Ὅσοι διαπράττουν τὴν ἁμαρτία, εἶναι φοβισμένοι, ἔστω καὶ ἂν κανεὶς δὲν τοὺς εἶδε. Φοβοῦνται τὰ πάντα… Εἶναι καχύποπτοι… Ἐλέγχονται ἀπὸ τὴν συνείδησή τους, ποὺ τοὺς κεντᾶ. Κάθε λόγος καὶ πράξη τοὺς συνοδεύονται ἀπὸ φόβο καὶ ἀγωνία. Κοιτάζουν τριγύρω τους. Τὰ πάντα φοβοῦνται… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ ἀγάπη συγχωρεῖ πλῆθος ἁμαρτημάτων, ἐνῶ ἡ ἔχθρα φαντάζεται (ἐχθρούς) καὶ ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Νὰ μὴν παραδέχεσαι τοὺς λογισμοὺς ποὺ σπέρνει μέσα σου ὁ ἐχθρός, ἀπὸ ὑποψίες, ἐναντίον τοῦ πλησίον. Εἶναι ψεύτικοι καὶ ὀλέθριοι καὶ τελείως ἀπατηλοί. Γνώριζε ὅτι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο προσπαθοῦν οἱ δαίμονες νὰ σπρώξουν σὲ βάραθρο καταστροφῆς τὶς ψυχὲς ἐκείνων ποὺ προκόβουν στὶς ἀρετές. Γιατί μὲ ἄλλον τρόπο δὲν μποροῦν οἱ δαίμονες νὰ ρίξουν κανένα ἀγωνιστὴ στὸ βυθὸ τῆς κατακρίσεως καὶ τῆς ἔμπρακτης ἁμαρτίας, παρὰ ἂν τὸν πείσουν νὰ δεχτεῖ πονηρὲς ὑποψίες ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴ διαγωγὴ καὶ τὶς διαθέσεις τοῦ πλησίον. Μὲ τὸν τρόπο αὐτό, κάνουν τὸν ἄνθρωπο ὑπόδικο καὶ ὑπεύθυνο ἁμαρτίας. (Ἅγιος Νικήτας ὁ Στηθάτος)
