Ἀπὸ τὸ Βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητικὴ ἔλεγε (στὶς ἀδελφές): – Ἡ καταλαλιὰ εἶναι πολὺ βαρὺ καὶ ὀλέθριο (ἁμάρτημα). Ὡστόσο μερικοὶ ἄνθρωποι τὴν ἔχουν σὰν τροφὴ καὶ ξεκούραση. Ἐσὺ ὅμως, πιστὴ (στὸν Κύριο ἀδελφή), νὰ μὴ δεχθεῖς μέσα σου τὰ ξένα κακά, ἀλλὰ νὰ διατηρεῖς τὴν ψυχή σου ἀμόλυντη. Γιατί ἂν δεχθεῖς τὰ […]
Ἀπὸ τὸ Βίο τοῦ ἁγίου Εὐθυμίου ΕΝΑΣ ἄνθρωπος, ποὺ λεγόταν Κυριάκος καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν κωμόπολη Φαρᾶν, ἦταν βοσκὸς προβάτων καὶ ἔβοσκε τὸ κοπάδι του στὶς ἐρημικὲς ἐκεῖνες περιοχές. Κάποιος ἄλλος, φτωχὸς κι αὐτός, ἀπὸ τὴν ἴδια κωμόπολη, τοῦ ἐμπιστεύθηκε δέκα πρόβατα ἀκόμα, γιὰ νὰ τὰ βόσκει κι αὐτὰ μαζὶ μὲ τὰ δικά του. Πέρασε […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΕΝΑΣ γέροντας εἶπε: Ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νομίζει ὅτι σωπαίνει, μὰ ἡ καρδιὰ του κατακρίνει τοὺς ἄλλους. Αὐτὸς πάντοτε μιλάει. Καὶ ὑπάρχει ἄλλος ποὺ μιλάει ἀπ’ τὸ πρωὶ ὡς τὸ βράδυ, μὰ φυλάει τὴ σιωπή, γιατί δὲν λέει τίποτα ποὺ νὰ μὴν εἶναι ὠφέλιμο. Ρώτησαν ἕνα γέροντα: Ποιὰ εἶναι ἡ σημασία τοῦ ρητοῦ, […]
Τοῦ Παλλαδίου ΤΗΝ Καισαρεία τῆς Παλαιστίνης ἡ παρθένα θυγατέρα ἑνὸς πρεσβυτέρου διακορεύτηκε (ἀπὸ κάποιον) καὶ ἔμεινε ἔγκυος. Ὁ διακορευτῆς τῆς τὴν ὁρμήνεψε νὰ συκοφαντήσει (σὰν ἔνοχο) κάποιον ἀναγνώστη τῆς πόλης, (ποὺ λεγόταν Εὐστάθιος). Καθὼς λοιπὸν ἀνακρινόταν ἀπὸ τὸν πατέρα της, κατηγόρησε τὸν ἀναγνώστη. Ὁ πρεσβύτερος ἐνημέρωσε τὸν ἐπίσκοπο. καὶ ὁ ἐπίσκοπος, ἀφοῦ συγκάλεσε τὸ ἱερατεῖο, […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΡΩΤΗΣΑΝ ἕνα γέροντα: – Τί εἶναι ἡ ζωὴ τοῦ μονάχου; Καὶ ἀποκρίθηκε: Στόμα ἀληθινό, σῶμα ἅγιο, καρδιὰ καθαρή. Ἕνας γέροντας εἶπε: Τὸ ψέμα εἶναι “ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος, ὁ φθειρόμενος κατὰ τᾶς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης” (Ἔφ. 4:22). Καὶ ἡ ἀλήθεια, “ὁ καινὸς ἄνθρωπος, ὁ κατὰ Θεὸ κτισθεῖς” (Ἔφ. 4:24). Εἶπε πάλι (ὁ ἴδιος […]
Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ ΕΛΕΓΑΝ γιὰ τὸν ἀββᾶ Μακάριο τὸν Αἰγύπτιο ὅτι ἀνέβαινε κάποτε ἀπὸ τὴ Σκήτη πρὸς τὸ ὀρὸς τῆς Νιτρίας, καὶ ὅταν πλησίασε στὸν τόπο εἶπε στὸ μαθητή του: Προχώρα ἐσὺ λίγο. Καθὼς προχωροῦσε λοιπὸν ὁ μαθητής, συναντάει κάποιον εἰδωλολάτρη ἱερέα νὰ τρέχει, καὶ τοῦ φωνάζει δυνατά: Ἔ, ἔ, δαίμονα! Ποῦ τρέχεις; Ὀργίστηκε τότε […]
Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαὰκ ΝΑ ΜΗ μισήσεις τὸν ἁμαρτωλό, γιατί ὅλοι εἴμαστε ἔνοχοι. Καὶ ἂν τὸν ἀποδοκιμάζεις ἀπὸ ζῆλο Θεοῦ, νὰ κλάψεις γιὰ χάρη του. Νὰ μὴ μισήσεις τὸν ‘ίδιο, ἀλλὰ τὶς ἁμαρτίες του. Γιὰ τὸν ἴδιο νὰ προσευχηθεῖς, κι ἔτσι θὰ μοιάσεις στὸ Χριστό, ποὺ δὲν ἀγανακτοῦσε ἐναντίον τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀλλὰ προσευχόταν πολὺ γι’ αὐτούς• […]
