Τῇ ΚΖ΄(27ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἠμῶν ΣΑΜΨΩΝ τοῦ Ξενοδόχου.

’Εξῆγεν ὁ πρὶν ἐκ γνάθου Σαμψὼν πόμα, Ὅ νῦν δὲ Σαμψὼν μύρον ἐκ τάφου βρύει. Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Σαμψὼν θάνε βλύσε τε μύρα.

Σαμψών ὁ περιφανὴς οὗτος καὶ φιλόξενος ἀνήρ, ὁ εἰς πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν περιβόητος, ἧτο ἀπὸ τὴν πρεσβυτέραν Ρώμην, ἀπὸ εὐγενεῖς γονεῖς καὶ πλουσίους γεννηθείς, καὶ ἀνατραφεὶς μὲ αὐτάρκειαν πραγμάτων καὶ μὲ ἐνδύματα πλούσια. Ἐπειδὴ δὲ οἱ γονεῖς του ἦσαν ἀπὸ γένος βασιλικόν, καὶ εἶχον πολλὰ εἰσοδήματα, καὶ ἐξώδευαν ἐλεύθερα διὰ νὰ τὸν μάθουν γράμματα, ἔγινε τέλειος εἰς ὀλίγον καιρόν, οὐ μόνον εἰς τὰ ποιητικά, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ φιλοσοφικά, καὶ τὴν ἰατρικὴν τέχνην ἐσπούδασε, καὶ ἄλλα ὅσα τοῦ ἐφάνησαν ἁρμόδια. Περισσότερον δὲ ἀπὸ ὅλας τὰς ἐπιστήμας ἐπόθησε τὴν ἰατρικήν, ὡς φιλανθρωποτέραν καὶ ψυχωφελεστέραν, διότι ἦτο ἐκ φύσεως εὔσπλαγχνος, καὶ ἐσυμπόνει τοὺς ἀσθενεῖς καὶ πένητας· διὰ τοῦτο ἔμαθε τὴν τέχνην αὑτήν, διὰ νὰ ἐπιμελῆται τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην, τοὺς ὁποίους ἔπαιρνεν εἰς τὸν οἶκον του, καὶ οὐ μόνον τοὺς ἰάτρευεν ὡς ἰατρός, ἀλλὰ καὶ ὡς δοῦλος τοὺς ὑπηρέτει καὶ ἐξώδευεν ἀπὸ τὰ ἰδικά του διὰ νὰ τοὺς τρέφῃ καὶ εἰς ἰατρικὰ καὶ βότανα. Read more