Αὐτὴ εἶναι ἡ καθαρὴ καὶ γνήσια ὁμολογία τῆς πίστεως ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν· αὐτὴ εἶναι ἡ θεόσοφη μυσταγωγία τῆς ἄχραντης καὶ ἀληθινῆς θρησκείας μας καὶ τῶν σεπτῶν μυστηρίων της· ἔχοντας φρόνημα, πίστι καὶ διαγωγὴ σύμφωνα μὲ αὐτὴν τὴν ὁμολογία ἕως τὴν δύσι τοῦ βίου, βαδίζομε γρήγορα πρὸς τὴν ἀνατολὴ τοῦ νοητοῦ ἡλίου, γιὰ ν’ ἀπολαύσωμε δυνατώτερα καὶ τελειότερα τὴν ἀπὸ ἐκεῖ ἐρχόμενη ἀνέσπερη αὐγὴ καὶ λαμπρότητα. Read more
Ὁ ὅσιος γέροντας Βαρλαάμ δίδαξε τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη στόν βασιλόπαιδα Ἰωάσαφ, τόν γιό τοῦ βασιλέως τῶν Ἰνδιῶν. Ἀνάμεσα στίς παραβολές τίς ὁποἱες χρησιμοποίησε ὁ ὅσιος Βαρλαάμ γιά νά πείσει τόν ’Ιωάσαφ νά κατανοήσει τήν ματαιότητα τοῦ κόσμου, ὅσο καί τίς ἀρετές οἱ ὁποίες εἶναι ἀρεστές ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἦταν καί ἡ ἀκόλουθη ἱστορία:
Κάποιος ἄνθρωπος εἶχε τρεῖς φίλους, ἐκ τῶν ὁποίων δύο ἀγαποῦσε καί ἐπτιμοῦσε, τόν δέ τρίτο καταφρονοῦσε, μή δείχνοντας πρός αὐτόν φιλανθρωπία, καθώς ἔπρεπε. Ἀφοῦ δέ ἦρθαν μιά μέρα κάποιοι φοβεροί στρατιῶτες, τόν ὁδήγησαν μέ τή βία ἐκεῖνον τόν ἄνθρωπο στόν βασιλιᾶ, γιατί χρωστοῦσε μύρια τάλαντα. Στενοχωρούμενος, λοιπόν, ὁ χρεώστης, ζητοῦσε κάποιον νά μιλήσει στόν βασιλιᾶ καί νὰ τοῦ δώσει μιά μικρή προσθεσμία γιά νά ξοφλήσει τό χρέος του. Πῆγε τότε στόν πρῶτο του φίλο καί τοῦ εἶπε: «Πολλές φορές ἐγώ. τό γνωριζεις καλά, κινδύνεψα γιά χάρη σου. Τώρα κι ἐγώ σέ χρειάζομαι στήν ἀνάγκη αὐτή πού μοῦ προέκυψε. Βοήθησέ με, λοιπόν, ὅσο μπορεῖς». Καί ὁ φιλος του τοῦ ἀπάντησε: «᾿Εγώ δέν εἶμαι φίλος σου οὔτε καί σέ γνωρίζω. Ὅμως, σοῦ δίνω δυό παλιά φορέματα κι ἄλλη βοήθεια μήν ἐλπίζεις». Τότε πῆγε στόν ἄλλο φίλο του καί τοῦ εἶπε: «Θυμάμαι πόση ἀγάπη σοῦ δεῖξα: Τώρα ἔχω κι ἐγώ πολλή μεγάλη συμφορά καί ζητῶ τή βοήθειά σου», «Σήμερα δέν ἔχω καιρό», τοῦ ἀπάντησε καί ὁ δεύτερος φίλος, «γιατί μου συνέβηκε πολύ μεγάλη κακοτυχία κι ἔχω πολύ θλίψη, ἀλλὰ θά σέ συνοδέψω λίγο καί κατόπιν θά ἐπιστρέψω στό σπίτι μου». Read more
Ὁ ὅσιος καὶ θαυματουργὸς πατέρας μας ’Αναστάσιος ὁ Σιναΐτης μᾶς διηγήθηκε μία θαυμαστὴ καὶ παράδοξη διὴγηση λέγοντας τὰ ἑξῆς.
Κάποτε ποὺ βρέθηκα στὴ Λαοδίκεια τῆς Συρίας᾽ κοντὰ στὸ ὄρος τοῦ Λιβάνου, ἀπέναντι τῶν Γαυθισῶν, ἄκουσα ἀπὸ τοὺς ἐκεῖ γέροντες ἕνα ἀξιομνημόνευτο γεγονός.
