«Ἀγαθὸν» λέει, «εἰσελθεῖν εἰς οἰκίαν πένθους ἤ εἰς οἰκίαν γέλωτος»(1). Ἀπὸ ἐκεῖ ἡ ψυχὴ μολύνεται. Γιατί, ἂν ἔχεις τὴ δυνατότητα ὅμοια μὲ αὐτοὺς νὰ ζεῖς τρυφηλά, παρακινεῖσαι σὲ σπατάλη. Ἂν δὲν ἔχεις τὴ δυνατότητα, δέχτηκες ἀφορμὴ λύπης. Στὸ σπίτι ὅμως ποὺ πενθεῖ τίποτα τέτοιο δὲ συμβαίνει, ἄλλα καὶ ἂν ἀκόμα δὲν μπορεῖς νὰ ζεῖς τρυφηλά, […]
Ὅπου γίνεται λόγος καὶ περὶ σωφροσύνης καὶ τῆς ἀντίθετης μὲ αὐτὴν κακίας. Ἐκείνη τὴν προγονικὴ κατάρα καὶ καταδίκη πρὸ Χριστοῦ τὴν εἴχαμε ὅλοι κοινὴ καὶ ἴδια, ἐκχυμένη σὲ ὅλους ἀπὸ ἕναν προπάτορα, σὰν νὰ ἀναπτυσσόταν ἀπὸ τὴ ρίζα τοῦ γένους καὶ νὰ ἦταν συνημμένη μὲ τὴ φύσι. Ὁ καθένας ἐπέσυρε ἀπὸ τὸν Θεὸ στὴν ὑπόστασί […]
Λόγος εἰς τὴν Ὑπαπαντὴν τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ εἰς τὴν Θεοτόκον καὶ εἰς τὸν Συμεὼν Δὲν φορεῖ μόνο σάρκα ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀλλὰ καὶ περιτέμνεται σύμφωνα μὲ τὸν Μωσαϊκὸ νόμο, γιὰ νὰ μὴν ἔχη πρόφασι ἡ ἀπιστία τῶν Ἰουδαίων. Γιατί ἔρχεται πρὸς τὸν νόμο γιὰ χάρι τοῦ ἴδιου του νόμου, γιὰ […]
Μάρτιν Πιστόριους,α. Βίος καί μαρτύριο τοῦ ἁγίου. Μετά τήν ἔνσαρκη παρουσία τοῦ Κυρίου μας, τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή Του, τήν εἰς οὐρανούς Ἀνάληψή Του καί τήν κάθοδο τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἄρχισε νά κηρύσσεται σέ ὅλη τή γῆ τό Ἱερό Εὐαγγέλιο ἐνάντια στό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας. Τό φῶς τῆς εὐσέβειας ἔλαμπε πανταχοῦ μέ τή Θεία […]
Κύρος καί Ἰωάννης οἱ θαυματουργοὶ ᾽Αγιοι ᾿Ανάργυροι ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ άσεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει (292) καὶ ὁ μὲν περιφανὴς καὶ λαμπρότατος ἀστὴρ Κῦρος ἐγεννήθη εἰς τὴν περιφανεστάτην πόλιν τῆς Αἰγύπτου Ἀλεξάνδρειαν, τὴν ὁποίαν ᾠκοδόμησεν ὁ Μέγας ᾿Αλέξανδρος καὶ τὴν ὠνόμασεν οὕτω πρὸς τιμήν του, ὁ δὲ Ἰωάννης ἧτο ἐκ τῆς Ἐδέσσης τῆς […]
Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου Τῷ αὐτῶ μηνὶ Λ΄, μνήμη τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν καὶ οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. H αἰτία διὰ τὴν ὁποίαν ἔγινεν ἡ ἑορτὴ αὕτη τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ἐστάθη ἔτζι. Εἰς τὸν καιρὸν τῆς βασιλείας Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ, ὅστις ἔγινε βασιλεὺς μετὰ τὸν Βοτανειάτην περὶ […]
Οἱ θειότατοι καί Ἅγιοι Πατέρες ἐθέσπισαν νά κάνωμεν σήμερον, ἤτοι πρό τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, τήν ἀνάμνησιν τῆς ἐξορίας τῶν πρωτοπλάστων ἀπό τήν τρυφήν τοῦ Παραδείσου, δείχνοντες ἐμπράκτως πόσον καλόν καί ὠφέλιμον πράγμα εἶναι ἡ νηστεία εἰς τήν ἀνθρωπίνην φύσιν, καί πάλιν ἐκ τοῦ ἐναντίου, πόσον κακόν καί αἰσχρόν εἶναι ἡ ἀδηφαγία.
