερὸ μὲ ὑπερηφάνεια. καὶ πάρε σὰν παράδειγμα ἐκείνους ποὺ ἔπιναν τὸ κρασὶ μὲ εὐσεβῆ διάκριση, καθὼς κι ἐκείνους ποὺ τὸ περιφρονοῦσαν ἀπὸ ἄλογη ἔπαρση: Ὁ Ἰωσὴφ ἤπιε κάποτε κρασί, […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου Σάββα Ο ΟΣΙΟΣ Σάββας, ὅταν ἦταν ἀκόμα νέος καὶ ζοῦσε στὴ μονὴ τῶν Φλαβιανῶν, ποὺ βρισκόταν στὴν Καππαδοκία, εἴκοσι στάδια μακριὰ ἀπὸ τὴ Μουταλάσκη, τὸ χωριό του, ἀσκοῦσε τὸν ἑαυτό του καὶ μὲ κάθε ἄλλη ἐγκράτεια, προπαντὸς ὅμως μ’ ἐκείνη ποὺ ἀναφέρεται στὴν ἡδονὴ τοῦ λάρυγγα καὶ στὴ φροντίδα καὶ […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΑΓΙΑ Συγκλητική, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀρετὲς ποὺ εἶχε, δὲν παραμελοῦσε καὶ τὸ σωτήριο γιὰ τὸ σῶμα φάρμακο: Τὴ νηστεία. Τόσο πολὺ τὴν ἀγαποῦσε, ὥστε τίποτε ἄλλο νὰ μὴ θεωρεῖ ἰσάξιό της. Γιατί πίστευε oτι ἢ νηστεία εἶναι ὁ φύλακας καὶ τὸ θεμέλιο τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Ὅπως ἀπὸ […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΑΓΙΑ Συγκλητική, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀρετὲς ποὺ εἶχε, δὲν παραμελοῦσε καὶ τὸ σωτήριο γιὰ τὸ σῶμα φάρμακο: Τὴ νηστεία. Τόσο πολὺ τὴν ἀγαποῦσε, ὥστε τίποτε ἄλλο νὰ μὴ θεωρεῖ ἰσάξιό της. Γιατί πίστευε oτι ἢ νηστεία εἶναι ὁ φύλακας καὶ τὸ θεμέλιο τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Ὅπως ἀπὸ […]
ΑΥΤΟΣ ποὺ φοβᾶται τὴν ἀσθένεια τοῦ σώματος, δὲν φτάνει στὸ μέτρο τῶν φυσικῶν τοῦ δυνατοτήτων οὔτε μπορεῖ ν’ ἀποκτήσει τὶς ἀρετές- ἂν ὅμως προσπέφτει κανεὶς στὸ Θεὸ σὲ κάθε κόπο του, ὁ Θεὸς ἔχει τὴ δύναμη νὰ τὸν ἀναπαύσει. Γιατί, ἂν ὁ Γεδεῶν δὲν ἔσπαγε τὶς στάμνες, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ δεῖ τὸ φῶς τῶν […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος ΘΕΛΟΝΤΑΣ ὁ μακάριος Ἰωάννης νὰ διορθώσει ἐκείνους τοὺς ράθυμους, ποὺ δὲν συμμετεῖχαν μὲ ἐπιμέλεια στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, ἔκανε κάτι τὸ ἀξιομνημόνευτο: Μίαν ἐπίσημη μέρα – ἐπειδὴ εἶχε διαπιστώσει ὅτι πολλοὶ ἀμελεῖς ἔβγαιναν μετὰ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου ἀπὸ τὴν ἐκκλησία καὶ φλυαροῦσαν ἄσκοπα μεταξὺ τοὺς – […]
Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου ΑΓΙΟΣ Αἰκύτιος, ποὺ ἀξιώθηκε νὰ λάβει ἀπὸ τὸ Θεὸ μεγάλα χαρίσματα καὶ ὁδήγησε στὸν Κύριο, μὲ τὸ κήρυγμα καὶ τὴ διδασκαλία του, πολλὲς ψυχές, ὅπως ἐκεῖνος τοῦ εἶχε παραγγείλει, φοροῦσε τόσο φτωχικὰ ροῦχα, ὥστε, ὅταν χαιρετοῦσε κάποιους ποὺ δὲν τὸν γνώριζαν, ἀπαξιοῦσαν νὰ τοῦ ἀνταποδώσουν τὸ χαιρετισμό. Καὶ ὅταν κινοῦσε […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ ἐλεήμονος ΠΟΙΟΣ θὰ μποροῦσε νὰ διηγηθεῖ ἱκανοποιητικὰ τὴ λιτότητα τῆς διατροφῆς καὶ τὴν εὐτέλεια τῆς ἐνδυμασίας καὶ τὴν ἁπλότητα τῆς στρωμνῆς τοῦ θαυμαστοῦ Ἰωάννου, τοῦ πατριάρχου (Ἀλεξανδρείας); Γιατί, μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες ἀρετὲς (ποὺ ἀσκοῦσε), οὔτε κι αὐτὴ (τὴν ἀρετὴ τῆς λιτότητας) δὲν παραμελοῦσε. Ἔτσι καὶ σ’ αὐτὰ […]