Ὑπῆρχε, λέει, έκεῖ κάποιος πρεσβύτερος ποὺ ζοῦσε μέ καί πρὶν δύο χρόνια. Μία νύχτα πῆγε σ᾽ αὐτὸν ἕνας ἄνθρωπος καὶ τοῦ ζητοῦσε μὲ πολλὴ βιασύνη νἀ σηκωθεῖ νἀ βαπτίσει τὸ παιδί του ποὺ ἦταν βρέφος καὶ κινδύνευε ἀπό στιγμὴ σὲ στιγμὴ νἀ πεθάνει. Read more
Ὁ Κύριός μας λέγει· «νὰ ἀγρυπνεῖτε, γιατί ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θὰ ἔρθει σὲ ὥρα ποῦ δὲν τὸν περιμένετε» (Ματθ. κδ’, 44).
Ἐπειδὴ ὅμως ἔπρεπε νὰ γνωρίζουμε τὰ σημάδια τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου, καὶ ἐπειδὴ περιμένουμε τὸν Χριστό, γιὰ νὰ μὴν πεθάνουμε ἀπατημένοι καὶ πλανηθοῦμε ἀπὸ τὸν ψεύτη Ἀντίχριστο, οἱ Ἀπόστολοι κινούμενοι «κατ’ οἰκονομίαν» μὲ θεϊκὴ προαίρεση, πῆγαν στὸν ἀληθινὸ δάσκαλο καὶ τοῦ εἶπαν· «πές μας, πότε θὰ γίνουν αὐτά, καὶ ποιὸ θὰ εἶναι τὸ σημάδι τῆς παρουσίας σου καὶ τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου»(Ματθ. κδ’, 3). Read more
ΠΑΣΑ καλὴ ἔννοια ἐμπίπτει στὴν καρδία τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῆς θείας χάριτος καὶ πᾶς κακὸς λογισμὸς πλησιάζει στὴν ψυχὴν πρὸς πειρασμὸ καὶ δοκιμήν.
Ὅποιος φθάσει νὰ γνωρίσει τὴν ἰδίαν αὐτοῦ ἀσθένεια, αὐτὸς ἔφθασε τὸ τέλειόν της ταπεινώσεως.
Ὁ ὁδηγὸς τῶν χαρισμάτων τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπον εἶναι ἡ καρδία, ἡ ὁποία κινεῖται σὲ ἀδιάλειπτο εὐχαριστία. Ὁ ὁδηγῶν τοὺς πειρασμοὺς στὴν ψυχὴν ὑπάρχει ἡ ἔννοια τοῦ γογγυσμοῦ, ἡ ὁποία κινεῖται πάντοτε στὴν καρδίαν. Read more
Καθαρὴ ψυχὴ – καθαρὸς λόγος
Ὅποιος ἔχει καθαρὴ ψυχὴ καὶ ἁγνὴ διαγωγή, πάντοτε μὲ σύνεση καὶ προσοχὴ λαλεῖ τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου Πνεύματος, καὶ συζητᾶ κατὰ τὰ μέτρα τῆς πίστης του γιὰ τὰ θεία καὶ γιὰ τὰ δικά του ζητήματα. Αὐτὸς ὅμως πού ἔχει τσακισμένη τὴν καρδιά του ἀπὸ τὰ πάθη, ἔχει καὶ τὴ γλώσσα τοῦ κινούμενη ἂπ’ αὐτά. Καὶ ὅταν μιλάει γιὰ πνευματικὰ θέματα, μιλάει μὲ ἐμπάθεια καὶ ἐγωισμό, γιὰ νὰ ὑπερισχύσει στὴ συζῆ-τηση. Ἕναν τέτοιο ἄνθρωπο ὁ σοφὸς τὸν καταλαβαίνει καὶ μόνο πού τὸν συναντᾶ, καὶ ὁ καθαρὸς τὸν ὀσφραίνεται ἀπὸ τὴ δυσοσμία του. Read more
Τὰ ὀνόματα τῶν παθῶν
Ὅταν θέλουμε νὰ ὀνομάσουμε ὅλα τα πάθη μαζί, τὰ λέμε «κόσμο». Καὶ ὅταν θέλουμε νὰ ξεχωρίσουμε καὶ νὰ δώσουμε στὸ καθένα τὸ ὄνομά του, τὰ ὀνομάζουμε «πάθη». Καὶ τὰ πάθη, καθὼς διαδέχονται τὸ ἕνα το ἄλλο, σχηματίζουν τὸ δρόμο τοῦ κόσμου, καὶ ὁπού τελειώνουν τὰ πάθη, ἐκεῖ παύει νὰ ὑπάρχει ὁ δρόμος τοῦ κόσμου. Read more
Ἡ ἀγάπη «οὐ ζητεῖ τὰ ἐαυτῆς»
1. Λένε γιὰ τὸν μακάριο Ἀντώνιο ὅτι ποτὲ τοῦ δὲ σκέφθηκε νὰ κάνει κάτι πού νὰ ὠφελεῖ τὸν ἑαυτὸ τοῦ πιότερο ἀπὸ τὸν πλησίον του κι αὐτό, γιατί πίστευε πῶς τὸ κέρδος τοῦ πλησίον του εἶναι γι’ αὐτὸν ἄριστη ἐργασία.
