Ἐρώτηση πρὸς τὸν ἱερὸ συγγραφέα Καλὰ ἔκανες, Πάτερ, πού μου παράθεσες καὶ τοὺς λόγους τῶν Ἁγίων γιὰ τὸ ζήτημά μας. Ἀκούγοντάς σε νὰ λύνεις τὶς ἀπορίες μου θαύμαζα πῶς γινόταν ἡ ἀλήθεια ὁλοφάνερη· μοῦ ἐρχόταν ὅμως στὸ νοῦ, ἀφοῦ κάθε λόγος ἀντικρούεται μὲ λόγο, ὅπως εἶπες καὶ σὺ ὁ ἴδιος, μήπως ὑπάρχει κάποια ἀντιλογία […]
Ὁ Κύριος, ὁ Θεός σου, εἶναι ἕνας Κύριος(Δευτ. 6, 4), ποὺ ἀναγνωρίζεται ὡς Πατέρας, Υἱὸς καὶ Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ Πατέρας εἶναι ἀγέννητος. Ὁ Υἱὸς ἔχει γεννηθεῖ ἀπὸ τὸν Πατέρα ἀναρχως, ἀχρόνως καὶ ἀπαθῶς, ὡς Λόγος. Αὐτός, ἐπειδὴ ἔχρισε ἀπὸ τὸν ἑαυτὸ Τοῦ τὴν ἀνθρώπινη φύση ποὺ ἔλαβε ἀπὸ ἐμᾶς, ὀνομάστηκε Χριστός. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα […]
1. Συναντήσας ἐσὰς πρόσφατα, ἐσύ, ποὺ κατὰ τὴν ἐξ αἵματος καταγωγὴ εἶσαι συγγενής των κατεχόντων τὴν βασιλεία ἀλλὰ κατὰ τὶς πνευματικὲς προδιαγραφὲς ἔχεις ἐπιλέξει νὰ εἶσαι υἱὸς καὶ ἀδελφὸς ἠμῶν ποὺ εἴμαστε ἐλάχιστοι λόγω τῆς πτωχείας τοῦ πνεύματος ποὺ μακαρίζεται ἀπὸ τὸν Κύριο, ἀνέφερες ὅτι ποθεῖς νὰ μάθεις ποιὰ εἶναι ἡ δοξασία τῆς ὁποίας ἡ […]
1. Επειδή τὸ θεῖο εἶναι αὐτοαγαθότητα, ἔλεος ἀληθινὸ καὶ ἄβυσσος καλωσύνης, ἢ μᾶλλον ποὺ κι αὐτὴ τὴν ἄβυσσο περιλαμβάνει, γιατί εἶναι πάνω ἀπὸ κάθε ὄνομα ποὺ λέμε καὶ κάθε τί ποὺ νοοῦμε, μόνο μὲ τὴν ἕνωση μαζί Του μπορεῖ κανεὶς νὰ βρεῖ ἔλεος. Ἑνώνεται δὲ κανεὶς μαζί Του μὲ τὴ μετοχή, κατὰ τὸ δυνατόν, […]
1. Ότι ὁ κόσμος ἔχει ἀρχή, καὶ ἡ φύση τὸ διδάσκει, καὶ ἡ ἱστορία τὸ πιστοποιεῖ, καὶ οἱ ἐφευρέσεις τῶν τεχνῶν καὶ οἱ νομοθεσίες καὶ οἱ πολιτικὲς ἐξουσίες τὸ ἀποδεικνύουν καθαρά. Γνωρίζομε τοὺς ἐφευρέτες σχεδὸν ὅλων των τεχνῶν, τοὺς νομοθέτες τῶν νόμων καὶ ὅσους εἶχαν τὴν ἐξουσία στὶς διάφορες χῶρες· ἀκόμη γνωρίζομε ἐκείνους ποὺ ἔγραψαν […]
(Γι’ αὐτοὺς ποὺ ἀπὸ τὴ δική τους ἀπειρία καὶ τὴν ἀπείθειά τους στοὺς Ἁγίους, ἀπορρίπτουν τὶς μυστικὲς ἐνέργειες τοῦ Πνεύματος, οἱ ὁποῖες, μὲ τρόπο ποὺ ὑπερβαίνει τὸ λόγο, ἐνεργοῦνται σὲ ὅσους ζοῦν πνευματικὰ καὶ φανερώνονται μὲ ἔργα, χωρὶς ν’ ἀποδεικνύονται μὲ λόγια). Τὰ δόγματα ποὺ τώρα πιὰ εἶναι κοινοποιημένα καὶ γνωστὰ σὲ ὅλους καὶ […]
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ Ἔχει θέμα τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀναγινώσκεται κατ’ αὐτὴν ὅπου γίνεται λόγος καὶ γιὰ τὴν ἐπιμέλεια τῶν ἐσωτερικῶν λογισμῶν 1. Πολλές φορὲς ὡμίλησα πρὸς τὴν ἀγάπη σᾶς περὶ νηστείας καὶ προσευχῆς, ἰδιαιτέρως μάλιστα αὐτὲς τὶς ἱερὲς ἡμέρες· ἐναπέθεσα ἀκόμη στὶς φιλοθέες ἀκοὲς καὶ ψυχὲς σᾶς ποιὰ δῶρα […]
