• Ἐάν μᾶς δεῖ ὁ Θεὸς νὰ δεχόμαστε τὰ παρόντα δυσάρεστα μὲ εὐγνωμοσύνη, ἢ θὰ ἀπομακρύνει τὰ λυπηρά, ἢ θὰ μᾶς ἀμοίψει μὲ τὰ μεγάλα στεφάνια τῆς ὑπομονῆς. (Μέγας Βασίλειος)
• Μὴν χάνεις τὴν ἐλπίδα σου στὶς δυσκολίες καὶ ν’ ἀναμένεις τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ὅσο τὰ ἐμπόδια εἶναι μεγαλύτερα, τόσο πιὸ πολλὴ ἀξία ἔχει ὁ θρίαμβος τῆς ἀρετῆς. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Οἱ θλίψεις καὶ οἱ δυσκολίες τῆς ζωῆς εἶναι σὰν τὴν ἀκόνη. Μᾶς τροχίζουν… Γι’ αὐτὸ οἱ φτωχοί, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἶναι πιὸ συνετοὶ ἀπὸ τοὺς πλούσιους, ἐπειδὴ ἀκριβῶς δέχονται πλήγματα καὶ κραδασμοὺς ἀπὸ τὰ κύματα τῆς ζωῆς… Τὸ σίδερο, ὅταν παραμένει πεταμένο κάτω, φθείρεται. Ὅταν ὅμως δουλεύεται, λάμπει! Ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ ὅταν κινεῖται. Καὶ κίνηση τῆς ψυχῆς εἶναι οἱ δυσκολίες της. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἠμὶν ὁ Θεὸς πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ. [Διότι δὲν μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς πνεῦμα δειλίας, ὥστε νὰ φοβούμαστε δυσκολίες καὶ ἀπειλὲς καὶ διωγμούς, ἀλλά μας ἔδωσε πνεῦμα δυνάμεως, γιὰ νὰ νικᾶμε καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ, ὥστε μὲ σύνεση νὰ καθοδηγούμαστε στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, τὸν εὐατόν μας καὶ τοὺς ἄλλους.] (Πρὸς Τιμόθεον Β’ 1-7)
• Ἡ ἀμφιβολία τῆς καρδιᾶς, βάζει στὴν ψυχὴ τὴ δειλία. (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
• Ἡ ἀμφιβολία τῆς καρδίας εἰσάγει δειλία στὴν ψυχή. Ἡ πίστη, ὅμως, ἀκόμα καὶ ὅταν τὰ μέλη τοῦ σώματος κατακόπτονται, μπορεῖ νὰ ἰσχυροποιήσει τὴν βούληση τοῦ ἀνθρώπου. Ὅσο ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν σάρκα κυριαρχεῖ μέσα σου, ποτὲ δὲν μπορεῖς νὰ γίνεις γενναῖος καὶ ἀτρόμητος. Ἐξαιτίας τῆς διαμονῆς τῶν ”εχθρικών” πραγμάτων τὰ ὁποία περιβάλλουν συνέχεια τὸ ἀντικείμενο τῆς ἀγάπης σου. (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
• Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοὶς κυσὶ μὴ δὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μὴ πότε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοὶς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ρήξωσιν ὑμᾶς. [Προσέχετε ὅμως σὲ ποιοὺς θὰ προσφέρετε μὲ ἀδελφικὴ ἀγάπη τὶς ὑπηρεσίες σας καὶ θὰ ἐνδιαφέρεστε γιὰ τὴν διόρθωσή τους. Διότι ὑπάρχουν