Η ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ (1522-1589) Ἡ ἐν Ἀθήναις φαεινῶς διαλάμψασα ἔνδοξος ὁσιομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Κατὰ τὴ μακρόχρονη διάρκεια τῶν δύσκολων χρόνων τῆς ζοφερῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας ἔλαμψε ὡς φαεινὸς ἀστὴρ τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ὡς μυρίπνοο ἄνθος τοῦ ἑλληνορθοδόξου Γένους μας ἡ ἐν Ἀθήναις μαρτυρικῶς ἀθλήσασα καὶ ὀσιακῶς τελειωθεῖσα στὶς 19 Φεβρουαρίου 1589 ἔνδοξος ὁσιομάρτυς τοῦ […]
Κατὰ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἡ Ἐκκλησία τῆς Δύσεως βρισκόταν σὲ κοινωνία μὲ τὴν ἀδιαίρετη Ἐκκλησία, ὁ πάπας τῆς Ρώμης, ὡς ἐπίσκοπος τῆς πρωτεύουσας τῆς Αὐτοκρατορίας καὶ πατριάρχης τῆς Δύσεως, ἀπολάμβανε μιᾶς κάποιας ὑπεροχῆς στὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία καὶ θεωροῦνταν ἀπὸ ὅλους τους χριστιανοὺς ὡς κατεξοχὴν θεματοφύλακας τῆς ἀποστολικῆς παραδόσεως, λειτουργώντας ὡς διαιτητὴς σὲ δογματικὰ θέματα. Κατέχοντας […]
17 Φεβρουαρίου Καταγωγὴ Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων, ὁ ἔνδοξος μάρτυς αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ, κατήγετο, ἀπὸ τὴν Ἀμάσεια τῆς Καππαδοκίας καὶ μάλιστα ἀπὸ τὸ χωριὸ Χουμιαλιά. Ἔζησε δὲ στὰ χρόνια τοῦ Ρωμαίου χριστιανομάχου αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ, ποὺ βασίλευε στὴ Δύση τὸ 264 – 285 μ.Χ.
Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἦταν δοῦλος στὸ σπίτι τοῦ Ρωμαίου ἄρχοντα Φιλήμονος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Φρυγία καὶ ἔγινε Χριστιανὸς ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Ὀνήσιμος ἔκλεψε χρήματα ἀπὸ τὸν κύριό του, ἔφυγε κρυφὰ καὶ ἐπῆγε στὴν Ρώμη, καὶ ἐκεῖ ἀνταμώσας τὸν Ἀπόστολο Παῦλο εἰς τὰ δεσμὰ εὐρισκόμενο, ἐκατηχήθη ἀπὸ […]
Οἱ Ἅγιοι τρεῖς Μάρτυρες Οὐάλης, Παῦλος, καὶ Σέλευκος, ξίφει τελειοῦνται. Οἱ Ἅγιοι δύω Μάρτυρες Πορφύριος καὶ Ἰουλιανός, πυρὶ τελειοῦνται. Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θεοδοῦλος, σταυρωθεῖς τελειοῦται. Οἱ Ἅγιοι πέντε Μάρτυρες οἱ Αἰγύπτιοι, Ἠλίας, Ἱερεμίας, Ἠσαΐας, Σαμουήλ, καὶ Δανιήλ, ξίφει τελειοῦνται. Οὗτοι ὅλοι οἱ ἀνωτέρω ἔνδοξοι Μάρτυρες, ἦτον κατὰ τὸν ἕκτον χρόνον τοῦ διωγμοῦ, τὸν ὁποῖον ἐκίνησεν […]
Τί εἶναι αὐτό τό μυστήριο τό μέγα, πού συντελεῖται γύρω ἀπό τό πρόσωπό σου, ἱερή Μητέρα καί Παρθένε; «Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου». Ὅσο ὑπάρχουν ἄνθρωποι θά σέ μακαρίζουν, γιατί μονάχα Σύ εἶσαι ἄξια γιά μακαρισμό!
Ἑορτάζει στὶς 14 Φεβρουαρίου Καταγωγὴ Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία. Ἔζησε στὴν Κωνσταντινούπολη ἐπὶ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου Β’ τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.) καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ σχολαρίου τοῦ στρατηλάτου.
