Βίος Ἁγίων μαρτύρων γυναικῶν, Ἀγάπης, Εἰρήνης, καὶ Χιονίας

(16 Ἀπριλίου)

Στὴ χορεία τῶν ἁγίων ἔνδοξων μαρτύρων τῆς Πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας μας ἀνήκουν καὶ οἱ τρεῖς κόρες – ἀδελφὲς Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονία. Ἔζησαν στὴ Θεσσαλονίκη καὶ μαρτύρησαν στὰ χρόνια του σκληροῦ διώκτη Διοκλητιανοῦ (304). Φαίνεται ὅτι ἦταν ἐνεργὰ μέλη Ἀδελφότητος νέων χριστιανῶν. Ἀγαποῦσαν πολὺ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν καὶ χριστιανικῶν βιβλίων.
Ὅταν ὅμως ὁ Διοκλητιανὸς ἐξέδωσε διάταγμα τὸν Φεβρουάριο τοῦ 303, ποὺ ἀ-παγόρευε τὴ χρήση καὶ κατοχὴ χριστιανικῶν βιβλίων καὶ κειμένων, οἱ τρεῖς αὐτὲς ἀδελφὲς ἔκρυψαν τὰ βιβλία. Καὶ γιὰ νὰ διαφυλάξουν τὴν πίστη τους, κατέφυγαν σὲ «ὅρος ὑψηλό» κοντὰ στὴ Θεσσαλονίκη, πιθανῶς στὸν Χορτιάτη. Στὸ καταφύγιο τοὺς αὐτὸ τὶς ἐπισκέφθηκε καὶ ἡ ἅγια Ἀναστασία ἡ Φαρμακολύτρια καὶ τὶς ἐνίσχυσε μὲ πνευματικὲς συμβουλὲς προαναγγέλλοντας τὴ δόξα τοῦ μαρτυρίού τους. Τοὺς ἔδωσε μάλιστα καὶ ὑπόσχεση ὅτι μὲ τὶς προσευχές της θὰ τὶς συνοδεύει…

Εἶχε ὁλοκληρωθεῖ ἕνας χρόνος ἀσκήσεως, ὅταν κάποιος ἀπεσταλμένος τοῦ αὐτοκράτορα ἀνακάλυψε τὶς τρεῖς κόρες στὸ κρησφύγετό τους, ἐρημητήριο. Τὶς συνέλαβε καὶ τὶς ὁδήγησε γιὰ ἀνάκριση μπροστὰ στὸ διοικητὴ τῆς Μακεδονίας (στὴ Θεσσαλονίκη) Δουλκίτιο. Μαζὶ μὲ τὴν Ἀγάπη, τὴν Εἰρήνη καὶ τὴ Χιονὶα δικαζόταν καὶ ἕνας ἄλλος ὅμιλος τεσσάρων χριστιανῶν νέων – ἀνηλίκων – ὁ Ἀγάθων, ἡ Κασία, ἡ Φίλιππα καὶ ἡ Εὐτυχία.
Ὃ ἀστυνόμος Κάσσανδρος ὁδήγησε ὄ¬λους μαζὶ στὸν κύριό του μὲ τὴν κατηγο¬ρία ὅτι «δὲν θέλουν νὰ φάγουν ἀπὸ τὰ εἴδωλοθυτα». Ἀπὸ τὰ πρακτικὰ τῆς δίκης αὐτῆς, ποὺ διασώθηκαν, θαυμάζουμε τὴ γενναιότητα καὶ τὴ σταθερότητα τῶν νέων αὐτῶν. Ἀψηφώντας τὸν θάνατο γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου ἔδωσαν ἀπαντήσεις ποὺ κατέπληξαν τὸ ἀκροατήριο τοῦ δικαστηρίου. Ὃ διοικητὴς Δουλκίτιος ἀπευ-θυνόμενος πρὸς ὅλους τους ρώτησε ἀγανακτισμένος: «Τί μανία σας ἔχει πιάσει, ὥστε νὰ μὴν ὑπακούετε στὴ διαταγὴ τῶν θεοφιλέστατων αὐτοκρατόρων μας; Γιατί δὲν τρῶτε ἀπὸ τὰ εἴδωλοθυτα;».
