Ο ΑΒΒΑΣ Παλλάδιος εἶπε.
Ἡ ψυχὴ ποὺ ἀγωνίζεται σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πρέπει ἢ νὰ μαθαίνει σωστὰ ὅσα δὲν ξέρει ἢ νὰ δι¬δάσκει μὲ σαφήνεια ὅσα ἔμαθε. ” Ἂν δὲν θέλει νὰ κάνει τίποτε ἀπὸ τὰ δυό, τότε δὲν εἶναι καλά. Γιατί ἢ ἀρχὴ τῆς ἀποστασίας βρίσκε¬ται στὴν ἔλλειψη τῆς διδαχῆς καὶ στὴν ἀνορεξία τοῦ θείου λόγου, ποὺ τὸν πεινάει πάντα ἢ φιλόθεη ψυχῆ.
Εἶπε πάλι ὁ ἀββᾶς Παλλάδιος:
Περισσότερο κι ἀπὸ παράθυρο φωτεινό, πρέπει νὰ κυνηγάει κανεὶς τὶς συναναστροφὲς ἐνάρετων ἀνθρώπων, γιατί μὲ τὴ βοήθειά τους θὰ μπορέσει νὰ δεῖ τὴν καρδιά του σὰν ἕνα καθαρογραμμένο βιβλίο καί, συγκρίνοντας τὴ ζωή του μὲ τὴ ζωὴ ἐκείνων, νὰ διαπι¬στώσει τὴ δική του ραθυμία ἢ ἐπιμέλεια. Γιατί στοὺς ἐνάρετους ὑπάρχουν πολλά, καὶ ἐξωτερικὰ ἀκόμα στοιχεῖα, ποὺ φανερώνουν τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς τους: τὸ χρῶμα, ποὺ ἁπλώνεται αὐτοπρόσωπο μὲ τὴ θεάρεστη πολιτεία, ὁ τρόπος τῆς ἐνδυμασίας, ἢ ἁπλότητα τοῦ ἤθους, ἢ σεμνότητα ἀτὰ λόγια, τὸ ἀπέριττο στὶς λέ¬ξεις, ἢ σύνεση στὶς σκέψεις, ἢ προσοχὴ στὶς ἐκδηλώσεις. Ὅλα τοῦτα τὰ ὠφελοῦν ὑπερβολικὰ ὅσους τὰ παρατηροῦν καὶ ἀποτυπώνουν στὶς ψυχὲς τοὺς ἀναλλοίωτα πρότυπα ἀρετῆς. Read more