Συναξάρι Τριωδίου
Τὴν ἁγία καὶ μεγάλη Πέμπτη οἱ θεῖοι πατέρες μᾶς παρέδωσαν νὰ ἑορτάζουμε τέσσερα γεγονότα, τὰ ὁποῖα παρέλαβαν ἀπὸ τοὺς θείους ἀποστόλους καὶ ἀπὸ τὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια: τὸν ἱερὸ νιπτήρα, τὸν μυστικὸ δεῖπνο (δηλαδὴ τὴν παράδοση τῶν φρικτῶν μυστηρίων), τὴν ὑπερφυὴ προσευχὴ τοῦ Κυρίου καὶ τέλος τὴν προδοσία. Read more
1. – Πραγματικά δέν ἔχω τί νά πῶ γιά τή σημερινή πανήγυρη. Διότι ἡ μέν πανήγυρη παρακινεῖ τή γλώσσα μου στό νά κατηγορήσω τόν Ἰούδα, ἐνῶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ Σωτήρα μου τήν γυρίζει πίσω. Καί εἶμαι κυριευμένος ἀπό αὐτά τά δύο, ἀπό μίσος ἐναντίον τοῦ προδότη, καί ἀγάπη γιά τόν Κύριο. Τό μίσος ὅμως τό νικάει ἡ ἀγάπη, διότι εἶναι μεγαλύτερη καί δυνατότερη. Γι᾽ αὐτό, ἀφήνοντας κατά μέρος τόν προδότη, ἐξυμνῶ τόν εὐεργέτη, ὄχι ὅσο εἶναι ἄξιος, ἀλλ᾽ ὅσον ἐπιτρέπουν οἱ δυνάμεις μου νά Τόν ἐξυμνήσω. Read more
«Τότε, ἀφοῦ πῆγε στοὺς ἀρχιερεῖς ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα, ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, εἶπε, τί θέλετε νὰ μοῦ δώσετε γιὰ νὰ σᾶς τὸν παραδώσω;»[…]
Καὶ ἀκριβῶς ὅταν ἡ πόρνη μετανοοῦσε, ὅταν καταφιλοῦσε τὰ πόδια τοῦ Κυρίου, τότε πρόδινε τὸ Δάσκαλο ὁ μαθητής. Γι’ αὐτὸ εἶπε «τότε», γιὰ νὰ μὴν κατηγορήσεις γιὰ ἀδυναμία τὸ Δάσκαλο, ὅταν βλέπεις τὸν μαθητή του νὰ τὸν προδίνει. Γιατί τόσο μεγάλη ἦταν ἡ δύναμη τοῦ Δασκάλου, ὥστε νὰ πείθει νὰ Τὸν ἀκολουθοῦν ἀκόμηκαὶ οἱ πόρνες. Read more
Τῇ Μεγάλη Τετάρτη
Α΄. Πολὺ ὠφέλησε τὴν ψυχὴ μᾶς ὁ Χριστός, σὰν παρακάθησε στὸ τραπέζι τοῦ Ζακχαίου. Γιατί ὅπου ὁ Χριστὸς φιλοξενεῖται, καὶ κάμνει συντροφιὰ μὲ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ τὸ πιοτὸ καὶ τὸ τραπέζι μᾶς καταδέχεται, ἐκεῖ κατοικεῖ ἡ εὐφροσύνη. Γιατί ποιὸς τελώνης ἢ πόρνη ἢ ἀπ’ ἐκείνους ποὺ ἔπραξαν ὅσα δὲ λέγονται κακά, βλέποντας τὸν Ποιητὴν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς νὰ εἰσέρχεται στὸ σπίτι τοῦ Τελώνη, ἢ ἐκεῖνον ποὺ μᾶς δίδει τὰ στάχυα, νὰ λαβαίνει μὲ τὰ χέρια τοῦ ἀνθρώπινο ψωμί, ἢ τῶν τσαμπιῶν τὸν χορηγὸ νὰ πίνει ἀπ’ τὸ κρασὶ καὶ νὰ εὐλογεῖ τὰ πατητήρια, καὶ στὸ μυαλό του δὲ θάβαζε τὴν πράξη τούτη γιὰ μεγάλη γιορτὴ καὶ λαμπρὸ πανηγύρι; Ἀληθινὰ γιορτή. Εὐφροσύνη ἀγγελικῆς φιλοξενίας, νὰ βλέπεις τὸ Δεσπότη μὲ τοὺς δούλους· τὸ Θεὸ μὲ τοὺς ἀνθρώπους· τὸν Κριτὴν τέλος νὰ βλέπεις μ’ ἐκείνους ποὺ θὰ κρίνει, νὰ κάθεται τὸ ἴδιο τραπέζι. Μὰ γιὰ τοῦτον τὸ λόγο ἦρθε στὴ γῆ, χωρὶς νὰ ἐγκαταλείψει τὸν οὐρανὸ ὀρφανὸ ἀπὸ τὴ θεϊκὴ δόξα· γιατί καὶ τέλειος γενόμενος ἄνθρωπος, δὲν ἔπαυσε νὰ εἶναι Θεός… Read more