13 Φεβρουαρίου) Ὃ ὅσιος Μαρτινιανὸς γεννήθηκε στὴν Καισαρεία τῆς Παλαιστίνης πρὸς τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνος. Διαπνεόμενος ἀπὸ θεῖο πόθο ἐκ νεότητός του, ἀπαρνήθηκε τὸν κόσμο σὲ ἡλικία δεκαοχτὼ ἐτῶν καὶ μετέβη σὲ ὄρος ὀνομαζόμενο Κιβωτός, ὁπού ζοῦσαν καὶ ἄλλοι ἐρημίτες γιὰ νὰ διάγει ἀσκητικὸ βίο.
12 Φεβρουαρίου Ὁ Ἅγιος Μελέτιος γεννήθηκε περὶ τὸ 310 μ.Χ. στὴ Μελιτηνὴ τῆς Μικρᾶς Ἀρμενίας. Ἡ μαρτυρία περὶ τῆς πρώτης ἐμφανίσεώς του στὸ προσκήνιο τῆς ἱστορίας, λίγο μετὰ τὸ ἔτος 357 μ.Χ., τὸν καταδεικνύει ὡς ἀντίπαλο τῶν αἱρετικῶν Ὁμοιουσιανῶν καὶ ὀπαδὸ τοῦ Ἐπισκόπου Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης Ἀκακίου, ὁ ὁποῖος διὰ Συνόδου, τὸ ἔτος 358 μ.Χ., […]
Μέσα στὴ μακρόχρονη πορεία τῆς ἐνδόξου ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῆς ἁγιοτόκου καὶ μαρτυρικῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἔλαμψαν ἀπὸ τοὺς πρώτους κιόλας χριστιανικοὺς αἰῶνες φωταυγεῖς ἀστέρες, ποὺ ἀγωνίστηκαν καὶ θυσιάστηκαν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κοσμοῦν τὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀνάμεσα στὶς ἀγωνιστικὲς μορφὲς τῆς εὐλογημένης καὶ μαρτυρικῆς μικρασιατικῆς γῆς, ποὺ ἔλαβαν τὸν ἀμάραντο […]
Ὅταν ἔγινε βασιλιὰς ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης (361-363) ἔκανε πολλὰ καὶ διάφορα ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν καὶ προσπάθησε νὰ ἀναστήσει τὴν παλαιὰ εἰδωλολατρικὴ θρησκεία τῶν Ἑλλήνων. Στην ἐποχὴ τοῦ εἶχαν οὐσιαστικὰ ξαναρχίσει οἱ διωγμοὶ τῶν Χριστιανῶν καὶ τὰ βασανιστήρια. Ο Ἰουλιανός, γνώριζε πολὺ καλά τα ἤθη τῶν Χριστιανῶν καὶ ὅτι τὴν πρώτη ἑβδομάδα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τηροῦν αὐστηρὴ […]
Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 10 Φεβρουαρίου Ὁ ἱερεὺς τῆς Μαγνησίας Ο Ἅγιος Χαράλαμπος ὁ Ἱερομάρτυς καὶ θαυματουργός, γεννήθηκε στὴν Μαγνησία τὸ 90 μ.Χ. περίπου καὶ μαρτύρησε στὰ χρόνια των μεγάλων διωγμῶν τῆς Χριστιανοσύνης. Ἡ Μαγνησία αὐτὴ κατὰ πάσαν πιθανότητα ἤτανε στὴ Θεσσαλία. Τὰ ἐρείπιά της σώζονται ἀκόμη κοντὰ στὸ χωριὸ ποὺ λέγεται «Μηλιές». Εἶχε […]
9 Φεβρουαρίου. Ὁ Νικηφόρος ἦταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια τῆς Συρίας. Τὸ ὄνομά του τὸ ἴδιον σφραγίζει τὴν προσωπικότητά του, διότι πραγματικὰ κατέκτησε καὶ διπλὴ νίκη μίαν τῆς ἀσεβείας καὶ μίαν κατὰ τῶν παθῶν. Ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους ποὺ βασίλευαν ὁ Οὐαλαριανὸς καὶ Γαλιηνὸς (253 – 268). Ἦταν ἁπλοϊκὸς καὶ νέος στὴν ἡλικία, ὅταν ἀξιώθηκε νὰ […]
(7 Φεβρουαρίου) Οἱ πρόγονοι τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ, ὁ παπποὺς καὶ ἡ γιαγιὰ ἀπὸ τὸν πατέρα του, εἶχαν γεννηθεῖ στὴν Αἴγινα, τὴν ὁποία ὅμως, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι κάτοικοι τοῦ νησιοῦ, ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν, ἐξαιτίας τῶν πειρατικῶν ἐπιδρομῶν τῶν Σαρακηνῶν, γύρω στὰ ἔτη 865 – 870 μ.Χ. Ἔτσι, ἀπὸ τὴν Αἴγινα κατέφυγαν στὴν ἐπαρχία τοῦ Χρυσοῦ […]
Γενικὰ γιὰ τὴ ζωή του Ὁ Ὅσιος Παρθένιος γεννήθηκε τὸ 318, στὰ χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου στὴ Μελιτούπολη τῆς Μ. Ἀσίας κι ὁ πατέρας του, ποῦ ἦταν διάκονος, λεγόταν Χριστόδουλος. Ὁ Παρθένιος δὲν ἀξιώθηκε νὰ μάθει πολλὰ γράμματα, γι’ αὐτὸ ἀκροαζόταν μὲ ζῆλο τὴν Ἁγία Γραφὴ κι ἔτσι ἀπέκτησε τὴ Θεία Χάρη νὰ κάνει πράξεις γεμάτες […]
Ὁ Ἅγιος Βουκόλος γεννήθηκε καὶ ἔζησε στὴ Σμύρνη τὸν 1ο αἰώνα μ.Χ. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία καθάρισε τὸν ἑαυτό του ἀπὸ κάθε πάθος καὶ ἀπὸ κάθε ἁμαρτία καὶ ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ἰγνάτιο τὸ Θεοφόρο, τὸν Ἱερὸ Πολύκαρπο καὶ τὸν Ἱεραπόλεως Παπία, ὑπῆρξε μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου. Ἀπὸ τὴ […]
Ἀδελφοί μου, Ποιὸς δὲν γνωρίζει ὅτι ὁ ἐγκρατὴς βίος εἶναι ὠφελιμώτατος σέ ψυχὲς καὶ σώματα μαζί; Ἐπειδὴ οἱ περισσότεροι τό γνωρίζουν καὶ μάλιστα καλά, ἀλλὰ ἡ ἐπιθυμία καὶ ὁ θυμὸς ἐπικρατοῦν τῆς καλῆς γνώσεως, γι’ αὐτὸ σᾶς προσφέραμε τὴν παρηγοριὰ τοῦ λόγου, γιὰ νὰ σᾶς ἀνυψώσουμε, ὤστε ἐπάνω στὸν ὀρθὸ λογισμό, νὰ ἐπιθέσωμε τὴν πράξι […]
Ὁ Μέγας Φώτιος γεννήθηκε περὶ τὸ 820 στην Κωνσταντινούπολη, ἀπὸ πλούσια καὶ ἀριστοκρατικὴ οἰκογένεια ἡ ὁποία διατηροῦσε δεσμοὺς τόσο μὲ τὸ παλάτι ὅσο καὶ μὲ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο. Ὁ πατέρας τοῦ ὀνομαζόταν Σεργιος, ἄνδρας γνήσια Ὀρθόδοξος ὅπως λέει ὁ ἴδιος ὀ Φώτιος καὶ ἡ μητέρα του Ειρήνη, μιὰ γυναίκα “φιλόθεός τε καὶ φιλάρετος”[10]. Ὁ ἀδελφός της μητέρας του εἶχε παντρευτεῖ τὴν ἀδελφή […]
Εὐλόγησον Πάτερ, Χαίρω καὶ εὐφραίνομαι, βλέποντας σήμερον στολισμένην τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ πλῆθος τῶν παιδιῶν της, καὶ ὅλους σας, ὅπου μὲ πολλὴν χαρὰν ἐσυντρέξατε. Διότι ὅταν ἀποβλέπω εἰς τὰ χαρούμενά σας πρόσωπα, ἔχω σημεῖον μεγαλώτατον τῆς ψυχικῆς σας ἡδονῆς, καθὼς ἔλεγε καὶ κάποιος σοφός? «Καρδίας εὐφραινομένης θάλλει πρόσωπον». Διὰ τοῦτο λοιπὸν καὶ ἐγὼ […]
