ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ἡ ζωὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ ὑπῆρξε ζωὴ συνεχῶν ἀγώνων. Ἀγωνίστηκε ἐναντίον τῆς νέας αἱρέσεως τῶν εἰκονομάχων γιατί ἔζησε κατὰ τὸν 8ον αἰώνα ποὺ ἡ εἰκονομαχία συγκλόνιζε τὰ θεμέλια της Ἐκκλησίας. Ἐναντίον τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς ὑψηλοφροσύνης, γιατί ἦταν κάτοχος ὅλης της ἐπιστημονικῆς γνώσεως τῆς ἐποχῆς του, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ ἔργα του ποὺ μᾶς ἄφησε.

Ἐναντίον τῆς ἀγάπης τοῦ πλούτου καὶ τῆς ἀνθρώπινης δόξας, γιατί καὶ θέση ἐπίζηλη κατεῖχε, ἀλλὰ καὶ πλούτη εἶχε ἄφθονα.
Παρ’ ὅλα αὐτά, ἐπειδὴ ἀγάπησε τὴ μοναχικὴ πολιτεία, ἐγκατέλειψε τὰ πάντα στὸν κόσμο αὐτὸ καὶ ἔγινε ὑποτακτικὸς σ’ ἐὰν αὐστηρὸ γέροντα. Καὶ στὴ ζωὴ τῆς ὑποταγῆς ὅμως ἔδειξε ὅτι εἶχε πάρει ἀπόφαση νὰ πεθάνει γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος μέσα καὶ νὰ γεννηθεῖ ὁ νέος, ὁ κατὰ Χριστὸν πλασθεῖς. Read more