Βίος Ἁγίου Προφήτου Ἰωήλ

19 Ὀκτωβρίου

Σήμερα ἡ ἐκκλησία μᾶς ἑορτάζει καὶ τιμᾶ τὴν ἱερὴ μνήμη τοῦ ἁγίου προφήτη Ἰωήλ. Ὁ Ἰωὴλ εἶναι ὁ τέταρτος στὴ σειρὰ ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἐλάσσονες Προφῆτες, γιὰ τοὺς ὁποίους εἴπαμε στὶς 21 Σεπτεμβρίου, ὅταν ὁ λόγος ἦταν γιὰ τὸν προφήτη Ιωνα. Ὁ προφήτης Ἰωὴλ ἔζησε καὶ προφήτεψε στὴν Ἱερουσαλήμ, στὰ 830 ἕως 750 πρὸ Χριστοῦ, εἶναι δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς ἀρχαιότερους προφῆτες. Περισσότερα δὲν ξέρουμε γιὰ τὸν προφήτη Ἰωὴλ παρὰ μόνο πὼς ἦταν γιὸς κάποιου Βαθουήλ, καθὼς ἀναφέρεται στὴν ἀρχὴ τοῦ βιβλίου του? «Λόγος Κυρίου, ὃς ἐγεννήθη πρὸς Ἰωὴλ τὸν τοῦ Βαθουήλ»? δηλαδὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγινε στὸν Ἰωὴλ τὸ γιὸ τοῦ Βαθουήλ. Τὸ ἑβραϊκὸ ὄνομα Ἰωὴλ στὰ Ἑλληνικὰ θὰ πεῖ «ἀγάπη Κυρίου».Τὸ βιβλίο, ἡ προφητεία τοῦ Ἰωὴλ ἀποτελεῖται ἀπὸ 4 κεφάλαια καὶ εἶναι ἀπὸ τὰ πιὸ λογοτεχνικὰ καὶ ποιητικὰ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ προφητεία ὁμιλεῖ γιὰ μιὰ μελλοντικὴ μεγάλη καταστροφὴ τῆς χώρας ἀπὸ τὴν ἐπιδρομὴ ἑνὸς ὁλοκλήρου σύννεφου ἀπὸ ἀκρίδες, γιὰ τὴ μεγάλη ἐπίσης ἀνομβρία, ποὺ θὰ ὁλοκληρώσει τὴν καταστροφὴ καὶ τέλος γιὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ ἔλθει καὶ ποὺ θὰ εἶναι ἡμέρα κρίσεως γιὰ τὰ ἔθνη καὶ εὐημερίας γιὰ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ὅλα αὐτὰ εἶναι γεγονότα, ποὺ θὰ συμβοῦν στὴν ἱστορία, τὰ ὁποῖα ἔχουν προέκταση καὶ βρίσκουν ἐκπλήρωση στὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου. Γιατί αὐτὸ εἶναι ἡ προφητεία, ἐκεῖνα δηλαδὴ ποὺ βλέπουν καὶ προλέγουν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ὁδηγημένοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιὰ τὴ μέλλουσα σωτηρία.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο ἢ τὴν προφητεία τοῦ Ἰωήλ, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἀναλύσουμε ὁλόκληρο, θὰ ξεχωρίσουμε κάποια λόγια ποὺ τὰ ἀκοῦμε στὴν Ἐκκλησία καὶ πρέπει νὰ μᾶς εἶναι γνωστά. Πρῶτα εἶναι ἡ πρόρρηση γιὰ τὸν ἐρχομὸ στοὺς Ἀποστόλους τοῦ ἁγίου Πνεύματος τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Στὸ προφητικὸ ἀνάγνωσμα τοῦ Ἑσπερινοῦ της ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς ἀκοῦμε τὸν προφήτη Ἰωήλ. Καὶ στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς θείας Λειτουργίας τὴν Τρίτη της Διακαινησίμου ἀκοῦμε τὸν ἀπόστολο Πέτρο, μετὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νὰ ὁμιλεῖ στὸ λαὸ καὶ νὰ ἐπαναλαμβάνει τὰ λόγια τοῦ προφήτη Ἰωήλ. Ὅ,τι ἔβλεπε κι ἔλεγε ὁ Προφήτης πρὶν 800 χρόνια, ἐκπληρώνεται τώρα, μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν».
Νὰ τὰ λόγια τῆς προφητείας, ποὺ τὰ παίρνει ὁ ἀπόστολος Πέτρος γιὰ νὰ ἐξηγήσει τὸ θαῦμα τῆς Πεντηκοστῆς. «Καὶ ἔσται μετὰ ταῦτα, καὶ ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πάσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἳ θυγατέρες ὑμῶν, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται…». Τὰ ἴδια λόγια ἃς τὰ ἀκούσουμε ἐξηγημένα στὴ δική μας γλώσσα, γιὰ νὰ καταλάβουμε καλύτερα: «Θὰ δώσω πλουσιοπάροχα ἀπὸ τὸ πνεῦμα μου σὲ κάθε ἄνθρωπο, καὶ τὰ παιδιά σας καὶ οἱ θυγατέρες σας θὰ κηρύξουν τὴν ἀλήθεια, καὶ οἱ νέοι σας θὰ δοῦν ὁράματα καὶ οἱ γέροντές σας θὰ ὀνειρευτοῦν θεϊκὰ ὄνειρα». Εἶναι οἱ ἐνέργειες καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καθὼς τὰ βλέπουμε στοὺς ἀποστόλους τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς καὶ στοὺς βίους τῶν ἁγίων.
Τὰ ἄλλα λόγια, ποὺ ξεχωρίζουν ἀπὸ τὴν προφητεία τοῦ Ἰωήλ, εἶναι ἐκεῖνα ποὺ ἀκοῦμε στὴν ἐκκλησία κάθε χρόνο τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγγένων. Ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος ἐμπνέεται τὸ Δοξαστικό των Αἴνων ἀπὸ τὰ λόγια τῆς προφητείας τοῦ Ἰωήλ, ποὺ εἶναι ἡ συνέχεια στὰ παραπάνω λόγια ποὺ ἐξηγήσαμε. «Τότε θὰ δείξω», λέγει ὁ Θεός, «θαυμαστὰ σημάδια ἐπάνω στὸν οὐρανὸ καὶ κάτω στὴ γῆ, αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ». Μὲ τὶς ἴδιες λέξεις ὁ ὑμνογράφος ἀρχίζει τὸ Δοξαστικό, τὶς ὁποῖες στὴ συνέχεια ἐξηγεῖ θεολογικά. «Αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ, τέρατα γῆς, ἃ προεῖδεν Ἰωήλ: αἷμα τὴν σάρκωσιν, πῦρ τὴν θεότητα, ἀτμίδα δὲ καπνοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ ἐπελθὸν τὴ Παρθένω καὶ κόσμον εὐωδιάσαν…» Αἷμα εἶναι ὁ ἄνθρωπος Ἰησοῦς, φωτιὰ ὁ ἐνανθρωπήσας Θεὸς Λόγος, καὶ σύννεφο καπνοῦ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Σ’ αὐτὸ τὸ Δοξαστικὸ βλέπουμε πὼς ἡ ἐκκλησία ἐξηγεῖ τὸν προφητικὸ λόγο: ὅ,τι δηλαδὴ εἶπαν οἱ Προφῆτες, βρίσκει τὴν ἐξήγηση καὶ τὴν ἐκπλήρωσή του στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν Ἐκκλησία. Ὁ καινούργιος κόσμος, ποὺ προβλέπουν καὶ κηρύττουν ὅλοι οἱ Προφῆτες, εἶναι ὁ κόσμος ποὺ θὰ ἔλθει μὲ τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ: ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὁ κόσμος καὶ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἡ ἐκκλησία. Ὁ προφήτης Ἰωήλ, τοῦ ὁποίου τὴν ἱερὴ μνήμη σήμερα ἑορτάζουμε, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἔστειλε ὁ Θεὸς καὶ τοὺς φώτισε μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα του, γιὰ νὰ κηρύξουν τὸν ἐρχομὸ τοῦ καινούργιου αὐτοῦ κόσμου. Αὐτὸς ὁ κόσμος τῶν προφητῶν, ἡ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δὲν εἶναι μόνο ὁ βίος ἐδῶ στὴ γῆ, ἀλλὰ καὶ ἡ αἰώνια ζωὴ στοὺς οὐρανούς. Τὸ κήρυγμα τῶν Προφητῶν εἶναι «ἐπαγγελία ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης». Ἀμήν.
***
Ἀπὸ τὸ βιβλίο:
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Ἑξαπλὰ β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ
Η/Ὑ ἐπιμέλεια, Σοφίας Μερκούρη.
***

