15 Ἰουλίου
Ἡ ἁγία Ἰουλίττα καταγόταν ἀπὸ οἰκογένεια εὐγενῶν του Ἰκονίου, εἶχε ὅμως ἀποκτήσει τὴν ἀληθινὴ εὐγένεια, αὐτὴν ποὺ χορηγεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, κατὰ τὴ βάπτισή της. Ἔμεινε χήρα καὶ ἀρνήθηκε νὰ συνάψει δεύτερο γάμο, ἐπιθυμώντας νὰ ζήσει μὲ εὐσέβεια καὶ τελώντας θεάρεστα ἔργα μαζὶ μὲ τὸν γιὸ τῆς Κήρυκο ποὺ ἦταν τριῶν ἐτῶν. Ὅταν ὁ Δομητιανός, διοικητὴς τῆς Λυκαονίας, ἄρχισε νὰ ἐφαρμόζει μὲ λύσσα τὰ διατάγματα γενικοῦ διωγμοῦ κατὰ τῶν χριστιανῶν ποὺ ἐξέδωσε ὁ Διοκλητιανὸς (304), ἡ Ἰουλίττα κατέφυγε στὴν Σελεύκεια, προτιμώντας νὰ στερηθεῖ ὅλα τὰ ὑπάρχοντά της καὶ νὰ ὑπομείνει τὰ δεινὰ μίας πι¬κρῆς ἐξορίας, παρὰ νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Βρῆκε ὅμως στὴν πόλη αὐτὴ ἀκόμη μεγαλύτερη ἀναστάτωση, διότι ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ αὐτοκράτορα, Ἀλέξανδρος, εἶχε σπείρει τὸν τρόμο βασανίζοντας καὶ θανατώνοντας ἀνελέητα ὅσους δὲν ὑποτάσσονταν στὰ διατάγματα. Ἀναχώρησε τότε μὲ τὸν γιό της καὶ δυὸ θεραπαινίδες γιὰ τὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας. Read more
