Ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἰουστίνου (518-527), βασίλευε στὴν Ἀξώμη τῆς Αἰθιοπίας ὁ ἅγιος βασιλεὺς Ἐλεσβαᾶν (Σημείωση: Ὀνομάζεται ἐπίσης καὶ Κάλεβ Ἕλλα Ἀσμπέχα (520-540). Σχετικὰ μὲ τὴν πρώτη χριστιανικὴ ἱεραποστολὴ στὴν Αἰθιοπία, βλ. τονβίο τοῦ ἁγίου Φρουμεντίου [30 Νοεμ.]). Στὸ γειτονικὸ βασίλειο τῆς Ὁμηρίτιδος στὴν Εὐδαίμονα Ἀραβία (Σημείωση: Τὸ ἀρχαῖο βασίλειο τοῦ Σαβᾶ, ἡ σημερινὴ Ὑεμένη.), ἡ ἐξουσία ἦταν στὰ χέρια ἑνὸς ἄνδρα σκληρόκαρδου καὶ πολεμοχαροῦς, τοῦ Δοῦ-Νοουᾶς, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀσπασθεῖ τὸν Ἰουδαϊσμὸ λαμβάνοντας τὸ ὄνομα Γιουσούφ, καὶ ὁ ὁποῖος δὲν ἔπαυε τὶς ἐπιδρομὲς ἐναντίον τοῦ χριστιανικοῦ βασιλείου τῆς Αἰθιοπίας. Μετὰ ἀπὸ λαμπρὲς νίκες, ὁ Ἐλεσβαᾶν κατόρθωσε νὰ τὸν ὑποτάξει, νὰ ἐγκατασταθεῖ στὸ βασίλειό του καὶ νὰ τὸν ὑποχρεώσει νὰ καταβάλει φόρο ὑποτέλειας (518). Μετὰ ἀπὸ κάποια χρόνια ὡστόσο ὁ Δοὺ-Νοουᾶς κατάφερε νὰ συγκεντρώσει μεγάλο στράτευμα καὶ ἄρχισε τὶς ἐπιδρομὲς ἐναντίον τῶν χριστιανικῶν πόλεων ποὺ βρίσκονταν στὸ βασίλειό του γιὰ νὰ ἐξοντώσει ὅσους ἀρνοῦνταν νὰ ἀλλαξοπιστήσουν καὶ νὰ ποδοπατήσουν τὸν τίμιο καὶ ζωοποιὸ Σταυρό. Read more