Ἐλᾶτε, φιλοχριστοι καὶ τέλειοι ἀκροατές, χαρεῖτε μὲ τὴν καλὴ διήγηση ἐκείνη τὴ σπουδαία καὶ θαυμαστὴ γυναίκα, ἡ ὁποία μᾶς προσκαλεῖ νὰ δοῦμε ἕνα ὑπέροχο θέαμα. Ἐγὼ ὀνομάζω θέαμα ἐκεῖνο τὸ θέατρο, τὸ ὁποῖο παρουσίασε στοὺς Ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Πῶς δηλαδὴ μπῆκε ὁλοφάνερα, χωρὶς καθόλου νὰ τὴν προσκαλέσουν· καὶ πῶς ἐπίσης πλησίασε τὸν Χριστό, ποὺ καθόταν ἔτσι στὸ τραπέζι, ἀναγγέλλοντας ὅλα τα μυστικά της καρδιᾶς της, ἀναθέτοντας ὅλα σ’ αὐτὸν χωρὶς φωνὴ καὶ λέξη.
… ἔφθασε στὸ σπίτι, ὅπου γευμάτιζε ὁ Χριστός, καὶ βρίσκει τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ ἀνοιχτῆ, καὶ μπῆκε, καὶ ἀμέσως πλησιάζει ἀπὸ πίσω, καὶ ἀγγίζει τὰ ἅγια πόδια του, καὶ σκύβοντας τὸ κεφάλι μαζὶ μὲ τὴν καρδιά, μὲ στεναγμοὺς καὶ μὲ χείμαρρους δακρύων ἔβρεχε τὰ πόδια του, καταφιλώντας τα μὲ χαρά, μὲ σφοδρότατο πόθο, καὶ τὰ σκούπισε μὲ τὰ μαλλιά της, καὶ τὰ ἄλειφε μὲ τὸ μύρο μὲ προθυμία, λέγοντας: Read more
(Θεολογικὸ σχόλιο στὸ περιεχόμενο καὶ τὸ νόημα τῆς Μεγάλης Τρίτης)
«ΜΗ ΜΕΙΝΩΜΕΝ ΕΞΩ ΤΟΥ ΝΥΜΦΩΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ»
«Τὴ ἁγία καὶ μεγάλη Τρίτη τῆς τῶν δέκα παρθένων παραβολῆς, τῆς ἐκ τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, μνείαν ποιούμεθα». Αὐτὸ εἶναι τὸ συναξάρι τῆς δεύτερης ἡμέρας τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ψυχῆς μας, «ὁ ὡραῖος κάλλει παρὰ πάντας βροτούς», ὁδεύει πρὸς τὸ ἑκούσιο Πάθος Του, καλώντας κοντά Του ὅλους ἐμᾶς τοὺς πιστούς Του, γιὰ νὰ μᾶς κάνει κοινωνοὺς τῶν σωτηριωδῶν παθημάτων Του καὶ τοῦ θριάμβου τῆς Ἀναστάσεώς Του. Read more
Τὴν ἑπόμενη μέρα ἀπὸ τὴν Κυριακή τῶν Βαΐων, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τιμᾶ τὴ μνήμη τοῦ “Παγκάλου” Ἰωσήφ, γιοῦ τοῦ Ἰακώβ, ποὺ ἀναφέρεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, ἐνῶ ἡ μέρα εἶναι ἐπίσης ἀφιερωμένη καὶ στὴν ἄκαρπη συκιὰ ποὺ τὴν καταράστηκε ὁ Χριστὸς καὶ ξεράθηκε.
