Στὸ περιβόλι τῆς Παναγίας μας, ἡ παρουσία τῆς Παναγίας μας εἶναι ἔντονη. Παντοῦ φαίνεται νὰ ὑπάρχει ἡ παρουσία Τῆς. Ἀκόμα καὶ ὁ προσκυνητὴς μπορεῖ νὰ νοιώσει τὴν εὐλογία Της καὶ ὅτι ἡ ἀκούραστη μεσίτριά μας σκεπάζει μὲ στοργὴ τὸ ἁγιώνυμο Ὅρος της. Ἄλλωστε εἶναι ἡ προστάτις τοῦ Μοναχισμοῦ μας καὶ ἡ μητέρα ὅλων τῶν Μοναχῶν. […]
ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ (Α΄ – ΛΓ΄) ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΟΥ ΛΟΓΟΙ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ Κατήχηση A΄. Ότι πρέπει να μη ζούμε ανέμελα, αλλά να προσέχουμε τους εαυτούς μας και να είμαστε έτοιμοι σε κάθε στιγμή. Κατήχηση Β΄. Ότι πρέπει να επιτελούμε τις διακονίες μας, με καθαρή τη συνείδηση και να μη […]
Ἡ νηστεία τῆς δευτέρας, ἀγκαλὰ καὶ ἦναι διωρισμένη ἐν τοῖς Τυπικοῖς, νὰ γίνεται ἀπὸ τοὺς Μοναχούς, πολλοὶ ὅμως καὶ κοσμικοί, καὶ μάλιστα γυναῖκες, τὴν νηστεύουν. Ἄξιος δὲ λόγου καὶ πιθανότητος εἶναι καὶ ο συλλογισμός, ὁποῦ προτείνουν μερικοὶ φρόνιμοι διὰ τὴν νηστείαν τῆς β΄. “ἔχει δὲ οὕτως” «Ὁ Κύριος μᾶς προστάζει, ὅτι ἂν ἡ δικαιοσύνη μας […]
Α΄. ΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ Η ημέρα αυτή είναι ημέρα αγαλλίασης και ευφροσύνης, γιατί βρίσκεται μαζί μας το σύμβολο της χαράς. Είναι χορός εξύμνησης και δοξολογίας, γιατί εμφανίζεται το πανάγιο ξύλο. Πόσο αλήθεια πολύτιμο δώρο! Πόσο μεγάλη είναι η ομορφιά της θέας του! Δεν έχει ανάμικτη εμφάνιση […]
Εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Υπομνηματισμός της Ευαγγελικης περικοπής [Ιω. 7,37-52 και 8,12]. «Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ῥεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. (Κατά την τελευταία και επισημότερη […]
Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) το βιβλίο εδώ: Συμεών Θεσσαλονίκης. Τα Άπαντα. (έκδ. 1862). Βίος του συγγραφέως Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης κατά τον Μελέτιον και άλλους. ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΤΑ ΑΘΕΩΝ, ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Διάλογοι εκκλησιαστικοί αρχιερέως […]
ΠΕΡΙ ΚΟΛΑΣΕΩΣ. (Κυριακή Δ΄των Νηστειών). Είναι αδύνατον να μην πέσει, τέλος πάντων, στον γκρεμό της απώλειας, όποιος τρέχει τον δρόμο της κακίας. Το τέλος των πονηρών εγχειρημάτων είναι η συμφορά, και πάντοτε μιαν αμαρτωλή πολιτεία την ακολουθεί μια δυστυχέστατη καταστροφή. Κακή ζωή, κακός θάνατος… Βάλτε μπροστά στα μάτια της διάνοιας σας, ακροατές, μια υπόγεια ζοφερή […]
