Περὶ γυνακός. (Πατερικά Σταχυολοχήματα).

• Βούλομαι οὒν προσεύχεσθαι τᾶς γυναίκας ἐν καταστολῇ κοσμίω, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ. [Θέλω, λοιπόν, νὰ προσεύχονται οἱ γυναῖκες μὲ ἐνδυμασία σεμνή, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους μὲ συστολὴ καὶ σεμνότητα καὶ σωφροσύνη καὶ ὄχι μὲ ἐξεζητημένα πλεξίματα τῶν μαλλιῶν ἢ μὲ χρυσὰ κοσμήματα ἢ μὲ μαργαριτάρια ἢ μὲ πολυτελῆ ἐνδύματα.] (Πρὸς Τιμόθεον Ἀ’ 2,8-9)
• Γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεὶν ἀνδρός, ἀλλ’ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ. Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἴτα Ἕυα. Καὶ Ἀδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε. Σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπη καὶ ἁγιασμῶ μετὰ σωφροσύνης.[Δὲν ἐπιτρέπω νὰ διδάσκει γυναίκα – στὴν Ἐκκλησία -, οὔτε νὰ ἐξουσιάζει τὸν ἄντρα, ἀλλὰ νὰ μένει σιωπηλή. Διότι ὁ Ἀδὰμ πλάστηκε πρῶτα ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ἔπειτα ἡ Ἕυα. Ἐξάλλου, δὲν ἦταν ὁ Ἀδὰμ αὐτὸς ποὺ ἐξαπατήθηκε πρῶτος ἀπὸ τὸν διάβολο, ἀλλὰ ἡ γυναίκα ἐξαπατήθηκε πρώτη καὶ ἔπεσε στὴν παράβαση. Θὰ σωθεῖ καὶ κάθε γυναίκα, διὰ τῆς τεκνογονίας, μὲ τὴν ἀπόκτηση δηλαδὴ καὶ καλῆ ἀνατροφὴ τῶν τέκνων της, ἐὰν βέβαια μείνουν μέχρι τέλους, στὴν πίστι πρὸς τοὺς ἄνδρες τους, στὴν ἀγάπη πρὸς αὐτοὺς καὶ στὸν ἁγιασμόν, μὲ τὴν σωφροσύνη καὶ τὴν ἁγνότητά τους.] (Πρὸς Τιμόθεον Α’ 2, 12-14)

• Γυναικὶ σωθήσεται διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπη καὶ ἁγιασμῶ μετὰ σωφροσύνης. [Θὰ σωθεῖ κάθε γυναίκα διὰ τῆς τεκνογονίας, μὲ τὴν ἀπόκτηση δηλαδὴ καὶ καλῆ ἀνατροφὴ τῶν τέκνων της, ἐὰν βέβαια μείνουν μέχρι τέλους στὴν πίστη πρὸς τοὺς ἄνδρες τους, στὴν ἀγάπη πρὸς αὐτοὺς καὶ στὸν ἁγιασμὸ μὲ τὴν σωφροσύνη καὶ τὴν ἁγνότητά τους.] (ΠροςΤιμόθεονΑ’ 2,15)
• Αἳ γυναῖκες ὑποτασσόμεναι τοὶς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἴνα καὶ εἰ τίνες ἀπειθούσι τῷ λόγῳ, διὰ τῆς τῶν γυναικὼν ἀναστροφῆς ἄνευ λόγου κερδηθήσονται, ἐποπτεύσαντες τὴν ἐν φόβῳ ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν.[Οἱ γυναῖκες νὰ ὑποτάσσεστε στοὺς ἄντρες σας, ὥστε καὶ ἂν μερικοὶ ἀπ’ αὐτοὺς δὲν ὑπακούουν στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, νὰ τοὺς κερδίσετε χωρὶς κανένα κήρυγμα, παρὰ μὲ μόνη τὴν συμπεριφορά σας. Δηλαδὴ θὰ βλέπουν ἁπλὰ τὴν ἄμεμπτη διαγωγή σας, ποὺ θὰ σᾶς τὸν ἐμπνέει ὁ φόβος καὶ ὁ σεβασμὸς τοῦ Θεοῦ.] (Ἀ’ Πέτρου 3,1-2)