2. Καὶ πάλι εἶπαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Ἀγάθωνα, ὅτι ἔλεγε πώς «ἤθελα νὰ βρῶ ἕνα λεπρὸ καὶ νὰ λάβω τὸ σῶμα του καὶ νὰ τοῦ δώσω τὸ δικό μου». Εἶδες τέλεια ἀγάπη; Καὶ πάλι, ἂν εἶχε κάποιο πράγμα χρήσιμο, δὲν ἄντεχε νὰ μὴν ἀναπαύσει μ’ αὐτὸ τὸν πλησίον του. Εἶχε κάποτε μιὰ σμίλη γιὰ νὰ κόβει τὶς πέτρες. Ἦρθε λοιπὸν ἕνας ἀδελφὸς κοντά του καί, ἐπειδὴ τὴν εἶδε καὶ τὴ θέλησε, δὲν τὸν ἄφησε νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ χωρὶς αὐτή. Read more
Τὰ αἴτια τῆς ἁμαρτίας
Ὅποιος δὲν ἀπομακρύνεται, μὲ τὴ θέλησή του, ἀπὸ τὰ αἴτια τῶν παθῶν, χωρὶς νὰ τὸ θέλει σέρνεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Τὰ αἴτια λοιπὸν τῆς ἁμαρτίας εἶναι αὐτά: ὁ οἶνος, οἱ γυναῖκες, ὁ πλοῦτος καὶ ἡ εὐεξία τοῦ σώματος. Ὄχι ὅτι αὐτὰ εἶναι ἁμαρτίες ἀπὸ τὴ φύση τους, ἀλλὰ ἡ ἀνθρώπινη φύση ἐπηρεάζεται ἀπ’ αὐτὰ καὶ κλίνει εὔκολα πρὸς τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας. Γι’ αὐτὸ ὀφείλει κάθε ἄνθρωπος νὰ προφυλάγεται ἀπ΄ αὐτὰ μὲ ἰδιαίτερη φροντίδα. Read more
Τὸν ταπεινὸ «ὑψώνει» καὶ δοξάζει ὁ Θεὸς
Ὅπως ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ πλησιάζει τὸν ταπεινόφρονα, ἔτσι στὸν ὑπερήφανο ἔρχονται ὀδυνηρὲς περιστάσεις. Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου εἶναι στοὺς ταπεινόφρονες, γιὰ νὰ τοὺς κάνει νὰ εὐφραίνονται στοὺς ὑπερήφανους ὅμως ἐναντιώνεται, γιὰ νὰ τοὺς ταπεινώσει. Ὁ ταπεινὸς δέχεται συνεχῶς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ὁ σκληρόκαρδος καὶ ὀλιγόπιστος βρίσκει στὸ δρόμο τοῦ συναπαντήματα φοβερά. Ταπείνωσε τὸν ἑαυτό σου γιὰ ὅλες τὶς δωρεὲς πού δέχθηκες ἀπὸ τὸ Θεό, μπροστά σε ὅλους τους ἀνθρώπους, καὶ θὰ δοξαστεῖς πιὸ πολὺ παρὰ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ του κόσμου. Νὰ προλαβαίνεις καὶ νὰ χαιρετᾶς ὅλους τους ἀνθρώπους, καὶ νὰ ὑποκλίνεσαι μπροστά τους, καὶ ἔτσι θὰ τιμηθεῖς πιὸ πολὺ παρὰ αὐτοὶ πού προσφέρουν ὡς δῶρο χρυσάφι καθαρό. Read more
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Ὁ Θεὸς δὲν ἀκούει ἀμέσως τὶς ἱκεσίες τῶν ἀμελῶν καὶ ἀνώριμων
