(30 Σεπτεμβρίου)
Ὁ ἱερομάρτυς Γρηγόριος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). Ἦταν Πάρθος κατὰ τὴν ἐθνικότητα, γιὸς τοῦ Ἀνὰκ καὶ συγγενής του βασιλιὰ τῆς Ἀρμενίας Κουσαρῶ. Συλληφθεῖς ὁ Ἅγιος, ὡς χριστιανός, ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Τιριδάτη, ὑπέστη πολλὲς τιμωρίες καὶ βασανιστήρια. Ἀργότερα δὲ ὁ Τιριδάτης ἔμαθε ὅτι ὁ Γρηγόριος ἦταν καὶ γιὸς τοῦ Ἀνὰκ τοῦ Πάρθου, ποὺ εἶχε δολοφονήσει τὸν πατέρα του, τὸ βασιλιὰ Κουσαρῶ. Μετὰ ἀπὸ τὴν πληροφορία αὐτή, ὁ Τιριδάτης ἔδεσε χειροπόδαρα τὸν Ἅγιο καὶ τὸν ἔριξε σ’ ἕναν βαθὺ λάκκο, στὴν πόλη Ἀρταξά. Ὁ λάκκος δὲ ἐκεῖνος ἦταν γεμάτος ἄγρια θηρία καὶ δηλητηριώδη ἑρπετά.
