1. Βιογραφικὰ στοιχεῖα Ὁ Λάζαρος γεννήθηκε τὸ 966/9671 στὸ χωριὸ Θεοτόκος/Παναγία, κοντὰ στὴ Μαγνησία, στὸν ποταμὸ Μαίανδρο. Τὸ βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Λέων. Ἀνῆκε σὲ ἀγροτικὴ οἰκογένεια καὶ οἱ γονεῖς τοῦ ὀνομάζονταν Νικήτας καὶ Εἰρήνη. Γνωρίζουμε ἐπίσης ὅτι εἶχε ἄλλους τέσσερις ἀδελφούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ὁ ἕνας ὀνομαζόταν Ἰγνάτιος, συντρόφευσε τὸ Λάζαρο ὡς μοναχὸς κατὰ […]
Ὁ Ἅγιος Παῦλος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ὁ Ὁμολογητής, ὁ προστάτης τῶν ἱεροψαλτῶν καὶ θεραπευτῆς τῶν παθήσεων τοῦ λαιμοῦ. Τὴν 6η του μηνὸς Νοεμβρίου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Παύλου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Ὁμολογητοῦ ὁ ὁποῖος μέσα ἀπὸ τὰ σχετικὰ ὑμνολογικὰ κείμενα παρομοιάζεται μὲ τοὺς δικαίους Ἄβελ καὶ Ζαχαρία, τὸν πατέρα τοῦ Τιμίου Προδρόμου. […]
(Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. ιστ΄, χωρία 19 ἕως 31) Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὶς ὁμιλίες α΄ ἕως καὶ ζ΄ «Εἰς τὸν πτωχὸν Λάζαρον καὶ τὸν πλούσιόν» του ἁγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικὰ μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπή γιὰ τὴν παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου.
(5 Νοεμβρίου) Οἱ ἅγιοι αὐτοὶ μάρτυρες ἔζησαν κατὰ τὰ ἔτη τῆς βασιλείας τοῦ αὐτοκράτορα Δεκίου (250) καὶ τοῦ ἡγεμόνος Σεκούνδου στὴν πόλη Ἔμεσα (σήμ. Χὸμς στὴ Συρία). Οἱ γονεῖς τοῦ Γαλακτίωνος, Κλειτοφῶν καὶ Λευκίππη, ἦταν πλούσιοι εἰδωλολάτρες τῆς πόλεως. Εἶχαν ὅμως ἕναν καημὸ ποὺ τοὺς ἔτρωγε. Ἡ Λευκίππη παρέμενε στείρα παρ’ ὅλες τὶς θερμὲς ἱκεσίες […]
Ὁ Θεὸς καὶ Σωτὴρ ἠμῶν ἐκπαιδεύει τοὺς ἀνθρώπους ὄχι μόνον μὲ ἀποφατικὰ καὶ δογματικὰ θεσπίσματα, ὥστε νὰ μισοῦν τὴν κακίαν καὶ νὰ ἀγαποῦν τὴν ἀρετήν, ἀλλὰ χρησιμοποιώντας καὶ διαφωτιστικὰ ὑποδείγματα, παραδίδει μὲ σαφήνεια τὰ μαθήματα τῆς ἀγαθῆς βιοτῆς. Μᾶς βοηθεῖ ἔτσι μὲ ἔργα καὶ μὲ λόγους, νὰ προαχθοῦμε στὴν κατάληψη τῆς ἀγαθῆς καὶ φιλοθέου ζωῆς. […]
῾Ο ὅσιος πατὴρ ἡμῶν ᾽Ιωαννίκιος γεννήθηκε στὰ 754 (ἢ 762) στὴν κώμη τῶν Μαρυκάτων, βόρεια τῆς λίμνης ᾽Απολλωνιάδας, τῆς Βιθυνίας. Οἱ γονεῖς του ἦταν ἀγρότες καὶ ἀπὸ ἑπτὰ ἐτῶν τοῦ ἀνέθεσαν νὰ φυλάει χοίρους. Εὐσεβὴς ἐκ φύσεως, ὁ ᾽Ιωαννίκιος, εἶχε ἐντούτοις παρασυρθεῖ μὲ τοὺς γονεῖς του νὰ προσχωρήσει στὴν αἵρεση τῶν εἰκονομάχων. Σὲ ἡλικία δεκαεννέα […]
Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανὸς κατάγονταν ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ δὴ τὴν Κιλικία. Ὁ πατέρας τους, ἀρχικὰ εἰδωλολάτρης, ἔγινε χριστιανὸς χάρη στὴ συμβολὴ τῆς πιστῆς γυναίκας τοῦ ἁγίας Θεοδότης, ποὺ τιμᾶται αὐτὸ τὴν Ἐκκλησία μας στὶς 2 Ἰανουαρίου. Τὰ δύο ἀδέλφια, ποῦ ἔζησαν τὸν 3ο αἰώνα, ἀνατράφηκαν ἐν παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου (Ἔφεσ. 6, […]