Ὅταν εἶσαι ἄρρωστος, νὰ πεῖς: Μακάριος εἶναι ὁποῖος ἀξιώθηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ ὑποστεῖ ἅγιες δοκιμασίες, μὲ τὶς ὅποιες κληρονομοῦμε τὴν αἰώνια ζωή. Διότι ὁ Θεὸς ἐπιφέρει τὶς ἀρρώστιες γιὰ νὰ ἀποκτήσει ἡ ψυχὴ ὑγεία. Ἕνας ἅγιος εἶπε ὅτι ὁ μοναχὸς πού δὲν ὑπηρετεῖ τὸν Κύριο θεαρέστως, καὶ πού δὲν ἀγωνίζεται μὲ ζῆλο γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του, ἀλλὰ εἶναι ἀμελὴς στὴν ἄσκηση τῶν ἀρετῶν, ἐξάπαντος, μὲ τὴν παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, πέφτει στὶς θλίψεις, γιὰ νὰ μὴ μείνει ἀργὸς καὶ πέσει, ἀπὸ τὴν πολλὴ ἀργία, στὰ χειρότερα πάθη. Γι’ αὐτὸ ὁ Θεὸς ἐπιφέρει τοὺς πόνους στοὺς ράθυμους καὶ ἀμελεῖς, γιὰ νὰ μελετοῦν σ’ αὐτοὺς τὴ σοφία του, καὶ νὰ μὴν πηγαίνει τὸ μυαλό τους στὰ μάταια. Read more
Κεφάλαιον Α΄. ΄Η προς τον Θεόν αγάπη
ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΜΑΙ ‘τόν Θεόν έλεγε στους μαθητές του ό Καθηγητής τής έρημου Μέγας ’Αντώνιος, διότι τόν άγαπώ. Ή τελεία άγάπη «έξω βάλλει τόν φόβον».
Ο ΑΒΒΑΣ Άμμούν ό Νιτριώτης έπεσκέφθη κάποτε τόν Μέγαν ’Αντώνιον καί έπειδή είχε μαζί του φιλική οικειότητα τόν έρώτησε: Read more
ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΘΕΟΔΟΣΙΟ
Για τὴν ἱερωσύνη, ἡ ὁποία ἀτιμάζεται ἀπὸ ἐκείνους
ποῦ τὴ χρησιμοποιοῦν κακῶς.
Ἠιερωσύνη βέβαια εἶναι θεῖο πράγμα καὶ τὸ πιὸ πολύτιμο ἀπὸ ὅλα, τὴν ἀτιμάζουν ὅμως περισσότερο ἀπὸ ὅλους αὐτοὶ ποὺ τὴ χρησιμοποιοῦν κακῶς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔπρεπε νὰ χειροτονοῦνται καθόλου, ὥστε οἱ ἀνόητοι νὰ μὴ τολμοῦν νὰ ἀποδίδουν σ’ αὐτὴν τὰ ἐγκλήματα αὐτῶν ποὺ τὴν ἀσκοῦν. Γιατί, ἀφήνοντας αὐτοὺς ποὺ τὴν ἀτιμάζουν, στρέφουν σ’ αὐτὴν τὶς κατηγορίες, ἡ ὁποία ἔπρεπε καὶ νὰ δικαστεῖ, ἐπειδὴ ἀσχημονεῖ μὲ ἀνθρώπους ἀχρείους, καὶ οἱ ὁποῖοι δὲν ἔπρεπε νὰ συγκαταριθμοῦνται σ’ αὐτήν. Read more
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
ΕΡΓΟ τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι ἡ μεταβολὴ τῶν δώρων ποὺ προσφέρουν οἱ πιστοί – τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου – σὲ σῶμα καὶ αἷμα Χριστοῦ. Καὶ σκοπὸς τῆς εἶναι ὁ ἁγιασμὸς τῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴ θεία μετάληψη ἀποκομίζουν τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους, τὴν κληρονομία τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ κάθε πνευματικὸ ἀγαθό. Read more