Ἐκ τοῦ ἐγκωμίου πρὸς τὸν Ἱερὸ Χρυσοστομο Κοσμᾶ τοῦ Βεστίτωρος Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ ἔλεγχε τὴν κάθε ἀδικία, ἤλεγξε καὶ τὴν βασίλισσα Εὐδοξία γιὰ τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἀδικίες ποὺ ἔκανε, κυρίως ἐπειδὴ μὲ τυραννικὸ τρόπο ἀφαίρεσε τὸν ἀγρὸ μιᾶς χήρας, ὀνομαζόμενης Καλλιτρόπης. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ἐξορίστηκε ὁ Ἅγιος πολλὲς φορὲς πέραν τῆς […]
26 Ἰανουαρίου Καὶ γῆν λιπόντας τοὺς περὶ Ξενοφώντα, Ἁβρὰ ξενίζω τοῦ λόγου πανδαισία. Παισὶν ἀμ’ ἢδ’ ἀλόχω Ξενοφῶν θάνεν εἰκάδι ἕκτη. Ὁ Ὅσιος πατὴρ ἠμῶν Ξενοφῶν ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ[2], ἡ πατρίδα του ἦταν ἡ βασιλίδα τῶν πόλεων, ἡ Κωνσταντινούπολη, καὶ ἦταν ἄντρας πλούσιος καὶ εὐγενὴς ποὺ ἀπέπνεε τὴν εὐσέβεια πρὸς τὸν […]
Ὁ Γρηγόριος ἄφησε πολλὰ αὐτοβιογραφικὰ κείμενα, καὶ οἱ περιγραφὲς ποὺ μᾶς δίνει γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ εἶναι γεμάτες ἀπὸ λυρισμὸ καὶ δραματικότητα. Ἐκ φύσεως ἔρρεπε πρὸς τὴ σιωπὴ καὶ τὴν ἀποχώρηση, καὶ πάντα ζητοῦσε τὴν ἀπομόνωση γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν προσευχή. Ὅμως ἐκλήθη ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς ἐπιθυμίες τῶν ἄλλων […]
Η ΑΙΩΝΙΑ ΠΟΛΗ Βρισκόμαστε στὸν Ε΄ μ.Χ. αἰώνα. Ἡ Ρώμη ἐξακολουθεῖ νὰ παρουσιάζει ἀρκετὸ ἐνδιαφέρον ἀπὸ τὸ παλιό της μεγαλεῖο. Ἡ Ρώμη θὰ θυμίζει πάντοτε τὶς πιὸ εὐγενικὲς μορφὲς ποὺ ἔζησαν στὴν πόλη αὐτὴ τὰ πρῶτα χριστιανικὰ χρόνια. Θὰ θυμίζει ἕνα Σεβαστιανὸ καὶ ἕναν Παγκράτιο μιὰ Ἁγνὴ καὶ μιὰ Καικιλία καὶ πλῆθος ἄλλων μαρτύρων.
Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Θείας Λειτουργίας. Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον Κεφ. ιθ. 1 – 10. Τῷ καιρῶ ἐκείνω, διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχῶ, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἣν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἣν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τὴ ἡλικία μικρὸς ἥν. καὶ […]
(Ματθ. κε΄31-46) Ὑπόμνημα εἰς τόν Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Ματθαῖο, ὁμιλία ΟΘ΄
Εὔαγγελιο Κυριακῆς: Λουκ. (ιθ. 1 – 10). Τῷ καιρῶ ἐκείνω διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχῶ· 2 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἣν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἣν πλούσιος, 3 καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τὴ ἡλικία μικρὸς ἥν. καὶ προδραμῶν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἴνα […]
1. Τήν περασμένη Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία ἐμνημόνευε τὴν ἀπερίγραπτη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς ποὺ παρουσιάζεται μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ σεσωσμένου ἀσώτου. Τὴν σημερινὴ Κυριακὴ διδάσκει περὶ τῆς μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιώντας μιὰ καλὴ τάξι καὶ ἀκολουθώντας τὶς προφητικὲς φωνές· διότι, λέγει, «θὰ σοῦ ψάλω, Κύριε, ἔλεος καὶ κρίσι», καὶ «μιὰ φορὰ ἐλάλησε […]
(21 Ιανουαρίου) Ἕνα παιδὶ μὲ σπάνια ἀρετή… Ἕνα παιδὶ μὲ δυνατὴ προσευχή… Ἕνα παιδὶ-θαῦμα! Ὅποιος διαβάζει τὸ βίο τοῦ ἁγίου μάρτυρα Νεοφύτου μένει κατάπληκτος. Τὰ θαύματα πού ἐπετέλεσε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ στὴ ζωὴ τοῦ μικροῦ αὐτοῦ παιδιοῦ εἶναι ἀπίστευτα γιὰ τὴν ἀνθρώπινη λογική, ἀλλὰ πέρα γιὰ πέρα ἀληθινά! Διότι γιὰ τὸ Θεὸ τίποτε δὲν εἶναι ἀδύνατο!…
Τὰ πρῶτα χρόνια Πρώτη ὁμολογία τῆς ὀρθῆς πίστεως Ὁ Ἅγιος ἀνακρίνεται Ὁ Ἅγιος στὴν ἐξορία Ὁμολογία τῆς Ὀρθόδοξης πίστεως Τὸ τέλος τοῦ Ἁγίου Τὸ συγγραφικό του ἔργο Τὰ πρῶτα χρόνια Μέγας ὄχι μόνο στὸ ὄνομα, ἀλλὰ καὶ στὴ ζωή του, ὁ Ἅγιος Μάξιμος γεννήθηκε στὴ Βασιλεύουσα ἀπὸ ἐπιφανεῖς καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἔλαβε εὐρεία μόρφωση καὶ […]
Πρόλογος Σύμφωνα μὲ ὁμόφωνη ἁγιοπατερικὴ μαρτυρία τὴν ὁποία ἐπιβεβαιώνει ἀδιάκοπη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση αἰώνων, οἱ εἰδικὲς εὐχὲς γιὰ τοὺς νεκροὺς θεσπίστηκαν ἀπὸ τοὺς ἁγίους ἀποστόλους. Ἡ θέσπιση αὐτὴ ἔχει δύο βασικὰ δογματικὰ θεμέλια: α) τὴν ἔννοια τῆς Ἐκκλησίας ὡς κοινωνίας ἁγίων, ποὺ ἀποτελεῖται ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ζωντανοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς «κεκοιμημένους» χριστιανοὺς καὶ β) τὴν […]
1. Πρωτύτερα ἐπήραμε ἀφορμὴ ἀπὸ τὶς διηγήσεις τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ περὶ τῆς ἰάσεως τῶν λεπρῶν καὶ τυφλῶν κατὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν πνευματικὴ ὁμιλία πρὸς τὴν ἀγάπη σας. Σήμερα θέμα θὰ ἔχωμε τὸν κατὰ τὴν ψυχὴ τυφλὸ Ζακχαῖο πού κατοικοῦσε στὴν Ἱεριχῶ καὶ τὴν ἀναβλεψὶ του κατ’ αὐτήν.
Στίχ. Ἔχει τι μεῖζον οὐρανὸς καὶ τῶν Νόων, Ἔξαρχον Ἀντώνιον, Ἀσκητῶν ἔχων. Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Ἀντώνιον ἔνθεν ἄειραν. Σὲ κανέναν Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἔκανε τόσες καὶ τέτοιες ἄγριες ἐπιθέσεις πειρασμῶν ὁ διάβολος, ὅσες στὸν Μέγα Ἀντώνιο. Μεταχειρίστηκε ὁ δόλιος ὅλα τὰ μέσα γιὰ νὰ τὸν γκρεμίσει, ἀλλὰ δὲν μπόρεσε. Πάμπλουτος ἀλλὰ ἀγράμματος Τὸ 251 […]
