Κάποτε πού ὁ ἅγιος Βενέδικτος ἡσύχαζε στό κελλί του, ὁ μαθητής του Πλάκιδος πῆγε στόν λεγόμενο Λάκκο γιά νά πάρει νερό. Ἡ στάμνα ὅμως, μέ τήν ὁποία πῆγε νά πάρει νερό, τοῦ ἔπεσε ἀπό τό χέρι, καί τήν πῆρε τό ρεῦμα. Θέλοντας ὁ ἀδελφός νά ἁρπάξει τή στάμνα ἀπό τό νερό, γλίστρησε καί ἔπεσε καί […]
Στὶς περιοχὲς ὅπου τὰ Θεοφάνεια τὸ νερὸ παγώνει ἡ διαδικασία ἁγιασμοῦ τῶν νερῶν εἶναι διαφορετική.Πρῶτα κόβεται ἕνα κομμάτι πάγου,συνήθως σὲ σχῆμα σταυροῦ καὶ ἔπειτα βυθίζεται ὁ σταυρὸς ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο ἢ τὸν ἱερέα. Τὴν ἴδια διαδικασία ἀκολούθησε καὶ ὁ ἱερέας Ἰσίδωρος στὸν ποταμὸ Ὁμόβζχα(σήμερα Ἐμαζόγκι)στὸ Γιούριεβ τῆς Ἐσθονίας. Μόλις ἁγίασε τὰ ὕδατα τοῦ ποταμοῦ κατὰ […]
Αὕτη ἀοίδιμος ἦτον ἀπὸ τὴν περίφημον μεγαλόπολιν Ἀλεξάνδρειαν, εἰς τὸν καιρὸν τοῦ ἀσεβοῦς βασιλέως Μαξεντίου, θυγάτηρ Κώνσταντος τοῦ πρώτου Βασιλέως, πολλὰ ὡραία καὶ εἰς τὸ κάλλος ἀμίμητος, μεγάλη εἰς τὴν ἡλικίαν τοῦ σώματος, ἥτις ἐπαιδεύθη πᾶσαν ἑλληνικὴν γραφήν, ἔμαθεν ὅλους τοὺς ποιητάς, Ὅμηρον, Βηργίλλιον, Ἀριστοτέλην, καὶ Πλάτωνα· οὐ μόνον δὲ τοὺς φιλοσόφους, ἀλλὰ καὶ […]
[5 Ὀκτωβρίου] Πενθῶ κολάσεις τᾶς ξένας ὧδε βλέπων. Χαίρω δὲ αὔθις τᾶς ἀναπαύσεις βλέπων. Κατὰ τὸν δέκατον τρίτον χρόνον τῆς βασιλείας Ρωμανοῦ τοῦ Λεκαπηνοῦ, ἤτοι ἐν ἔτει [932], ἦτον εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἕνας ἄνθρωπος, ὁ πλέον οἰκειότερος ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτας ὀποῦ ἐπαράστεκαν εἰς τὸν βασιλικὸν κοιτώνα τοῦ Ἀλεξάνδρου, ὅστις ἐβασίλευσεν ὀλίγον προτίτερα ἀπὸ τὸν Ρωμανόν. […]
ΤΑ 7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ- ΟΙ 12 ΒΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ – ΟΙ 3 ΒΑΘΜΟΙ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΤΑ 7 ΚΑΚΑ ΤΗΣ ΘΑΝΑΣΙΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑΣ – ΟΙ 7 ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ – 6 ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΟΙ 3 ΠΑΙΔΕΙΕΣ ΟΠΟΥ ΕΛΑΒΕ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΑ 7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ Ἀνυποταξία, Καταγέλασις, Ὑποκρισία, Πεῖσμα, Φιλοτιμία, Οἴησις, Καύχησις, Κενοδοξία. ΦΘΟΝΟΣ Καταλαλιὰ, […]
Εἰς τὴν πόλιν τῆς Ρώμης ἦτον εἶς ἄνθρωπος ὀνόματι ᾿Ιωάννης, κατὰ πολλὰ εὐλαβὴς καὶ πλούσιος ἀμὴ εἶχε τὸν νοῦν δύσκολον τόσον, ὁποῦ δὲν ἐδύνετὸ νὰ μάθῃ γράμματα, οὔτε κἂν μίαν Προσευχήν, νὰ τὴν λέγη κατὰ τὴν τάξιν τῶν Χριστιανῶν. Διὰ τοῦτο ἀπῆλθεν εἰς Μοναστήριον, καὶ ἀφιερώσας εἰς αὐτὸ ὅλα του τὰ ὑπάρχοντα ἐκουρεύθη, διὰ νὰ […]
Λόγος εγκωμιαστικός του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, εις την ανακομιδή και κατάθεση του τιμίου σώματος του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρο εν τω εις την Λύδδα αυτού ναό εορταζομένη την 3η Νοεμβρίου.
