Ο ΚΛΗΡΟΣ ὅλων των ἀνθρώπων τῆς γῆς, κλῆρος ἀναπόφευκτος, εἶναι ὁ θάνατος. Τὸν φοβόμαστε ὡς τὸν πιὸ ἄσπονδο ἐχθρό μας. Τὰ θύματά του τὰ κλαῖμε πικρά. Ὡστόσο ζοῦμε σὰν νὰ μὴν ὑπῆρχε θάνατος, ζοῦμε σὰν νὰ εἴμαστε αἰώνιοι πάνω στὴ γῆ. Τάφε μου! Γιατί σὲ ξεχνῶ; Ἐσὺ μὲ περιμένεις. Περιμένεις νὰ γίνω ὁ κάτοικός σου. […]
«Ὅποιος θέλει νά μέ ὑπηρετεῖ, ἄς ἀκολουθεῖ τόν δικό μου δρόμο»1, εἶπε ὁ Κύριος. Κάθε χριστιανός, μέ τίς ὑποσχέσεις πού ἔδωσε στή βάπτισή του, ἀνέλαβε τήν ὑποχρέωση νά εἶναι δοῦλος καί ὑπηρέτης τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κάθε χριστιανός πρέπει ἀπαραίτητα ν᾿ ἀκολουθεῖ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἀφοῦ ἀποκάλεσε τόν ἑαυτό Του «ποιμένα τῶν προβάτων»2, ὁ […]
Κάνοντας τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, θὰ σᾶς ὁδηγήσω, ἀδελφοί, σ’ ἕνα πνευματικὸ θέαμα. Κάποτε ὁ μεγάλος ὅσιος τοῦ Θεοῦ Ἀντώνιος, ὁ ἐρημίτης τῆς Αἰγύπτου, μὲ θεία ἀποκάλυψη εἶδε τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες σὰν δίχτυα πάνω σ’ ὅλη τὴ γῆ, γιὰ τὴν παγίδευση καὶ τὴν ψυχικὴ καταστροφὴ τῶν ἀνθρώπων. Στέναξε τότε μὲ πόνο ὁ ὅσιος […]
8 Ἰουνίου Ὁ ἔνδοξος νεομάρτυς Θεοφάνης (βαπτιστικὸ ὄνομα Θεόδωρος) γεννήθηκε ἀπὸ φιλόθεους γονεῖς στὴν Καλοβρύση τῆς Μεσσηνίας. Σὲ μικρὴ ἡλικία εὑρισκόμενος στὴν Κωνσταντινούπολη γιὰ νὰ μάθει ραπτικὴ τέχνη πῆγε σὲ κάποιο μουσουλμανικὸ πανηγύρι καὶ ἀπὸ ἐπιπολαιότητα ἀρνήθηκε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη του.
Γιά τούς Φωτιζόμενους, πού ἔγινε στά ῾Ιεροσόλυμα καί ἀναφέρεται στό ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως· «Σέ Μία, ῾Αγία, Καθολική ᾿Εκκλησία καί στήν ἀνάσταση τοῦ σώματος καί στήν αἰώνια ζωή».῾Η ἀνάγνωση εἶναι ἀπό τόν προφήτη ᾿Ιεζεκιήλ, στό χωρίο πού λέει· «Καί φανερώθηκε σέ μένα τό χέρι τοῦ Κυρίου καί μέ πῆρε μέ τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου […]
Βίος Μετρίου πᾶσι τοῖς χριστωνύμοις, Στήλη πρόκειται ἀρετῶν τε καὶ πίναξ. Εἰς τὴν τοποθεσίαν τῆς ἐν τῇ Γαλατίᾳ Παφλαγονίας ἦτον ἕνας γεωργὸς Μέτριος ὀνομαζόμενος, ζῶν μὲ αὐτάρκειαν τῶν τοῦ σώματος ἀγαθῶν. Οὗτος λοιπὸν βλέπων τὸν γείτονά του, πῶς εἶχε παιδία ἀρσενικά, τὰ ὁποῖα ἐπιμελεῖτο νὰ τὰ εὐνουχίσῃ, καὶ νὰ τὰ ἀποστείλῃ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, διὰ […]
Μιὰ πολὺ δύσκολη ἐποχὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μᾶς ὑπῆρξε ὁ 4ος αἰώνας, κατὰ τὸν ὁποῖο δεινοπάθησε ἀπὸ τὴν φοβερὴ αἵρεση τοῦ ἀρειανισμοῦ. Τὸ δυστύχημα ἦταν ὅτι ὑποστηρικτὲς τῆς αἱρέσεως καταστάθηκαν καὶ κάποιοι βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες, καταδιώκοντας τοὺς Ὀρθοδόξους. Τὴν περίοδο αὐτὴ ἀναδείχτηκαν μεγάλοι Πατέρες καὶ ὁμολογητές, οἱ ὁποῖοι ἀντέκρουσαν τὴν κακοδοξία καὶ ἀγωνίστηκαν γιὰ τὴν σώζουσα […]
Πρέπει νὰ κατηγορῇ κανεὶς τὸν ἑαυτό του πάντοτε γιὰ κάθε πρᾶγμα Μοῦ διηγήθηκε ἕνας Γέροντας κάτι τέτοιο: «Κάποτε κάθισα γιὰ λίγο καιρὸ στὴν Λαύρα τοῦ ἁγίου Γερασίμου κι ἀπόκτησα κάποιο φίλο. Καθὼς καθόμασταν λοιπὸν μιὰ μέρα καὶ συζητούσαμε ὠφέλιμα, θυμήθηκα τὸ λόγο τοῦτο τοῦ ἀββᾶ Ποιμένα, τὸ νὰ κατηγορεῖ δηλαδὴ κανεὶς τὸν ἑαυτό του πάντοτε γιὰ κάθε πράγμα.
