(29 Φεβρουαρίου)

Μιὰ βαθιὰ πνευματικὴ προσωπικότητα, ποὺ αὐγάζει στὸ στερέωμα τῆς ἐν οὐρανοῖς θριαµβεύουσας Ἐκκλησίας καὶ κοσμεῖ τὴ χορεία τῶν ἁγίων της Ὀρθοδοξίας, εἶναι ὁ Ἀββᾶς Κασσιανός.

Γεννήθηκε γύρω στὸ 360 µ.Χ στὴ Μικρὴ Σκυθία(Ντόμπροτζεα τῆς σημερινῆς Ρουμανίας) Τοῦ ἀποδίδεται καὶ τὸ ὄνομα Ἰωάννης, ποὺ μᾶλλον ἦταν τὸ βαπτιστικὸ ἢ τὸ μοναχικό του ὄνομα, καὶ Κασσιανὸς πρέπει νὰ ἦταν μᾶλλον τὸ προσωνύμιό του. Ὅπως ὁ ἴδιος µἃς πληροφορεῖ «ἀπὸ τὴν τρυφερὴ ἡλικία διδάχθηκε νὰ παίρνει μεγάλες ἀποφάσεις» καὶ «ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἡλικία ἔζησε μεταξύ των μοναχῶν». Κατὰ τὴν πρώιμη νεανικὴ ἡλικία ὁ Ἅγιος Κασσιανὸς μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφικό του φίλο Γερμανὸ ἀποφάσισαν νὰ ἀκολουθήσουν τὴν μοναχικὴ ζωὴ καὶ ἐγκαταστάθηκαν σὲ κάποια Μονὴ τῆς Βηθλεέμ, κατὰ πάσα πιθανότητα στὸ ὀνομαστὸ γιὰ τὴν πνευματικότητά του Κοινόβιο τοῦ Ἁγίου Ἱερωνύμου, κοντὰ στὸ Σπήλαιο τῆς Γεννήσεως, «ὅπου», ὅπως γράφει ὁ ἴδιος, «ὁ Κύριος µᾶς συγκατέβη νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ τὴν Παρθένο». Στὴν πνευματικὴ αὐτὴ ἑστία βρῆκαν τὶς ἀπαιτούμενες προϋποθέσεις ποὺ θὰ εὐόδωναν τὸν ἱερὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς τους. Ἀπὸ ἐκεῖ ἦρθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν ἀκμάζοντα μοναχισμὸ τῆς Παλαιστίνης, τῆς Συρίας καὶ τῆς Μεσοποταμίας, τὸν ὁποῖο εἶχε κατὰ κύριο λόγο ὑπόψη του ὁ Ἅγιος, ὅταν συνέτασσε τοὺς «Κοινοβιακοὺς Κανονισμούς». Read more