1. Κάθε χριστιανός ὀφείλει ν᾽ ἀγαπᾶ τό Θεό. Ὀφείλεις ν᾽ ἀγαπᾶς τόν Κύριο καί Θεό σου μ᾽ ὅλη σου τήν καρδιά καί μ᾽ ὅλη σου τήν ψυχή καί μ᾽ ὅλο σου τό νοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή (Ματθ. 22, 37). Ἄν μ᾽ ἀγαπᾶτε, τηρῆστε τίς ἐντολές μου (Ἰω. 14, 15). Ὅποιος ἐγκολπώθηκε […]
Δὲν ὑπάρχει ἄλλη ἀρετὴ ὑψηλότερη καὶ ἀναγκαιότερη ἀπὸ τὴν ἱερὴ Προσευχή. Καὶ εἶναι ὑψηλότερη ἀπ’ ὅλες τὶς ἀρετές, διότι ἐνῶ ἐκεῖνες, π.χ. τὸ νὰ νηστεύουμε, ν’ ἀγρυπνοῦμε, νὰ κοιμόμαστε χάμω, νὰ δινόμαστε στὴν ἄσκητικη ζωή, νὰ παρθενεύουμε, νὰ κάνουμε ἐλεημοσύνες, καὶ ὅλα τ’ ἄλλα καλὰ ἔργα ποὺ ἀποτελοῦν τὴ χρυσὴ γενιά, τὸν ἔναρμονιο χορὸ καὶ […]
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ´ Ἡ φροντίδα ποὺ πρέπει νὰ ἔχῃ ἡ ψυχὴ γιὰ νὰ εἰρηνεύῃ Λοιπόν, πρὶν ἀπὸ κάθε ἄλλο νὰ ἔχῃς τὴν εἰρήνη αὐτὴν καὶ συστολή, ἀδελφέ, στὶς πέντε αἰσθήσεις σου: δηλαδὴ στὸ νὰ μὴν βλέπῃς, ἢ νὰ κινῇς τὰ χέρια σου ἢ νὰ ὁμιλῇς ἢ νὰ βαδίζῃς ταραγμένα, ἀλλὰ εἰρηνικὰ καὶ μὲ καλὲς κινήσεις. Γιατὶ […]
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΓ´ Πῶς πρέπει νὰ διορθώνουμε τὶς αἰσθήσεις μας μὲ ἄλλους τρόπους, ὅταν μᾶς παρουσιάζωνται τὰ ὁρατὰ ἀντικείμενά τους. Ὅταν βλέπῃς πράγματα ὡραῖα στὴν ὄψι καὶ τίμια στὴ γῆ, σκέψου, ὅτι ὅλα εἶναι μηδαμηνά, καὶ σὰν μιὰ κοπριά, σὲ σχέσι μὲ τὴν σύγκρισι τῶν ὡραιοτήτων καὶ πλουσιοτήτων τοῦ οὐρανοῦ, τὰ ὁποῖα μετὰ τὸ θάνατο θὰ […]
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Περιεχόμενα 1ου Μέρους ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄. Σὲ τί βρίσκεται ἡ χριστιανικὴ τελειότητα. Γιὰ νὰ τὴν ἀποκτήση κάποιος, πρέπει νὰ πολεμᾶ. Τὰ τέσσερα ἀναγκαῖα σ αὐτὸν τὸν πόλεμο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄. Δεν πρέπει νὰ ἐμπιστευώμαστε, οὔτε νὰ δίνουμε θάρρος ποτὲ στὸν ἑαυτό μας ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄. Η ἐλπίδα καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α´ Τὸ πανάγιο μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας Μέχρις ἐδῶ σοῦ πρόσφερα, ὅπως εἶδες, ἀναγνώστη μου, τέσσερα ὅπλα, ποὺ σοῦ εἶναι ἀπαραίτητα στὸν πόλεμο αὐτόν, γιὰ νὰ μπορέσῃς νὰ νικήσῃς τοὺς ἐχθρούς σου· δηλαδή, τὸ νὰ μὴν ἔχῃς θάρρος στὸν ἑαυτό σου, τὸ νὰ ἐλπίζῃς στὸν Θεό, τὸ νὰ ἀγωνίζεσαι πάντοτε καὶ τὸ […]
Ἀπόδοση στὴ νέα Ἑλληνική: Ἱερομόναχος Βενέδικτος Ἔκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὄρος ΠΡΟΛΟΓΟΣ Καὶ δικαιότατη καὶ αὐτὴ ποὺ πρέπει εἶναι ἡ ἐπωνυμία ποὺ παίρνει τὸ ψυχωφελέστατο βιβλίο. Γιατὶ ἂν καὶ πολλὰ ἀπὸ τὰ ἱερὰ καὶ θεόπνευστα βιβλία τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Διαθήκης, ὠνομάσθηκαν ἀμέσως ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἴδια πράγματα, ποὺ διδάσκουν (ἔτσι, γιὰ […]
