14 Ἰανουαρίου
Α) Ὁ κλῆ
ρος τῆς Θεοτόκου
Σύμφωνα μὲ τὴν Ἁγία παράδοση, ἡ ὁποία μέχρι σήμερα διαφυλάσσεται στὴν Γεωργία, καθὼς ἐπίσης καὶ σὲ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ πανάμωμος Μητέρα τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὴν πρόνοιά Του, ἐκλέχτηκε νὰ κηρύξη στὴν Γεωργία[1] τὴν σωτηρία των ἀνθρώπων, τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Υἱοῦ Της καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Read more
Ὁ ὅσιος Σάββας εἶχε πατέρα τὸν ὅσιο Συμεών. Ὁ ὅσιος Συμεὼν ὑπῆρξε μεγάλος ἡγεμόνας τῶν Σέρβων (1165-1196) καὶ ἦταν κατὰ τὸν σύγχρονο βιογράφο του π. Ἰουστίνο Πόποβιτς «ὑπερασπιστῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ πολέμιος τῶν αἱρέσεων, σ΄ ὅλη του τὴν ζωὴ ἄνθρωπος μὲ μεγάλη πίστη, ἀγάπη καὶ ζῆλο Εὐαγγελικό». Ὁ κατὰ κόσμον Στέφανος Νεμάνια γεννήθηκε τὸ 1114 στὴν πόλη Ρίμπνιτσα τῆς Ζέτας, τὸ σημερινὸ Μαυροβούνι. Ἀγωνίσθηκε μὲ σθένος ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐργάσθηκε γιὰ τὴν ἑδραίωσή της στὸν λαό, τὸν ὁποῖο ἕνωσε σὲ ἕνα βασίλειο. Ἔκτισε πολλοὺς ναούς, συγκάλεσε συνόδους γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων, ἀνέπτυξε πλούσιο φιλανθρωπικὸ ἔργο καὶ ἐνίσχυσε οἰκονομικὰ μονὲς καὶ προσκυνήματα. Μὲ τὴν εὐλαβῆ καὶ φιλομόναχη σύζυγό του Ἄννα, θυγατέρα Βυζαντινοῦ αὐτοκράτορα, ἀπέκτησε πολλὰ παιδιά. Στὸ τέλος ἔγινε καὶ αὐτὴ μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Ἀναστασία στὴ μονὴ Στουντένιτσα. Μεταξύ των τέκνων τοὺς δύο στέφθηκαν ἁγιωνυμίας· ὁ ἅγιος Σάββας πρῶτος ἀρχιεπίσκοπος τῶν Σέρβων καὶ Στέφανος Β’ ὁ Πρωτοστεφῆς καὶ τελικὰ καρεις μοναχὸς Σίμων. Read more
῾Η ἁγία μάρτυς ΔΟΜΝΑ ἦταν ἱέρεια στὸν ναὸ τοῦ Δωδεκάθεου ποὺ βρισκόταν στὸ ἀνάκτορο τῆς Νικομηδείας. ᾽Ανακάλυψε μιὰ ἡμέρα τὶς Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων καὶ τὶς ᾽Επιστολὲς τοῦ ᾽Αποστόλου Παύλου, καὶ διαβάζοντάς τες τόσο ἀναστατώθηκε ὥστε μόλις ἔπεσε τὸ σκοτάδι, ἔτρεξε χωρὶς νὰ τὸ μάθει κανεὶς στὸν ἐπίσκοπο Κύριλλο, τὸν προκάτοχο τοῦ ἁγίου ᾽Ανθίμου καὶ ζήτησε νὰ βαπτισθεῖ μαζί μὲ τὸν εὐνοῦχο Ἴνδη ποὺ συμμεριζόταν τὸν διάπυρο πόθο της. ῞Οταν φωτίσθηκαν ἀπὸ τὴν σωτηριώδη χάρη τοῦ Βαπτίσματος, ἡ ἁγία ἄρχισε μὲ ζῆλο τὸ ἔργο τῆς τελείωσης τῶν ἀρετῶν. ᾽Ακολουθώντας τὸ παράδειγμα τῶν πρώτων χριστιανῶν τῆς ᾽Εκκλησίας τῶν ῾Ιεροσολύμων, διεμοίρασε ὅλη τὴν περιουσία της σὲ ἐλεημοσύνες καὶ νυχθημερὸν ἀφιερωνόταν στὴν προσευχὴ καὶ στὴν μελέτη τῆς ῾Αγίας Γραφῆς, μαζι μὲ τὸν ἀφοσιωμένο της Ἴνδη, χωρὶς καμία μέριμνα γιὰ τὴν τροφή, τὴν πόση καὶ τὴν ἔνδυσή τους. ῾Η βιοτή τους δὲν μποροῦσε νὰ περάσει ἀπαρατήρητη· τοὺς κατήγγειλε στὸν διοικητὴ τῆς Νικομηδείας ὁ ἀρχιευνοῦχος ποὺ ἕνα βράδυ τοὺς εἶχε αἰφνιδιάσει τὴν ὥρα ποὺ μοίραζαν τὰ τρόφιμά τους στοὺς πτωχούς. ῞Οταν ἔγινε ἔρευνα στὴν κατοικία τους, βρέθηκαν μοναχὰ δύο ψάθες γιὰ τὴν σύντομη ἀνάπαυσή τους, ἕνας σταυρός, οἱ Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων, ἕνα πήλινο θυμιατό, ἕνα λυχνάρι καὶ ἕνα ἀρτοφόριο μὲ τὴν θεία Κοινωνία. ῎Εκλεισαν τὴν Δόμνα καὶ τὸν Ἴνδη σὲ σκοτεινὴ φυλακή, ὅπου κατόρθωσαν νὰ πάρουν μαζί τους τὶς Πράξεις καὶ τὸ ἀρτοφόριο, ὥστε ἡ ῾Αγία Γραφὴ καὶ ἡ θεία Εὐχαριστία νὰ εἶναι ἡ καθημερινή τους τροφή. Read more
28 Δεκεμβρίου
Τοῦ ἐν τῇ πέτρᾳ ἀσκήσαντος καὶ μύρον ἀναβλύσαντος Ὅστις ἀνεπαύθη Τὸ ͵ασζ´ (1257) ἔτος ἀπὸ Χριστοῦ, Δεκεμβρίου κη´.
Συγγραφεὶς μὲν ὑπὸ Ἡσαΐου μοναχοῦ, μεταγραφεὶς δὲ ὑπὸ Νικηφόρου ἱερομονάχου Χίου.
Οὗτος ὁ ὅσιος καὶ θεοφόρος πατὴρ ἡμῶν Σίμων, ὅτι μὲν εἶναι ἅγιος καὶ θεοφόρος καὶ σημειοφόρος, τὸ ἠξεύρομεν βεβαιότατα ἀπὸ τοὺς ἀσκητικοὺς ἀγῶνας, ὁποῦ ἠγωνίσθη ἐπὶ γῆς, καὶ ἀπὸ τὰ θαύματα ὁποῦ ἐτέλεσε καὶ ζῶν καὶ μετὰ θάνατον, καὶ μάλιστα ἀπὸ τὸ ἐξαίρετον χάρισμα ὁποῦ τοῦ ἔδωκεν ὁ Θεὸς νὰ ἀναβλύζει μύρον ὁ τάφος του, καθώς ποτε καὶ τοῦ μεγαλομάρτυρας Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου· ὅτι μὲν εἶναι τοιοῦτος ὁ ὅσιος Σίμων, τὸ ἠξεύρομεν, λέγω, βεβαιότατα· ποία δὲ ἦτον ἡ πατρίς του, καὶ ποῖοι ἦσαν οἱ γονεῖς του, καὶ ποταπὴ ἐστάθη ἡ ἀνατροφή του καὶ ἡ παιδαγωγία του, δὲν μᾶς τὸ φανέρωσε καμία ἱστορία, οὐδὲ παράδοσις· πρὸς τούτοις οὐδὲ ποὺ πρώτον ἔκαμεν ἀρχὴν τῶν ἀσκητικῶν του ἀγώνων. Read more
Σχετικὰ μὲ τὴ συγκαταβατικὴ ἐνσάρκωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὰ ὅσα προσφέρθηκαν ἐξαιτίας τῆς σ᾿ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἐμπιστεύτηκαν ἀληθινὰ καὶ σχετικὰ μὲ τὴν αἰτία ποὺ ὁ Θεός, ἂν καὶ μποροῦσε νὰ ἐλευθερώσει μὲ ποικίλους ἄλλους τρόπους τὸ ἀνθρώπινο γένος ἀπὸ τὴν ὑποταγὴ στὸ διάβολο, προτίμησε νὰ χρησιμοποιήσει αὐτὴ τὴ συγκαταβατικὴ τακτική.