3 Νοεμβρίου Μετὰ την κατάπαυση τῶν διωγμῶν καὶ τὴν ἐπικράτηση τοῦ χριστιανισμοῦ σ’ ὅλο το Ρωμαϊκὸ κράτος, ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου, οἱ χριστιανοὶ ἀνήγειραν μεγαλοπρεπῆ Ναὸ στὴ Λύδδα τῆς Ἰόππης, ὅπου μετακόμισαν τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου, γιὰ νὰ τὸ προσκυνοῦν πλέον ἄφοβα. Ἔγιναν δὲ μετὰ την κατάθεση τοῦ Ἱεροῦ λειψάνου καὶ τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ στὶς […]
Ο Ιωάννης ο Ερημίτης καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε περί το έτος 1550. Ἔδρασε στήν, Κύπρο, τήν Ἀττάλεια καί τήν Κρήτη, στήν ὁποία ὁδηγήθηκε μαζί μέ ἄλλους ἐνενήντα οκτώ ἁγίους Πατέρες, οι οποίοι, μαζί με τον Ιωάννη, συμπλήρωναν τον άριθμό ενενήντα εννιά. Για τον άριθμό αυτόν 99 των αγίων Πατέρων, στην ακολουθία τους αναφέρεται […]
Ἀπριλίου 17 Ὁ Ἅγιος Μακάριος, κατὰ κόσμο Μιχαὴλ Νοταρᾶς, ἦταν ὁ πέμπτος κατὰ σειρὰ υἱὸς τοῦ Γεωργαντᾶ καὶ τῆς Ἀναστασίας καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐννέα παιδιὰ τῆς οἰκογένειας αὐτῆς. Γεννήθηκε στὰ Τρίκαλα τῆς Κορινθίας τὸ 1731. Ὁ βιογράφος τοῦ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος, σημειώνει: «Κόρινθος εἶναι πόλις τῆς Πελοποννήσου, εἰς τὸ λεγόμενον Ἐξαμίλιον εὑρισκομένη. Πόλις […]
(16 Ἀπριλίου) Στὴ χορεία τῶν ἁγίων ἔνδοξων μαρτύρων τῆς Πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας μας ἀνήκουν καὶ οἱ τρεῖς κόρες – ἀδελφὲς Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονία. Ἔζησαν στὴ Θεσσαλονίκη καὶ μαρτύρησαν στὰ χρόνια του σκληροῦ διώκτη Διοκλητιανοῦ (304). Φαίνεται ὅτι ἦταν ἐνεργὰ μέλη Ἀδελφότητος νέων χριστιανῶν. Ἀγαποῦσαν πολὺ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ […]
Στὶς 25 Σεπτεμβρίου γιορτάζουν δυὸ συνώνυμοι ἅγιοι μὲ τὸ ὄνομα Παφνούτιος. Ὁ ἕνας εἶναι ὁ πατέρας τ?ς ἁγίας Εὐφροσύνης, ὁ ὅσιος Παφνούτιος, ποὺ ἔκοιμηθη εἰρηνικά. Καὶ ὁ ἄλλος εἶναι ὁ ὁσιομάρτυς Παφνούτιος. Πρόκειται γιὰ μιὰ μεγάλη ὄσιακη, Ἱεραποστολικὴ καὶ μαρτυρικὴ μορφὴ τῆς Ἄνω Αἰγύπτου, ποὺ ἔζησε στὰ χρόνια του ἄσεβους διώκτου τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ Διοκλητιανοῦ […]
Κάθε θανάσιμο ἁμάρτημα ποὺ διαπράττει ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός, ἂν δὲν θεραπευθεῖ μὲ τὴν πρέπουσα μετάνοια, γίνεται αἰτία αἰώνιου κολασμοῦ του. Θανάσιμα ἁμαρτήματα γιὰ τὸν χριστιανὸ εἶναι ἡ αἵρεση, τὸ σχίσμα, ἡ βλασφημία, ἡ ἐξωμοσία, ἡ ἀπόγνωση, ἡ αὐτοκτονία, ἡ μοιχεία, κάθε παρὰ φύση σαρκικὴ ἁμαρτία, ἡ αἱμομειξία, ἡ μέθη, ἡ ἱεροσυλία, ὁ φόνος, ἡ ληστεία […]
«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται» Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς λέει: «Παντὶ τῷ αἰτοῦντι σοι δίδου». Αὐτὸ σημαίνει πὼς πρέπει νὰ εὐεργετοῦμε καὶ νὰ ἐλεοῦμε ὅλους, χωρὶς νὰ διακρίνουμε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν κατάστασή τους, τὸ κοινωνικὸ παρελθόν τους ἢ τὴ θρησκεία τους. Πρέπει νὰ δίνουμε τὴν ἐλεημοσύνη μας στὸν καθένα ποὺ τὴν ἔχει πραγματικὰ ἀνάγκη.