Τοῦ Ἁγίου Ἔφραιμ ΑΔΕΛΦΕ, γιατί πλανιέσαι καί, παρασυρμένος ἀπ’ τὸ διάβολο, ἀνέρχεσαι σὲ ἀξιώματα ποῦ δὲν θὰ σὲ ὠφελήσουν, περιβάλλοντας τὸν ἑαυτό σου μὲ (ἐφήμερη) τιμή;” Ἄκου τὸν ἀπόστολο, ποὺ λέει: «οὐ γὰρ ὁ ἑαυτὸν συνιστῶν, ἐκεῖνός ἐστι δόκιμος, ἀλλ’ ἂν ὁ Κύριος συνίστησιν» (Β’ Κόρ. 10:18). Ἄλλα καὶ ὁ Κύριος λέει: «Πὼς δύνασθε ὑμεῖς […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ Ο ΑΒΒΑΣ Ἀντώνιος εἶπε: Εἶδα ὅλες τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες πάνω στὴ γῆ, κι ἀναστενάζοντας εἶπα “ποιὸς ἄραγε τὶς περνάει (χωρὶς νὰ παγιδευτεῖ); Καὶ ἄκουσα μία φωνὴ νὰ μοῦ λέει: “Ἡ ταπεινοφροσύνη!” . Ὁ ἴδιος εἶπε στὸν ἀββᾶ Ποιμένα: Τὸ ἔργο τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τοῦτο: Νὰ παίρνει ἐπάνω τοῦ τὴν εὐθύνη γιὰ […]
Ἀπὸ τὸ Βίο τῆς Ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητικὴ ἔλεγε, ὅτι ἡ ταπεινοφροσύνη εἴναι τόσο μεγάλη (ἀρετή), ὥστε ὁ διάβολος, ἐνῶ μπορεῖ ὅλες σχεδὸν τὶς ἀρετὲς νὰ τὶς μιμεῖται, αὐτὴν οὔτε ποὺ ξέρει κὰν τί εἶναι. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπόστολος Πέτρος, γνωρίζοντας πόση ἀσφάλεια καὶ σταθερότητα ἐξασφαλίζει αὐτὴ (στὴν πνευματικὴ ζωή), μᾶς προτρέπει νὰ […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΕΝΑΣ γέροντας εἶπε: Ἂν ἀρρωστήσεις καὶ ζητήσεις ἀπὸ κάποιο νὰ σοῦ δώσει ἕνα πράγμα ποὺ χρειάζεσαι, καὶ δὲν σοῦ τὸ δώσει, μὴ γογγύσεις ἐναντίον του, ἀλλὰ πές: “Ἂν ἤμουν ἄξιος νὰ τὸ πάρω, θὰ πληροφοροῦσε ὁ Θεὸς τὸν ἀδελφὸ νὰ μοῦ τὸ προσφέρει σὰν ἐλεημοσύνη” . Εἶπε πάλι (ὁ ἴδιος): Ἂν σὲ […]
ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Ο ΑΒΒΑΣ Ἀγάθων εἶπε, ὅτι ὁ ὀργίλος, καὶ νεκρὸ ἂν ἀναστήσει, δὲν ἐΊναι δεκτὸς ἀπὸ τὸ Θεό. Ὁ μακάριος Ζωσιμᾶς ἔλεγε, ὅτι ἡ ἀρχὴ τῆς συγκρατήσεώς του. θυμοῦ εἶναι τὸ νὰ ταράζεται κανεὶς καὶ νὰ μὴ μιλάει. ἀπ’ αὐτὸ φτάνει μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, στὸ νὰ μὴν ταράζεται διόλου. : Ὁ […]
Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου Η ΚΑΤΑΝΥΞΗ ἐμφανίζεται μὲ πολλὲς μορφὲς (πνευματικῆς) ὡραιότητας. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἱερεμίας λέει: «Διαμερισμὸς ὑδάτων κατήγαγεν ὁ ὀφθαλμός μου» (πρβλ. Θρ. Ἱερ. 3:47). Δυὸ πάντως εἶναι τὰ σπουδαιότερα εἴδη τῆς κατανύξεως: “Ὅταν ἡ ψυχῆ διψάσει τὸ Θεό, αἰσθάνεται κατάνυξη πρῶτα ἀπὸ τὸ φόβο κι ἔπειτα (κατάνυξη) ἀπὸ τὸν πόθο. […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ὁσίου Συμεὼν τοῦ ἐν τῇ μάνδρᾳ ΟΤΑΝ ὁ (ὅσιος) Συμεὼν σοφίστηκε τὸν πρωτόγνωρο (γιὰ τὴν ἐποχή του) τρόπο ἀσκήσεως πάνω στὸ στύλο καὶ δια¬δόθηκε ἔντονα ἢ φήμη τοῦ παντοῦ, οἱ ἐρημίτες πατέρες ξαφνιάστηκαν ἀπὸ τὸ ἀσυνήθιστο καὶ παράδοξο αὐτὸ ἐγχείρημα. Τοῦ στέλνουν λοιπὸν κάποιους μὲ τὴν ἐντολὴ νὰ τὸν ἐπιπλήξουν γιὰ […]