‘Η Χριστιανική ζωὴ βλαστάνει καὶ ἔχει τις ρίζες της σ᾿ αὐτόν ἐδῶ τὸν κόσμο, ποῦ ζοῦμε. ΄Εξελίσσεται. ὅμως, καί τελειοποιεῖται, ὅταν πιά θα φθασουμε στήν μέλλουσα καί αἰώνια ζωή. Ὀ Χριστιανός πάντοτε ἐπιδιὡκει, ἀλλά δέν κατορθώνει νἀ επιτὐχει τὴν τελειότητα τῆς «ἐν Χριστῷ Ζωῆς», οὔτε στήν παροῦσα ζωή, οὐτε στήν μέλλουσα, ἂν δὲν φροντίζει καὶ ἀγωνίζεται νἀ ἀποκτήσει τὰ σπέρματα καὶ τίς ἀρχες τῆς Χριστιανικής Ζωῆς ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ, πού βιὼνει ἐδῶ στὴν γῆ. Διότι, στόν παρόντα κόσμο᾿ ό ἀνθρωπος φέρει τὴν φθαρτή σάρκα καὶ αἰσθάνεται τὴν ἐλξη πρὸς ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα εἶναι μάταια καὶ ἀμαρτωλά. Ἡ ἠθικὴ, όμως, φθορά δὲν μπορεῖ νἀ κληρονομήσει τὴν ἀφθαρσία τοῦ οὐρανοῦ. Αὐτὴν, ἀκριβῶς, τὴν άφθαρσία ποθοῦσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ ἤθελε νἀ φύγει ἀπ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, διἀ νά εἶναι πάντοτε μαζὶ μὲ: τὸν Χριστό. Εἶναι πολύ καλύτερα, γράφει, τό «ἀναλῦσαι καί σύν Χριστῷ εἶναι» (Φιλιπ. 7,23). Ομως, ὅσοι φύγουν άπ’ αὐτὴν τὴν ζωή, χωρὶς νὰ ἔχουν τίς πνευματικές δυνάμεις καί αἰσθήσεις, πού άπαιτοῦνται, ποῦ εἶναι άπαραίτητες γιά τὴν ζωὴ τοῦ οὐρανοῦ, θὰ χάσουν ἐξάπαντως τὴν αἰώνια μακαριότητα καὶ εὐτυχία τοῦ οὐρανοῦ καὶ θά κατοικοῦν στὸν ἀθάνατο καὶ αἰώνιο ἐκεῖνο κόσμο, ὄπως θά βρεθοῦν, τότε, δυστυχεῖς καὶ ἂθλιοι νεκροί πνευματικά. Read more
Πρῶτα, λοιπόν, ἃς ξέρουμε, ὅτι οἱ δαίμονες, ὄχι γιατί λέγονται δαίμονες, ἔτσι κι’ ἔγιναν. Διότι ὁ Θεὸς δὲν ἔκαμε τίποτα κακό. Καλοὶ πλάσθηκαν κι’ αὐτοί. Ἐπειδὴ ὅμως ξέπεσαν ἀπὸ τὸ οὐράνιο φρόνημα (ἀπὸ τὴν ἀγαθὴ πνευματικὴ προαίρεση) καὶ τοῦ λοιποῦ κυλιοῦνται γύρω ἀπὸ τὴ γῆ (διαρκῶς ἀσχολοῦνται περὶ τὰ γήινα), τοὺς μὲν Ἕλληνες ἐξαπάτησαν μὲ τὶς (μυθολογικὲς) φαντασίες των, ἀπὸ φθόνο δὲ πρὸς ἐμᾶς τοὺς Χριστιανούς, κινοῦν τὰ πάντα ἐναντίον μας, θέλοντας νὰ μᾶς ἐμποδίσουν τὴν ἄνοδό μας πρὸς τοὺς οὐρανούς, γιὰ νὰ μὴν ἀνεβοῦμε ἐμεῖς ἐκεῖ, ἀπ’ ὅπου ἔπεσαν αὐτοί. Read more
Ἀπόσπασμα ὁμιλίας
Μέ τήν γέννησιν λοιπόν ἔχομεν προεορτάσει τά πρέποντα καί ἐγώ ὁ ὁποῖος προεξάρχω εἰς τήν ἑορτήν καί σεῖς καί ὅλα τά ἐγκόσμια καί τά ὑπερκόσμια ὄντα. Ἔχομεν τρέξει μαζί μέ τόν ἀστέρα καί ἔχομεν προσκυνήσει μαζί μέ τούς μάγους, (Ματθ. 2, 10), ἔχομεν φωτισθῆ μαζί μέ τούς ποιμένας (Λουκ. 2, 7) καί ἔχομεν δοξάσει μαζί μέ τούς ἀγγέλους, τόν ἔχομεν δεχθῆ εἰς τάς ἀγκάλας μας μαζί μέ τόν Συμεών (Λουκ. 2, 13 ἑ). Καί τόν ἔχομεν δοξολογήσει μαζί μέ τήν ἀξιοσέβαστον καί σώφρονα ἐκείνην Ἄννα (Λουκᾶ. 