Ὁ Ἰωσὴφ ὁ Πάγκαλος τύπος τοῦ Χριστοῦ
Πῶς εἶναι τύπος τοῦ Χριστοῦ ὁ Ἰωσήφ;
Ἦταν ἀγαπητός γιὸς ὁ Ἰωσήφ, τὸ πιὸ ἀγαπημένο παιδὶ τοῦ Ἰακώβ. Αὐτὸν ἀγαποῦσε περισσότερο ἀπὸ ὅλα τα παιδιά του, γιατί τοῦ ἄξιζε. Καὶ σ’ αὐτὸν εἶχε χαρίσει μοναδικὴ στολή, λαμπρὸ χιτώνα. «Ἰακὼβ δὲ ἠγάπα τὸν Ἰωσὴφ παρὰ πάντας τούς υἱοὺς αὐτοῦ… Ἐποίησε δὲ αὐτῶ χιτώνα ποικίλον» (Γέν. 37,3). Ἀγαπητὸς Υἱὸς καὶ ὁ Χριστός. Ὁ Ἀγαπητὸς Υἱὸς τοῦ οὐρανίου Πατρός. Γι’ αὐτὸν ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ οὐρανίου Πατρὸς στὴ Βάπτιση καὶ τὴ Μεταμόρφωση: «Οὗτος ἔστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ὢ εὐδόκησα» (Ματθ. 3,17. 17,5). Καὶ εἶχε καὶ ὁ Χριστός, ὡς Υἱὸς μονογενής τοῦ Πατρός, μοναδικὴ στολὴ ἀπὸ τὸν Πατέρα. Εἶναι ἡ στολὴ τῆς θεότητος. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ θεοῦ καὶ Θεὸς ἀληθινός. Read more
Χαῖρε καί ἀγάλλου, θυγατέρα τῆς Σιών. Ἀπόλαυσε βαθιά χαρά καί ἀναγάλλιασε, ὁλόκληρη τοῦ Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία. Ἔρχεται πάλι σέ σένα ὁ Βασιλιάς. Ὁ νυμφίος σου ἔρχεται καθισμένος στό πουλάρι, ὅπως σέ θρόνο. Ἄς βγοῦμε νά Τόν προϋπαντήσουμε. Ἄς βιαστοῦμε νά δοῦμε τή δόξα Του. Ἄς προλάβωμε νά τιμήσωμε τόν ἐρχομό Του μέ χαρά. Ἄλλη μιά φορά σωτηρία στόν κόσμο, πάλι ὁ Θεός ἔρχεται γιά νά σταυρωθῆ. Read more
Σε καιρὸ εὐνοίας σὲ ἐπήκουσα καὶ σὲ ἡμέρα σωτηρίας σ’ ἐβοήθησα», εἶπε ὁ Θεὸς διὰ τοῦ Ἠσαΐα (Ἡσ. 49,8). Καλὸ λοιπὸν εἶναι νὰ εἰπῶ σήμερα τὸ ἀποστολικὸ ἐκεῖνο πρὸς τὴν ἀγάπη σας· «Ἰδοὺ καιρὸς εὔνοιας, ἰδοὺ ἡμέρα σωτηρίας· ἂς ἀπορρίψωμε λοιπὸν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἂς ἐκτελέσωμε τὰ ἔργα τοῦ φωτός, ἂς περιπατήσωμε μὲ σεμνότητα, σὰν σὲ ἡμέρα»(Β΄ Κορ. 6,2·Ρωμ. 13,12). Read more
