Ἡμερολογιακό ζήτημα ἤ Αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ι.Μ. Ἁγίου Κυπριανοῦ

ΗΔΗ ἔχει συμπληρωθῆ ἕνα ἔτος ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τοῦ θορύβου μὲ ἐπίκεντρο τὴν ῾Αγιορειτικὴ ῾Ιερὰ Μονὴ ᾿Εσφιγμένου, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὁποίου εἶδαν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος πολλὰ κείμενα καὶ διεξήχθη ἕνας «διάλογος», ἐνίοτε ὀξὺς καὶ πάντως ὄχι ἀπροκατάληπτος, στὴν προσπάθεια νὰ ἐπισημανθῆ ἡ οὐσία τοῦ προβλήματος καὶ νὰ προταθοῦν λύσεις γιὰ τὴν ὑπέρβασί του.
Στὸν «διάλογο» αὐτὸν ἔλαβε μέρος καὶ ὁ γνωστὸς λόγιος ἁγιορείτης μοναχὸς γέρων
Θεόκλητος Διονυσιάτης, τρία ἄρθρα τοῦ ὁποίου ἔχομε ἐνώπιόν μας, σκοπεύοντες νὰ τὰ σχολιάσωμε ἐν συντομίᾳ, ἐπειδὴ ἐθεωρήσαμε αὐτὰ ὡς ἰδιαιτέρως ἐνδεικτικὰ μιᾶς ἐπιεικῶς λανθασμένης ἤ ἀνεπιτυχοῦς τακτικῆς κατὰ τὴν παρουσίασι τοῦ λεγομένου ῾Ημερολογιακοῦ Ζητήματος.