2, 36 ἑ ). Καί ὀφείλεται εὐγνωμοσύνη εἰς ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἦλθε κατά τρόπον ξένον πρός τήν φύσιν του εἰς τόν ἰδικόν του τόπον, διότι ἐδόξασε τόν ξένον. Τώρα δέ πρόκειται δι᾿ ἄλλην πρᾶξιν τοῦ Χριστοῦ καί δι᾿ ἄλλο μυστήριον. Read more
Ἡ ψυχή σου ἐξομοιώνεται μὲ ὅσα κάνεις, παίρνει τὴ μορφὴ καὶ τὸ σχῆμα τῶν πράξεών σου. Ἡ ἐμφάνισή σου, τὸ ντύσιμο, τὸ βάδισμα καὶ ὁ τρόπος ποὺ κάθεσαι, ὅπως καὶ τὸ φαγητό σου, τὸ κρεβάτι, τὸ σπίτι καὶ τὰ ἔπιπλα τοῦ σπιτιοῦ, ὅλα νὰ εἶναι ἁπλά. Καὶ τὰ λόγια καὶ τὸ τραγούδι καὶ ἡ παρέα μὲ τὸ φίλο, κι αὐτὰ νὰ τείνουν στὸ μέτρο κι ὄχι στὴν ὑπερβολή. Μὴν κάνεις ἐπίδειξη μὲ περίτεχνα λόγια, οὔτε μὲ κορῶνες στὸ τραγούδι, μὴν κάνεις διαλέξεις ἀλαζονικὲς καὶ βαρυσήμαντες, μὰ ἀπ’ ὅλα νὰ ἀφαιρεῖς τὴν ὑπερβολή. Νὰ εἶσαι καλὸς μὲ τὸ φίλο, μαλακὸς μὲ τὸν ὑφιστάμενο, ἀνεξίκακος μὲ τοὺς θρασεῖς, φιλάνθρωπος μὲ τοὺς περιφρονημένους. Read more
Ἀπὸ τὰ δόγματα καὶ τὰς ἀληθείας ποὺ φυλάσσει ἡ Ἐκκλησία ἄλλα μὲν τὰ ἔχομεν πάρει ἀπὸ τὴν γραπτὴν διδασκαλίαν, ἄλλα δέ, ποὺ μυστικῶς ἔφθασαν μέχρις ἠμῶν ἐκ της παραδόσεως τῶν ἀποστόλων, τὰ ἐκάμαμεν δεκτά. Καὶ τὰ δύο στοιχεῖα, καὶ ἡ γραπτὴ καὶ ἡ ἄγραφος παράδοσις, ἔχουν τὴν αὐτὴν σημασίαν διὰ τὴν πίστιν. Και κανεὶς ἐξ ὅσων ἔχουν καὶ μικρὰ γνῶσιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν δὲν θὰ ἐγείρει ἀντίρρησιν ἐπ’ αὐτῶν.
Διότι ἂν ἐπιχειρούσαμεν νὰ ἐγκατελείψωμεν ὅσα ἐκ τῶν ἐθῶν εἶναι ἄγραφα, διότι δῆθεν δὲν ἔχουν μεγάλην σημασίαν, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβωμεν θὰ ἐζημιώναμεν τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τὴν οὐσίαν του ἢ μᾶλλον θὰ μετετρέπαμεν τὸ κήρυγμα εἰς κενὸν νοήματος ὄνομα.
Βίβλος τῶν Ἠθικῶν Λόγος Α΄.
Κεφάλαιο γ’: Περὶ τῆς τοῦ Λόγου Σαρκώσεως καὶ κατὰ τίνα τρόπον δι’ ὑμᾶς ἐσαρκώθη.
Γιὰ νὰ προσεγγίσουμε τὴν σάρκωση τοῦ Λόγου καὶ τὴν ἀπόρρητη γέννησή του ἀπὸ τὴν ἀειπάρθενο Μαρία καὶ νὰ κατανοήσουμε καλά το μυστήριο τῆς οἰκονομίας γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ γένους μας τὸ κρυμμένο πρὸ τῶν αἰώνων (Ἐφεσίους 3:9), θὰ μᾶς βοηθήσει ἡ ἑξῆς γνωστὴ εἰκόνα: Read more
Ἐπισκεψιμότητα