«Ἕξι ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάσχα πῆγε ὁ Ἰησοῦς στὴ Βηθανία, ὅπου ἦταν ὁ Λάζαρος», στὸν οἶκο τῆς Μαρίας καὶ τῆς Μάρθας, «καὶ τοῦ παρατέθηκε δεῖπνο ἀπὸ αὐτούς»· ἡ Μάρθα ὑπηρετοῦσε καὶ ὁ Λάζαρος ἔτρωγε. Καὶ αὐτὸ ἦταν ἀπόδειξη τῆς ἀληθινῆς ἀναστάσεως, τὸ ὅτι μετὰ ἀπὸ πολλὲς ἡμέρες καὶ ζοῦσε καὶ ἔτρωγε. Ἄρα εἶναι φανερό, ὅτι τὸ γεῦμα γινόταν στὴν οἰκία τῆς Μάρθας· δέχονται δηλαδὴ τὸν Ἰησοῦ ἐπειδὴ ἦταν φίλοι καὶ ἀγαπώνταν ἀπὸ αὐτόν. Κάποιοι ὅμως λένε, ὅτι αὐτὸ γινόταν σὲ ξένη οἰκία. Ἡ Μαρία ὑπηρετοῦσε γιατί ἦταν μαθήτρια. Πάλι αὐτὴ ἐδῶ ἐπιτελεῖ πνευματικότερη διακονία· δὲν διακονοῦσε ὅμως σὰν πρὸς καλεσμένο, οὔτε ἦταν κοινὴ ἡ ὑπηρεσία της, ἀλλὰ σ’ αὐτὸν μόνο παρεῖχε τὴν τιμή, καὶ ἀπέδιδε αὐτήν, ὄχι ὡς πρὸς ἄνθρωπο, ἀλλ’ ὡς πρὸς Θεό. Γιατί γι’ αὐτὸ ἔχυσε μύρο καὶ τὸ σκούπισε μὲ τὰ μαλλιὰ τῆς κεφαλῆς της, πράγματα ποὺ ἔδειχναν, ὅτι ἡ ὑπόληψή της πρὸς αὐτὸν δὲν ἦταν τέτοια, τέτοια ποὺ τοῦ ἀπέδιδαν οἱ πολλοί. Ἀλλὰ τὴν ἐπετίμησε ὁ Ἰούδας μὲ πρόσχημα δῆθεν τὴν εὐλάβεια. Τί λέγει λοιπὸν ὁ Χριστός; «Ἄφησε τὴν· αὐτὸ τὸ ἔκανε προνοητικὰ γιὰ τὴν ἡμέρα τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου». Γιατί τέλος πάντων δὲν ἤλεγξε τὸν μαθητὴ γιὰ τὴν ἐπιτίμηση τῆς γυναίκας, οὔτε εἶπε αὐτὸ τὸ ὁποῖο εἶπε ὁ εὐαγγελιστής, ὅτι ἐπετίμησε τὴ γυναίκα ἐπειδὴ ὁ ἴδιος ἦταν κλέφτης; Ἤθελε μὲ τὴν πολλὴ μακροθυμία του νὰ τοῦ προκαλέσει ντροπὴ καὶ νὰ τὸν ἀποτρέψει ἀπὸ τὸ σχέδιό του. Γιατί, τὸ ὅτι γνώριζε, ὅτι ἦταν προδότης, φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι τὸν ἤλεγξε στὴν ἀρχὴ λέγοντας πολλὲς φορές• «Δὲν πιστεύουν ὅλοι», καί, «Ἕνας ἀπὸ σᾶς εἶναι διάβολος». Δήλωσε δηλαδὴ ὅτι γνώριζε πὼς αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ προδότης, δὲν τὸν ἤλεγξε ὅμως φανερά, ἀλλὰ τὸν συγχώρησε, θέλοντας νὰ τὸν ἀποτρέψει ἀπὸ τὸ σχέδιό του. Read more
Τὴν ἡμέρα αὐτή, Σάββατο πρὸ τῶν Βαΐων, ἑορτάζουμε τὴν ἀνάσταση τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου φίλου του Χριστοῦ Λαζάρου τοῦ τετραημέρου.