Ὅταν ὁ Θεός δημιούργησε τόν ἄνθρωπο, ἔβαλε μέσα του ἕνα θεῖο σπέρμα, σάν ἕνα εἶδος λογισμοῦ πιό θερμοῦ καί φωτεινοῦ, νά ἔχει τή θέση τῆς σπίθας, γιά νά φωτίζει τό νοῦ καί νά τοῦ δείχνει νά ξεχωρίζει τό καλό ἀπό τό κακό1. Αὐτό ὀνομάζεται συνείδηση, καί εἶναι ὁ φυσικός νόμος (Ἰωαν. Χρυσ. P. G.49, 131-133). […]
Οἱ θεμελιωτὲς τοῦ χιακοῦ μοναχισμοῦ καὶ ἱδρυτὲς τῆς Νέας Μονῆς Χίου Μέσα στὴ σεπτὴ χορεία τῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι γεννήθηκαν καὶ διέλαμψαν μὲ τὴν ἀσκητική τους βιοτὴ στὴ μυροβόλο νῆσο Χίο, εἶναι καὶ οἱ τιμώμενοι στις 20 Μαΐου Ὅσιοι Πατέρες Νικήτας, Ἰωάννης καὶ Ἰωσήφ, οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν τὴν ἀπαρχὴ τοῦ χιακοῦ μοναχισμοῦ, ἀφοῦ εἶναι οἱ […]
Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος Ἐπίσκοπος Χριστιανουπόλεως γεννήθηκε στὴ Κέρκυρα, περὶ τὰ τέλη τοῦ ιζ’ (17ου) αἰῶνος, τὸ ἔτος 1665, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς. Ὁ πατέρας του λεγόταν Ἀνδρέας, καὶ ἡ μητέρα τοῦ Εὐφροσύνη. Ἐπειδὴ ὁ πατέρας τοῦ εἶχε ἐπίσημη θέση κοντὰ στὸν Ἐνετὸ κυβερνήτη τῶν Ἰονίων νήσων μετοίκησε στὴν Καρύταινα συμπαρακολουθοῦντας τὸν τότε κυβερνήτην τῆς Πελοποννήσου νεοδιορισθέντα […]
Ἡδονές, πλούτη, δόξα Σκέψου, ἀγαπητέ μου, ὅτι ὅπως εἶναι συναρμολογημένος ἀπ’ ὅλα τα κτίσματα αὐτὸς ὁ αἰσθητὸς ἀπέραντος κόσμος, ἔτσι ἀκόμη εἶναι καμωμένος ἕνας ἄλλος κόσμος νοητὸς ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἁμαρτωλούς, τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ τρεῖς διεστραμμένοι ἔρωτες, ποὺ ἀναφέρει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης• δηλαδὴ α) ὁ ἔρωτας τῶν ἡδονῶν, β) ὁ ἔρωτας τοῦ […]
Η ΦΕΥΓΩΝ ΦΕΥΓΕ, Η ΕΜΠΑΙΖΩΝ ΕΜΠΑΙΖΕ ΤΟΝ ΜΑΤΑΙΟΝ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΚΟΣΜΟΝ… Δὲν ὑπάρχουν ἰσχυρότεροι μαγνῆτες καὶ θελκτικότεροι ἐξουσιαστὲς καὶ ποθεινότερες ἁλυσίδες γιὰ τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὶς ἡδονὲς τῶν πέντε αἰσθήσεων. Πόσο ἀρεστὲς καὶ πόσο βλαβερὲς εἶναι! Καὶ ὁ καλύτερος ρήτορας δὲν θὰ μποροῦσε νὰ παρουσιάσει ποτὲ τὴν κακία τους καὶ τὴν βλάβη ποὺ […]
Περὶ πολιτείας θαυμαστοῦ ἀδελφοῦ. Διηγήσεις περὶ Ἁγίων ἀνδρῶν καὶ λόγων πανοσίων αὐτῶν, καὶ περὶ τῆς θαυμαστῆς αὐτῶν διαγωγῆς. Λόγος ΟΕ΄ Κάποια ἡμέρα ἐπῆγα στὸ κελὶ ἑνὸς ἁγίου ἀδελφοῦ κι’ ἐξάπλωσα σὲ μιὰ γωνία, λόγω τῆς ἀσθενείας μου, γιὰ νὰ μὲ φροντίσει χάριν τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ δὲν εἶχα ἐκεῖ κανένα γνώριμο. Ἔβλεπα λοιπὸν τὸν ἀδελφὸ τοῦτον […]