ΒΙΟΣ, ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΑΡΚΟΥ Συνεγράφη ὑπὸ τοῦ Διδασκάλου Ἀθανασίου τοῦ Παρίου. Μέρος α´ τῆς διηγήσεως. (Βίος) Εἴη δεδοξασμένον καὶ ὑπερύμνητον τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι ὅσον ἡ Εὐρώπη ἀφρίζει καὶ μαίνεται ἐναντίον τῆς θεϊκῆς Του μεγαλειότητος, ἄλλο τόσον τὰ Ἀνατολικὰ ταῦτα μέρη, δὲν λείπουσι νὰ προβάλλουν ἀκατάπαυστα, κατὰ […]
Τοῦ ἁγίου Διαδόχου ΟΠΩΣ τὸ κερί, ἂν δὲν ζεσταθεῖ καὶ μαλαχθεῖ πολύ, δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὴ σφραγίδα ποὺ βάζουμε πάνω του, ἔτσι καὶ ὁ ἄνθρωπος, ἂν δὲν δοκιμαστεῖ μὲ κόπους καὶ ἀσθένειες, δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὴ σφραγίδα τῆς ἀρετῆς τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος λέει στὸν θεσπέσιο Παῦλο: “Ἀρκεῖ σοὶ ἡ […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητικὴ εἶπε στὶς ἀδελφές, ποὺ εἶχαν συγκεντρωθεῖ κοντά της: Ὑπάρχει λύπη ὠφέλιμη καὶ λύπη βλαπτική. καὶ ὠφέλιμη εἶναι ἡ λύπη, ὅταν ὁ ἄνθρωπος θρηνεῖ γιὰ τὶς ἁμαρτίες του, ὅταν θλίβεται γιὰ τὴν (πνευματική) ἄγνοια τοῦ πλησίον, ὅταν ἀνησυχεῖ μήπως ξεφύγει ἀπὸ τὸ σκοπό του καὶ ὅταν ἔχει […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου Παχωμίου Ο ΜΕΓΑΣ Παχώμιος ἔλεγε στοὺς μαθητές του: Πέστε μου, ἀδελφοί, ἂν ὑπάρχει μία οἰκοδομῆ μὲ ἑκατὸ διαμερίσματα, πολὺ χρήσιμη στὸν ἰδιοκτήτη της, κι ἕνας ἄλλος ἀγοράσει ἀπ’ αὐτὸν τὸ ἐσωτερικότερο διαμέρισμα, μήπως τάχα ὁ ἀγοραστὴς θὰ ἐμποδίζεται νὰ πηγαίνει στὸ δικό του πιὰ διαμέρισμα, (περνώντας μέσα ἀπὸ τὴν ἰδιοκτησία […]
5 Ἰουνίου Ὁ Δωρόθεος κᾂν φραγελλῶμαι λέγει, Λείπουσι πολλὰ πρὸς τὰ Χριστοῦ μου πάθη. Ἕκτῃ Δωροθέοιο δέμας πληγῆσι δαμάσθη. Οὗτος ὁ ἀοίδιμος Δωρόθεος ἔγινεν Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Τύρου, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει τγ΄ [303]. Καὶ ἤξευρε κάθε ἱστορίαν τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Γραφῆς. Καὶ ἐν ὅσῳ μὲν ἔζη ὁ Διοκλητιανὸς καὶ ὁ […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς Η ΜΑΚΑΡΙΑ Συγκλητικὴ ἔλεγε: –Γνώρισα κάποιον μὲ ἐνάρετη ζωή. Αὐτός, καθισμένος στὸ κελί του, ἐπιτηροῦσε τὶς προσβολὲς τῶν λογισμῶν. Σημείωνε ποιὸς ἐπιτέθηκε πρῶτος καὶ ποιὸς δεύτερος, πόσο χρόνο ἔμεινε ὁ καθένας μέσα του, καὶ ἂν ἔδειξε μικρότερη ἢ μεγαλύτερη ἀντίσταση ἀπὸ τὴν προηγούμενη μέρα. καὶ ἀπ’ αὔτη τὴν ἐξέταση […]