Ἡ μνήμη τοῦ ἑορτάζεται στις 31 Ὀκτωβρίου. Μία ἀπὸ τὶς πλέον πρόσφορες μεθόδους ἐξισλαμισμοῦ, στὰ μαῦρα χρόνια τῆς δουλείας, ποὺ χρησιμοποιοῦσαν οἱ Τοῦρκοι, ἦταν ἡ συκοφαντία. Συκοφαντοῦσαν κάποιον Χριστιανὸ ὅτι δῆθεν ἀσπάστηκε τὸ Ἰσλὰμ καὶ κατόπιν τον κατέδιναν ὡς «ἀποστάτη», πού, ἂν δὲν γινόταν μουσουλμάνος, τὸν σκότωναν! Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε καὶ ὀ Νεομάρτυρας Ἅγιος […]
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, ὁ Ζηνόβιος καὶ ἡ Ζηνοβία ἤσαν ἀδέλφια, ποῦ κατάγονταν ἀπὸ τὴν ἐπαρχία τῶν Κιλίκων. Ο πατέρας τοὺς ὀνομαζόταν Ζηνόδοτος καὶ ἡ μητέρα τοὺς Θέκλα. Ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς τους, μοίρασαν ὅλη τὴν περιουσία τους στοὺς ξένους καὶ δὲν κράτησαν τίποτα για τὸν ἐαυτόν τους. Ὁ Ζηνόβιος εἶχε σπουδάσει Ἰατρικὴ καὶ γιάτρευε τοὺς […]
Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον: Η’ 41 – 56. Τῷ καιρῶ ἐκείνω, ἦλθεν πρὸς τὸν Ἰησοῦν ἀνὴρ ὢ ὄνομα Ἰάειρος, καὶ αὐτὸς ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχε, καὶ πεσῶν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, ὅτι θυγάτηρ μονογενὴς ἣν αὐτῶ ὡς ἐτῶν δώδεκα, καὶ αὕτη ἀπέθνησκεν.
Ὁ ᾿Αβράμιος εἶχεν ἕνα ἀδελφὸν κατὰ σάρκα, ὁ ὁποῖος ἀπέθανεν. Ἄφησε δὲ ὀρφανὴν μίαν κόρην, ὄχι μεγαλυτέραν τῶν ἑπτὰ ἐτῶν. Ἐπειδὴ δὲ ἐν τῷ μεταξὺ εἶχεν ἀποθάνει καὶ ἡ μητέρα της, παρέλαβον αὐτὴν οἱ γνωστοὶ καὶ τὴν ἔφεραν εἰς τὸν ἐκ πατρὸς θεῖον της, τὸν πράγματι θεῖον ᾿Αβράμιον.
Συμεὼν τοῦ Μεταφραστοῦ Δύο Ἀναστασίες βρίσκουμε στοὺς βίους τῶν Ἁγίων, ποὺ ἦσαν καὶ οἱ δύο ἐπιφανεῖς καὶ ξακουστὲς γιὰ τὴν φήμη τοῦ γένους τους καὶ γιὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστεώς τους, ἦσαν δὲ καὶ οἱ δύο ἀπὸ τὴν περιφανῆ Ῥώμη. Ἡ πρώτη παντρεύτηκε διὰ τῆς βίας ἀπὸ τοὺς γονεῖς της, καὶ δὲν συνευρέθηκε μὲ τὸν […]
Μαρτύρησαν στὸ Ρέθυμνο στὶς 28 Ὀκτωβρίου 1824 Ὅταν καταλήφθηκαν οἱ διάφορες περιοχὲς τῆς αὐτοκρατορίας ἀπὸ τοὺς Τούρκους, πολλοὶ Χριστιανοί, μὴ ὑποφέροντας τὶς διάφορες πιέσεις ἐκ μέρους τῶν κατακτητῶν, ἐφέροντο ἐξωτερικὰ ὡς ὀθωμανοί, μυστικὰ ὅμως παρέμεναν Χριστιανοί. Δηλαδὴ βάπτιζαν τὰ παιδιά τους, παντρεύονταν κατὰ τὴν τάξη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καὶ ὅταν πέθαιναν πρῶτα ἐρχόταν κρυφὰ ὁ […]
[Νεοφύτου Ἐγκλείστου] [Συμεὼν Φιλοσόφου] Ἅγιος Νεόφυτος ὁ ἔγκλειστος, Ἐγκώμιον εἰς τὸν ἅγιον καὶ ἔνδοξον μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΝ Νεοφύτου πρεσβυτέρου μοναχοῦ καὶ ἐγκλείστου ἐγκωμιαστικὸς λόγος στὸν ἅγιο καὶ ἔνδοξο μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Δημήτριο καθὼς καὶ σχετικὰ μὲ τὸ μαρτύριο, τὰ θαύματα καὶ τὸ σεβάσμιο ναό του. 1. Ὁ ἔνδοξος Δημήτριος καὶ συμμέτοχος στὴν οὐράνια δόξα, […]