Πρῶτος ὁ Ἀγάθων ἀπάντησε λακωνικά: «Εἶμαι χριστιανός». Ἡ Ἀγάπη συνέχισε ἄφοβα: «Ἔχω πιστέψει στὸν ζῶντα Θεὸ καὶ δὲν θέλω νὰ ἀπολέσω τὴν συνείδησή μου». Ἡ Εἰρήνη καὶ ἡ Χιονὶα ἔδωσαν καὶ αὐτὲς μὲ τὴ σειρὰ τοὺς τὶς γενναῖες τους ἀπαντήσεις:
-«Δὲν ὑπακούω στὶς διαταγές σου, αὐ¬τοκράτορα. Γιὰ τὸν φόβο (τὴν ἀγάπη) τοῦ Θεοῦ θὰ μείνω πιστή».
-«Ἔχω πιστεύσει στὸν ζῶντα Θεὸ καὶ δὲν πράττω τοῦτο». -*Ὃ ἔπαρχος ματαιοπονοῦσε. Ποτὲ τοῦ δὲν πίστευε ὅτι θὰ μποροῦσε νὰ νικηθεῖ ἀπὸ τόσο νέους σὲ ἡλικία ἀνθρώπους. Ντροπιασμένος καὶ ὀργισμένος εἶπε: «Γιὰ τὴν Ἀγάπη καὶ τὴ Χιονία, ἐπειδὴ ἀσεβοῦν στὸ θεῖο θέσπισμα καὶ ἀκολουθοῦν τὴν ἀνάξια καὶ σάπια καὶ μισητὴ θρησκεία τῶν χριστιανῶν, διατάζω νὰ ριφθοῦν στὴν πυρά. ΟΊ ὑπόλοιποι στὸ δεσμωτήριο».
Ἡ Ἀγάπη καὶ ἡ Χιονία, οἱ δυὸ μεγαλύτε¬ρες ἀδελφές, κέρδισαν πρῶτες τὸ ἔνδοξο στεφάνι τῆς νίκης τοῦ μαρτυρίου… Τὴν ἑπόμενη μέρα ἀνακαλύφθηκαν στὸ σπίτι τῆς Εἰρήνης τὰ ἀπαγορευμένα βιβλία, χειρόγραφά της Ἁγίας Γραφῆς καὶ ἄλλα… Μία ὁλόκληρη βιβλιοθήκη χριστιανική.
Νέα ἀνάκριση. Νέα ἀπολογία θαυμαστὴ τῆς μικρῆς Εἰρήνης.
«-Ποιὸς σὲ συμβούλευσε νὰ φυλάξεις αὐτὰ τὰ δέρματα καὶ τὰ κείμενα;
-Ὃ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ποὺ ζήτησε νὰ Τὸν ἀγαποῦμε μέχρι θανάτου.
-Ποιὸς γνώριζε ὅτι αὐτὰ βρίσκονταν στὸ σπίτι ποῦ κατοικοῦσες;
-Κανένας ἄλλος δὲν βλέπει παρὰ μόνο ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ ποὺ γνωρίζει τὰ πάντα.
-Τὸ περασμένο ἔτος ποῦ κρυφθήκατε;
-Ὅπου θέλησε ὁ Θεός, στὰ βουνά, στὴν ὕπαιθρο.
-Σὲ ποιὸν πήγατε;
-Στὴν ὕπαιθρο, ἀπὸ βουνὸ σὲ βουνό.
-Ποιοί σας ἔδιναν ψωμί;
-Ὃ Θεὸς ποὺ τὸ δίνει σὲ ὅλους».