• Πονηρὶα γυναικὸς ἀλλοιοὶ τὴν ὅρασιν αὐτῆς καὶ σκοποὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς ἕως ἄρκος. Μὴ δῶς γυναικὶ πονηρὰ ἐξουσίαν. [Ἡ κακία τῆς γυναικός, ἀλλοιώνει τὴν ἐμφάνισή της καὶ γενικῶς τὴν κάνει σκοτεινὸ τὸ πρόσωπόν της, σὰν τὸ πρόσωπον τῆς ἀρκούδας. Μὴν δίνεις ἐξουσία σὲ κακὴ γυναίκα.] (Σοφία Σειρὰχ 25,17 – 25,25)
• Βοο ζύγιον σαλευόμενον γυνὴ πονηρά, ὁ κρατῶν αὐτῆς ὡς ὁ δρασσόμενος σκορπίου. [Ἡ κακὴ γυναίκα εἶναι ἕνας ἀταίριαστος καὶ κλονιζόμενος ζυγὸς βοϊδῶν. Ὅποιος θὰ ἐπιχειρήσει νὰ ἔρθει σὲ ἐπαφὴ καὶ νὰ κυριαρχήσει σ’ αὐτήν, εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ποὺ πιάνει μὲ τὰ χέρια τοῦ σκορπιό!] (Σοφία Σειρὰχ 26,7)
• Δόσις Κυρίου γυνὴ σιγηρά, καὶ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα πεπαιδευμένηςψυχης. Χάρις ἐπὶ χάριτι γυνὴ αἰσχυντηρά, καὶ οὐκ ἔστι σταθμὸς πᾶς ἄξιος ἐγκρατοῦς ψυχῆς. [Δωρεὰ Θεοῦ εἶναι ἡ σιωπηλὴ γυναίκα. Δὲν ὑπάρχει κανένα ἀντάλλαγμα μίας γυναικείας ψυχῆς, μορφωμένης κατὰ Θεό. Ἡ ντροπαλὴ καὶ συνεσταλμένη σύζυγος εἶναι διπλὴ χάρις παρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν ὑπάρχει ζύγι ἱκανό, νὰ σταθμίσει τὴν ἀξία τῆς ἐνάρετου αὐτῆς ψυχῆς.] (ΣοφίαΣειραχ 26,14-15)
• Πορνεία γυναικὸς ἐν μετεωρισμοὶς ὀφθαλμῶν, καὶ ἐν τῆς βλεφάροις αὐτῆς γνωσθήσεται. Γυνή μισθία ἴση σιάλω λογισθήσεται. [Ἡ πορνεία τῆς γυναικὸς φαίνεται ἀπὸ τὴν ζωηρότητα καὶ τὴν ἀναισχυντία τῶν ὀφθαλμῶν της. Γίνεται γνωστὴ ἀκόμη καὶ ἀπὸ αὐτὰ τὰ βλέφαρά της. Γυναίκα ποὺ πωλεῖται ἀναιδῶς, εἶναι σιχαμερὴ σὰν τὸ σάλιο.] (Σοφία Σειρὰχ 26,9 καὶ 26,22)
• Γυνὴ ἀσεβῆς ἀνόμω μερὶς δοθήσεται, εὐσεβὴς δεδίδοται τῷ φοβουμένῳ τὸν Κύριον. [Ἡ ἀσεβὴς γυναίκα παραχωρεῖται ὡς τιμωρία στὸν ἀσεβῆ ἄνδρα, ἐνῶ ἡ εὐσεβὴς γυναίκα δίδεται πρὸς ἐκεῖνον, ποὺ φοβεῖται τὸν Κύριο.] (ΣοφίαΣειραχ 26,23)
• Ὀκτώμενος γυναίκα ἐν ἄρχεται κτήσεως, βοηθὸν κατ’ αὐτὸν καὶ στύλον ἀναπαύσεως. [Ἐκεῖνος ποὺ ἀποκτᾶ καλὴ γυναίκα, κάνει ἀρχὴν τῆς εὐτυχίας του• ἀποκτᾶ βοηθὸ καὶ στύλο τῆς ἀναπαύσεώς του.] (Σοφία Σειρὰχ 36,24)