1Ὁ Λάζαρος ἦταν Ἑβραῖος, φαρισαῖος καί, ὅπως κάπου ἀναφέρεται, γιὸς τοῦ φαρισαίου Σίμωνα. Καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Βηθανία καὶ ἔγινε καὶ αὐτὸς φίλος του Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Καθὼς δηλαδὴ ὁ Χριστὸς συζητοῦσε συνεχῶς μὲ τὸν Σίμωνα –γιατί καὶ αὐτὸς πίστευε στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρών– καὶ συχνὰ πήγαινε στὸ σπίτι του, ὁ Λάζαρος ἔγινε γνήσιος φίλος του Χριστοῦ, καὶ ὄχι μόνο αὐτός, ἀλλὰ καὶ οἱ δύο ἀδελφές του, ἡ Μάρθα καὶ ἡ Μαρία. Read more
Μέσα ἀπὸ τὴν Γραφὴ καὶ τὴν Παράδοση
Βηθανία, ἑβραϊκὴ λέξη ποὺ σημαίνει «οἶκος φοινίκων». Ἔμεινε γνωστὴ στὴν ἱστορία ὡς πατρίδα τοῦ φίλου του Χριστοῦ, Λαζάρου. Μικρὴ καὶ ἀσήμαντη κώμη στὸ χῶρο τῆς Παλαιστίνης ἀλλὰ σημαντικὴ στὴν ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἦταν ἀπὸ τοὺς τόπους ποὺ ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα καὶ διέτριβε πολὺ συχνὰ ὁ Ἰησοῦς. Καὶ αὐτό, ὀφειλόταν στὸν ἰδιαίτερο δεσμὸ ἀγάπης καὶ φιλίας ποὺ συνέδεε τὸν Θεάνθρωπο μὲ τὴν οἰκογένεια τοῦ Λαζάρου καὶ μὲ τὸ λεπρὸ ποὺ κάποιοι θεωροῦσαν ὡς πατέρα τοῦ Ἁγίου. Read more
Τὸ θαυμάσιο τοῦτο κείμενο δὲ ξέρουμε ποιὸ χρόνο γράφηκε. Ἐκφωνήθηκε ὅμως στὴ μνήμη (9 Μαρτίου) τῶν 40 Μαρτύρων, ποὺ τὸ 320 θανατώθηκαν κατὰ τὸ διωγμὸ τοῦ Λικινίου. Τοὺς ἱεροὺς αὐτοὺς ἀθλητές, ἐπειδὴ γενναία ὁμολόγησαν πίστη στὸν Χριστό, τοὺς σύναξαν καὶ τοὺς ἔστησαν στὴν παγωμένη λίμνη στὸ κέντρο τῆς Σεβάστειας. Ὁ Μέγας Βασίλειος, χάρη στὶς ἄριστες ἰατρικὲς τοῦ γνώσεις, περιγράφει μὲ τρόπο ἐκπληκτικὸ τὶς διεργασίες ποὺ συντελοῦνται στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμὸ ἀπὸ τὸ ψύχος καὶ τὸ πάγωμα καὶ πῶς ἐπέρχεται ὁ θάνατος. Πέραν ὅμως τούτου ἔχουμε στὰ μάτια μᾶς ἕνα πολὺ ἀρρενωπὸ κείμενο, ἔξοχα δομημένο, ποὺ δίνει ἀνάγλυφη τὴ θεολογία τοῦ μαρτυρίου, τὴ σημασία ποὺ αὐτὸ ἔχει γιὰ τὸν ἴδιο το μάρτυρα, γιὰ τοὺς λοιποὺς πιστοὺς καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία γενικά.
Τὴν ἡμέρα αὐτή, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαία παράδοση, ψάλλουμε τὴν ἀκολουθία τοῦ κατανυκτικοῦ Μεγάλου Κανόνος.
Τὸν κανόνα αὐτόν, τὸν μεγαλύτερο ἀπ’ ὅλους, τὸν συνέθεσε μὲ ἄριστο καὶ τεχνικότατο τρόπο ὁ ἅγιος πατέρας μᾶς Ἀνδρέας ὁ Κρήτης, ποὺ ὀνομαζόταν καὶ Ἱεροσολυμίτης.