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς ἔμπνουν κειμήλιον, τῶν ἱερῶν ἀρετῶν, Προφήτης θεοληπτος, ὤφθης σοφέ, Ἰωήλ, ἑλλάμψει τοῦ Πνεύματος: ὅθεν της εὐσεβείας, ἡ πηγὴ ὡς προέφης, ἔβλυσε τοῖς ἐν κόσμω, ἐκ τοῦ οἴκου Κυρίου: ἧς νῦν καταπολαύοντες, πόθω τιμῶμέν σε.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ, νοητῶς θεώρησας, ἐδέξω Ἰωήλ, τῶν μελλόντων τὴν γνῶσιν: τὸ Πνεῦμα γὰρ τὸ Ἅγιον, ὥσπερ ἔφης ἐκκέχυται, κατ’ ἐνέργειαν, εἰς πάσαν σάρκα Προφήτα, τὴν πιστεύσασαν, τῷ ἐπὶ γῆς κενωθέντι, καὶ σὲ θαυμαστώσαντι.

Μεγαλυνάριον.
Ὤφθη ἀποστάζουσα γλυκασμόν, Ἰωὴλ Προφήτα, σοῦ ἡ γλώσσα προφητικόν: τὴν γὰρ ἐν τῷ Λόγω, ἀνάπλασιν τοῦ κόσμου, συμβολικῶς κηρύττει, δι’ ἧς ἐσώθημεν.

Ἀκολούθως παραθέτουμε τό θαυμάσιο βιβλίο τῶν προφητειῶν τοῦ Ἰωήλ:

Προφητείαι Ιωήλ (το πρωτότυπον κείμενον των Ο.).zip

Προφητείες του Ιωήλ (Νεοελληνική ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα).zip

Ασματική Ακολουθία εις τιμήν και μνήμην του δικαίου Ιωήλ του προφήτου – Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ.zip

πηγή