Γερμανός ὁ ἐν ῾Αγίοις Πατὴρ ἦμῶν ἐγεννήθη ἐν Κωνσταντινουπόλει περὶ τὸ ἐτος χν’ (650) ἐπὶ τῇς βᾳσιλείας, τοῦ βᾳσιλέως Κώνσταντος τοῦ Β’ τοῦ βασιλεύσαντος κατά τὰ ἔτη χμα’ χξη’ (641-668) ἐγγόνου ὄντος τοῦ βασιλέως Ἠρακλείου. ῾Ο πατὴρ αὐτοῦ ἦτο κατὰ τὴν τάξιν πατρίκιος δοξαζόμενος καὶ τιμώμενος ὑπὲρ πάντα ἄλλον ἐν τῇ βασιλικῇ αὐλῇ, ᾽Ιουστινιανὸς τὸ […]
Εισαγωγή Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ὡς ἀποκλειστικό Της σκοπό τή σωτηρία καί θέωση τοῦ ἀνθρώπου, ψυχική καί σωματική [1], ὡς ὁμοίωση πρός τόν Χριστό ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Μεταξύ τῶν πνευματικῶν μέσων πού ἡ Ἐκκλησία μετέρχεται εἶναι καί ὁ ἐν ἀγάπῃ ἔλεγχος, ἡ στηλίτευση· καί ἡ δριμύτητα τοῦ ἐλέγχου εἶναι εὐθέως ἀνάλογη τόσο μέ τήν ἀναισθησία […]
Διάλογος ἀρχιερέως καὶ κληρικοῦ Κληρικός: Ἀρκετὰ εἶναι αὐτά, Δέσποτα, πρὸς ἀνατροπὴν τῶν ἀθέων, καὶ νομίζω ὅτι κανεὶς δὲν θέλει ἀντειπῆ εἰς αὐτά, εἰμὴ ἂν εἶναι χειρότερος καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς δαίμονας, ἐπειδὴ καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ὁμολόγησαν, καὶ μὴ θέλοντες, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. Τί δὲ ὅμως πάλιν θέλομεν εἰπῆ καὶ πρὸς ἐκείνους […]
Πόσο ἐπιθυμῶ τήν ἀρετή· ἀλλ’ αὐτό δέ μ’ ἔχει μάθει ποιά νά ‘ναι αὐτή ἀλλά καί πώς θά φτάσει καί σ’ ἐμένα πού τήν ποθῶ˙ ὁ ἀνεκπλήρωτος ὁ πόθος εἶναι πόνος. Ἄν εἶναι ρεῦμα καθαρό πού δέ σμίγει καθόλου μέ τά νερά τοῦ χειμώνα πού τρέχουν στίς χαράδρες, ποιός τήν ἀπάντησε στή γῆ, ρωτιέμαι. Ἤ […]
Ἐρώτηση: Μὲ ποιὸν τρόπο θὰ μπορέσουμε νὰ μὴν κρίνουμε αὐτὸν πού ἁμαρτάνει φανερά; Ἀπάντηση: Ἂν θυμόμαστε τὸν Κύριο ποὺ ἔλεγε: «Μὴν κρίνετε, γιὰ νὰ μὴν κριθεῖτε· μὴν καταδικάζετε, γιὰ νὰ μὴν καταδικαστεῖτε» (Λουκ. 6:37) καὶ τὸν ἀπόστολο ποὺ συμβούλευε: «Ὅποιος νομίζει ὅτι στέκεται καλὰ στὰ πόδια του, ἃς προσέχει νὰ μὴν πέσει» (Α Κορ. 10:12), […]
Στὴ σημερινὴ ἐποχὴ πολλοὶ ὑποστηρίζουν, ὅτι ἡ ἁγιότητα ἀπευθύνεται ἀποκλειστικὰ στοὺς κληρικοὺς καὶ μοναχοὺς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἀπήχηση στοὺς χριστιανοὺς ποὺ ζοῦν μέσα στὶς πόλεις, πολὺ δὲ περισσότερο δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ἐφαρμογὴ σ’ αὐτούς, ποὺ ἔχουν παντρευτεῖ καὶ ἔχουν δημιουργήσει οἰκογένειες. Τὴν ἀπάντηση δίνει ἡ ὁμολογία πίστεως καὶ τὸ μαρτύριο ἁγίων της […]