Read more
Στοὺς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μου ἁπανταχοῦ γῆς τὴν εὐλαβικὴ προσκύνηση καὶ τὸν ἐκ ψυχῆς ἄσπασμο
Ἐκεῖνος ὁ περίφημος καὶ περιώνυμος Μάρκος ὁ Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός, παρουσιάζεται σήμερα ἀπὸ μένα, μὲ τὴν ἐπιγραφὴ ΄Ἀντίπαπας, ἡ ἀδιάψευστος μονομάχος. Ὁ ὀρθόδοξος φιλαναγνώστης, πρέπει νὰ ἔχει τὴν ὑπομονὴ νὰ διαβάσει τὸν παρόντα λόγο καὶ τότε ν’ ἀποφασίσει ἂν ταιριάζει ἡ ὄχι σ’ αὐτὸν μία τέτοια προσωνυμία. Ἡ ὀνοματοθεσία δὲν εἶναι βέβαια ἰδιότητα τοῦ κάθε τυχόντα, ἀλλὰ μιλοῦν τὰ γεγονότα ὥστε κι οἱ πλέον ἀπαίδευτοι σ’ αὐτὰ νὰ βρίσκονται ἰκανότατοι καὶ νὰ τὰ κατανοοῦν. Read more
ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ
Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΟΝ ΠΑΡΙΟ
Ο ΑΝΤΙΠΑΠΑΣ
Οἱ ἀξιοθαύμαστοι ἄγωνες, ἡ ἡρωικὴ πάλη καὶ τὰ ὑπερφυσικὰ κατορθώματα τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἠμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐφέσου, τοῦ ἐπονομαζόμενου Εὐγενικοῦ.
Τοῦ ἐξαίρετου καὶ σχεδὸν μοναδικοῦ ὑπέρμαχου καὶ φύλακα τῆς ἀμέμπτου κι ἁγιότατης κι ἀποστολικῆς καὶ πατροπαράδοτης ὀρθόδοξης πίστης, συγκεντρωμένα σ’ ἕνα βιβλίο καὶ γραμμένο σὲ μορφὴ βιογραφίας ἀπό τὸν ἀνάξιο κι ἐλάχιστο ἀνάμεσα στοὺς ἱερομόναχους ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΟΝ ΠΑΡΙΟ
Πρὸς ἀπόκτηση γνώσεως καὶ ψυχικῆς ὠφέλειας τῶν ἀπανταχοῦ ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Read more
Λαὸς πολὺς στ’ ἀλήθεια, τὸ σύνολο τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Σύνοδος τῆς Ἀνατολῆς συγκροτημένη ὅλη σχεδὸν ἀπὸ λογάδες, περήφανη, μὲ τὸν Οἰκουμενικό της Πατριάρχη, λάμποντας μ’ αὔτοκρατορικο διάδημα, κίνησε ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ πρὸς τὴ δύση, γιὰ ν’ ἀλλάξει μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες τὴν πίστη της, γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μὲ κείνους πού ἤδη πεντακόσια χρόνια τους εἶχε ἀποβάλλει καὶ πολλὲς φορὲς τοὺς ἄναθεμα-τιζε ὡς αἱρετικοὺς κι ἐτήσια μάλιστα, τὴν Κυριακή της Ὀρθοδοξίας. ’Ώ, μωρία, ω, ἀνοησία! Ὄντως ἔξισταται, ἔξισταται ὁ οὐρανὸς ἐναντίον τους. Ποιὰ γλώσσα λοιπὸν μπορεῖ νὰ ἐγκωμιάσει ἄξια αὐτὸν τὸν ἀληθινὸ ἱεράρχη πού μόνος, ἀνάμεσά σε τόσα πλήθη, περικυκλωμένος, μπόρεσε νὰ διαφυλάξει ἀμετακίνητο ἀπὸ τὶς ἄνομες βουλὲς τοὺς τὸ λογισμό του; Αὐτὸν βέβαια μακαρίζει τὸ ΄Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὴ γλώσσα τοῦ Δαβὶδ λέγοντας: «Μακάριος ὁ ἄνηρ, πού δὲν βάδισε μὲ τὴ γνώμη τῶν ἀσεβῶν, οὔτε πῆρε τὴν ὁδὸ τῶν ἁμαρτωλῶν κι οὔτε κάθισε στὴν καθέδρα τῆς ἀρρώστιας» Read more
14 Νοεμβρίου
Ὑπῆρξε ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα. Καὶ μάλιστα ἐπίλεκτο μέλος τῆς ἁγίας αὐτῆς ὁμάδος.
Τὴν πρώτη γνωριμία του μὲ τὸν Χριστὸ μᾶς τὴν παρουσιάζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Τὴ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν·καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτώ· ἀκολουθει μοὶ» (Ἰωάν. α’ 44). Ὕστερα ἀπὸ τὸ βάπτισμά Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερη νηστεία Του στὴν ἔρημο καὶ τοὺς πειρασμούς Του ἀπὸ τὸν διάβολο, νικητὴς ἀποφασίζει νὰ ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴν Ἰουδαία στὴν Γαλιλαία γιὰ τὴν ἔναρξη τοῦ ἔργου του. Read more
Συνοπτικός βίος
Θαυμαστὲς διηγήσεις ἀπὸ τὸν βίο τῆς Ἁγίας Μακρίνας. (Ἁγ. Γρηγορίου Νύσσης)
Tό ὁσιακὸ τέλος καὶ ἡ ταφὴ τῆς Ὁσίας Μακρίνας. (Ἁγ. Γρηγορίου Νύσσης)
Καὶ ἡ ἔξω ἱστορία καὶ ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διέσωσαν ὀνόματα ὄχι μόνο μεγάλων ἀνδρῶν, ἀλλὰ καὶ μεγάλων γυναικῶν. Ἔχει καὶ ἐδῶ ἐφαρμογὴ ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου, ὅτι ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ δὲν ὑπάρχει ἄνδρας καὶ γυναίκα. Τὴν ἴδια ἀξία ἔχουν καὶ τὸ ἴδιο μεγάλοι καὶ θαυμαστοὶ εἶναι καὶ ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα. Οἱ ἄνδρες στὰ δικά τους ἔργα καὶ οἱ γυναῖκες πάλι στὰ δικά τους. Γιατί βέβαια γιὰ ἄλλα ἔργα καὶ δραστηριότητες εἶναι πλασμένοι οἱ ἄνδρες καὶ γιὰ ἄλλα οἱ γυναῖκες. Ἀφύσικο πράγμα εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀσύμφορο, νὰ ἀντιστρέφονται οἱ ὅροι καὶ νὰ ἀπασχολοῦνται οἱ ἄνδρες μὲ τὰ γυναικεῖα ἔργα καὶ οἱ γυναῖκες μὲ τὰ ἀνδρικά. Read more
8 Ἰουνίου
Ὁ ἔνδοξος νεομάρτυς Θεοφάνης (βαπτιστικὸ ὄνομα Θεόδωρος) γεννήθηκε ἀπὸ φιλόθεους γονεῖς στὴν Καλοβρύση τῆς Μεσσηνίας.
Σὲ μικρὴ ἡλικία εὑρισκόμενος στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ νὰ μάθει ραπτικὴ τέχνη πῆγε σὲ κάποιο μουσουλμανικὸ πανηγύρι καὶ ἀπὸ ἐπιπολαιότητα ἀρνήθηκε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη του. Read more
Βίος Μετρίου πᾶσι τοῖς χριστωνύμοις,
Στήλη πρόκειται ἀρετῶν τε καὶ πίναξ.
Εἰς τὴν τοποθεσίαν τῆς ἐν τῇ Γαλατίᾳ Παφλαγονίας ἦτον ἕνας γεωργὸς Μέτριος ὀνομαζόμενος, ζῶν μὲ αὐτάρκειαν τῶν τοῦ σώματος ἀγαθῶν. Οὗτος λοιπὸν βλέπων τὸν γείτονά του, πῶς εἶχε παιδία ἀρσενικά, τὰ ὁποῖα ἐπιμελεῖτο νὰ τὰ εὐνουχίσῃ, καὶ νὰ τὰ ἀποστείλῃ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, διὰ νὰ γένουν εὐνοῦχοι καὶ ἀξιωματικοὶ κοντὰ εἰς τοὺς κατὰ καιρὸν βασιλεῖς· τοῦτο, λέγω, βλέπωντας ὁ Ἅγιος οὗτος, ἐτρώθη ἀπὸ τὸν ὅμοιον ἐκείνου ζῆλον. Ὅθεν παρεκάλεσε τὸν Κύριον, λέγων· Κύριε, ἀνίσως καὶ ἐγὼ ὁ δοῦλός σου εἶμαι ἄξιος, χάρισαι καὶ εἰς ἐμένα παιδίον ἀρσενικόν, διὰ νὰ τὸ ἔχω καὶ ἐγὼ στήριγμα καὶ βακτηρίαν τοῦ γηρατείου μου, καὶ διὰ νὰ δοξάσω τὸ ὄνομά σου τὸ Ἅγιον. Read more
Μιὰ πολὺ δύσκολη ἐποχὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μᾶς ὑπῆρξε ὁ 4ος αἰώνας, κατὰ τὸν ὁποῖο δεινοπάθησε ἀπὸ τὴν φοβερὴ αἵρεση τοῦ ἀρειανισμοῦ.