• Ἀπὸ γὰρ ἱματίων ἐκπορεύεται σῆς καὶ ἀπὸ γυναικὸς πονηρὶα γυναικός. Κρείσσων πονηρὶα ἀνδρὸς ἡ ἀγαθοποιὸς γυνή, καὶ γυνὴ καταισχύνουσα εἰς ὀνειδισμόν. [Διότι ὅπως ἀπὸ τὰ ἐνδύματα βγαίνει ὁ σκόρος, ἔτσι καὶ ἀπὸ τὴν γυναίκα πηγάζει ἡ γυναικεία πονηριά. Προτιμοτέρα εἶναι ἡ φανερὰ κακία τοῦ ἀνδρός, παρὰ ἡ ὑποκριτικὴ ἐξυπηρετικὴ γυναίκα καὶ ἀκόμη περισσότερο γυναίκα, ἡ ὁποία κατεντροπιάζει καὶ ἐξευτελίζει τὸν ἄνδρα.] (Σοφία Σειρὰχ 42,13-14)
• Μὴ πρόσεχε φαύλη γυναικί? μέλι γὰρ ἀποστάζει ἀπὸ χειλέων γυναικὸς πόρνης, ἢ πρὸς καιρὸν λιπαίνει σὰν φάρυγγα, ὕστερον μέντοι πικρότερον χολῆς εὐρήσεις καὶ ἠκονημένον μᾶλλον μαχαίρας διστόμου. [Μὴν δίνεις προσοχὴ σὲ φαύλη καὶ ἀνήθικη γυναίκα, διότι ἀπὸ τὰ δόλια χείλη τῆς πόρνης γυναικὸς στάζει μέλι, τὸ ὁποῖο πρὸς στιγμὴ μόνον γλυκαίνει τὸν φάρυγγά σου• ἔπειτα ὅμως θὰ βρεῖς αὐτὸ πικρότερο ἀπὸ τὴν χολὴ καὶ ἀκονισμένο περισσότερον ἀπὸ δίκοπο μαχαίρι, ὥστε νὰ σφάζει τοὺς ἀσυνέτους.] (Παροιμίες 5,3-4)
• Ὥσπερ ἐν ὤτιον ἐν ρινὶ ὑός, οὕτως γυναικὶ κακόφρονι κάλλος. [Ὅ,τι εἶναι τὸ χρυσὸ σκουλαρίκι στὴν μύτη τοῦ χοίρου, κάτι τέτοιο εἶναι καὶ τὸ κάλλος στὴν ἀσύνετη καὶ μὲ ἁμαρτωλὰ φρονήματα γυναίκα.] (Παροιμίες 11,22)
• Σοφαὶ γυναῖκες ὠκοδόμησαν οἴκους, ἡ δὲ ἄφρων κατέσκαψεταις χερσὶν αὐτῆς. [Συνετὲς καὶ ἐνάρετες γυναῖκες ἔχτισαν μὲ τὴν νοικοκυροσύνη τους καὶ ἀνέδειξαν τὰ σπίτια τους καὶ τὴν οἰκογένειά τους, ἐνῶ ἡ ἄμυαλος καὶ σπάταλος γυναίκα ἐξεθεμελίωσε μὲ τὰ ἴδια τῆς τὰ χέρια τὸ σπίτι της.] (Παροιμίες 14,1)
• Κρεῖσσον οἰκεὶν ἐν γῇ ἐρήμω ἡ μετὰ γυναικὸς μαχίμου καὶ γλωσσώδους καὶ ὀργίλου. [Εἶναι καλύτερο καὶ προτιμότερο νὰ κατοικεῖ κανεὶς μόνος του στὴν ἔρημο, παρὰ μαζὶ μὲ γυναίκα φιλόνεικη, γλωσσοὺ καὶ θυμώδη.] (Παροιμίες 21,19)
• Γυναίκα ἀνδρεῖ ἀντὶς εὐρήσει; τιμιωτέρα δὲ ἔστι λίθων πολυτελώνη τοιαύτη. [Γυναίκα νοικοκυρὰ καὶ δραστήρια, ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ βρεῖ; Εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερη καὶ ἀπὸ τοὺς πλέον πολύτιμους λίθους.] (Παροιμίες 31,10)
• Τίποτε καλύτερο στὸν κόσμο, ἀπὸ τὴν καλὴ γυναίκα. Καὶ τίποτε χειρότερο, ἀπὸ τὴν κακὴ γυναίκα. (Σολομώντας)