μερικοὶ ἄνθρωποι, ποὺ εἶναι ἀναιδεῖς, ὅπως οἱ σκύλοι καὶ ἀκάθαρτοι στὴν ζωή τους, ὅπως εἶναι οἱ χοῖροι. Λοιπὸν μὴ δώσετε τὰ ἅγια τῆς πίστεως στοὺς σκύλους καὶ μὴ βάλετε μπρὸς στοὺς χοίρους τὰ πολύτιμα μαργαριτάρια τῆς Χριστιανικῆς ἀληθείας. Διότι ὑπάρχει κίνδυνος μεγάλος νὰ καταπατήσουν μὲ τὰ πόδια τοὺς τὰ μαργαριτάρια μέσα στὸν βόρβορο καὶ νὰ στραφοῦν ἐναντίον σας, γιὰ νὰ σᾶς κατασπαράξουν ἢ κατὰ κάποιο ἄλλον τρόπο νὰ σᾶς βλάψουν.] (Κατὰ Ματθαίον 7,6)
• Προσέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων. [Νὰ φυλάγεστε ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.] (Κατὰ Ματθαῖον 10,17)
• Ἐγενόμην τοὶς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής, ἴνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω?τοιςπάσι γέγονα τὰ πάντα, ἴνα πάντως τινὰς σώσω.[Στοὺς ἀσθενεῖς κατὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀρετὴ Χριστιανούς, ἔγινα καὶ ἐγὼ σὰν ἀσθενῆς, γιὰ νὰ κερδίσω εἰς Χριστὸν τοὺς ἀσθενεῖς. Εἰς ὅλους ἔγινα τὰ πάντα, χωρὶς βέβαια νὰ παραβῶ ποτὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ σώσω μὲ κάθε τίμημα καὶ θυσία, ἔστω καὶ μερικούς.] (Πρὸς Κορινθίους Α’ 9,22)
Μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες. Μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τὴ ὀργή. [Σὲ κάποιον πού σας ἔκανε κακό, μὴν τοῦ τὸ ἀνταποδώσετε. Μὴ ζητᾶτε ἀγαπητοί, μὲ ἐκδικήσεις νὰ ὑπερασπίζετε τὸν ἑαυτόν σας, ἀλλὰ δώσατε τόπο εἰς τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κάνει αὐτὴν τὴν ἐκδίκηση.] (Πρὸς Ρωμαίους 12-17 καὶ 12- 19)
Οἴδαμεν γὰρ τὸν εἰπόντα? ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω. [Διότι γνωρίζομεν καλὰ ἐκεῖνον Ὁ Ὁποῖος εἶπε: ”Σὲ Μένα, Τὸν δίκαιο καὶ παντοδύναμο, ὑπάρχει ἡ δικαιοσύνη, ποὺ τιμωρεῖ καὶ ”εκδικείται” τὸ κακό.] (Πρὸς Ἑβραίους 10,30)
Μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας. [Νὰ μὴν ἀνταποδίδετε κακὸ ἀντὶ κακοῦ ἢ ὕβρη καὶ χλευασμό, ἀντὶ ὕβρεως καὶ χλευασμοῦ.] (Ἀ’ Πέτρου 3,9)
• Πάντα ποιεῖτε χωρὶς γογγυσμῶν καὶ διαλογισμῶν. [‘Ὅλα τὰ ἔργα τῆς σωτηρίας σας, νὰ τὰ κάνετε χωρὶς παράπονα καὶ ἀμφιβολίες.] (Πρὸς Φιλιππησίους 2,14)
• Μηδὲ γογγύζετε, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ἐλοθρευτοῦ. [Μὴν γογγύζετε σὲ καιρὸ θλίψεων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅπως καὶ μερικοὶ ἀπὸ ἐκείνους ἐγόγγυσαν καὶ ἐξολοθρεύτηκαν ἀπὸ τὸν ἐξολοθρευτὴ ἄγγελο.] (Πρός Κορινθίους Α’ 10,10)
• Θροὺς γογγυσμῶν οὐκ ἀποκρύπτεται. Φυλάξασθε τοίνυν γογγυσμόνανωφελη καὶ ἀπὸ καταλαλιᾶς φείσασθε γλώσσης. [Δὲν μένει ἄγνωστος καὶ κρυφός, οὔτε ὁ ἐλαφρότερος ψίθυρος γογγυσμοῦ ἐναντίον Του. Ἀποφύγετε, λοιπόν, κάθε ἀσεβῆ γογγυσμὸν κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάξατε τὴν γλώσσα σας, ἀπὸ τὴν κατάκριση ἐναντίον τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ.] (Σοφία Σολομώντος 1,11)
• Οὐαὶ ὑμὶν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε.[Ἀλίμονο σὲ ἐσᾶς ποὺ ὡς μοναδικὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς σας ἔχετε τὴν σαρκικὴ χαρὰ καὶ γελᾶτε τώρα ἐξαιτίας τῶν διασκεδάσεων καὶ τῶν ἀπολαύσεων, διότι στὴν μέλλουσα ζωή, θὰ πενθήσετε καὶ θὰ κλάψετε.] (Κατὰ Λουκᾶν 6,25)
• Μωρὸς ἐν γέλωτι ἀνυψοίφων ἢν αὐτοῦ, ἀνὴρ δὲ πανοῦργος μόλις ἡσυχὴ μειδιάσει. Διήγησις μωρῶν προσόχθισμα, καὶ ὁ γέλως αὐτῶν ἐν σπατάλῃ ἁμαρτίας. [Ὁ μωρὸς ξεσπᾶ σὲ θορυβώδη γέλια, ὁ φρόνιμος ἄνθρωπος ὅμως, μόλις καὶ ἡσύχως θὰ μειδιάσει. Οἱ ὁμιλίες τῶν μωρῶν προκαλοῦν δυσφορία καὶ ἀηδία καὶ ἀπὸ τὰ γέλια τους, προκαλοῦνται πλῆθος βρωμερῶν ἁμαρτιῶν.] (Σοφία Σειράχ 21,20 – 27,13)
• Τῷ γέλωτι εἶπα περιφοράν. [Τὰ πολλὰ καὶ ἀτελείωτα γέλια εἶπα ὅτι εἶναι παράφορα καὶ ἀνοησία.] (Ἐκκλησιαστής 2,2)
• Μακάριοι ἔστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ’ ἠμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. [Μακάριοι γίνεστε ἐσεῖς οἱ μαθητές Μου, ὅταν σας βρίσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ σᾶς διώξουν καὶ ποῦν ψευδόμενοι, παντὸς εἴδους κακολογίας καὶ κατηγορίας ἐναντίον σας, ἐξαιτίας Μου] (Κατὰ Ματθαῖον 5,11)
• Ἐνέπαιζον δὲ αὐτῶ καὶ οἱ στρατιῶται προσερχόμενοι καὶ ὄξος προσφέροντες αὐτῶ καὶ λέγοντες· εἰ σὺ εἰ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων, σῶσον σεαυτόν. [Τὸν κοροΐδευαν (τὸν Χριστό) καὶ οἱ στρατιῶτες, οἱ ὁποῖοι προσήρχοντο καὶ τοῦ προσέφεραν ξύδι καὶ ἔλεγαν• ”εάν Ἐσὺ εἶσαι ὁ βασιλιὰς τῶν Ἰουδαίων, σῶσε τὸν ἑαυτόν Σου.] (Κατὰ Λουκᾶν 23,36-37)
• Πάς ἀγωνιζόμενος, πάντα εγκρατευεται. [Κάθε ἀθλητὴς ἐγκρατεύεται ἀπὸ ὅλα, φαγητά, ποτά, κ.λ.π.] (Προς Κορινθίους Α’ 9,25)
• Ἐγκράτεια εἶναι ἡ ἀναίρεση τῆς ἁμαρτίας, ἡ ἀποξένωση ἀπὸ τὰ πάθη, ἡ νέκρωση τοῦ σώματος μέχρι τῶν αὐτῶν τῶν φυσικῶν ἐπιθυμιῶν καὶ λειτουργιῶν, εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς πνευματικῆς ζωῆς, αὐτὴ ποὺ γίνεται πρόξενος τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ἀφανίζοντας μὲ τὴ δύναμή της τὸ κεντρὶ τῆς φιληδονίας. (Μέγας Βασίλειος)
• Ἐγκράτεια εἶναι ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὶς ἀπολαύσεις, μὲ σκοπὸ νὰ συντρίψουμε τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς καὶ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπὸ τῆς εὐσεβείας. Ἐκεῖνος ποὺ δὲν παρασέρνεται ἀπὸ τὴν ἡδονή, νικᾶ μὲ τὴν ἐγκράτεια, ὅλα τὰ εἴδη τῶν ἁμαρτημάτων. (Μέγας Βασιίλειος)
• Οἱ χειρότεροι ἐγωιστὲς εἶναι οἱ ταπεινολόγοι. (Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης)
• Ποιὸ πράγμα δὲν δημιουργεῖ στὸν ἄνθρωπο, τόση ταραχὴ καὶ μανία, ὅσο ὁ ἐγωισμός; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Δὲν θέλω νὰ θλίβεστε καὶ νὰ συγχύζεστε γιὰ ὅσα συμβαίνουν ἀντίθετα στὴ θέλησή σας. Μία τέτοια θλίψη μαρτυρεῖ τὴν ὕπαρξη ἐγωϊσμού. Προσέχετε τὸν ἐγωϊσμό, ποὺ κρύβεται κάτω ὑπὸ τὴ μορφὴ τοῦ δικαιώματος. (Ἅγιος Νεκτάριος)
Ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτω, εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν.[Αὐτὸς ποὺ ἀγαπάει τὴ ζωή του, θὰ τὴ χάσει. Αὐτὸς ὅμως ποὺ τὴ ζωή του δὲν τὴ λογαριάζει, ὅσο κρατάει αὐτὸς ὁ κόσμος, θὰ τὴν φυλάξει γιὰ τὴν αἰώνια ζωή.] (ΚατάΙωαννην 12,25)
Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. Εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει. Ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἔστε, ἀλλ’ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. [Ἐὰν ὁ κόσμος σας μισεῖ, νὰ ἔχετε στὸ μυαλό σας, ὅτι πρὶν ἀπὸ ἐσᾶς, μίσησε Ἐμένα. Ἐὰν εἶστε μὲ τὸν κόσμο, τότε ὁ κόσμος θὰ σᾶς ἀγαποῦσε, σὰν κάτι δικό του. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν εἶστε μὲ τὸν κόσμο, ἀφοῦ Ἐγώ σας διάλεξα καὶ σᾶς ξεχώρισα ἀπὸ τὸν κόσμο, γι’ αὐτό σας μισεῖ ὁ κόσμος.] (Κατὰ Ἰωάννην 15,18-19)
Περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; Καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πὼς αὐξάνει· οὐ κοπιὰ οὐ δὲ νήθει. [Περὶ τῆς ἐνδυμασίας γιατί φροντίζετε μὲ τόση ἀνησυχία καὶ ἀγωνία; Παρατηρῆστε μὲ προσοχὴν τὰ ἄνθη τοῦ ἀγροῦ, πὼς φυτρώνουν καὶ πὼς αὐξάνουν. Οὔτε κοπιάζουν, οὔτε γνέθουν…] (Κατὰ Ματθαίον 6,28)
Νίκος Συρίγος*
Είμαστε σε πόλεμο. Κανονικό. Η μόνη διαφορά με τους άλλους πολέμους είναι ότι αυτός δεν γίνεται με όπλα. Αν γινόταν, θα είχαμε περισσότερες πιθανότητες να βγούμε νικητές.
Βλέπεις, οι άνθρωποι που ζούνε σε αυτόν τον τόπο, στη χώρα που λέγεται Ελλάδα, όταν πιάνουν τα τουφέκια είναι ανίκητοι.
Νικούν δυνατότερους και περισσότερους. Αιώνες τώρα. Από τους Οθωμανούς μέχρι τους Ναζί, όποιος κι αν τα έβαλε με τους Έλληνες έχασε. Κι έχασε πανηγυρικά.
Κι ας το πληρώσαμε με θάνατο πολύ και αίμα.
Αυτός ο πόλεμος όμως δεν είναι των τουφεκιών. Είναι της προπαγάνδας.
ΜΕΓΕΘΙΟΣ
Εἶπε ὁ ἀββᾶς Μεγέθιος: » Στὴν ἀρχὴ συναντιόμασταν μεταξύ μας καὶ συζητούσαμε γιὰ τὴν ὠφέλειά μας οἰκοδομώντας ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, γινόμασταν παρέες – παρέες ποὺ ἀνέβαιναν στὸν οὐρανό. Τώρα ὅμως μαζευόμαστε καὶ μιλώντας ὁ ἕνας ἐναντίον τοῦ ἄλλου πέφτουμε χαμηλά».
Εἶναι καλό νά ζητᾶς καί νά ἔχεις τήν προσευχή τῶν ἁγίων, ἀλλά ὅταν κι ἐσύ κάνεις κάτι γιά τήν κατάσταση πού βρίσκεσαι. Βέβαια θά πεῖς, τότε τί μοῦ χρειάζεται ἡ προσευχή τῶν ἄλλων; …Αὐτό ὅμως δέν τό εἶπε οὔτε ὁ Παῦλος (κι ἄς ἦταν κατώτεροί του αὐτοί τῶν ὁποίων ζητοῦσε τήν προσευχή), οὔτε ὁ Πέτρος (ὅταν ἡ Ἐκκλησία προσευχόταν ἐκτενῶς γιά αὐτόν), καί τό λές ἐσύ; Γι’ αὐτό ἀκριβῶς σοῦ χρειάζεται, διότι νομίζεις ὅτι δέν τήν ἔχεις ἀνάγκη. Κι ἄν γίνεις Παῦλος ἔχεις ἀνάγκη προσευχῆς. Μήν ὑψώνεις τόν ἑαυτό σου γιά νά μήν ταπεινωθεῖς. Ἀλλά πρόσεξε αὐτό πού εἶπα προηγουμένως: Θά ὠφελήσει ἡ προσευχή τῶν ἄλλων γιά μᾶς, ἄν δραστηριοποιηθοῦμε κι ἐμεῖς… Ἄν μένουμε ἀδρανεῖς, κανείς δέν μπορεῖ νά μᾶς ὠφελήσει. Τί ὠφέλησε ὁ Ἰερεμίας τούς Ἰουδαίους, πού γιά χάρη τους προσευχήθηκε τρεῖς φορές στόν Θεό καί τήν τρίτη ἄκουσε: «Μήν προσεύχεσαι καί μή ζητᾶς τίποτα γιά αὐτόν τό λαό, διότι δέν θά σ’ ἀκούσω»; Κι ὁ Σαμουήλ τί μπόρεσε νά κάνει στόν Σαούλ; Κι ἄς πενθοῦσε μέχρι τήν τελευταία μέρα γι’ αὐτόν καί ὄχι μόνο προσευχόταν… Ἄρα δέν ὠφελοῦν οἱ προσευχές; θ᾿ ἀναρωτηθεῖς. Καί πολύ μάλιστα, ἀλλά ὅταν κι ἐμεῖς κάνουμε κάτι… Διότι, ἐάν εἶχαν τή δύναμη οἱ προσευχές, ἐνῶ ἐμεῖς δέν ἐργαζόμαστε γιά τή σωτηρία μας, νά μᾶς βάλουν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γιατί δέν γίνονται χριστιανοί ὅλοι οἱ εἰδωλολάτρες; Δέν προσευχόμαστε γιά τή σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου; Κι ὁ Παῦλος τό ἴδιο δέν ἔκανε; Δέν ζητοῦμε νά ἐπιστρέψουν ὅλοι στόν Θεό; Γιατί δέν γίνονται οἱ κακοί καλοί χωρίς νά καταβάλουν καμία προσπάθεια; Πολύ, λοιπόν, ὠφελοῦν οἱ προσευχές, ἄν καί μεῖς προσφέρουμε τήν κατά δύναμιν προσπάθειά μας.
