Λόγος περὶ ψευδοπροφητῶν καὶ ψευδοδιδασκάλων καὶ ἄθεων αἱρετικῶν καὶ περὶ σημείων τῆς συντέλειας τοῦ αἰῶνος τούτου. Εἰπώθηκε καθὼς αὐτὸς ἑτοιμαζόταν νὰ ἐκδημήσει ἀπὸ τοῦ σώματος.
Εἰς τό Ἀρχαίο Κείμενο, Ἐδώ
α. Ὀδυνηρός ὁ λόγος, καθὼς εἶναι καὶ ὁ τελευταῖος, ὅπως μου ἔχει δηλωθεῖ, ἀλλὰ καὶ γεμάτος πολλὴ χαρά. Ἀπὸ τὴν μιὰ εἶναι ὀδυνηρός, διότι δὲν θὰ σᾶς ξαναμιλήσω. Ἀπὸ τὴν ἄλλη εἶναι γεμάτος χαρά, διότι ἔφθασε ὁ καιρὸς ν’ ἀναχωρήσω καὶ νὰ βρεθῶ μὲ τὸν Χριστό, καὶ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, «Οὐκέτι λαλήσω μὲθ΄ ὑμῶν» (Ἰωάν. 14.30).
Καὶ τώρα θὰ μιλήσω μὲ πόνο καρδιᾶς περὶ τῶν ψευδοπροφητῶν καὶ ψευδοδιδασκάλων καὶ τῶν ἄθεων αἱρετικῶν, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Παῦλος ἔλεγε, «Πονηροὶ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» (Β’ Τὶμ 3.13), καὶ γιὰ τοὺς ὁποίους πολλὲς φορὲς σᾶς μίλησα ἤδη. Διότι πολλὲς ὁμιλίες ἔκανα μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, ὅπως πολὺ καλὰ γνωρίζετε ἐσεῖς ποὺ ἀγαπᾶτε τὸ Θεό. Σχεδὸν σὲ κάθε ὁμιλία ἀναφερθήκαμε σ’ αὐτούς, ἂν θυμάστε τὰ ὅσα εἴπαμε χθές. Read more