Μέρος Β΄. O προφήτης Δανιὴλ στὸ ζ’. καὶ ὁ Θεολόγος Ἰωάννης στὸ κ’. κεφάλαιο τῆς ἀποκαλύψεως λένε: ὅτι τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως ἀνοίγονται βιβλία. Αὐτὰ εἶναι ἐκεῖνα, στὰ ὁποῖα εἶναι γραμμένα ὅσα κάναμε σὲ ὅλη μας τὴν ζωή. Καὶ μοῦ φαίνεται πὼς νὰ εἶναι δυό. Στὸ ἕνα εἶναι ὅσα κάναμε κακά, οἱ ἁμαρτίες μας. Στὸ […]
ΔΙΔΑΧΑΙ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ. ἅ. Ὅτι οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ τὸν καταλάβει. β. Ὅτι οἱ ἄνθρωποι μποροῦν νὰ τὸν κερδίσουν, ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ τὸν καταλάβουν. (Κυριακὴ Ἔ΄ τῶν Νηστειῶν). ἅ. Ὅτι οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ τὸν καταλάβει. …Ἡ βασιλεία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δὲν εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Κόσμου τούτου. […]
Ὅταν σὲ ἀδικοῦν Ὁ Μακάριος Ζωσιμᾶς, ἀφοῦ σφράγισε πρῶτα τὸ στόμα του μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, ἄρχισε νὰ διδάσκει: Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τόση χάρη πρόσφερε μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ σ’ ἐκείνους ποὺ πίστεψαν καὶ πιστεύουν σ’ Αὐτὸν -γιατί εἶναι δυνατὸν καὶ τώρα νὰ πιστέψουμε, καὶ ἀπὸ σήμερα νὰ βάλουμε ἀρχή, ἂν θέλουμε-, ὥστε […]
Εἰσαγωγή. Ι. Διηγήσεις γιά τόν αββά Ἀμμωνά. ΙΙ. Ἐπιστολές τοῦ ἀββά Ἀμμωνά. Ἐπιστολή α΄, για την ησυχία. Ἐπιστολή β΄, για την καλλιέργεια της χάριτος. Ἐπιστολή γ΄, γιά τό διακριτικό χάρισμα καί τήν ποφυγή τῶν ἀμελῶν. Ἐπιστολή δ΄, γιά τούς πειρασμούς. Ἐπιστολή ε΄, για το θέλημα του Θεού. Ἐπιστολή στ΄, γιά τήν ἀνθρωπαρέσκεια καί τήν κενοδοξία. […]
Ένα πνευματικό πράγματι αλφάβητο, διασκευασμένο από το ομότιτλο έργο του αγίου Δημητρίου, επισκόπου Ροστώφ, του θαυματουργού (1651-1709). Προσαρμοσμένο στα εικοσιτέσσερα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου, καθορίζει τα θεμέλια και τα πλαίσια της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής. Μέσα σ’ αυτό το μικρό βιβλίο, που πληθωρικά χρησιμοποιεί τις θείες Γραφές και την πατερική σοφία, θα βρει πολύτιμες συμβουλές κάθε […]
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Εἰς την Πεντηκοστή. Θ΄. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πάντοτε ὑπῆρχε, ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει, δὲν ἔχει οὔτε ἀρχὴ οὔτε τέλος, ἀλλὰ εἶναι πάντοτε ἑνωμένο καὶ ἀριθμεῖται μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό. Διότι δὲν θὰ ἅρμοζε ποτὲ νὰ ἐλλείπει ὁ Υἱὸς ἀπὸ τὸν Πατέρα ἢ τὸ Πνεῦμα ἀπὸ τὸν Υἱό, ἐπειδὴ […]