Πιστεύομε στὸ Θεό, καὶ πιστεύομε τὸν Θεό· ἄλλο τὸ ἕνα καὶ ἄλλο τὸ ἄλλο. Πραγματικὰ πιστεύω τὸν Θεὸ σημαίνει ὅτι θεωρῶ βέβαιες κι’ ἀληθινὲς τὶς ἐπαγγελίες ποὺ μᾶς ἔδωσε· πιστεύω δὲ στὸν Θεὸ σημαίνει ὅτι φρονῶ περὶ αὐτοῦ ὀρθῶς. Πρέπει δὲ νὰ τὰ ἔχωμε καὶ τὰ δύο, νὰ εἴμαστε ἀληθινοὶ καὶ στὰ δύο καὶ νὰ […]
1. Πολυμήχανος καν πολυτροπώτατος γιὰ τὴν κακία, μᾶλλον δὲ παμμήχανος εἶναι ὁ νοητὸς ὄφις, ὁ πρωταίτιος τοῦ κακοῦ. Ἔχει τὰ μέσα νὰ ἐμποδίσει τὴν ἀγαθὴ πρόθεσή μας καὶ πράξη, μόλις ἀρχίζει. Κι ἂν δὲν μπορέσει νὰ τὴν ἐμποδίσει στὴν ἀρχή, γνωρίζει ἄλλες μηχανές, μὲ τὶς ὁποῖες τὴν ἀχρηστεύει ὅταν εὑρίσκεται σ’ ἐνέργεια· κι ἂν […]
Πρέπει νὰ ξέρουμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι διπλός, δηλαδὴ ἀπὸ σῶμα καὶ ψυχή, καὶ ἔχει διπλὲς τὶς αἰσθήσεις καὶ διπλὲς τὶς ἀρετές τους. Πέντε αἰσθήσεις ἔχει ἡ ψυχὴ καὶ πέντε τὸ σῶμα. Οἱ ψυχικὲς αἰσθήσεις, εἶναι νοῦς, διάνοια, γνώμη, φαντασία, καὶ αἴσθηση. Οἱ σοφοὶ τὶς ὀνομάζουν καὶ δυνάμεις. Οἱ σωματικὲς αἰσθήσεις […]
Ἡ πίστη εἶναι κανόνας τῆς ζωῆς· ὅπως ἀκριβῶς πιστεύουμε, ἔτσι πρέπει καὶ νὰ ζοῦμε. Γιατί ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι ἡ ζωή μας δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν πίστη μας, τότε ἡ πίστη εἶναι νεκρὴ καὶ δὲν ὠφελεῖ σὲ τίποτε. «Τί τὸ ὄφελος, ἀδελφοί μου (λέγει ὁ θεῖος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος), ἐὰν πίστιν τὶς λέγει ἐχειν, ἔργα δὲ […]
«Ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει τῷ Ἰησοῦ: Ραββί, σὺ εἰ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἰ ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ» Ὅταν ἐγὼ μὲ εὐλαβικὴν θεωρία στοχάζομαι τὴν ἀρχήν, τὴν αὔξηση, τὴν στερέωση τῆς Ὀρθοδόξου μας πίστεως, διακρίνω μυστήρια, εὑρίσκω θαύματα, ἀφ’ ἑνὸς τόσον πολλά, ὥστε εἶναι ἀδύνατον νὰ τὰ περιγράψω μὲ τὸν λόγον, καὶ ἀφ’ […]
ΒΙΒΛΙΟΝ Β´ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΔΙΑΦΟΡΩΝ Προοίμιον τοῦ συγγραφέως 1. Περὶ τοῦ Πρωτείου τοῦ Πάπα 2. Περὶ ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος 3. Περὶ ἀζύμων εἰς τὴν θείαν Εὑχαριστίαν 4. Περὶ τῆς ἀπολαύσεως τῶν Ἁγίων καὶ Περὶ καθαρτηρίου πυρός ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ Κατὰ τοὺς καιροὺς τοῦ ἀοιδίμου Φωτίου, ἐν οἷς ἐγένετο τὸ σχίσμα τῶν ἐκκλησιῶν μὲ τὸν τρόπον […]
Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα ἦταν ἕνα ἀγαπημένο ζευγάρι Ἰουδαίων ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Πόντα καὶ μαρτύρησαν ἐπὶ Νέρωνα. Ἡ μνήμη τοὺς ἑορτάζεται στὶς 13 Φεβρουάριου, καὶ θεωροῦνται ἡ Ὀρθόδοξη ἐκδοχή του Καθολικοῦ Βαλεντίνου.