(Νικοδήμου Ἁγιορείτου) Α) Τὰ νεανικὰ χρόνια Οὗτος ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν Μάξιμος, ἦταν ἀπὸ τὴν Λάμψακον[1], ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, εὐγενεῖς καὶ ἐναρέτους· οἱ ὁποῖοι μὲ τὸ νὰ ἦσαν ἄτεκνοι, ἐπαρακαλοῦσαν τὸν Θεὸν μετὰ δακρύων νὰ τοὺς δώσῃ τέκνον. Ὁ δὲ Θεὸς εἰσακούσας τὴν δέησίν τους, ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς τοῦτον τὸν μακάριον Μάξιμον, τὸν ὁποῖον ὀνόμασαν […]
Λόγος περὶ πίστεως Καὶ διδασκαλία γιὰ ἐκείνους ποῦ λένε, ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν ἐκεῖνοι ποῦ βρίσκονται μέσα στὶς φροντίδες τοῦ κόσμου νὰ φτάσουν στὴν τελειότητα τῶν ἀρετῶν. Καὶ διήγηση ἐπωφελὴς στὴν ἀρχή. Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες· εἶναι καλὸ νὰ διακηρύττομε σὲ ὅλους το ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ φανερώνομε στοὺς πλησίον μας τὴν εὐσπλαχνία καὶ τὴν […]
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς καὶ Θεός μας χωρὶς νὰ φταίει σὲ τίποτε ραπίσθηκε, ὥστε οἱ ἁμαρτωλοὶ ποὺ θὰ τὸν μιμηθοῦν, ὄχι μόνον νὰ λάβουν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους, ἀλλὰ καὶ νὰ γίνουν συγκοινωνοὶ στὴ θεότητά του μὲ τὴν ὑπακοή τους (…). Ἐκεῖνος ἦταν Θεὸς κι ἔγινε γιὰ μᾶς ἄνθρωπος. Ραπίσθηκε, φτύσθηκε καὶ σταυρώθηκε, καὶ μὲ ὅσα […]
Πίστη εἶναι νὰ πεθάνει κανεὶς γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ γιὰ χάρη τῆς ἐντολῆς Του, πιστεύοντας ὅτι ὁ θάνατος αὐτὸς θὰ τοῦ γίνει πρόξενος ζωῆς·νὰ θεωρεῖ τὴ φτώχεια σὰν πλοῦτο, τὴν εὐτέλεια καὶ τὴν ἀσημότητα σὰν ἀληθινὴ δόξα καὶ κοινωνικὴ λάμψη· καὶ νὰ πιστεύει ὅτι μὲ τὸ νὰ μὴν ἔχει τίποτε, κατέχει τὰ πάντα ἡ μᾶλλον ἀπέκτησε […]
Ἀπόκριση τοῦ μεγάλου Γέροντα(1) πρὸς τὸν Ἀββᾶ Ἰωάννη ἀπὸ τὴ Μυρωσάβη, ποὺ ζήτησε νὰ ἔλθει καὶ νὰ μείνει κοντά τους στὸ κοινόβιο. Ἔχει γραφεῖ στὸν Ἀπόστολο, ὅτι «αὐτὸς ποὺ ἄρχισε ἀνάμεσά σας ἔργο ἀγαθό, ὁ ἴδιος καὶ θὰ τὸ τελειώσει μέχρι τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ»(2). Καὶ πάλι ὁ Δεσπότης μᾶς εἶπε σ’ […]
ΕΡΩΤΗΣΗ/ Κάποιος Ἐπίσκοπος καὶ μερικοὶ ἀρχάριοι ρώτησαν τὸν Μέγα Γέροντα γιὰ τὴν ἀκαταστασία τοῦ κόσμου. ΑΠΟΚΡΙΣΗ/ Ἀδελφὲ ὅσο ἔχουμε καιρὸ στὴ διάθεσή μας , ἃς προσέχουμε τοὺς ἑαυτούς μας, διότι ἔχουν διαταραχθεῖ τὰ σύμπαντα. Καὶ ἃς ἐξασκηθοῦμε στὴ σιωπή. Ἐπίσης ἂν θέλεις νὰ ἀναπαυθεῖς κατὰ πάντα, νὰ γίνεις νεκρὸς γιὰ κάθε ἄνθρωπο καὶ ἀναπαύεσαι. Νόησε ὅτι σου […]