• Οὐ δύνανται οἱ ἄνθρωποι χωρὶς τῶν γυναικῶν εἶναι. [Δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουν καὶ νὰ ζήσουν οἱ ἄνθρωποι χωρὶς τὶς γυναῖκες.] (Α’ ΕΣΔΡΑΣ 4,17)
• Ἐν λύπαις τέξη τέκνα, καὶ πρὸς τὸν ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, καὶ αὐτός σου κυριεύσει.[Μὲ πόνους θὰ γεννᾶς τὰ τέκνα σου καὶ θὰ ἐξαρτᾶσαι πάντοτε ἀπὸ τὸν ἄνδρα σου καὶ αὐτὸς θὰ εἶναι κύριός σου.] (Γένεσις 3,16)
• Ἡ ἀκόλαστη γυναίκα εἶναι σὰν τὸν ὕφαλο βράχο, ποὺ κρύβεται στὴν ἁλμυρὴ θάλασσα τοῦ βίου καὶ ἀπροειδοποίητα καταποντίζει καὶ βουλιάζει κάτω ἀπὸ τὴ θάλασσα, ὅσους τὴν πλησιάζουν ἀπρόσεκτα. (Ἅγιος Συμεὼν ὁ Μεταφραστής)
• Τίποτε πιὸ ἰσχυρὸ ἀπὸ γυναίκα εὐλαβῆ καὶ συνετή. Ρυθμίζει τὸν ἄντρα της καὶ τοῦ πλάθει τὴν ψυχὴ ὅπως ἐκείνη θέλει. Ἔχουμε πολλὰ παραδείγματα ἀντρῶν ποὺ ἦταν σκληροὶ καὶ ἀνυπάκουοι καὶ ὅμως μαλάκωσαν. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Μπορεῖ ἡ γυναίκα νὰ ἀσκήσει τὴν ἀρετὴ τῆς σωφροσύνης περισσότερο καὶ ἀπὸ τοὺς ἄντρες, διότι δὲν τὴν ἐνοχλεῖ τόσο πολὺ ἡ φλόγα τῆς σάρκας καὶ μπορεῖ νὰ ἐπιδείξει κοσμιότητα καὶ σεμνότητα καὶ ἁγιασμὸ καὶ περιφρόνηση τῶν χρημάτων. Γιὰ ὅλα τὰ μεγάλα εἶναι ἱκανή. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ἂν πρέπει ὅταν μας χτυπᾶνε οἱ ἐχθροί, νὰ στρέφουμε καὶ τὴν ἄλλη σιαγόνα, πολὺ περισσότερο ὀφείλει ἡ γυναίκα νὰ ὑπομένει τὸ σκληρὸ σύζυγο. Φυσικὰ δὲν τὸ λέω αὐτό, γιὰ νὰ ραπίζεται ἡ γυναίκα. Ὄχι, ὄχι!!! Κάτι τέτοιο εἶναι μεγίστη ἀτιμία, ὄχι αὐτῆς ποὺ δέρνεται, ἀλλὰ αὐτοῦ ποὺ δέρνει. Ἂν ὅμως γυναίκα, σοὺ τύχη τέτοιος σύζυγος, νὰ μὴν ἀποκάμεις. Νὰ σκέπτεσαι τὸ μισθὸ ποὺ θὰ πάρεις ἀπὸ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ τὸν ἔπαινο στὴν παροῦσα ζωή. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Καὶ γιατί ὑποχρέωσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τὶς γυναῖκες νὰ ὑποτάσσονται τόσο πολὺ στοὺς ἄνδρες τους; Γιατί εἶναι κάπως ἀσθενέστερη στὴ θέληση ἡ γυναίκα καὶ ἀσταθὴς καὶ διακρίνεται γιὰ τὴν ἐλαφρότητά της. Γι’ αὐτὸ τοποθέτησε ὡς διδασκάλους τοῦ Εὐαγγελίου τοὺς ἄντρες, ὥστε νὰ ὠφελήσει καὶ τοὺς δυό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Τὸ πιὸ χαριτωμένο στολίδι στὴν γυναίκα εἶναι ἡ ὀλιγομίλητη γλώσσα. Ἡ σιωπὴ στολίζει τὴν γυναίκα πολὺ περισσότερο, ἀπὸ τὰ ὡραῖα φορέματα. Τὴ γυναίκα δὲν τὴν κάνει ἀξιαγάπητη ἡ σωματικὴ ὀμορφιά, ἀλλὰ ἡ ἀρετὴ τῆς ψυχῆς. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Τίποτε πιὸ αἰσχρὸ δὲν ὑπάρχει ἀπὸ γυναίκα, ποὺ ἐπιδίδεται στὶς ἀπολαύσεις. Τίποτε πιὸ αἰσχρὸ δὲν ὑπάρχει ἀπὸ γυναίκα, ποὺ παραδίδει τὸν ἑαυτόν της στὴ μέθη. Χάνει τὴν λαμπρότητά της, τὴν ἀνθηρότητα τοῦ προσώπου της. Θολώνει τὸ ἥμερο τῶν ματιῶν της, σὰν κάποιο σύννεφο νὰ πέρασε κάτω ἀπὸ τὶς ἡλιακὲς ἀκτίνες. Ἡ ἄλλη, ἡ σεμνὴ γυναίκα, εἶναι γεμάτη ὀμορφιά. Ἡ ντροπαλὴ ποὺ ἀγαπᾶ τὴ σιωπὴ καὶ νηστεύει, ἔχει διπλὴ ὀμορφιά, μεγαλύτερη ὡραιότητα, ἐλκυστικότερο πρόσωπο… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ἡ ὀμορφιὰ τοῦ σώματος, ὅταν δὲν συνοδεύεται ἀπὸ τὴν ἀρετὴ τῆς ψυχῆς, θὰ μπορέσει νὰ σκλαβώσει τὸν ἄνδρα γιὰ εἴκοσι καὶ τριάντα μέρες, δὲν θὰ διαρκέσει ὅμως περισσότερο, ἀλλὰ ἀφοῦ δείξει τὴν κακία της, θὰ διαλύσει τὴν ἀγάπη. Οἱ γυναῖκες ὅμως ποὺ λάμπουν ἐξ αἰτίας τῆς ὀμορφιᾶς τῆς ψυχῆς, ὅσο προχωρεῖ ὁ καιρὸς καὶ φανερώνουν τὴν εὐγένεια τῆς ψυχῆς τους, τόσο περισσότερο ἑλκύουν τοὺς ἄνδρες τους. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ἂν θυμώσει ἡ ψυχή, κάνει τὸ σῶμα ἀποκρουστικὸ καὶ αἰσχρό? ἂν δείξει γαλήνιο μάτι, τοῦ χαρίζει μεγάλο κάλλος? ἂν φθονεῖ, χύνει πολλὴ ὠχρότητα σ’ αὐτὸ καὶ τὸ μαραζώνει? ἂν ἀγαπᾶ ἡ ψυχή, τοῦ χαρίζει μεγάλη ὀμορφιά. Ἔτσι πολλὲς γυ¬ναῖκες, ποὺ δὲν εἶναι ὄμορφες στὸ πρόσωπο, παίρνουν πολλὴ χάρη ἀπὸ τὴν ψυχή τους. Ἄλλες πάλι ποὺ ἀκτινοβολοῦν μὲ τὴν ὡραιότητά τους, ἐπει¬δὴ ἔχουν ψυχὴ χωρὶς χάρη, καταστρέφουν καὶ τὴν ὀμορφιά τους. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ποιὰ γυναίκα θὰ ἀγαποῦσε κανεὶς περισσότερο: ἐκείνη ποὺ εὔκολα ἐνδίδει ἢ ἐκείνη ποὺ ἀντιστέκεται καὶ τοῦ φέρνει δυσκολίες; Ὁπωσδήποτε τὴ δεύτερη, διότι περισσότερο ἀνάβει ὁ πόθος του. Καὶ στὴ γυναίκα τὸ ἴδιο συμβαίνει. Τιμᾶ καὶ θαυμάζει περισσότερο τὸν ἄντρα ποὺ φαίνεται νὰ τὴν περιφρονεῖ (τὸν ζόρικο). (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του, σὲ γυναῖκες παρουσιάστηκε, ἐπειδὴ τὸ φύλο τῶν γυναικῶν εἶχε ὑποτιμηθεῖ. Γι’ αὐτὸ καὶ στὴν Γέννηση καὶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, γυναίκα αἰσθάνεται πρώτη τη χάρη. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Θὰ σωθεῖ τὸ γυναικεῖο γένος μὲ τὴν τεκνογονία. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Σοὺ φαίνονται γλυκὰ τὰ λόγια της πόρνης. Τὸ ξέρω καὶ ἐγώ, ἀφοῦ καὶ ἡ Ἁγία Γραφὴ τὸ ἐπιβεβαιώνει: ”Μέλι στάζει ἀπὸ τὰ χείλη τῆς πόρνης” (Παροιμίες 5,3-4). Γι’ αὐτὸ καὶ ἐγὼ κάνω ὅλα αὐτά, νὰ μὴν γευτεῖς τὸ μέλι ἐκεῖνο, ποὺ μετατρέπεται γρήγορα σὲ χολή. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Τὸ βλέμμα τῆς πονηρῆς γυναίκας εἶναι καυτό, τὸ φιλὶ τῆς δηλητήριο καὶ σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἀπατηλὴ ὀμορφιὰ τοῦ προσώπου της καὶ τὰ κολακευτικὰ λόγια της, μποροῦν νὰ παρασύρουν ὁποιονδήποτε ἄνδρα στὴν πλαστὴ ἀγάπη της. Καὶ ἔτσι μπορεῖς νὰ δεῖς, μορφωμένο καὶ συνετὸ ἄνδρα, ἀκόμα καὶ θεολόγο, μοναχὸ ἢ καὶ Ἐπίσκοπο, πολλὲς φορὲς νὰ φονεύεται πνευματικὰ ἀπὸ μία τέτοια γυναίκα καὶ νὰ περιφέρεται σὰν ἕνα τιποτένιο ζῶο, ποὺ εἶναι δεμένο ἀπὸ ἕνα σχοινί. (Μέγας Βασίλειος)
• Οἱ πονηρὲς διαθέσεις τῶν γυναικῶν ὁδηγοῦν στὸ βυθὸ τὶς ἀσθενεῖς ψυχὲς ἐκείνων ποὺ κατοικοῦν μαζί τους. (ΜέγαςΒασιλειος)
• Τὸ πιὸ μεθυστικὸ πιοτὸ γιὰ μία γυναίκα εἶναι ἡ κολακεία. (Ἱερὸς Αὐγουστίνος)
• Ἂν ὁ Θεὸς ἤθελε τὴ γυναίκα νὰ κυβερνᾶ τὸν ἄνδρα, θὰ τὴν ἔβγαζε ἀπὸ τὸ κεφάλι τοῦ Ἀδάμ. Ἂν τὴν προόριζε γιὰ σκλάβα του, θὰ τὴν ἔβγαζε ἀπὸ τὰ πόδια του. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἔβγαλε τὴν γυναίκα ἀπὸ τὸ πλευρὸ τοῦ ἄνδρα, γιατί τὴν ἔκανε, γιὰ νὰ γίνει βοηθὸς καὶ ἴση του. (Ἱερὸς Αὐγουστίνος)
• Ὁ Χριστὸς τίμησε, ἀγκάλιασε καὶ μερίμνησε καὶ γιὰ τὰ δυὸ φύλα. Γεννήθηκε ἀπὸ μία γυναίκα. Ἄντρες, νὰ ἔχετε θάρρος! Μὴν ἀπελπίζεστε, γιατί ὁ Χριστὸς καταδέχτηκε νὰ γίνει ἄντρας. Θάρρος, γυναῖκες μὴν ἀπελπίζεστε, γιατί ὁ Χριστὸς καταδέχτηκε νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ μία γυναίκα. Ἄντρες καὶ γυναῖκες, μαζὶ στραφεῖτε πρὸς τὴ σωτηρία. (ἹερόςΑυγουστινος)
• Ἡ κακιὰ γυναίκα εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὸν διάβολο. Καὶ εἶναι καλύτερα νὰ συναντήσεις στὸ δρόμο σου ἕναν διάβολο, παρὰ μία γυναίκα. Διότι θὰ κάνεις τὸν σταυρό σου καὶ ὁ διάβολος θὰ φύγει, ἐνῶ ἡ γυναίκα δὲν θὰ φύγει. (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)