Μόνο μία καρδιὰ ποὺ ἀγαπᾶ πολὺ τὸν Θεὸ καὶ ἕνας νοῦς ποὺ εἶναι φωτισμένος ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιον μπορεῖ νὰ μιλήσει ἔτσι. Ἡ Εἰρήνη τὰ εἶχε καὶ τὰ δυό. Ὁ ἀδαμάντινος χαρακτήρας της καὶ ἡ γενναιότητα τῆς ἐξόργισε τὸν Δουλκίτιο, ὁ ὅποιος διέταξε καὶ ἔκαψαν ἀμέσως τὰ ἅγια βιβλία καὶ τὴν ἰδὶα τὴν ἔκλεισαν μὲ ἐντολή του σὲ τόπο ἀκολασίας. Στὴ δύσκολη αὐτὴ ὤρα ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ ἐνίσχυσε μὲ εἰδικὴ θεία χάρη τὴν Εἰρήνη καὶ τὴν προστάτευσε μὲ τὴν ἀόρατη παρουσία του. Ἡ ἀκτινοβολία τῆς σωφροσύνης ποὺ ἐξέ¬πεμπε ἡ ἅγια μορφὴ τῆς παρέλυσε ἀμέσως τὰ πονηρὰ σχέδια τῶν κακόβουλων ἀνθρώπων. Κανένας δὲν τόλμησε νὰ ἀγγίξει τὴν ἁγνὴ αὐτὴ κόρη. Ὀργισμένος ἀπὸ τὴν εἴδηση αὐτὴ ὁ διοικητὴς διέταξε νὰ τὴν ρίξουν ζωντανὴ στὴ φωτιά. Στὸν ἴδιο τόπο ὅπου πρὶν ἀπὸ λίγες μέρες εἶχαν μαρτυρήσει οἱ ἀδελφές της Ἀγάπη καὶ Χιονία, ἐκεῖ καὶ ἡ Εἰρήνη, μὲ δοξολογία πρὸς τὸν ἅγιο Θεὸ καὶ εἰρηνικά, μέσα στὶς φλόγες, παρέδωσε τὴν ἁγνὴ ψυχή της στὸν Νυμφίο Κύριό της… Ὃ σπόρος τοῦ Εὐαγγελίου ποὺ εἶχε κηρύξει πρὶν ἀπὸ δυὸ αἰῶνες ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶχε καρπίσει…
Τὰ ὑπολείμματα τῶν ἱερῶν Λειψάνων καὶ τῶν τριῶν αὐτῶν ἁγίων παρθένων – μαρτύρων τὰ περισυνέλεξαν εὐσεβεῖς πιστοί της Θεσσαλονίκης καὶ τὰ ἔθαψαν δυτικὰ τῆς πόλεως κοντὰ στὰ τείχη. Στὸ σημεῖο αὐτὸ σύμφωνα μὲ ἀρχαία μαρτυρία ὑψώθηκε ναὸς ρυθμοῦ βασιλικῆς στὴ μνήμη αὐτῶν τῶν ἅγιων.
Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ γκρεμίζονται οἱ ἠθι¬κὲς ἀξίες καὶ οἱ περισσότεροι νέοι μας ζοῦν χωρὶς ὀρθὸ προσανατολισμὸ καὶ ἁγνὰ πρότυπα οἱ ἅγιες τρεῖς κόρες – ἀδελφὲς Ἀγάπη, Εἰρήνη καὶ Χιονὶα τοῦ 3ου μ.Χ. αἰῶνος ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, μᾶς συγκινοῦν, μᾶς ἐνθουσιάζουν καὶ μᾶς λένε: Ἡ ζωὴ τῆς ἁγνότητος καὶ τῆς σωφροσύνης μὲ τὴ δύναμη τοῦ Χριστοῦ εἶναι δυνατή! Σὲ κάθε ἐποχή! Καὶ ἡ ζωὴ αὐτή, ἡ χριστιανική, εἶναι ἡ πιὸ ὄμορφη, ἡ πιὸ χαρούμενη ποὺ ἀξίζει νὰ ζεῖ κανείς…
‘Ἂς χαροῦν λοιπὸν οἱ πιστὲς νέες της πατρίδος μας. ‘Ἂς μὴ φοβοῦνται. Δὲν εἶναι μόνες. Ἔχουν τὸν Θεὸ μαζί τους. Δίπλα τοὺς ἔχουν καὶ ἕναν χορὸ νέων ἁγίων γυναικὼν μαρτύρων, ποὺ προσεύχονται γι’ αὐτές, ποὺ τὶς ἀγαποῦν πολὺ καὶ τὶς ἐνισχύουν… ¦

πηγή