Ἀπὸ τὸ βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς ΕΛΕΓΕ ἡ ἁγία Συγκλητικὴ στὶς συναγμένες μοναχές: – Πρέπει νὰ ὁπλιζόμαστε μὲ ὅλα τὰ μέσα ἐναντίον τῶν ἔχθρων γιατί καὶ ἀπ’ ἔξω μας χτυποῦν καὶ ἀπὸ μέσα μας πολεμοῦν. Καὶ ὅπως ἀκριβῶς τὸ πλοῖο ἄλλοτε καταποντίζεται ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴ τρικυμία καὶ ἄλλοτε βουλιάζει ἐπειδὴ κάνει νερὰ στὸ ἐσωτερικό του, […]
Τοῦ ἀββᾶ Μάρκου ΥΠΑΡΧΕΙ πράξη ποὺ φαίνεται καλή, ἀλλὰ ὁ σκοπὸς ἐκείνου ποὺ τὴν κάνει δὲν εἶναι καλός. Ὑπάρχει καὶ ἄλλη πράξη ποὺ φαίνεται κακή, ἀλλὰ ὁ σκοπὸς ἐκείνου ποὺ τὴν κάνει εἶναι καλός. καὶ αὐτὸ συμβαίνει ὄχι μόνο σὲ ἔργα, ἀλλὰ καὶ σὲ λόγια. Αὐτὴ ἡ ἀντίθεση ἄλλοτε ὀφείλεται σὲ ἀπειρία ἢ ἄγνοια, ἄλλοτε […]
Ὀπότε ὁ Ὅσιος καί Θεοφόρος Πατήρ ἡμῶν Ἀθανάσιος ἔκτιζε τήν ἑαυτοῦ Λαύραν, ἔτρεχον πρός αὐτόν πανταχόσε πλήθη Μοναχῶν, τούς ὁποίους ὁ ὅσιος μέ ἄγαπην ἔδεχετο, καί σύν αὐτοῖς ἐκοπίαζεν εἰς πάσας τάς τῆς Μονῆς ὑπηρεσίας. Τότε λοιπόν κατά παραχώρησιν Θεοῦ συνέβη αὐτῷ ἠ τοιαύτη δοκιμή, ἤγουν ἐν ᾦ δέν ἔφθασεν εἰσέτι νά τελειοποιήση τήν κτιζομένην […]
Ἀπὸ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Μήνα τοῦ καλλικέλαδου Ο ΑΓΙΟΣ Μηνὰς μίλησε μὲ πολὺ θάρρος γιὰ τὴ δύναμη τοῦ Χριστοῦ στὸν ἔπαρχο Ἐρμογένη, ποὺ καθόταν τότε στὸ βῆμα σὰν δικαστῆς καὶ τιμωρός του. Τὸν διαβεβαίωνε, ὅτι μπορεῖ νὰ κατορθώσει μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος Τοῦ τὰ πάντα, καὶ ἀρρώστιες σοβαρὲς καὶ παθήσεις ἀνίατες νὰ θεραπεύσει, […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου Μαρκιανοῦ Ο ΜΕΓΑΣ Μαρκιανός, γύρω στὰ μεσάνυχτα, ὅταν νόμιζε ὅτι κανεὶς δὲν θὰ τὸν ἔβλεπε, συνήθιζε νὰ πηγαίνει σ’ ἕναν γνωστό του τραπεζίτη, ν’ ἀλλάζει χρυσὰ νομίσματα μὲ πολλὰ χάλκινα, γιὰ νὰ ἔχει νὰ μοιράζει στοὺς φτωχούς, Καὶ νὰ γυρίζει ἀμέσως (στὸ σπίτι του). Ὁ τραπεζίτης λοιπόν, παίρνοντας σὰν πρόφαση […]
Ἀπὸ τὸ βίο τοῦ ἁγίου Παχωμίου ΑΝ πληροφορήθηκε τὰ (κατορθώματα) τοῦ Παχωμίου ὁ σαρκικὸς ἀδελφὸς τοῦ Ἰωάννης, ἦρθε καὶ τὸν ἀναζητοῦσε στὰ μέρη ἐκεῖνα, (ὀποῦ ἀσκήτευε). καὶ ὅταν τὸν ἀντάμωσε, τὸν ἀσπάστηκε μὲ μεγάλη χαρά, γιατί, ἀπὸ τότε ποὺ βαπτίστηκε και ακολούθησε τὸ Χριστὸ καὶ διάλεξε τὸν μοναχικὸ βίο, δὲν εἶχε ἐπισκεφθεῖ οὔτε μία φορᾶ […]
Νεομάρτυρες κατά τήν Μεγάλην ῾Ελληνικήν ᾿Εγκυκλοπαίδειαν (τόμος ΙΗ’, σελ. 192, ὑπό Κ. Π. Δ) θεωροῦνται οἱ μή ὑποταγέντες εἰς τόν βίαιον ἐξισλαμισμόν καί ὑπέρ πίστεως θανόντες. Οἱ Τοῦρκοι, ἄν καί ἠνέχθησαν, μετά τήν ἅλωσιν τῆς Κων/λεως, τήν χριστιανικήν θρησκείαν, ἐν τούτοις πολλάκις καί πολλαχοῦ ἐπίεζον τούς ὑποταγέντας χριστιανούς πρός ἐξισλαμισμόν, οὕτω δέ ἐνεφανίσθη κατά τήν […]