Αὐτὸς ἔζησε ὀσιακὴ καὶ θεοφιλῆ ζωὴ καὶ ἄφησε στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ πολλὰ ψυχωφελῆ συγγράμματα, δηλαδὴ λόγους καὶ κανόνες πανηγυρικούς. Read more
Μαρτύριο
Εἶναι καιρὸς νὰ στρέψουμε τὸ λόγο μας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, στὰ ἀθλητικὰ ἀγωνίσματα· εἶναι καιρὸς νὰ βαδίσουμε τὴν πνευματικὴ πορεία· εἶναι καιρὸς νὰ διπλασιάσουμε τὰ κέρδη τοῦ ταλάντου. Διότι εἶπα ὅτι ἦταν σὲ κάποια λεγεώνα σαράντα Μάρτυρες, ποὺ ζοῦσαν μὲ εὐσέβεια, οἱ ὁποῖοι ἀμέσως ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἔδειξαν, ὅτι ὁ ὅμιλός τους θὰ εἶναι φημισμένος καὶ σεβαστός. Read more
Κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μεσονηστίμου.
«Φωτίζου, φωτίζου Ἱερουσαλήμ. Ἤκει γάρ σου τὸ φῶς καὶ ἡ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλεν». Σήμερα τὸ μεγαλήγορον στόμα τοῦ προφήτου Ἠσαϊου προσκομίζει στὴν ἐξ ἐθνῶν Ἐκκλησία τὰ χαρμόσυνα εὐαγγέλια. Καὶ ἀκριβῶς ἐπειδὴ προέρχονται ἀπὸ γλώσσα πυρωμένην ἀπὸ τὴν βρώση τοῦ θεοϋποστάτου ἄνθρακος, εἶναι λαμπρὰ καὶ μεγαλειώδη, ἀλλὰ ταυτοχρόνως διαβόητα καὶ βροντοηχή, ἐπειδὴ κατέρχονται ἀπὸ τὸ οὐράνιον ὕψος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διότι πράγματι τοιαύτη εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Προφήτου, ὥστε νὰ διατρέχη τὸν οὐρανὸν καὶ νὰ περικυκλώνη τὴν γῆν. Read more
Ὁ Παῦλος καυχᾶται γιά τόν Σταυρό καί λέει, ὅτι δέν γνωρίζει τίποτε ἐκτός ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καί Αὐτόν ἐσταυρωμένον.
Τί λέει λοιπόν; Σταυρός εἶναι τό νά σταυρώσωμε τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες (Γαλ. 5, 24). Νομίζετε ὅτι εἶπε τοῦτο μόνο γιά τήν τρυφή καί τά ὑπογάστρια; Πῶς τότε γράφει στούς Κορινθίους ὅτι, «ἐπειδή ὑπάρχουν ἔριδες ἀνάμεσά σας, εἶσθε ἀκόμη σαρκικοί καί περιπατεῖτε κατά τό ἀνθρώπινο φρόνημα» (Α’ Κορ. 3, 3); Ὥστε καί αὐτός πού ἀγαπᾶ δόξα ἤ χρήματα, ἤ ἁπλῶς θέλει νά ἐπιβάλη τό θέλημά του καί προσπαθεῖ ἔτσι νά νικήση, εἶναι σαρκικός καί περιπατεῖ κατά τήν σάρκα. Γι᾽ αὐτά ἀκριβῶς δημιουργοῦνται καί οἱ ἔριδες, ὅπως λέγει καί ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος• «ἀπό ποῦ προέρχονται οἱ μεταξύ σας πόλεμοι καί μάχες; Δέν προέρχονται ἀπό ἐδῶ, δηλαδή ἀπό τίς ἡδονές σας πού παλεύουν μέσα στά μέλη σας; Ἀγωνίζεσθε ἀλλά δέ μπορεῖτε νά τά