Ἐρώτηση: Μὲ ποιὸν τρόπο θὰ μπορέσουμε νὰ μὴν κρίνουμε αὐτὸν πού ἁμαρτάνει φανερά; Ἀπάντηση: Ἂν θυμόμαστε τὸν Κύριο ποὺ ἔλεγε: «Μὴν κρίνετε, γιὰ νὰ μὴν κριθεῖτε· μὴν καταδικάζετε, γιὰ νὰ μὴν καταδικαστεῖτε» (Λουκ. 6:37) καὶ τὸν ἀπόστολο ποὺ συμβούλευε: «Ὅποιος νομίζει ὅτι στέκεται καλὰ στὰ πόδια του, ἃς προσέχει νὰ μὴν πέσει» (Α Κορ. 10:12), […]
Στὴ σημερινὴ ἐποχὴ πολλοὶ ὑποστηρίζουν, ὅτι ἡ ἁγιότητα ἀπευθύνεται ἀποκλειστικὰ στοὺς κληρικοὺς καὶ μοναχοὺς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἀπήχηση στοὺς χριστιανοὺς ποὺ ζοῦν μέσα στὶς πόλεις, πολὺ δὲ περισσότερο δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἐφαρμογὴ σ’ αὐτούς, ποὺ ἔχουν παντρευτεῖ καὶ ἔχουν δημιουργήσει οἰκογένειες. Τὴν ἀπάντηση δίνει ἡ ὁμολογία πίστεως καὶ τὸ μαρτύριο ἁγίων της […]
«Πρέπει νά ὑπακοῦμε μέχρι θανάτου σέ αὐτούς πού μᾶς καθοδηγοῦν στό ὄνομα τοῦ Κυρίου, καί νά τούς ἀγαποῦμε καί νά τούς σεβόμαστε» Ὑπόθεση ΛΔ΄(34) «ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» Ἀπό τόν βίο τοῦ ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάχη Ὁ μέγας Θεοδόσιος, ἐπειδή ἤξερε ὅτι γι᾿ αὐτούς πού διάλεξαν νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τίποτε […]
Πονεῖ ἡ καρδιά μου. Συμμερισθεῖτε τὸν πόνο μου, ἀδελφοί, εὐλογημένοι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ. Ἐλᾶτε, ἀκοῦστε, θλίβεται ἡ ψυχή μου, πονοῦν τὰ σπλάχνα μου. Ποῦ εἶναι τὰ δάκρυα καὶ ποὺ εἶναι ἡ κατάνυξη, ὥστε να λούσω τὸ σῶμα μου μὲ δάκρυα καὶ στεναγμούς; Ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ μὲ μεταφέρει σὲ ἀκατοίκητο τόπο, ὅπου δὲν ὑπάρχει θόρυβος […]
Ὑπόθεση ΛΘ΄(39) Ἀπό τόν Ἅγιο Βαρσανούφιο Ἕνας ἀδελφός ρώτησε κάποιον γέροντα: «Ὅταν ἔχω λάβει παράθεση1 τῶν ἁγίων γερόντων καί συμβαίνει, γιά κάποια ἀπαραίτητη ὑπόθεση, ὑλική ἤ πνευματική, νά περνῶ ἀπό δρόμο ὅπου συχνάζουν ληστές, πῶς πρέπει, πάτερ, νά περάσω τόν δρόμο;
Τῷ αὐτῷ μηνὶ ΚΖ΄, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Συμεὼν συγγενοῦς, ἤτοι ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου, Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων. Ἀδελφὰ πάσχεις Συμεὼν τῷ Κυρίῳ, Ξύλῳ κρεμασθεὶς ὡς ἀδελφὸς Κυρίου. Ἐν ξύλῳ ἑβδομάτῃ Συμεὼν πάγη εἰκάδι μακρῷ.
ΜΕΛΕΤΗ ΚΗ΄ Στὴν ἄρνησι τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, ποὺ προῆλθε Α΄. Ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια. Β΄. Ἀπὸ τὴν ἀδιαφορία. Γ΄. Ἀπὸ τὴν ἔλλειψι τῆς προσευχῆς.
