ΠΡΟΣΟΧΗ
Οἱ εὐχὲς αὐτὲς διαβάζονται μόνον ἀπὸ τὸν ἱερέα, δηλ. ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει κανονικὴ καὶ ἀκώλυτο ἱερωσύνη. Οἱ ἐξορκισμοὶ ποτὲ δὲν διαβάζονται ἀπὸ λαϊκούς, ἀπὸ δῆθεν «χαρισματικὲς» γυναῖκες ἤ «καλοκάγαθους» παπποῦδες.
Τὸ παρὸν ἐγένετο ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ ἐν τῷ Μικρῷ Εὐχολογίῳ τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας κειμένου, κατὰ τὴν ἔκδοσιν τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Τοῦ Μεγάλου Βασιλείου
Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὁ Θεὸς τῶν θεῶν καὶ Κύριος τῶν κυρίων, ὁ τῶν πυρίνων ταγμάτων δημιουργὸς καὶ τῶν αὓλων δυνάμεων τεχνουργός· ὁ τῶν ἐπουρανίων καὶ τῶν ἐπιγείων τεχνίτης· ὄν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων, οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ὃν φοβεῖται καὶ τρέμει πᾶσα ἡ κτίσις· ὁ τὸν τραχηλιάσαντἀ ποτε ἀρχιστράτηγον καἰ τὴν τούτου λειτουργίαν παρακοῇ ἀθετήσαντα ῥήξας ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τοὺς συναποστάτας αὐτῷ ἀγγέλους, δαίμονας γενομένους, εἰς σκότωσιν βυθοῦ ταρταρώσας, δὸς τὸν ἀφορκισμὸν τοῦτον, ἐπὶ τῷ φρυκτῷ ὀνόματί σου τελούμενον, φόβῳ γενέσθαι αὐτῷ τῷ προηγουμένῳ τῆς πονηρίας καὶ πάσαις ταῖς φάλαγξιν αὐτοῦ, ταῖς συνεκπεσούσαις αὐτῷ ἐκ τῆς ἄνω φωτοφορίας, καἱ τρέψον αὐτὸν εἰς φυγὴν καὶ ἐπίταξον αὑτῷ καὶ τοῖς δαίμοσιν αὐτοῦ ἀναχωρῆσαι παντελῶς ἵνα μή τι βλαβερὸν κατὰ τῆς ἐσφραγισμένης εἰκόνος ἐργάσηται· ἀλλὰ λαβέτωσαν ἰσχὺν οὗτοι οἱ ἐσφραγισμένοι κραταιότητος τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ. Σοῦ γἁρ ὑμνεῖται καἰ μεγαλύνεται καἱ παρὰ πάσης πνοῆς ἐν φόβῳ δοξάζεται τὸ πανάγιον ὄνομα, τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Read more
Κύριε ὁ Θεὸς ἠμῶν, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, Ὁ Παντοκράτωρ καὶ Παντοδύναμος, ὁ ποιῶν πάντα καὶ μετασκευάζων μόνω τῷ βούλεσθαι, ὁ ἐν τὴν ἐπταπλάσιον καμίνον καὶ τὴν φλόγα τὴν ἐν Βαβυλώνι εἰς δρόσον μεταβαλών καὶ τοὺς ἁγίους σου τρεῖς παίδας σώους διαφύλαξας, ὁ Ἰατρὸς καὶ Θεραπευτής τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ἡ ἀσφάλεια τῶν εἰς σὲ ἐλπιζόντων, σοῦ δεόμεθα καὶ σὲ παρακαλοῦμεν, ἀπόστησον, φυγάδευσον καὶ ἀπέλασον πάσαν διαβολικὴν ἐνέργειαν, πάσαν σατανικὴν ἕφοδο καὶ πάσαν ἐπιβουλήν, περιέργειάν τε πονηράν καὶ βλάβην καὶ ὀφθαλμῶν βασκανίαν τῶν κακοποιῶν καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τοῦ δούλου σου (τοῦδε) καὶ ἢ ὑπὸ ὡραιότητος ἢ ἀνδρείας ἢ εὐτυχίας ἢ ζήλου καὶ φθόνου ἢ βασκανίας συνέβη, αὐτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, ἔκτεινον τὴν κραταιάν σου χείρα καὶ τὸν βραχίονά σου τὸν ἰσχυρὸν καὶ ὕψιστον καὶ ἐπισκοπών ἐπισκόπησον τὸ πλάσμα σου τοῦτο καὶ κατάπεμψον αὐτῷ Ἄγγελον εἰρηνικόν, κραταιόν, ψυχῆς καὶ σώματος φύλακα, ὃς ἐπιτιμήσει καὶ ἀπελάσει ἀπ΄αὐτοῦ πάσαν βλάβην, πάσαν πονηρᾶν βουλήν, πάσαν φαρμακείαν καὶ βασκανίαν τῶν φθοροποιῶν καὶ φθονερῶν ἀνθρώπων· ἴνα ὑπό σοῦ ὁ σὸς ἱκέτης φρουρούμενος μετ΄εὐχαριστίας ψάλλη σοι· Κύριος ἐμοὶ βοηθὸς καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἂνθρωπος· καὶ πάλιν· Οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ΄ἐμοῦ εἴ· ὅτι σὺ εἴ ὁ Θεός, κραταίωμά μου, ἰσχυρὸς ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, Πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ναὶ Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, φεῖσαι τοῦ πλάσματός σου καὶ σῶσον τὸν δοῦλον σου ἀπὸ πάσης βλάβης καὶ ἐπηρείας τῆς ἐκ βασκανίας γινομένης καὶ ἀνώτερον αὐτὸν παντὸς κακοῦ διαφύλαξον· πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τῶν φωτοειδῶν Ἀρχαγγέλων καὶ παντῶν σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν”.
