Ἱλαρὸς ὢν πνεύματι σὺ Ἱλαρίων,
Ἱλαρὸς ἐν σώματι ᾖς καὶ καρδίᾳ.
Βῆ δ’ ἐς Ὄλυμπον Ἱλαρίονος κέαρ ἁγνὸν ἐν ἕκτῃ.
Οὗτος ὁ μακάριος Ἱλαρίων ἦτον κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Νικηφόρου τοῦ Πατρικίου καὶ Σταυρακίου, καὶ Μιχαὴλ Ῥαγκαβέ, καὶ Λέοντος Ἁρμενίου τοῦ εἰκονομάχου, Μιχαὴλ Τραυλοῦ τοῦ εἰκονομάχου, καὶ Θεοφίλου τοῦ εἰκονομάχου, ἐν ἔτει ωβ΄ [802]. Ἐκατάγετο δὲ ἀπὸ τὴν Καππαδοκίαν, ἥτις τουρκιστὶ λέγεται Καραμανία. Πατέρα μὲν ἔχων, Πέτρον καλούμενον, μητέρα δέ, Θεοδοσίαν ὀνόματι. Ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ ἦτον γνωστὸς εἰς τὸν βασιλέα, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἔδιδε τὸν ἄρτον τῆς βασιλικῆς τραπέζης. Read more