Προοίμιον Ἐκεῖνον ποὺ σταυρώθηκε γιὰ μᾶς, ὅλοι, ἐλᾶτε, ἂς δοξολογήσουμε. Αὐτόν, λοιπόν, ἀντίκρυσε πάνω στὸ Ξύλο ἡ Μαρία κι ἔλεγε: «Στὸ Σταυρὸ ἂν καὶ κρέμεσαι, γιὰ μένα εἶσαι ὁ Υἱὸς καὶ Θεὸς μου». Οἶκοι α´ Τὸ παιδί Της ἡ Μητέρα καθὼς ἔβλεπε νὰ Τὸ πηγαίνουν στὸ θάνατο, κατάκοπη ἀκολουθοῦσεν ἡ Μαρία μαζὶ μ᾿ ἄλλες γυναῖκες […]
Ἐπιστολὴ 31η Ἐν Ἀθήναις τῇ 15 Νοεμβρίου 1907 Θυγάτηρ ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὴ Ξένη, εὔχομαί σοι πατρικῶς. Χθὲς λειτουργήσας εἰς τὸν ἅγιον Νικόλαον τοῦ Πειραιῶς, ὡμίλησα περὶ ἀρετῆς, λαβὼν τὸ θέμα ἐκ τοῦ Ἀποστόλου, ἐν ᾧ ὁ Παῦλος νουθετῶν τὸν Τιμόθεον γράφει: «Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοὺ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ κλπ.» (Β´ […]
«Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου ὁ Θεός…» (Ψαλμ. ρλη´ 17) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’ Περὶ τῆς δόξης τῶν δικαίων ἐν τῇ γῇ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ περὶ τῆς τιμῆς τῆς ἀποδιδομένης αὐτοῖς ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β´ Περὶ τῆς πρὸς τὸν Θεὸν πρεσβείας τῶν ἁγίων.
Νεοελληνικὴ Ἀπόδοση Βλασφημία! Λέξη φοβερὴ, λέξη ποὺ προκαλεῖ ἀποτροπιασμό, λέξη ποὺ φανερώνει ἀσέβεια πρὸς τὸ Θεό. Ἡ βλασφημία εἶναι ἔκφραση μίσους κατὰ τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀποτέλεσμα βρώμικης καρδιᾶς καὶ χαρακτηρίζει πονηρὴ ψυχή.
Ἡ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὁμολογεῖ ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἦν πρὸ τόκου παρθένος, καὶ ἐν τόκῳ παρθένος, καὶ μετὰ τόκον πάλιν παρθένος διέμεινε, φυλάξασα ἀλώβητον τὴν ἑαυτῆς παρθενίαν. (Ὁμολογία Ὀρθοδόξου πίστεως ἐν ἐρωταποκρίσει λθ´).
[Κεφάλαιον Β´] [Κεφάλαιον Γ´] ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β´ Περὶ τοῦ σεβασμοῦ τῶν πιστῶν πρὸς τὴν Ὑπεραγίαν Δέσποιναν Θεοτόκον καὶ Ἀειπάρθενον Μαρίαν καὶ περὶ τῶν ἁγίων αὐτῆς εἰκόνων καὶ περὶ τῶν ἱερῶν ναῶν τῶν τιμωμένων ἐπ᾿ ὀνόματι αὐτῆς
Περιεχόμενα 1. Ὅτι τὸ ὄνομα «Υἱὸς ἀνθρώπου» ἐστὶ τὸ ὄνομα δι᾿ οὗ εὐηγγελίσθη ἡ ἀνθρωπότης τὸν μέλλοντα Σωτῆρα καὶ Λυτρωτήν 2. Προφητεῖαι περὶ τῆς φυλῆς, γένους, οἴκου, πατριὰς καὶ τοῦ τόπου τῆς γεννήσεως τοῦ Μεσσίου 3. Προφητεῖαι πληρωθεῖσαι εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ 1. Ὅτι τὸ ὄνομα «Υἱὸς ἀνθρώπου» ἐστὶ τὸ ὄνομα δι᾿ […]