καταφέρετε, μάχεσθε καί πολεμεῖτε» (Ἰακ. 4, 1). Τοῦτο λοιπόν εἶναι τό νά σταυρώση τήν σάρκα μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες, τό νά μήν ἐνεργεῖ ὁ ἄνθρωπος τίποτα ἀπό ὅσα δέν εἶναι εὐάρεστα στό Θεό. Καί ἄν τό σῶμα τόν ταλαιπωρῆ καί στενοχωρῆ, πρέπει ὁ καθένας νά τό ἀνεβάζει ὁπωσδήποτε καί μέ τήν βία ἀκόμη στό Σταυρό. Τί θέλω νά πῶ; Ὁ Κύριος, ὅταν ἦλθε ἐπί τῆς γῆς, ἔζησε βίον ἀκτήμονα, καί δέν ἔζησε μόνο, ἀλλά καί ἐκήρυξε λέγοντας, «ὅποιος δέν ἀποτάσσεται ἀπό ὅλα τά ὑπάρχοντά του, δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου» (Λουκᾶ 14, 33). Read more
Ὁμιλία ἡ ὁποία ἔχει ὑπόθεση τὸν παράλυτο ποὺ ἐθεραπεύτηκε στὴν Καπερναοὺμ ἀπὸ τὸν Κύριο· καὶ πρὸς τοὺς ὁμιλοῦντας ἀκαίρως μεταξύ τους κατὰ τὶς ἱερὲς συνάξεις στὴν Ἐκκλησία
Σήμερα θὰ εἰπῶ πρὸς τὴν ἀγάπη σας ὡς προοίμιο τὰ ἴδια τὰ δεσποτικὰ λόγια, μᾶλλον δὲ τὴν πεμπτουσία τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος· «μετανοεῖτε, διότι ἤγγισε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Καὶ δὲν ἤγγισε μόνο, ἀλλὰ καὶ εἶναι μέσα μας· διότι, εἶπε πάλι ὁ Κύριος, «ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι μέσα μας». Read more
Τί εἶναι αὐτό τό μυστήριο τό μέγα, πού συντελεῖται γύρω ἀπό τό πρόσωπό σου, ἱερή Μητέρα καί Παρθένε; «Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου». Ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι θά σέ μακαρίζουν, γιατί μονάχα Σύ εἶσαι ἄξια γιά μακαρισμό! Read more
Ἀδελφοί μου,
Ποιὸς δὲν γνωρίζει ὅτι ὁ ἐγκρατὴς βίος εἶναι ὠφελιμώτατος σέ ψυχὲς καὶ σώματα μαζί; Ἐπειδὴ οἱ περισσότεροι τό γνωρίζουν καὶ μάλιστα καλά, ἀλλὰ ἡ ἐπιθυμία καὶ ὁ θυμὸς ἐπικρατοῦν τῆς καλῆς γνώσεως, γι’ αὐτὸ σᾶς προσφέραμε τὴν παρηγοριὰ τοῦ λόγου, γιὰ νὰ σᾶς ἀνυψώσουμε, ὤστε ἐπάνω στὸν ὀρθὸ λογισμό, νὰ ἐπιθέσωμε τὴν πράξι τοῦ ἀγαθοῦ, διότι αὐτὴ ἐπιφέρει τὸ ἀγαθὸ τέλος. «Δὲν εἶναι οἱ ἀκροαταί τοῦ νόμου δίκαιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου». “Ἃς ἐπιληφθοῦμε λοιπὸν καὶ μὲ ἔργα, ἀδελφοί, τοῦ καλοῦ τῆς νηστείας καὶ τοῦ ἀγαθοῦ τῆς ἐγκράτειας, πού προσφέρει αὕτη ἡ εὐλογημένη περίοδος τῆς Τεσσαρακοστῆς. Ἡ νηστεία καὶ ἡ ἐγκράτεια ἀγνίζουν τό σῶμα καὶ κάνουν καθαρὴ καὶ ἀνεφελή τὴν διάνοια. Διπλὸ περιτείχισμα εἶναι ἡ νηστεία καὶ ἡ ἐγκράτεια καὶ ἡ ψυχὴ βρίσκεται σὲ ἀσφάλεια καὶ εἰρήνη. Read more