Γιατί περιεργάζεσαι ξένα κάλλη; Γιατί περιεργάζεσαι ἐρωτικὰ πρόσωπο ποῦ δὲν εἶναι δικό σου; Γιατί ὁδηγεῖσαι πρὸς τὸ γκρεμό; Γιατί βάζεις τὸν ἑαυτό σου μέσα σὲ δίχτυα αἰχμαλωσίας; Ἀπόλαυσε τ’ ἀγαθά του γάμου καὶ ὅτι σου προσφέρει ἡ νόμιμη καὶ εὐλογημένη σχέση, καὶ ἀσφαλίσου ἀπὸ τὴν ἁμαρτία τῆς ξένης ἀπόλαυσης.
Εὐαγγέλιο Κυριακῆς: Ματθ. (Ιε΄ 21-28). Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυΐδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι […]
“Μὰ ἔχασα τὸ μονάκριβο παιδί μου”, θὰ πεῖ ἴσως κάποιος, “ποὺ πάνω του στήριζα τόσες ἐλπίδες”. Καὶ τί μ’ αὐτό; Εὐχαρίστησε τὸ Θεό, ποὺ πῆρε τὸ παιδί σου, καὶ τότε δὲν θὰ εἶσαι κατώτερος ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ, ποὺ ὁδήγησε τὸ γιὸ τοῦ Ἰσαὰκ στὸ βουνὸ γιὰ νὰ τὸν θυσιάσει, ὓστερ’ ἀπὸ θεία ἐντολή. Ὅπως ἐκεῖνος […]
(Ὁ Λόγος αὐτὸς θεωρεῖται ὅτι δὲν εἶναι τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου. Βλ. Φιλοκαλία, τόμος Δ’, σέλ. 12, εἰσαγωγικὰ σχόλια. Ἐδῶ παρατίθεται σὲ νέα μετάφραση ἀπ’ εὐθείας ἀπὸ τὸ πρωτότυπο κείμενο, τὸ ὁποῖο ἐκδόθηκε τὸ 1927 ἀπὸ τὸν I. Hausherr στὸ Orientalia Christiana 36, σέλ. 150-172) Τρεις εἶναι οἱ τρόποι τῆς προσοχῆς καὶ τῆς […]
«Ἀγαθὸν» λέει, «εἰσελθεῖν εἰς οἰκίαν πένθους ἤ εἰς οἰκίαν γέλωτος»(1). Ἀπὸ ἐκεῖ ἡ ψυχὴ μολύνεται. Γιατί, ἂν ἔχεις τὴ δυνατότητα ὅμοια μὲ αὐτοὺς νὰ ζεῖς τρυφηλά, παρακινεῖσαι σὲ σπατάλη. Ἂν δὲν ἔχεις τὴ δυνατότητα, δέχτηκες ἀφορμὴ λύπης. Στὸ σπίτι ὅμως ποὺ πενθεῖ τίποτα τέτοιο δὲ συμβαίνει, ἄλλα καὶ ἂν ἀκόμα δὲν μπορεῖς νὰ ζεῖς τρυφηλά, […]
Προοίμιο Ταιριάζει σέ ὅσα θά πῶ παρακάτω, νά δανεισθῶ τό θρηνητικό ἐκεῖνο ρητό τοῦ προφήτη ῾Ιερεμία καί νά φωνάξω κι ἐγώ μέ ὀδύνη : “Ποιός θά βάλει στά μάτια μου πηγή δακρύων, γιά νά κλάψουν πικρά τό λαό τῶν Χριστιανῶν μέρα καί νύχτα;” Γιατί ποιός μπορεῖ, ἀλήθεια, νά μήν τόν κλάψει, ὅταν σκεφθεῖ πώς, ἐνῶ […]