1. Περὶ θείου ἔρωτος Ὁ θεῖος ἔρως εἶναι ἀγάπη τοῦ θείου τελεία, ἐκδηλουμένη ὡς πόθος τοῦ θείου ἄπαυστος. Ὁ θεῖος ἔρως γεννᾶται ἐν τῇ κεκαθαρμένῃ καρδίᾳ διότι ἐν αὐτῇ ἐπιφοιτᾷ ἡ θεία χάρις. Ὁ ἔρως τοῦ Θείου εἶναι θεῖον δώρημα, δωρηθὲν τῇ ἀγνευούσῃ ψυχῇ ὑπὸ τῆς ἐπιφοιτησάσης καὶ ἀποκαλυφθείσης τῇ ψυχῇ θείας χάριτος. Ὁ θεῖος […]
Προοίμιον Ι Ἐσύ, Χριστὲ καὶ Θεέ, ποὺ κόρη σου ἀποκάλεσες τὴν πόρνη, κάνε κι ἐμένα γιό σου μὲ τὴ μετάνοια καὶ σὲ παρακαλῶ ἀπάλλαξέ με ἀπὸ τὰ ἔργα μου τὰ ἄσωτα. Προοίμιον ΙΙ Κρατώντας μὲ συγκίνησι τὰ πόδια Σου ἡ πόρνη μετανοιωμένη μίλαγε σὲ Σένα ποὺ τὰ μυστικὰ γνωρίζεις, Χριστὲ καὶ Θεέ, «Μὲ τί […]
1. Μέ ὠθεῖ νά μιλήσω ὁ ἐνυπόστατος Λόγος τοῦ Θεοῦ. Αὐτός πού δέν ἀπομακρύνθηκε ἀπό τούς πατρικούς κόλπους καί κυοφορήθηκε ἀπερίγραπτα στά σπλάχνα τῆς Παρθένου. Αὐτός πού ἔγινε γιά μένα ὅ,τι ἐγώ εἶμαι, Αὐτός πού εἶναι ἀπαθής ὡς πρός τήν θεότητά Του καί περιβλήθηκε ὡστόσο ὁμοιοπαθές μέ ἐμένα σῶμα. Αὐτός πού στόν οὐρανό ἐποχεῖται πάνω […]
Εἰσαγωγὴ – Περίληψη Ὁ λόγος αὐτός, ὅπως καὶ ὁ «Κατὰ Εἰδώλων», γράφτηκε περὶ τὰ ἔτη 317-319 μ.Χ. Σ’ αὐτὸν ἐξετάζεται τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ ἄσαρκου Λόγου τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος. Στὸ πρῶτο μέρος τοῦ λόγου ἀναλύεται ὁ διπλὸς σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου: α) […]
Μιὰ ψυχὴ ποὺ εἶναι θλιμμένη πλησιάζει σ’ ἐσένα, ἅγιε Κύριε, καὶ μὲ δάκρυα προσεύχεται γιατί κινδυνεύει ἀπὸ τὸν ὀλέθριο Ἐχθρό, καὶ μὲ ὅλη τὴν ταπείνωση πέφτει καὶ σὲ παρακαλεῖ νὰ τὴν ἀπαλλάξεις ἀπὸ τὸν Ἀντίπαλό της, ποὺ τὴν θλίβει. Ἐπειδὴ λοιπὸν ἡ ψυχὴ αὐτὴ ἔρχεται σ’ ἐσένα χωρὶς νὰ ντρέπεται, ἄκουσε τὴν ἀμέσως· καὶ ἐπειδὴ […]
Λόγος εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου, καὶ περὶ συντελείας τοῦ κόσμου, καὶ εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Ἀντιχρίστου Πῶς ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ ἁμαρτωλὸς Ἐφραὶμ καὶ γεμάτος παραπτώματα, θὰ μπορέσω νὰ διηγηθῶ αὐτὰ πού εἶναι πάνω ἀπὸ τὴ δύναμή μου; Ἀλλὰ ἐπειδὴ ὁ Σωτήρας μας, χάρη στὴ δική του εὐσπλαχνία, δίδαξε τὴ σοφία στοὺς ἀγράμματους καὶ […]