ΜΕΛΕΤΗ ΠΡΩΤΗ Α΄. Συλλογισμὸς. Τί ἔκαμεν ὁ Θεὸς διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου. Β΄. Τί ἔπαθεν ὁ Ἰησοῦς δι’ αὐτήν. Γ΄. Τί πρέπει νὰ κάμνη καὶ νὰ παθαίνῃ ὁ ἄνθρωπος δι’ αὐτήν. ΜΕΛΕΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Α΄. Ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη ἀπὸ τὸν Θεόν. Β΄. Ὅτι ἐπλάσθη διὰ τὸν Θεόν. Γ΄. Ὅτι ἐπλάσθη διὰ νὰ ἀπολαμβάνῃ αἰωνίως […]
ςὉ ᾿Αββᾶς Δανιὴλ διηγήϑη ὅτι κάποτε ζούσε εἰς τὴν Βαθυλῶνα μία νέα, ϑυγάτηρ ἑνὸς ἄρχοντος τοῦ τόπου, ἡ ὁποία εἶχε μέσα της δαιμόνιον. Ο πατὴρ τῆς κόρης αὐτῆς ἐγνώριζε κάποιον Μοναχόν, τὸν ὁποῖον ἠγάπα καὶ ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐζήτει ἐπιμόνως νὰ ϑεραπεύσῃ τὴν κόρην του. Ὁ Μοναχὸς τοῦ ἀπήντησε: -Κανεὶς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ϑεραπεύσῃ τὴν […]
ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΟΙ, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν χωριστά, ἐπεσκέφθησαν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Καἱ λέγει ὁ εἷς ἐξ αὐτῶν εἰς τὸν ἄλλον: – Θέλω νὰ ὑπάγω πρὸς τὸν ᾿Αββᾶν Ζήνωνα, νὰ τοῦ ἔμπιστευθῶ κάποιον λογισμόν µου. -Καὶ ἐγὼ τὸ ἴδιον θέλω: ἀπήντησεν ὁ ἕτερος. Ὁ καθένας δὲ ἰδιαιτέρως ἐξωμολογήθησαν εἰς τὸν ᾿Αββᾶν Ζήνωνα τοὺς λογισμούς των. Ὁ […]
Ἕνας Γέρων ἀπὸ τὴν Θηβαΐδα διηγεῖτο τὰ ἑξῆς, “ἐγὼ ἤμουν παιδὶ ἑνὸς ἱερέως τῶν εἰδώλων. Ὅταν λοιπὸν ἀκόμη ἤμουν μικρός, καϑὼς εἶδον μίαν ἡμέραν τὸν πατέρα μου νὰ εἰσέρχεται εἰς τὸν εἰδωλολατρικὸν ναόν, διὰ νὰ τελέσῃ ϑυσίαν, εἰσῆλθον καὶ ἐγὼ μετὰ ἀπὸ αὐτόν. Καὶ εἶδον νὰ κάϑεται ὁ Σατανᾶς καὶ ὁλόγυρά του νὰ στέκεται ὁλόκληρη […]
Τρεις φίλοι, αγαπούσαν πολύ την πνευματική εργασία, με αποτέλεσμα να γίνουν και οι τρεις μοναχοί. Απ’ αυτούς, ο πρώτος, διάλεξε γιά μόνιμο έργο του, να ειρηνεύει όσους έχουν διαμάχη μεταξύ τους. Ο δεύτερος διάλεξε γιά έργο του, να επισκέπτεται τους αρρώστους και ο τρίτος έφυγε στην έρημο, για να βρει την πραγματική ησυχία.
Κάποτε πού ὁ ἅγιος Βενέδικτος ἡσύχαζε στό κελλί του, ὁ μαθητής του Πλάκιδος πῆγε στόν λεγόμενο Λάκκο γιά νά πάρει νερό. Ἡ στάμνα ὅμως, μέ τήν ὁποία πῆγε νά πάρει νερό, τοῦ ἔπεσε ἀπό τό χέρι, καί τήν πῆρε τό ρεῦμα. Θέλοντας ὁ ἀδελφός νά ἁρπάξει τή στάμνα ἀπό τό νερό, γλίστρησε καί ἔπεσε καί […]
Στὶς περιοχὲς ὅπου τὰ Θεοφάνεια τὸ νερὸ παγώνει ἡ διαδικασία ἁγιασμοῦ τῶν νερῶν εἶναι διαφορετική.Πρῶτα κόβεται ἕνα κομμάτι πάγου,συνήθως σὲ σχῆμα σταυροῦ καὶ ἔπειτα βυθίζεται ὁ σταυρὸς ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο ἢ τὸν ἱερέα. Τὴν ἴδια διαδικασία ἀκολούθησε καὶ ὁ ἱερέας Ἰσίδωρος στὸν ποταμὸ Ὁμόβζχα(σήμερα Ἐμαζόγκι)στὸ Γιούριεβ τῆς Ἐσθονίας. Μόλις ἁγίασε τὰ ὕδατα τοῦ ποταμοῦ κατὰ […]