(Λουκ. ιγ΄ 10- 17) Ἠλία Μηνιάτη Ἐπισκόπου Κερνίκης καὶ Καλαβρύτων, τοῦ Κεφαλλῆνος Μία ἀθλία γυναῖκα, ἀπὸ συνεργίας τοῦ δαίμονος, δέκα καὶ ὀκτὼ χρόνους ἐπειράζετο ἀπὸ ἕνα πάθος τόσον βαρύ, ὅπου δὲν ἠδύνατο παντελῶς νὰ σηκώσῃ τὴν κεφαλήν· ὅθεν ἔπρεπε νὰ πηγαίνῃ πάντα συγκύπτουσα κάτω, μὲ πολὺν ἀγῶνα, καὶ ἦταν θέαμα ἐλεεινὸν νὰ τὴν βλέπωσιν. Ἐδίδασκεν […]
Οἱ ἀμυντικοὶ πόλεμοι εἶναι οἱ μόνοι δίκαιοι καὶ νόμιμοι καὶ μόνο σ’ αὐτοὺς μπορεῖ νὰ ἐπιτραπεῖ στὸν στρατιώτη νὰ σκοτώσει, ὅταν δὲν μπορεῖ διαφορετικὰ νὰ προστατέψει τὴν πατρίδα του καὶ τὰ ἀδέρφια του. (Ἱερὸς Αὐγουστίνος) Δὲν ἀναζητᾶμε τὴν εἰρήνη γιὰ νὰ βρισκόμαστε σὲ πόλεμο, ἀλλὰ πολεμᾶμε γιὰ νὰ ἔχουμε εἰρήνη. Γι’ αὐτό, νὰ εἶστε φιλειρηνικοὶ […]
“ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” ΠΟΡΝΕΙΑ: Λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: Δὲν ξέρετε πὼς εἶστε ναὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ ἀνάμεσά σας; Ἂν κάποιος, λοιπόν, καταστρέφει τὸ ναὸ Ὅταν ἡ γενετήσια πράξη ἔχει σκοπὸ τὴν αὔξηση τοῦ ἀνθρώπινου γένους, σύμφωνα μὲ τὴ θεϊκὴ προσταγὴ καὶ εὐλογία (Γέν. 1:28), καὶ ὅταν γίνεται μὲ ἐκκλησιαστικὲς προϋποθέσεις, […]
Καθὼς εἶνε ἀδύνατον κατὰ τὴν παροιμίαν νὰ λευκαίνῃ τις τὸν Αἰθίοπα, (Αἰθίοπα σμήχειν) οὕτω εἶνε δύσκολον νὰ ἐγκωμιάσω, καθὼς πρέπει, τὸν Μωϋσῆν τοῦτον, τὸν ἔξωθεν μὲν μελανὸν ὡς Αἰθίοπα, ἔσωθεν δὲ εἰς τὴν ψυχὴν λελαμπρυσμένον καὶ πάμφωτον· ἀλλὰ πάλιν νὰ τὸν ἀφήσω τελείως ἀνεγκωμίαστον ἀπὸ ρᾳθυμίαν μου καὶ ἀμέλειαν, εἶνε μέγα ἁμάρτημα, διότι στερῶ τοὺς […]
Ἡ ἁμαρτία, μετά τήν πτώση τοῦ πρωτόπλαστου ἀνθρώπου, κυρίεψε καί τό σῶμα καί τήν ψυχή καί τίς δυνάμεις του ὅλες. Αὐτήν ὀνόμασε ὁ Θεός θάνατο, ὅταν, ἀπαγορεύοντας στόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα νά φᾶνε από τό δένδρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, τοὺς εἶπε: «Τῇ μέρα πού θά φᾶτε ἀπ’ αὐτό, θά βρεῖτε […]
Ἐπιστολή πρός τόν μοναχό κληρικό Ἀξιώθηκες νά γίνεις διάκονος Χριστοῦ καί λειτουργός καί θεωρός τῶν μυστηρίων καί κοινωνός καί κῆρυξ τοῦ Εὐαγγελίου. Τώρα ἀνεμπόδιστα καί ἄμεσα βλέπεις τό θεῖο φῶς καί μεταλαμβάνεις, ὄχι διά μέσου Σεραφείμ, δηλ. ἱερέως, ἀλλά σύ ὁ ἴδιος εἶσαι Σεραφείμ διά τῆς ἱερωσύνης, καί εἶσαι ὁδός καί ὁδηγός τῶν ἄλλων πρός […]
