Τῷ αὐτῷ μηνὶ ΚΖ΄, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Συμεὼν συγγενοῦς, ἤτοι ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου, Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων.
Ἀδελφὰ πάσχεις Συμεὼν τῷ Κυρίῳ,
Ξύλῳ κρεμασθεὶς ὡς ἀδελφὸς Κυρίου.
Ἐν ξύλῳ ἑβδομάτῃ Συμεὼν πάγη εἰκάδι μακρῷ.
Οὗτος ἦτον υἱὸς Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος, ἕνας ἀπὸ τοὺς τέσσαρας υἱούς, ὁποῦ ἐγέννησε μὲ τὴν προτέραν αὑτοῦ γυναῖκα, Ἰάκωβον δηλαδὴ καὶ Ἰωσῆν καὶ Ἰούδαν καὶ Σίμωνα, τουτέστι τοῦτον τὸν Συμεών. Ἐπειδὴ τὸ Σίμων, εἶναι ὑποκοριστικὸν ὄνομα τοῦ Συμεών. Οὕτω γὰρ καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος καὶ Σίμων λέγεται καὶ Συμεὼν ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς Καθολικῆς δευτέρας του Ἐπιστολῆς. Τοῦτον λοιπὸν τὸν Συμεὼν ἢ Σίμωνα, οἰκειοποιήθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ Θεός, καὶ ἐκαταδέχθη νὰ ὀνομάζεται ἀδελφὸς αὐτοῦ κατὰ σάρκα, καθότι ὁ Ἰωσὴφ ἐνομίζετο μόνον πατήρ του. Αὐτὸς ἔχρισε τοῦτον καὶ Ἱερέα διὰ νὰ κηρύττῃ τὴν ἐπὶ γῆς αὐτοῦ παρουσίαν. Μετὰ γὰρ τὸν ἀδελφόθεον Ἰάκωβον, ἔγινεν οὗτος δεύτερος Πατριάρχης τῶν Ἱεροσολύμων. Ὅθεν ἐπάλαισεν ὁ ἀοίδιμος μὲ πολλοὺς πόνους καὶ ἱδρῶτας ὡς ποιμὴν ἀληθινός, καὶ ἐποίμανε τὸν θρόνον τῶν Ἱεροσολύμων ὡς γνήσιος μαθητὴς Χριστοῦ καὶ ὄχι ὡς μισθωτός. Ἀφ’ οὗ δὲ ἐκατασκεύασε τὸν ἑαυτόν του ναὸν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, κατεκρήμνισε τοὺς ναοὺς τῶν εἰδώλων, καὶ τοὺς πεπλανημένους Ἕλληνας καὶ Ἰουδαίους εἰς τὸ φῶς τῆς θεογνωσίας ὡδήγησε. Καὶ πολλὰ καὶ διάφορα βάσανα ὑπομείνας διὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν, τελευταῖον ἐσταυρώθη, ὤντας χρόνων ἑκατὸν εἴκοσι, καὶ οὕτως ἀπὸ τὸν σταυρόν, ἀνέβη πρὸς τὸν ὑπ’ αὐτοῦ ποθούμενον Χριστόν, ἵνα λάβῃ τὸν τῆς δόξης ἀμάραντον στέφανον, ἐπὶ τῆς βασιλείας Τραϊανοῦ ἐν ἔτει Ϟη΄ [98] (1).
