Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου Η ΚΑΤΑΝΥΞΗ ἐμφανίζεται μὲ πολλὲς μορφὲς (πνευματικῆς) ὡραιότητας. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἱερεμίας λέει: «Διαμερισμὸς ὑδάτων κατήγαγεν ὁ ὀφθαλμός μου» (πρβλ. Θρ. Ἱερ. 3:47). Δυὸ πάντως εἶναι τὰ σπουδαιότερα εἴδη τῆς κατανύξεως: “Ὅταν ἡ ψυχῆ διψάσει τὸ Θεό, αἰσθάνεται κατάνυξη πρῶτα ἀπὸ τὸ φόβο κι ἔπειτα (κατάνυξη) ἀπὸ τὸν πόθο. […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ὁσίου Συμεὼν τοῦ ἐν τῇ μάνδρᾳ ΟΤΑΝ ὁ (ὅσιος) Συμεὼν σοφίστηκε τὸν πρωτόγνωρο (γιὰ τὴν ἐποχή του) τρόπο ἀσκήσεως πάνω στὸ στύλο καὶ δια¬δόθηκε ἔντονα ἢ φήμη τοῦ παντοῦ, οἱ ἐρημίτες πατέρες ξαφνιάστηκαν ἀπὸ τὸ ἀσυνήθιστο καὶ παράδοξο αὐτὸ ἐγχείρημα. Τοῦ στέλνουν λοιπὸν κάποιους μὲ τὴν ἐντολὴ νὰ τὸν ἐπιπλήξουν γιὰ […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ Ο ΜΕΓΑΣ Ἐφραίμ, ποὺ ἦταν πάντα ἀφοσιωμένος σὲ θεϊκὲς σκέψεις καὶ σχεδὸν ἀκατάπαυστα εἶχε νοερὰ μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ τὴν ἥμερά της Κρίσεως καὶ συνεχῶς πενθοῦσε, «ἐμάκρυνε φυγαδεύων» κι αὐτός, ὅπως ὁ ψαλμωδός, «καὶ ηὐλίσθη ἐν τῇ ἐρήμῳ» (Ψάλμ. 54:8), ἀποφεύγοντας κάθε θόρυβο καὶ φασα¬ρία καὶ ζάλη τῆς ζωῆς. […]
Τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ ΑΔΕΛΦΟΣ πρέπει νὰ περιφρουρεῖ μὲ κάθε προφυλακτι¬κὸ μέσο τὴν καρδιὰ καὶ τὶς αἰσθήσεις του, γιατί σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ ἔχουμε μεγάλο πόλεμο καὶ ὁ ἐχθρὸς ἐΊναι μανιασμέ¬νος, προπαντὸς ἐναντίον τῶν ἀγωνιστῶν, καὶ τριγυρίζει, ὅπως λέ¬ει ἢ Γραφή, «ζητῶν τίνα καταπίn» (Ἀ’ Πετρ. 5:8). Σ’ αὐτὸν λοιπὸν (τὸν ἐχθρό) πρέπει ν’ ἀντιστέκεται κανεὶς […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς Ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητικὴ ἔλεγε, ὅτι περιμένει μεγάλος ἀγώνας αὐτοὺς ποὺ ἔρχονται κοντὰ ἀτὸ Θεό, καὶ ὅτι στὶς ἀρχὲς ἀπαιτεῖται πάρα πολὺς κόπος, μετὰ ὅμως ἀκολουθεῖ χαρὰ ἀπερίγραπτη. ‘Ὅπως δηλαδὴ ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ ἀνάψουν φω¬τιά, στὴν ἀρχὴ πνίγονται ἀπὸ τὸν καπνὸ καὶ δακρύζουν, ὕστερα ὅμως κατορθώνουν αὐτὸ ποὺ θέλουν, […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΕΝΑΣ γέροντας εἶπε: Ἂν σταθεῖς σ’ ἕναν τόπο καὶ δεῖς ἐκεῖ κάποιους νὰ καλοπερνοῦν, μὴν τοὺς ζυγώσεις. Ἂν ὅμως ὑπάρχει ἄλλος, ποὺ εἶναι φτωχὸς καὶ δὲν ἔχει οὔτε ψωμί, πλησίασε τὸν, καὶ θὰ βρεῖς (ψυχική) ἀνάπαυση. ‘Ὁ ἀββᾶς ‘Αγάθων εἶπε: Ἂν ὑπάρχει κάποιος πού μου εἶναι πολὺ ἀγαπητός, καὶ κα¬ταλάβω ὅτι μὲ […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΕΠIΣΚΕΦΘHΚAME κάποτε ἕναν ἀπὸ τοὺς πατέρες καὶ τὸν ρωτήσαμε: Ἂν κάποιος, ποὺ πειράζεται ἀπὸ ἕναν λογισμὸ καὶ βλέ¬πει ὅτι νικιέται, διαβάζει συχνά-πυκνὰ ὅσα εἶπαν οἱ πατέρες γιὰ τὸ λογισμὸ αὐτὸ καὶ προσπαθεῖ νὰ τὰ ἐφαρμόσει, χωρὶς ὅμως νὰ τὸ κα¬τορθώνει ἀπόλυτα, τί εἶναι προτιμότερο. Νὰ φανερώσει σὲ κάποιον ἀπὸ τοὺς πατέρες τὸ […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΕΙΠΕ ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος, ὅτι ἢ ὑπακοὴ μὲ τὴν ἐγκράτεια ἔχει τὴ δύναμη νὰ ὑποτάσσει καὶ τὰ θηρία. Ὃ ἀββᾶς Ποιμὴν εἶπε, ὅτι μία φορᾶ ρώτησε κάποιος τὸν ἀββᾶ Παισιο: Τί θὰ κάνω μὲ τὴν ψυχή μου, ποὺ εἶναι ἀναίσθητη καὶ δὲν ἔχει φόβο Θεοῦ; Πήγαινε, ἀπάντησε ὁ γέροντας, καὶ ὑποτάξου σ’ […]
Ο ΑΒΒΑΣ Παλλάδιος εἶπε. Ἡ ψυχὴ ποὺ ἀγωνίζεται σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πρέπει ἢ νὰ μαθαίνει σωστὰ ὅσα δὲν ξέρει ἢ νὰ δι¬δάσκει μὲ σαφήνεια ὅσα ἔμαθε. ” Ἂν δὲν θέλει νὰ κάνει τίποτε ἀπὸ τὰ δυό, τότε δὲν εἶναι καλά. Γιατί ἢ ἀρχὴ τῆς ἀποστασίας βρίσκε¬ται στὴν ἔλλειψη τῆς διδαχῆς καὶ στὴν […]
Ἀπὸ τὴ διήγηση γιὰ τὴ θανάτωση τῶν ἅγιων πατέρων στὸ ὅρος Σινὰ καὶ τὴ Ραϊθοῦ ΜΟΛΙΣ ἡ μάνα τοῦ νεαροῦ ἐκείνου μοναχοῦ, ποὺ σὲ ἄλλο σημεῖο τοῦ λόγου φανερώσαμε τὴ μεγαλοψυχία του, ἔμαθε ὅτι ἀγωνίστηκε τόσο γενναία κατὰ τῶν βαρβάρων, καὶ ὅτι σφαγιάστηκε μέσα ἀτὸ ἴδιο τὸ κελὶ ὅπου ἀσκήτευε, ἀφοῦ δέχθηκε τ’ ἀναρίθμητα ἐκεῖνα […]
ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ὁ ἁββᾶς Μακάριος ὅτι, περπατώντας ‘κάπο¬τε στὴν ἔρημο, βρῆκε πεσμένο στὸ χῶμα τὸ κρανίο ἑνὸς νεκροῦ. καὶ καθὼς τὸ σκούντησε μὲ τὸ φοινικένιο ραβδί του, ἄκουσε φωνὴ ἂπ’ αὐτό. τὸ ρώτησε: Ποιὸς εἶσαι σύ; Ἐγώ, ἀποκρίθηκε τὸ κρανίο, ἤμουν ἀρχιερέας τῶν εἰδώλων καὶ τῶν εἰδωλολατρῶν ποὺ ἔμεναν σ’ αὐτὸν τὸν τόπο. […]
Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου ΧΑΡΗ στὴ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ, συμβαίνει καὶ τοῦτο σὲ πολλοὺς δικαίους: Νὰ βλέπουν στὰ τελευταῖα τους ὀπτασίες ὁρισμένων ἅγιων, ὥστε νὰ μὴ φοβηθοῦν μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ θανάτου τους, ἀλλὰ νὰ λυθοῦν ἀπὸ τὸ δεσμὸ τῆς σάρ¬κας χωρὶς λύπη καὶ φόβο, καθὼς φανερώνεται στὴν ψυχή τους μὲ ποὶους ἅγιους θὰ […]
Ἔλεγε ἡ μακάρια Συγκλητική: Σ’ αὐτὴ τὴ γῆ βρισκόμαστε σὰν μέσα σὲ δεύτερη μητρικὴ κοιλιά. ‘Ὅπως δηλαδὴ μέσα στὴ μήτρα τῆς μάνας μας δὲν ζούσαμε ὅπως ζοῦμε τώρα, οὔτε ἀπολαμβάναμε τὶς στέρεες τροφὲς ποὺ τρῶμε τώρα, οὔτε καὶ μπορούσαμε νὰ κάνουμε ὅτι κάνουμε τώρα – κι αὐτὸ γιατί ἤμασταν μακριὰ ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἅγιου Ἀντώνιου ΑΓΙΟΣ Ἀντώνιος ἔλεγε στοὺς μαθητές του: Γιὰ νὰ μὴν πέφτουμε σὲ ἀμέλεια καὶ ἀφήνουμε τὴν ἄσκηση, καλὸ εἶναι νὰ μελετᾶμε πάντα τὸν ἀποστολικὸ λόγο: «Καθ’ ἡμέραν ἀποθνήσκω» (Α’ Κόρ. 15:31). Γιατί ἂν ἔτσι ζοῦμε κι ἐμεῖς, μὲ καθημερινὴ δηλαδὴ τὴν αἴσθηση τοῦ θανάτου, δὲν θ’ ἁμαρτήσουμε. Αὐτὸ ποὺ λέω, […]
Περιγραφή Μιά μικρή ἀλλ’ ἀνεπανάληπτη ἐγκυκλοπαίδεια τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ἐκλεκτά κείμενα, σέ νεοελληνική ἀπόδοση, ἀπό τή «Συναγωγὴ τῶν θεοφθόγγων ῥημάτων καὶ διδασκαλιῶν τῶν θεοφόρων καὶ ἁγίων Πατέρων» τοῦ μοναχοῦ Παύλου Εὐεργετινοῦ (†). Τά θέματα ποικίλα καί ἐνδιαφέροντα: Ἡ μετάνοια, ἡ ἀπελπισία, ὁ θάνατος, ὁ τελωνισμός τῶν ψυχῶν, ἡ μέλλουσα κρίση, ὁ παράδεισος, ἡ κόλαση, οἱ […]
Ἕνας ἀδελφὸς ἔκανε συνεχῶς αὐτὴ τὴν προσευχὴ στὸ Θεό: Κύριε, δὲν ἔχω φόβο Θεοῦ! Στεῖλε μου λοιπὸν κεραυνὸ ἡ καμιὰ ἄλλη τιμωρία ἢ ἀρρώστια ἢ δαιμόνιο, μήπως κι ἔτσι ἔρθει σὲ φόβο ἢ πωρωμένη μου ψυχή. Ἄλλοτε πάλι παρακαλοῦσε κι ἔλεγε: Ξέρω πὼς ἔχω πολὺ ἁμαρτήσει ἐνώπιόν Σου, Δέσποτα, καὶ πὼς ἐΊναι ἀναρίθμητα τὰ σφάλματά […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἅγιας Συγκλητικῆς Τὶς ἀμελεῖς καὶ ράθυμες ψυχὲς – ἔλεγε ἢ μακάρια Συγκλη¬τικὴ – κι ἐκεῖνες ποὺ ἀπὸ νωθρότητα δὲν καταφέρνουν νὰ προκόψουν στὴν ἀρετή, καθὼς καὶ ὅσες κυριεύονται εὔκο¬λα ἀπὸ τὴν ἀπόγνωση, πρέπει νὰ τὶς ἐνθαρρύνουμε. “Ἂν μάλιστα παρουσιάσουν ἀκόμα κι ἕνα μικρὸ καλό, νὰ τὸ θαυμάζουμε καὶ νὰ τὸ μεγαλοποιοῦμε. […]
Καὶ τοῦτο σᾶς παρακαλῶ πάντοτε, καὶ δὲν θὰ πάψω νὰ παρακαλῶ, νὰ προσέχετε τὰ λεγόμενα ὄχι μόνον ἐδῶ, ἀλλὰ καὶ στὸ σπίτι ποὺ βρίσκεστε νὰ καταγίνεστε συνεχῶς στὴν ἀνάγνωση τῶν θείων Γραφῶν. Αὐτὸ δὲν ἔπαψα νὰ τὸ συνιστῶ καὶ σ᾿ ὅσους ὶδιαίτερα μᾶς συναναστρέφονται. Κι’ ἂς μὴ μοῦ πῆ κάποιος ἐκεῖνα τ’ ἀπρόθυμα λόγια καὶ […]
2 Ἰουνίου Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος, ὁ Ὁμολογητής, γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, τὸ 758 μ.Χ., ἀπὸ περιφανεῖς καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς, τὸ βασιλικὸ γραμματέα καὶ νοτάριο Θεόδωρο καὶ τὴν Εἰρήνη. Ὁ πατέρας τοῦ ἐξορίσθηκε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο Ε’ τὸν Κοπρώνυμο (741 – 775 μ.Χ.) στὰ Μύλασσα τῆς Καρίας καὶ μετὰ στὴ Νίκαια, ὅπου μετὰ ἑξαετία ἀπέθανε, διότι […]
ΕΝΑΣ ΑΝΗΣΥΧΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ Ὁ Χριστιανισμὸς ἐμφανίστηκε στὸν κόσμο σὰν μία πνευματικὴ ἐπανάσταση. Στὴν ἐπαναστατικὴ διδασκαλία τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀντέδρασε τὸ κατεστημένο της τότε ἐποχῆς. Τὸ κατεστημένο, ὄχι μόνον ὑπὸ τὴν ἔννοια τῆς ἀντιδραστικῆς τάξεως τῶν ἀρχόντων, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τὴν ἔννοια ὁρισμένων ταπεινωτικῶν γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἠθικῶν ἀρχῶν, τὶς ὁποῖες ἐδέχετο καὶ ἐφήρμοζε ὁ […]