Τὸ δυστύχημα ἦταν ὅτι ὑποστηρικτὲς τῆς αἱρέσεως καταστάθηκαν καὶ κάποιοι βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες, καταδιώκοντας τοὺς Ὀρθοδόξους.
Τὴν περίοδο αὐτὴ ἀναδείχτηκαν μεγάλοι Πατέρες καὶ ὁμολογητές, οἱ ὁποῖοι ἀντέκρουσαν τὴν κακοδοξία καὶ ἀγωνίστηκαν γιὰ τὴν σώζουσα ὀρθόδοξη πίστη. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε καὶ ὁ ἅγιος Ἰσαάκιος ὁ Ὁμολογητὴς καὶ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Δαλμάτων. Read more
Οἱ θεμελιωτὲς τοῦ χιακοῦ μοναχισμοῦ καὶ ἱδρυτὲς τῆς Νέας Μονῆς Χίου
Μέσα στὴ σεπτὴ χορεία τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι γεννήθηκαν καὶ διέλαμψαν μὲ τὴν ἀσκητική τους βιοτὴ στὴ μυροβόλο νῆσο Χίο, εἶναι καὶ οἱ τιμώμενοι στις 20 Μαΐου Ὅσιοι Πατέρες Νικήτας, Ἰωάννης καὶ Ἰωσήφ, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν τὴν ἀπαρχὴ τοῦ χιακοῦ μοναχισμοῦ, ἀφοῦ εἶναι οἱ πρῶτοι κατονομαζόμενοι μοναχοί της Χίου. Read more
Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος Ἐπίσκοπος Χριστιανουπόλεως γεννήθηκε στὴ Κέρκυρα, περὶ τὰ τέλη τοῦ ιζ’ (17ου) αἰῶνος, τὸ ἔτος 1665, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Ὁ πατέρας του λεγόταν Ἀνδρέας, καὶ ἡ μητέρα τοῦ Εὐφροσύνη. Ἐπειδὴ ὁ πατέρας τοῦ εἶχε ἐπίσημη θέση κοντὰ στὸν Ἐνετὸ κυβερνήτη τῶν Ἰονίων νήσων μετοίκησε στὴν Καρύταινα συμπαρακολουθοῦντας τὸν τότε κυβερνήτην τῆς Πελοποννήσου νεοδιορισθέντα τὸ 1684.Ἡ Πελοπόννησος ὅλη ὡς καὶ τὰ Ἰόνια νησιά, ἤσαν τότε ὑπὸ τὴν ἐξουσία τῶν Ἐνετῶν. Ἐκτός του Ἁγίου, ὁ πατέρας τοῦ εἶχε καὶ τρεῖς γιούς,ἐκ τῶν ὁποίων ὁ μὲν πρῶτος παντρεύτηκε καὶ ἀποκατέστη στὴν Χριστιανούπολη,ὁ δεύτερος, Ἀντώνιος στὸ ὄνομα ἔμεινε στὴν Καρύταινα καὶ πῆρε σύζυγο τὴν ἀδελφή του τότε διάσημου ἀρματωλοῦ Ἀθανασίου Κουλά,ἢ καπετὰν Θανάση ὅπως τὸν φώναζαν,καὶ ὁ τρίτος,εἶχε κλίση στὰ στρατιωτικὰ καὶ κατετάχθηκε στὸ ναυτικὸ Ἑνετικὸ τάγμα. Read more
Γερμανός ὁ ἐν ῾Αγίοις Πατὴρ ἦμῶν ἐγεννήθη ἐν Κωνσταντινουπόλει περὶ τὸ ἐτος χν’ (650) ἐπὶ τῇς βᾳσιλείας, τοῦ βᾳσιλέως Κώνσταντος τοῦ Β’ τοῦ βασιλεύσαντος κατά τὰ ἔτη χμα’ χξη’ (641-668) ἐγγόνου ὄντος τοῦ βασιλέως Ἠρακλείου. ῾Ο πατὴρ αὐτοῦ ἦτο κατὰ τὴν τάξιν πατρίκιος δοξαζόμενος καὶ τιμώμενος ὑπὲρ πάντα ἄλλον ἐν τῇ βασιλικῇ αὐλῇ, ᾽Ιουστινιανὸς τὸ ὄνομα, περιβὁητος κατὰ τὴν ἀρετήν, ὁ ὁποῖος κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Ἠρακλείου (610-641) ἔλαβε πολλὰς δημοσίας ἐξουσίας, ὅθεν καὶ ἐθαύμαζον αὐτὸν διὰ τὴν εὐσέβειάν του καὶ τὴν ἀρετήν του ὅλοι οἱ ἄρχοντες τοῦ βασιλέως. ῾Ο δὲ τοῦ ῾Ηρακλείου δισέγγονος Κωνσταντῖνος Δ’ ὁ Πωγωνᾶτος (668 685) φθονήσας αὐτὸν τὸν ἐθανάτωσε καὶ ἐδικαιολογείτο λέγων, ὅτι ἐβουλεύθη νὰ ἐπαναστατήσῃ κατὰ τῆς βασιλείας του. Read more
