Διήγησις περί τῆς ἀφίξεως τῆς Θεοτόκου εἰς τό Ἅγιον Ὄρος

Κατά τήν παράδοσιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἡ Παναγία ἦλθε εἰς τό Ἅγιον Ὄρος* διά νά μεταδώση εἰς τους εἰδωλολάτρας ὅπου ζοῦσαν τότε ἐκεί, τόν Χριστιανισμόν. Ὅπως σημειώνεται εἰς χειρόγραφον κώδικα, ὅταν ἡ Θεοτόκος ἔφθασε εἰς τόν ἌΘΩ σύγχυσις καί βοή μεγάλη ἐγένετο ἐκ πάντων τῶν ἐν Ἄθω εἰδώλων καί γενομένης κραυγῆς ταῦτα ἠκούοντο: «Ἄνδρες οἱ τοῦ Ἀπόλλωνος ἅπαντες πορευθέντες εἰς τόν τοῦ Κλήμεντος λιμένα προϋπαντήσατε τήν Μητέρα τοῦ μεγάλου θεοῦ Μαρία». Διά τοῦτο πάντες εἰς τόν λιμένα συνέτρεχον, καί μετά σεβασμοῦ τήν Θεοτόικον σύν τῷ Εὐαγγελιστή Ἰωάννη καί ἄπαντας τούς συνοδοιπόρους ἀπήγαγον εἰς τό Συναγωγείον ἐπερωτῶντες τό μέγα Μυστήριον τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας, καί ἐθαύμαζον, πῶς αὕτη οὖσα Ἑβραία τά πάντα ἐξηγήσατο εἰς τήν Ἑλληνικήν γλώσσαν. Ἡ Θεοτόκος εὐχαριστηθείσα ἐκ τοῦ τόπου, ὁ ὁποίος ἐκληρώθη εἰς αὐτήν,εἶπε τήν κάτοθεν εὐχήν.

“Υἱέ μου καί Θεέ μου, εὔλογησον τόν τόπον τοῦτον, καί κλῆρον μου, καί ἔκχεον τό ἐλεός σου ἐπ’ αὐτόν, καί φύλαξον αὐτόν ἀβλαβῆ μέχρι τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου, καί τούς κατασκηνουντας ἑν αὐτῷ διά τό ὄνομά σου τό ἅγιον, καί τό ἔμον, ὥστε διά μικροῦ κόπου καί ἀγώνος τῆς μετανοίας, ἀφεθήναι αὐτοῖς τά πολλά αὐτῶν ἁμαρτήματα, ἔμπλησον αὐτούς παντός ἀγαθοῦ καί ἀναγκαίου ἐν τῷ αἰῶνι τούτω καί ζωῆς αἰωνίου ἐν τῷ μέλλοντι, καί δόξασον ὑπέρ πάντα τόπον τόν τόπον τοῦτον καί θαυμάστωσον διά παντοίων θαυμασίων, καί πλήρωσον αὐτόν ἐκ παντός Ἔθνους τῶν ὑπό τόν οὐρανόν, τῶν κεκλημένων τῷ ὀνόματί σου, καί πλάτυνον τά σκηνώματα αὐτῶν ἐν αὐτῷ ἀπ’ ἄκρου ἕως ἄκρου αὐτοῦ, ἀπό βορρᾶ καί νότου ἀπάλλαξον αὐτούς τῆς αἰωνίου κολάσεως, καί σῶσον αὐτούς ἐκ παντός πειρασμοῦ ἐξ ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν, καί πάσης Αἱρέσεως καί εἰρήνευσον τῷ ὀρθοδόξω δόγματι”
Ταῦτα εὐχηθείσης τῆς Θεοτόκου, φωνή ἐγένετο οὐρανόθεν ἀπoκριθεῖσα αὐτῇ:
«Ὅσα προσηύξω Μῆτερ μου, οὕτως ἔσται σοί πάντα, ἐάν καί αὐτοί τά ἐντάλματά μου φυλάξωσιν. Ἀπό τοῦ νῦν καί ἐξῆς ἔστε ὁ τόπος οὗτος κλῆρος Σός καί περιβόλαιον Σόν καί Παράδεισος, ἔτι δέ καί λιμήν σωτήριος τῶν θελόντων σωθῆναι, ἀλλά καί προσφυγή καί καταφύγιον καί λιμήν ἀτάραχος τῶν πεφορτισμένων ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις».