Περίληψη 28ης Ὁμιλίας, στὴν περικοπὴ Ματθ. 16,13-19.

Οἱ δυὸ ἀπόστολοι εἶναι λαμπροὶ φωστῆρες, λαμπρύνοντας τὴν Ἐκκλησία μὲ τὴ συνάντησή τους κατὰ τὴν ἑορτὴ τῆς 29ης Ἰουνίου, ἡ ὁποία δὲν προκαλεῖ ἔκλειψη, ἀλλὰ ἔκλαμψη. Ὑπενθυμίζοντας τὶς πράξεις τοὺς τίποτε δὲν προσθέτομε στὰ ἀγαθά τους, ἀλλ’ αὐξάνομε ἀντίθετα τὰ δικά μας ἀγαθά. Κεντρικὸ σημεῖο τῆς ὁμιλίας εἶναι ἡ περιγραφὴ τῆς ἀντιθετικῆς κινήσεως τοῦ πειρασμοῦ καὶ τῆς μετάνοιας. Ὁ πειραστὴς ἔπεισε τὸν Πέτρο νὰ ἐπιδιώκει περισσότερο ζῆλο ἀπὸ τὸν ἀναγκαῖο, ἀλλ’ ἐνῶ αὐτὸς ἔφθασε στὸ σημεῖο ὅπου ἀρχίζει ἡ πτώση, νίκησε τὸν πειραστὴ μὲ τὴν αὐτοκατάγνωση, τὴν αὐτοκριτική του. Κατέστη ὑπόδειγμα εἰλικρινοῦς μετάνοιας γιὰ τὴν πτώση του στὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καὶ πατέρας τοῦ γένους τῶν θεοσεβῶν. Ὁ Παῦλος πάλι μὲ τὴ μετάνοιά του γιὰ τὴν καταδίωξη τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ τὴν μετέπειτα δραστηριότητά του κατέστη ὑπόδειγμα καρτερίας. Οἱ δυὸ ἀπόστολοι εἶναι ἰσάξιοι σὲ λαμπρότητα, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία «μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀμφοτέροις νέμει τιμήν». Read more