• Τὰ ἁμαρτήματα τῶν γυναικῶν ὀφείλονται στὴν ἀπαιδευσία τῶν ἀνδρῶν. (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός)
• Ἡ νοικοκυροσύνη δίνει ὀμορφιὰ στὶς γυναῖκες καὶ ἀποτελεῖ στολίδι γι’ αὐτές. Κανένα ἄλλο ὑλικὸ κόσμημα δὲν στολίζει πραγματικά, ὅπως ὁ στολισμὸς τῶν ἔργων, τῶν χεριῶν τῆς σώφρονος γυναίκας. Διότι ἡ γυναίκα φαίνεται ὅτι βαδίζει κατὰ Θεό, ὅταν μὲ τὰ χέρια τῆς ἐργάζεται στὸ σπίτι της καὶ ὄχι ὅταν ἀγοράζει ὅ,τι ἔχει ἀνάγκη. Διότι τὸ καλύτερο ἔργο τῆς γυναίκας εἶναι ἡ νοικοκυροσύνη, μὲ τὴν ὁποία ἡ νοικοκυρὰ περιποιεῖται καὶ στολίζει ἔτσι τὸν ἄνδρα της, μὲ αὐτὰ τὰ κοσμήματα. Κοσμήματα μὲ τὰ ὁποῖα χαίρονται ὅλοι, τὰ μὲν παιδιὰ γιὰ τὴν μητέρα, ὁ ἄνδρας γιὰ τὴν γυναίκα, ἡ γυναίκα γι’ αὐτοὺς καὶ ὅλοι γιὰ τὸν Θεό. (Ἅγιος Κλήμης Ἀλεξανδρείας)
• Πρέπει νὰ προσέξει πολὺ ἡ γυναίκα τὸ βάδισμά της, τὸ βλέμμα της, τὴν ἐμφάνισή της καὶ τὴν ὁμιλία της. Διότι δὲν πρέπει νὰ φέρεται ὑποκριτικὰ καὶ νὰ κινεῖται λικνιζόμενη, σὰν νὰ χορεύει ἢ νὰ παίζει κάποιο θεατρικὸ ρόλο καὶ νὰ ὁμιλεῖ προσποιητικά, διότι αὐτὴ ἡ συμπεριφορά, ἔχει σὰν σκοπό, νὰ προκαλέσει τὶς ἡδονὲς τῶν ἀνδρῶν. (Ἅγιος Κλήμης Ἀλεξανδρείας)
• Ἡ γυναίκα ἐμφανίζεται χωρὶς νὰ δέχεται διαβολές, ὅταν δὲν καλλωπίζεται καὶ δὲν στολίζεται περισσότερο ἀπὸ ὅσο πρέπει. (Ἅγιος Κλήμης Ἀλεξανδρείας)
• Ὁ διάβολος διὰ μέσου τῆς γυναίκας, διέφθειρε τὸν Ἀδὰμ στὸν παράδεισο, διὰ μέσου τῆς γυναίκας ἔκλεισε μέσα στὴ φυλακὴ τὸν Ἰωσήφ, διὰ μέσου τῆς γυναίκας ὁδήγησε τὸν Δαβὶδ σὲ παραφροσύνη, γιὰ νὰ δολοφονήσει τὸν Οὐρία, διὰ μέσου τῆς γυναίκας ἔστρεψε στὴν παράβαση τὸν σοφότατο Σολομώντα, διὰ μέσου τῆς γυναίκας καταδίωξε τὸν Προφήτη Ἠλία, διὰ μέσου τῆς γυναίκας τύφλωσε τὸν Σαμψῶν καὶ ἀποκεφάλισε τὸν Πρόδρομο τοῦ Χριστοῦ, διὰ μέσου τῆς γυναίκας ὅλους τους συντρίβει, ὅλους τους ἐξευτελίζει, ὅλους τους φονεύει, ὅλους τους κατηγορεῖ, ὅλους τους προσβάλλει. Διότι μία ἀδιάντροπη γυναίκα, κανέναν δὲν λογαριάζει. Οὔτε ἱερέα ντρέπεται, οὔτε Προφήτη σέβεται, οὔτε τὰ ἄσπρα μαλλιὰ τιμᾶ. (Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος)
• Ἂν ἀπὸ τὸ στόμα τῆς γυναίκας βγαίνει ἐλεημοσύνη καὶ πραότητα, ὁ ἄνδρας της, δὲν θὰ εἶναι σὰν τοὺς ἄλλους ἄνδρες… (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
πηγή