Ἐπιλογή κειμένου «Τῶν μαρτύρων ἡ καλλονή, τῆς Θεσσαλονίκης ὁ προστάτης καὶ τῆς Οἰκουμένης ὁ ὑπέρμαχος» «Ἐγὼ μὲ πολλὴ τιμὴ περιβάλλω τοὺς φίλους σου, Θεέ μου, μεγάλη ἐξουσία καὶ παρρησία ἔχουν ἐκεῖνοι ποὺ προεξάρχουν μεταξύ τους», Ὁ μὲν πόθος μᾶς παρακινεῖ νὰ μιλήσουμε ἀνάλογα μὲ τὴ δύναμή μας, καὶ ἡ περίσταση ἀπαιτεῖ τὸν ἐπίκαιρο λόγο, καὶ […]
Τὸν καιρὸ κατὰ τὸν ὄποιο ἔμελλε νὰ κυριευθεῖ ἡ Θεσσαλονίκη ἀπὸ τοὺς Ἀγαρηνούς, πορευόμενοι κάποιοι εὐλαβεῖς χριστιανοὶ πρὸς τὴ Θεσσαλονίκη, γιὰ τὴν ἐορτὴ τοῦ Ἁγίου, ἔφθασαν στὴ βασιλικὴ ὀδό, ἡ ὀποία εἶναι στὸ Βαρδάρι. ‘Εκεί, εἴδαν ὀφθαλμοφανώς κάποιο στρατιώτη, ὁ ὁποιος ἐρχόταν ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, καὶ ἄλλον Ἀρχιερέα, ὁ ὄποιος ἐρχόταν ἀπὸ τὸ δρόμο τῆς Λάρισας. […]
Οἱ ἅγιοι Μαρκιανὸς καὶ Μαρτύριος ἔζησαν στὴν Κωνσταντινούπολη ἐπὶ βασιλείας τοῦ ἀρειανόφρονος Κωνσταντίου (337-361). Ἦταν ἀρχοντικὴς καταγωγῆς καὶ ὅλοι τοὺς θαύμαζαν γιὰ τὴν παιδεία τους, τὴν πραότητα τῶν τρόπων τους καὶ τὴν εὐλάβειά τους. Ἔγιναν νοτάριοι (γραμματεῖς) τοῦ πατριάρχου Παύλου τοῦ Ὁμολογητοῦ, ὁ ὁποῖος ἔμελλε νὰ δολοφονηθεῖ ἀπὸ τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ ᾿Αρείου στὴν ’Αρμενία, ὅπου […]
Ἐπὶ τῆς βασιλείας Ἰουστίνου (518-527), βασίλευε στὴν Ἀξώμη τῆς Αἰθιοπίας ὁ ἅγιος βασιλεὺς Ἐλεσβαᾶν (Σημείωση: Ὀνομάζεται ἐπίσης καὶ Κάλεβ Ἕλλα Ἀσμπέχα (520-540). Σχετικὰ μὲ τὴν πρώτη χριστιανικὴ ἱεραποστολὴ στὴν Αἰθιοπία, βλ. τονβίο τοῦ ἁγίου Φρουμεντίου [30 Νοεμ.]). Στὸ γειτονικὸ βασίλειο τῆς Ὁμηρίτιδος στὴν Εὐδαίμονα Ἀραβία (Σημείωση: Τὸ ἀρχαῖο βασίλειο τοῦ Σαβᾶ, ἡ σημερινὴ Ὑεμένη.), ἡ […]
Ὁ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, ὁ ἀποκαλούμενος καὶ δίκαιος, εἶναι ἅγιος της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ ἔζησε κατὰ τὴν ἀποστολικὴ ἐποχὴ καὶ ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἐπίσκοπός της Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων. Γιὰ τὴν θαυμαστὴ πολιτεία του καὶ τὶς πολλὲς ἀρετές του, ὀνομαζόταν ἀπὸ ὅλους δίκαιος. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς γιοὺς τοῦ Ἰωσὴφ ἀπὸ ἄλλη […]
Ὅταν λοιπὸν τελείωσε τὸ περιστατικὸ μὲ τὴν κατάπαυση τῆς τρικυμίας, ἔρχεται ἄλλο θαῦμα φοβερότερο ἀκόμα. Οἱ δαιμονισμένοι δηλαδὴ σὰν πονηροὶ δραπέτες ποὺ εἶδαν τὸν κύριό τους, ἔλεγαν: «τί ἡμῖν καὶ σοί,Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;(:“τί κοινὸ ὑπάρχει ἀνάμεσα σέ μας καὶ Ἐσένα, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ; Ἦρθες ἐδῶ νὰ μᾶς […]