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Διάλογος, ποὺ ἔγραψε τοὺς βίους τῶν ἁγίων τῆς Ἰταλίας σὲ μορφὴ διαλόγου κι ἔγινε πάπας καὶ πατριάρχης τῆς Ρώμης, πρὶν χειροτονηθεῖ ἀρχιερέας ἦταν μοναχὸς καὶ ἡγούμενος τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα, ποὺ εἶχε τὴν ἐπωνυμία Κλιοσκαίρη. Μιὰ μέρα λοιπόν, ἐνῶ καθόταν στὸ κελλί του καὶ καλλιγραφοῦσε, ἦρθε ἕνα φτωχός. Ὁ ἅγιος, […]
Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, «Ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶδε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, κι ὅταν κάθισε, πλησίασαν οἱ μαθητές Του, κι ἄρχισε νὰ τοὺς διδάσκει, λέγοντας: Μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινοί, γιατί σ’ αὐτοὺς ἀνήκει ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Ἐλᾶτε νὰ ἀνεβοῦμε στὸ ὄρος τοῦ Κυρίου 1. Ποιὸς […]
Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται, Συμβιβάζονται τὰ ἀσυμβίβαστα; Ως τώρα δὲν ἔχουμε ἀνεβεῖ στὴν κορυφὴ τοῦ βουνοῦ, ἀλλὰ βρισκόμαστε ἀκόμα στοὺς πρόποδες τῶν νοημάτων. Γιατί μόλις δυὸ λόφους ξεπεράσαμε, ἀφοῦ ἀνεβήκαμε μὲ τοὺς μακαρισμοὺς πρὸς τὴν εὐλογημένη πτωχεία καὶ τὴν πραότητα, ποὺ εἶναι πάνω ἀπ’ αὐτήν. Μετὰ ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς δύο μακαρισμοὺς ὁ Κύριος […]
Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν, Ἡ γῆ τῶν ζώντων Ὄσοι ἀνεβαίνουν πρὸς τὰ ψηλότερα χρησιμοποιώντας κάποια σκάλα, ἀφοῦ ἀνεβοῦν τὸ πρῶτο σκαλοπάτι, πατοῦν σ’ αὐτὸ καὶ ἀνέρχονται στὸ παραπάνω, καὶ πάλι τὸ δεύτερο προωθεῖ τὸν ἀνερχόμενο στὸ τρίτο κι αὐτὸ πάλι στὸ ἑπόμενο κι αὐτὸ στὸ μετὰ ἀπ’ αὐτό. Ἔτσι ὁ ἀνερχόμενος […]
Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται, Ἀπὸ τὰ ὑλικὰ στὰ πνευματικὰ Οἱ γιατροὶ λένε πὼς ὅσοι ὑποφέρουν ἀπὸ τὸ στομάχι καὶ δὲν τρέφονται καλά, πάντοτε νιώθουν γεμάτοι καὶ χορτάτοι, ὅταν συγκεντρωθοῦν στὴν ἄνω κοιλιακὴ χώρα μερικὰ βλαβερὰ ὑγρὰ καὶ περιττώματα. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲ δέχονται τὴν ὠφέλιμη τροφή, ἐπειδὴ τοὺς κόπηκε […]
Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται, Μιὰ ἀκόμη βαθμίδα Ίσως κάτι τέτοιο νὰ ἦταν αὐτὸ ποὺ διδάχθηκε ὁ Ἰακὼβ μὲ ὅραμα παραβολικά, ὅταν εἶδε μιὰ κλίμακα νὰ φτάνει ἀπὸ τὴ γῆ στὸ ὕψος τ’ οὐρανοῦ κι ἀντικρυσε τὸ Θεὸ νὰ πατάει πάνω σ’ αὐτή. Ὅπως ἀκριβῶς κάνει καὶ τώρα γιὰ μᾶς ἡ διδασκαλία μὲ τοὺς […]
Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. «Ἰλιγγιά μου ἡ ψυχὴ» Ό,τι εἶναι φυσικὸ νὰ παθαίνουν ὅσοι σκύβουν ἀπὸ κάποια ψηλὴ κορυφὴ πρὸς τὸ ἀχανὲς πέλαγος, αὐτὸ ἔπαθε κι ὁ νοῦς μου ἀπὸ τὴν ὑψηλὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου, ποὺ βλέπει σὰν ἀπὸ κάποια κορυφὴ βουνοῦ στὸ ἀδιαπέραστο βάθος τῶν νοημάτων.
