• Βούλομαι οὒν προσεύχεσθαι τᾶς γυναίκας ἐν καταστολῇ κοσμίω, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ. [Θέλω, λοιπόν, νὰ προσεύχονται οἱ γυναῖκες μὲ ἐνδυμασία σεμνή, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους μὲ συστολὴ καὶ σεμνότητα καὶ σωφροσύνη καὶ ὄχι μὲ ἐξεζητημένα πλεξίματα τῶν μαλλιῶν ἢ μὲ χρυσὰ κοσμήματα ἢ μὲ μαργαριτάρια ἢ μὲ πολυτελῆ ἐνδύματα.] (Πρὸς Τιμόθεον Ἀ’ 2,8-9)
• Γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεὶν ἀνδρός, ἀλλ’ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ. Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἴτα Ἕυα. Καὶ Ἀδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε. Σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπη καὶ ἁγιασμῶ μετὰ σωφροσύνης.[Δὲν ἐπιτρέπω νὰ διδάσκει γυναίκα – στὴν Ἐκκλησία -, οὔτε νὰ ἐξουσιάζει τὸν ἄντρα, ἀλλὰ νὰ μένει σιωπηλή. Διότι ὁ Ἀδὰμ πλάστηκε πρῶτα ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ἔπειτα ἡ Ἕυα. Ἐξάλλου, δὲν ἦταν ὁ Ἀδὰμ αὐτὸς ποὺ ἐξαπατήθηκε πρῶτος ἀπὸ τὸν διάβολο, ἀλλὰ ἡ γυναίκα ἐξαπατήθηκε πρώτη καὶ ἔπεσε στὴν παράβαση. Θὰ σωθεῖ καὶ κάθε γυναίκα, διὰ τῆς τεκνογονίας, μὲ τὴν ἀπόκτηση δηλαδὴ καὶ καλῆ ἀνατροφὴ τῶν τέκνων της, ἐὰν βέβαια μείνουν μέχρι τέλους, στὴν πίστι πρὸς τοὺς ἄνδρες τους, στὴν ἀγάπη πρὸς αὐτοὺς καὶ στὸν ἁγιασμόν, μὲ τὴν σωφροσύνη καὶ τὴν ἁγνότητά τους.] (Πρὸς Τιμόθεον Α’ 2, 12-14)