Ἁγ.Ἰω. Χρυσοστόμου,
Εἰς Α΄ Θεσσαλονικεῖς 1,4·ΕΠΕ 22,366-368.
Ἀπόδοση Β.Σ.
Ἑορτάζει στις 7 Μαρτίου
Ὁ μακάριος Ἀββᾶς Παῦλος ὁ ἁπλός, ὁ μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου, διηγήθηκε στοὺς Πατέρες τὰ παρὰ κάτω:
Ὅτι πῆγε κάποτε σ΄ ἕνα Μοναστήρι γιὰ νὰ προσκυνήση καὶ νὰ ἀποκομίση ὠφέλεια γιὰ τοὺς ἀδελφούς. Καὶ ἀφοῦ συνωμίλησαν γύρω ἀπὸ τὰ συνηθισμένα, εἰσῆλθαν στὴν Ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία, γιὰ νὰ κάμουν τὴν τακτικὴ λατρεία.
Ὁ δὲ μακάριος Παῦλος, -λέγει-, πρόσεχε τὸν καθένα ὀποῦ ἔμπαινε στὴν ἐκκλησία, γιὰ νὰ δὴ μὲ τί ἄρα ψυχῆ ἔμπαιναν στὴν σύναξη. Γιατί τοῦ ἦταν δοσμένο καὶ αὐτὸ τὸ χάρισμα ἀπὸ τὸν Κύριο, νὰ βλέπη τὸν καθένα ὅπως ἦταν στὴν ψυχή, καθὼς ἐμεῖς βλέπουμε ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου τὸ πρόσωπο. Read more
Ματθ. στ΄. 14-21
Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Ματθαῖον, ὁμιλία Κ΄
α. Ἁρμοζει νὰ στενάξωμε ἐδῶ πολὺ καὶ νὰ θρηνήσωμε πικρά. Ὄχι μόνο μιμούμαστε τοὺς ὑποκριτές ἀλλὰ καὶ τοὺς ἔχομε ξεπεράσει. Γνωρίζω, γνωρίζω πολλοὺς ποὺ ὄχι μόνο νηστεύουν καὶ κάνουν ἐπίδειξη ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἄλλους ποὺ δέ νηστεύουν κι ὡστόσο παίρνουν τὸ ὕφος ἀνθρώπων ποὺ νηστεύουν καὶ κάνουν ἔτσι ἀπολογία χειρότερη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.Γιὰ νὰ μὴ σκανδαλίσωμε –λένε- τοὺς πολλούς, τὸ κάνωμε αὐτό.Εἶναι ὁ νόμος τοῦ θεοῦ που τὰ ὁρίζει αὐτὰ καὶ ὁμιλεῖ γιὰ σκάνδαλο; Καὶ νομίζεις ὅτι σκανδαλίζεις, ὅταν τὸν τηρῆς κι ὅταν τὸν παραβαίνης ὅτι ἀποσοβῆς τὸ σκάνδαλο; Δὲν μπορεῖ νὰ γίνη χειρότερη ἀνοησία; Δὲ θὰ σταματήσης νὰ γίνεσαι κι ἀπὸ τοὺς ὑποκριτὲς χειρότερος, καὶ νὰ διπλασιάζης τὴν ὑποκρισία; Read more
Ὀμιλία στὴ Κυριακή της Τυρινῆς
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες. Εἶναι καλὸν πράγμα ἡ μετάνοια καὶ ἡ ὠφέλεια ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτήν. Αὐτὸ γνωρίζοντας καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος ὅλα τα γνωρίζει ἐκ τῶν προτέρων, εἶπε: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Θέλετε δὲ νὰ μάθετε ὅτι χωρὶς μετάνοια, καὶ μάλιστα μετάνοιαν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ τοιαύτην ὅπως ὁ Λόγος τὴν ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς, εἶναι ἀδύνατον νὰ σωθοῦμε; Ἀκοῦστε τὸν ἴδιον τὸν Ἀπόστολο ποὺ λέγει «… πάσα ἁμαρτία ἐκτός του σώματος ἐστίν. Ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει…». Καὶ πάλιν. «Παραστῆναι δεῖ ἠμᾶς ἔμπροσθέν του βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἴνα ἀπολήψεται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς εἰ ἔπραξε, εἴτε ἀγαθὰ εἴτε φαῦλα». Read more
«Θὰ γίνη κάποτε λιμός», εἶπε o προφήτης θρηνώντας τὴν Ἱερουσαλήμ, «ὄχι πείνα ἄρτου καὶ ὕδατος, ἀλλὰ πείνα γιὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου». Εἶναι δo ὁ λιμὸς στέρησις καὶ συγχρόνως ὄρεξις τῆς ἀναγκαίας τροφῆς. Ὑπάρχει ὅμως καὶ κάτι χειρότερο καὶ ἀθλιώτερο ἀπὸ αὐτὴν τὴν πείνα· ὅταν δηλαδὴ κάποιος, ἐνῶ στερεῖται τ’ ἀναγκαία γιὰ τὴν σωτηρία, δὲν ἔχει συναίσθησι τῆς συμφορᾶς, ἐπειδὴ δὲν ἔχει ὄρεξι γιὰ τὴ σωτηρία. Read more
Αριθμός Παραγγελίας: 91811Εὐαγγέλιο Κυριακῆς ΙΖ Λουκᾶ – Ἀσώτου (Λουκ. ιε΄ 11-32)
«Εἶπε δέ· ἄνθρωπος τὶς εἶχε δύο υἱούς. Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ πατρί· πάτερ, δὸς μοὶ τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον. Καὶ μὲτ οὐ πολλᾶς ἡμέρας συναγαγῶν ἅπαντα ὁ νεώτερος υἱὸς ἀπεδήμησεν εἰς χῶραν μακράν, καὶ ἐκεῖ διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως. Read more
Τὸ περιεχόμενον τῆς παραβολῆς τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου ἀποτελεῖ κάτι σαν προγύμνασμα καὶ προετοιμασία, γι’ αὐτοὺς ποὺ θέλουν νὰ πλησιάσουν τὴν ἱερὰ ταπείνωση, ποὺ περιέχεται σὲ ὅλες τὶς ἀρετές, ἐπάνω στὶς ὁποῖες στηρίζεται πράγματι ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, καὶ νὰ ἀπέχουν ἀπὸ τὴν θεομίσητον ἀλαζονείαν, ἡ ὁποία ἀποτρέπει τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ κάθε φιλόχριστον ἀρετή. Ποῖος λοιπὸν δὲν θὰ ποθήση νὰ μιμηθῆ τὸν τελώνην καὶ τὴν ἐπιστροφὴν καὶ τὴν μετάνοιάν του, καὶ δὲν θὰ ἀποστραφῆ τὴν ἔπαρση τοῦ Φαρισαίου, ἀφοῦ ἡ μὲν ταπείνωσις συνδέεται μὲ τὸν Χριστόν, ἡ δὲ ἀλαζονεία μὲ τὸν ὑπερήφανον δαίμονα; Read more
Ἐπισκεψιμότητα