Στὴ σημερινὴ ἐποχὴ πολλοὶ ὑποστηρίζουν, ὅτι ἡ ἁγιότητα ἀπευθύνεται ἀποκλειστικὰ στοὺς κληρικοὺς καὶ μοναχοὺς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἀπήχηση στοὺς χριστιανοὺς ποὺ ζοῦν μέσα στὶς πόλεις, πολὺ δὲ περισσότερο δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἐφαρμογὴ σ’ αὐτούς, ποὺ ἔχουν παντρευτεῖ καὶ ἔχουν δημιουργήσει οἰκογένειες. Τὴν ἀπάντηση δίνει ἡ ὁμολογία πίστεως καὶ τὸ μαρτύριο ἁγίων της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ ἦταν ἑνωμένοι μὲ τὰ δεσμὰ τοῦ θεοσύστατου Μυστηρίου τοῦ Γάμου. Ἕνα τέτοιο φωτεινὸ παράδειγμα προσφέρουν οἱ τιμώμενοι στὶς 3 Μαΐου Ἅγιοι Τιμόθεος καὶ Μαῦρα, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καὶ μαρτύρησαν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τὸ δεύτερο μισό του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ Διοκλητιανὸς (284 – 305 μ.Χ. ). Read more
Τῷ αὐτῷ μηνὶ ΚΖ΄, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Συμεὼν συγγενοῦς, ἤτοι ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου, Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων.
Ἀδελφὰ πάσχεις Συμεὼν τῷ Κυρίῳ,
Ξύλῳ κρεμασθεὶς ὡς ἀδελφὸς Κυρίου.
Ἐν ξύλῳ ἑβδομάτῃ Συμεὼν πάγη εἰκάδι μακρῷ. Read more
Τὴν τρίτη Κυριακή των Νηστειῶν ἑορτάζουμε
τὴν προσκύνηση τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ.
Ἐπειδὴ μὲ τὴ νηστεία τῶν σαράντα ἡμερῶν καὶ ἐμεῖς κατὰ κάποιο τρόπο σταυρωνόμαστε καὶ γινόμαστε νεκροὶ ἀπὸ τὰ πάθη καὶ αἰσθανόμαστε πικρία, μὲ τὸ νὰ πέφτουμε σὲ ἀκηδία καὶ νὰ ἀπογοητευόμαστε, γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τοποθετεῖται μπροστὰ μας ὁ τίμιος καὶ ζωοποιὸς Σταυρός, γιὰ νὰ μᾶς ἐνισχύσει καὶ νὰ μᾶς στηρίξει καὶ νὰ μᾶς θυμίσει τὸ πάθος τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ κατὰ κάποιο τρόπο μᾶς παρηγορεῖ καὶ μᾶς λέει ὅτι, ἂν ὁ Θεὸς μᾶς σταυρώθηκε γιὰ μᾶς, τί πρέπει ἐμεῖς νὰ κάνουμε γι’ αὐτόν; Read more
Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀκύλας καὶ Πρίσκιλλα ἦταν ἕνα ἀγαπημένο ζευγάρι Ἰουδαίων ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν Πόντα καὶ μαρτύρησαν ἐπὶ Νέρωνα. Ἡ μνήμη τοὺς ἑορτάζεται στὶς 13 Φεβρουάριου, καὶ θεωροῦνται ἡ Ὀρθόδοξη ἐκδοχή του Καθολικοῦ Βαλεντίνου. Read more
[Περιεχόμενα]