Ἀξιοδάκρυτος εἶναι ἡ πλάνη εἰς τὴν ὁποίαν πλανᾶται ὁ δυστυχὴς ἄνθρωπος, ξεπεσμένος διὰ τὴν παράβασιν ἀπὸ τὴν πρώτην του δόξαν καὶ ἀθανασίαν, εἰς τὸν θάνατον καὶ φθοράν, διωγμένος ἀπὸ τὴν ἰδίαν του πατρίδα καὶ οὐράνιον μακαριότητα, εἰς τὴν κοιλάδα ταύτην τοῦ κλαυθμῶνος, δηλονότι ἐκ τοῦ ψεύδους καὶ προσκαίρου τούτου κόσμου τῆς ἀθλιότητος· δὲν κλαίει τοιαύτην ἐξορίαν δυστυχεστάτην, ἀλλὰ προσηλωμένος ἐκ τοῦ κόσμου τὸ μάταιον, ἐλησμόνησε τελείως τὰς πρώτας τιμὰς καὶ ἀγαθά, καὶ ὡσὰν νὰ μὴν εἶχε νοῦν, δὲν ψηφᾷ ὁλότελα τοιοῦτον χαϊμόν, ἀλλὰ χαίρεται εἰς τῆς ἐξορίας τὴν δυστυχίαν καὶ βάσανα, καὶ ὡς ἄλογον ζῶον ἀφήνει νὰ σύρεται εἰς τὰς ὀρέξεις τῆς ἰδίας του ἐπιθυμίας ἀπὸ τὰ πάθη τόσον ὁποὺ κατὰ τὴν προφητικὴν φωνὴν «παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς». Read more