(1) Κατὰ δὲ τὴν τριακοστὴν τοῦ Ἰουνίου γράφεται, ὅτι ὁ Συμεὼν οὗτος ὀνομάζεται καὶ Κλεόπας, καὶ ὅτι ἐπειδὴ ἦτον συγγενὴς τοῦ Κυρίου, διὰ τοῦτο ἐκαταδικάσθη ἀπὸ τὸν βασιλέα Δομετιανὸν ἐν ἔτει πβ΄ [82], νὰ πίῃ φαρμάκι, τὸ ὁποῖον εὔγαλαν ἀπὸ σκορπίους, ὀφίδια, φαλάγγια, καὶ ἄλλα φαρμακερὰ θηρία, δὲν ἔπαθεν ὅμως κᾀνένα κακόν. Ἄλλος δὲ εἶναι οὗτος ἀπὸ τὸν Σίμωνα τὸν Ἀπόστολον, τὸν καλούμενον Ζηλωτήν, ὅστις ἑορτάζεται κατὰ τὴν δεκάτην Μαΐου. Οὗτος μὲν γὰρ λέγεται υἱὸς τοῦ Κλεόπα, καὶ τῆς Μαρίας τῆς πρώτης ἐξαδέλφης τῆς Παναγίας, κατὰ τὸν Δοσίθεον, καὶ εἶναι Ναζαρινός, ἐκεῖνος δὲ εἶναι Καναναῖος. Μετὰ τὴν ἅλωσιν δὲ τῆς Ἱερουσαλὴμ τὴν ὑπὸ Τίτου γενομένην, πάλιν ἐπανελθόντες οἱ πιστοὶ εἰς τὴν Ἁγίαν Σιών, ἐκατάστησαν δεύτερον Ἐπίσκοπον Ἱεροσολύμων, τὸν Συμεῶνα τοῦτον. Ἀνεχώρησε δὲ καὶ οὗτος μετὰ τῶν Χριστιανῶν εἰς τὴν Πέλλαν, ἐπειδὴ ὅσοι ἔμειναν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἐφονεύθησαν ἀπὸ τὸν στρατηγὸν Κέστιον Φλῶρον. Λέγουσι δέ, ὅτι ὅταν ἐσταυρώθη αὐτὸς ἀπὸ τὸν ὑπατικὸν Ἀττικὸν ἐπὶ Τραϊανοῦ, ἦτον ἑκατὸν εἴκοσιν ἐτῶν. Ὅθεν πολλοὶ συμπεραίνουν, ὅτι οὗτος ἦτον γεγεννημένος πρὸ τοῦ Χριστοῦ χρόνους δέκα. (Ὅρα σελ. 5 τῆς Δωδεκαβίβλου.) Ἐπατριάρχευσε δὲ χρόνους εἰκοσιέξ, ἢ κατ’ ἄλλους εἰκοσιτρεῖς. Ὁ δὲ Νικηφόρος ὁ Κάλλιστος εἰς τὸ τρίτον τῆς Ἱστορίας του λέγει, ὅτι ὁ Συμεὼν οὗτος ἦτον υἱὸς τοῦ Κλωπᾶ, ἢ Κλεόπα, καὶ ἀνεψιὸς τοῦ Χριστοῦ. Ἐπειδὴ τὸν Κλωπᾶν ἀδελφὸν τοῦ Ἰωσήφ, ὁ Ἡγήσιππος ἱστορεῖ, κατά τινας γὰρ ἡ γενεαλογία αὐτῶν οὕτως ἔχει. Κλεόπας (ὅστις καὶ Ἀλφαῖος ἐκαλεῖτο) καὶ Ἰωσὴφ ὁ Μνήστωρ, ἦτον ἀδελφοί. Ἡ Παρθένος Μαρία καὶ ἡ ἄλλη Μαρία ἡ γυνὴ τοῦ ῥηθέντος Κλεόπα ἢ Ἀλφαίου, ἦτον ἀδελφαί, ἢ πρωτεξάδελφαι. Ἀπὸ τὸν Κλεόπαν λοιπὸν καὶ τὴν σύζυγόν του Μαρίαν, ἐγεννήθη ὁ ἐλάσσων Ἰάκωβος, ἤτοι ὁ Ἀδελφόθεος, καὶ ὁ Συμεὼν καὶ Ἰούδας, ὁ ἐπικληθεὶς Θαδδαῖος. Ὥστε αὐτοὶ ἦτον ἀνεψιοὶ τῆς Παρθένου καὶ τοῦ Ἰωσήφ, τοῦ δὲ Χριστοῦ ἦτον πρωτεξάδελφοι. Καὶ ὅρα τὴν Ἑκατονταετηρίδα, σελ. 233, καὶ τὸν Δοσίθεον ἀνωτέρω. Ἄλλοι ὅμως γενεαλογοῦσιν αὐτὸν ἄλλως, ὡς εἶπεν ἀνωτέρω ὁ Συναξαριστής.
Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου,
Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ
