Περὶ ἐκκλησιασμοῦ. Πατερικά Σταχυολογήματα

Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δυὸ ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὐ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοὶς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοίς. Οὐ γὰρ εἴσι δυὸ ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἴμι ἐν μέσῳ αὐτῶν. [Σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι, ἐὰν δυὸ ἀπὸ ἐσᾶς συμφωνήσουν στὴ γῆ γιὰ κάθε καλὸ πράγμα, ποὺ ἤθελαν ζητήσει διὰ τῆς προσευχῆς τους, θὰ τὸ λάβουν ἀπὸ τὸν Οὐράνιο Πατέρα Μου. Διότι ὅπου δυὸ ἢ τρεῖς εἶναι συγκεντρωμένοι στὸ Ὄνομά Μου καὶ γιὰ σκοπὸ σύμφωνο μὲ τὸ θέλημά Μου, ἐκεῖ εἶμαι καὶ Ἐγὼ ἐν μέσῳ αὐτῶν, γιὰ νὰ τοὺς φωτίζω, νὰ τοὺς εὐλογῶ καὶ νὰ τοὺς ἐνισχύω.] (Κατὰ Ματθαίον 18,19-20)
Τίποτα δὲν κάνει τόσο χαρούμενή τή ζωή μας, ὅσο ἡ εὐχαρίστηση ποὺ αἰσθανόμαστε στὴν Ἐκκλησία. Στὴν Ἐκκλησία συντηρεῖται ἡ χαρὰ τῶν χαρούμενων ἀνθρώπων, στὴν Ἐκκλησία βρίσκεται ἡ εὐθυμία τῶν στεναχωρημένων, ἡ εὐχαρίστηση τῶν λυπημένων, ἡ ἀνακούφιση τῶν ταλαιπωρημένων, ἡ ἀνάπαυση τῶν κουρασμένων. Ἐλᾶτε κοντά μου, λέει ὁ Κύριος, ὅλοι οἱ κουρασμένοι καὶ ἀποκαμωμένοι καὶ ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω. Τί πιὸ ἀγαπητὸ ἀπ’ αὐτὴ τὴ φωνή, θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει; Τί γλυκύτερο, ἀπ’ αὐτὴ τὴν πρόσκληση; Ὁ Κύριος σὲ προσκαλεῖ στὴν Ἐκκλησία γιὰ τρυφὴ πνευματική. Σὲ προτρέπει γιὰ κατάπαυση καὶ ὄχι γιὰ κόπους. Σὲ μεταφέρει ἀπὸ τὰ βάσανα στὴν ἀνάπαυση, σηκώνοντας τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν σου. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικὸ ἰατρεῖο καὶ πρέπει ἐκεῖνοι ποὺ πᾶνε ἐκεῖ, ἀφοῦ πάρουν τὰ κατάλληλα φάρμακα καὶ τὰ ἐπιθέσουν στὰ τραύματά τους, ἔτσι νὰ φύγουν. Ἔτσι ἐκεῖνος ποὺ εἶναι ὑπερήφανος ἢ πορνεύει ἢ ἔχει ὁποιοδήποτε ἐλάττωμα, ἀλλὰ ἔρχεται συνεχῶς στὴν Ἐκκλησία, θὰ τὸ ἀποβάλλει πολὺ γρήγορα καὶ θὰ ξαναβρεῖ τὴν ὑγεία του. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἀπέκοψε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴ σύναξη αὐτὴ καὶ ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων, πολὺ σύντομα θὰ ἀρρωστήσει… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι θέατρο, γιὰ νὰ ἀκοῦμε ὅσα λέγονται πρὸς εὐχαρίστηση. Πρέπει νὰ φεύγουμε ἀπὸ τὸν Ἐκκλησιασμὸ ὠφελημένοι. Κερδισμένοι μὲ μεγάλο κέρδος. Ἂν ἐρχόμαστε γιὰ νὰ ψυχαγωγηθοῦμε γιὰ λίγο καὶ φεύγουμε, χωρὶς νὰ ἔχουμε ἀποκομίσει ὠφέλεια ἀπὸ ὅσα λέχτηκαν, τότε ἄδικα ἐρχόμαστε. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅταν σας προσκαλοῦν σὲ γεῦμα, δὲν πρέπει νὰ ἀποχωρεῖτε πρὶν ἀπὸ τοὺς ἄλλους, παρότι ἔχετε χορτάσει πρὶν ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ στὴν Θεία Λειτουργία ποὺ τελεῖται τὸ γεμάτο δέος μυστήριό του Χριστοῦ, καὶ ἐνῶ ἀκόμη συνεχίζουν οἱ ἱερατικὲς πράξεις, ἐσὺ φεύγεις ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ ἐξέρχεσαι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία; Πῶς μπορεῖ νὰ συγχωρηθεῖ αὐτό; Πῶς μπορεῖ νὰ δικαιολογηθεῖ αὐτό; Ὁ Ἰούδας, μόλις Κοινώνησε στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο ἐκείνη τὴν τελευταία βραδυά, ἔφυγε βιαστικός, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι παρέμειναν στὸ τραπέζι. Βλέπετε, ποιὸν τὸ παράδειγμα ἀκολουθοῦν, ἐκεῖνοι ποῦ βιάζονται νὰ ἀποχωρήσουν πρὶν ἀπὸ τὴν τελευταία εὐχαριστία;… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅποιος συχνάζει μὲ πίστη καὶ ζῆλο στὴν Ἐκκλησία, ὅλα θὰ τὰ ὑπομείνει εὔκολα, γιατί θὰ πάρει ἀπὸ τὴν ἀκρόαση τῶν Θείων Γραφῶν, μεγάλη δύναμη γιὰ ὑπομονὴ καὶ εὐσέβεια. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅπως τὰ σώματα ποὺ δὲν ἐπισκέπτονται συχνὰ τὰ λουτρά, εἶναι γεμάτα βρωμιὰ καὶ ἀκαθαρσία, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ ἐκείνη ποὺ δὲν ἀπολαμβάνει πνευματικὴ διδασκαλία, καλύπτεται ἀπὸ πολλὲς κηλίδες ἁμαρτημάτων. Διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι λουτρό, ποὺ μὲ τὴν θερμότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καθαρίζει κάθε μολυσμό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Καὶ ἂν ἀκόμη εἶσαι ἁμαρτωλός, ἔλα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ πεῖς τὶς ἁμαρτίες σου. Καὶ ἂν πάλι εἶσαι δίκαιος, ἔλα γιὰ νὰ μὴν χάσεις τὴν ἀρετή σου, γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι λιμάνι καὶ γιὰ τοὺς δυό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅπως ὅταν μείνει κανεὶς λίγη ὥρα μέσα σὲ ἕνα μυροπωλεῖο, ἀπομένει πάνω τοῦ κάποια εὐωδία, τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ αὐτὸν ποὺ πηγαίνει στὴν Ἐκκλησία. Ἔστω καὶ ἂν εἶσαι γεμάτος ἀπὸ μύριες ἁμαρτίες, ἔστω καὶ ἂν ἡ ψυχή σου εἶναι πολὺ ἀκάθαρτη, μὴν ἀποφεύγεις νὰ πηγαίνεις στὴν Ἐκκλησία. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Δὲν βλέπετε ἐκείνους ποὺ παρουσιάζονται στὸ ἐπίγειο βασιλιά, πὼς εἶναι ἀκίνητοι, χωρὶς νὰ μιλοῦν, χωρὶς νὰ κινοῦνται, χωρὶς νὰ γυρίζουν ἐδῶ καὶ ἐκεῖ τὰ μάτια τους. Πάρε τὸ παράδειγμα καὶ ἔτσι παρακαλῶ νὰ στέκεσαι μπροστὰ στὸ Θεὸ (στὴν Ἐκκλησία). Ὅπως ἀκριβῶς μπαίνετε καὶ στέκεστε μπροστὰ στὸν ἐπίγειο βασιλιά, πολὺ περισσότερο καὶ μὲ πολὺ μεγαλύτερο φόβο, πρέπει νὰ στέκεστε στὸν Ἐπουράνιο. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Γέμισε ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ γέλια! Ἂν ὁ τάδε πεῖ κάποιο ἀστεῖο, ἀμέσως προκαλοῦνται γέλια σὲ ἐκείνους ποὺ κάθονται. Καὶ τὸ παράξενο εἶναι, ὅτι πολλοὶ δὲν σταματᾶνε νὰ παίζουν καὶ νὰ γελᾶνε καὶ κατὰ τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας. Παντοῦ χορεύει ὁ Διάβολος. Ὅλους τους ἐπηρεάζει. Ὅλους τους ἐξουσιάζει. Ὁ Χριστὸς ἀτιμάζεται, περιφρονεῖται… Πουθενὰ δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία!… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Στέκει ὁ ἱερέας καὶ ἀναπέμπει τὴν εὐχὴ γιὰ ὅλους καὶ ἐσὺ γελᾶς, χωρὶς νὰ φοβᾶσαι τίποτα; Ἐκεῖνος τρέμει λέγοντας τὶς εὐχὲς καὶ ἐσὺ καταφρονεῖς; Δὲν ἀκοῦς τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή; ”Ἀλίμονο στοὺς καταφρονητές” (Ἠσαΐας 5,5). Δὲν τρέμεις; Δὲν ντρέπεσαι καθόλου;… Μπῆκες στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ μετανοήσεις καὶ νὰ ἐξομολογηθεῖς τὰ ἁμαρτήματά σου, νὰ προσπέσεις στὸν Θεό, νὰ παρακαλέσεις καὶ νὰ ἱκετεύσεις γιὰ ὅλα τὰ πλημμελήματά σου καὶ ἐσὺ ὅλα αὐτὰ τὰ κάνεις γελώντας; Πῶς λοιπὸν θὰ μπορέσεις νὰ ἐξιλεωθεῖς; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ διαγωγή μας, ὅσο βρισκόμαστε μέσα στὸ Ναό, ἂς εἶναι ἡ πρέπουσα, ὅπως ἁρμόζει σὲ ἄνθρωπο ποὺ βρίσκεται μπροστὰ στὸ Θεό. Νὰ μὴν ἀσχολούμαστε μὲ ἄσκοπες συζητήσεις, μὰ νὰ στεκόμαστε μὲ φόβο καὶ τρόμο, μὲ προσοχὴ καὶ προθυμία, μὲ τὸ βλέμμα στραμμένο στὴ γῆ καὶ τὴν ψυχὴ ὑψωμένη στὸν οὐρανό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Δὲν ἔχετε σπίτια γιὰ νὰ κουβεντιάσετε; Πρέπει νὰ κουβεντιάζετε στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ ἐμποδίζετε καὶ ὅσους στέκουν σεμνὰ καὶ θέλουν ἡσυχία γιὰ τὴν προσευχή; Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι χῶρος γιὰ κουβέντες, ἀλλὰ γιὰ διδασκαλία. Τώρα ὅμως σὲ τίποτε δὲν διαφέρει ἀπὸ τὴν ἀγορά. Γιὰ νὰ μὴν πῶ καὶ κάτι πιὸ τολμηρό, ὅτι δήλ. δὲν διαφέρει ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ θέατρο. Οἱ γυναῖκες στὴν Ἐκκλησία, ἐμφανίζονται μὲ τὴν πιὸ αἰσχρὴ ἐμφάνιση καὶ ἀπὸ τὶς πορνευόμενες γυναῖκες τῶν θεάτρων. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅταν ὁ κωμικὸς κάνει τοὺς ἄλλους νὰ γελᾶνε καὶ ὅταν ἡ αἰσχρὴ θεατρίνα γυναίκα δείχνει πορνικὰ θεάματα, τότε οἱ θεατὲς καὶ παρακολουθοῦν μὲ πολλὴ ἡσυχία καὶ προσέχουν καλὰ στὰ λεγόμενα καὶ πραττόμενα καὶ μάλιστα χωρὶς κανεὶς νὰ ἐπιβάλλει τὴν σιγή. Οὔτε θόρυβος, οὔτε κραυγή, οὔτε ὁ παραμικρὸς ψίθυρος ἀκούγεται. Καὶ ἐδῶ στὴν Ἐκκλησία, ὅπου ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν Οὐρανό μας μιλάει γιὰ τόσο θαυμαστὰ πράγματα, στεκόμαστε τὶς πιὸ πολλὲς φορὲς πιὸ ἀδιάντροπα καὶ ἀπὸ σκυλιά. Δὲν σεβόμαστε τὸν Θεό, οὔτε τόσο, ὅσο προσέχουμε τὶς πόρνες!… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Κανεὶς νὰ μὴν μπεῖ στὸν ἱερὸ χῶρο τοῦ Ναοῦ, ἔχοντας βιοτικὲς φροντίδες ἢ περισπασμοὺς ἢ φόβους. Ἀλλὰ ἀφοῦ τ’ ἀφήσουμε ὅλα αὐτὰ ἔξω, στὶς πύλες τῆς Ἐκκλησίας, τότε ἂς περάσουμε μέσα. Γιατί ἐρχόμαστε στὰ ἀνάκτορα τῶν οὐρανῶν, πατᾶμε σὲ τόπους ποὺ ἀστράφτουν. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Γιατί ἔρχονται πολλοὶ στὴν Ἐκκλησία, ἐπαναλαμβάνουν μηχανικὰ ψαλμοὺς καὶ εὐχές, καὶ φεύγουν, δίχως νὰ ξέρουν τί εἶπαν. Τὰ χείλη κινοῦνται, ἀλλὰ τ’ αὐτιὰ δὲν ἀκοῦνε. Ἐσὺ δὲν ἀκοῦς τὴν προσευχή σου καὶ θέλεις νὰ σὲ εἰσακούσει ὁ Θεός; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἐσὺ ποὺ μπῆκες ἐδῶ στὸ Ναὸ μάταια, πές μας, ποιὸς Προφήτης ἢ ποιὸς Ἀπόστολος διαβάστηκε σήμερα καὶ τί ἔλεγε. Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς, διότι ἐδῶ βρισκόσουν σὲ ὄνειρο, χωρὶς νὰ ἀκοῦς τὰ ἀληθινὰ πράγματα. Καὶ μακάρι νὰ ἦταν ἁπλῶς ὄνειρο. Διότι ὅποιος κοιμᾶται, οὔτε κάνει κακό, οὔτε λέει κακό. Ὅποιος εἶναι ξύπνιος, ἀλλὰ δὲν προσέχει τὰ λόγια του Θεοῦ, πολλὰ κακὰ σκέφτεται καὶ κουβεντιάζει. Ἡ ψυχὴ ὀφείλει νὰ εἶναι προσκολλημένη στὸν Θεό, νὰ καταλαβαίνει μὲ ποιὸν κουβεντιάζει, σὲ ποιὸν ἀπευθύνεται, νὰ σκέφτεται ὅτι παραστέκουν Ἄγγελοι, μὲ φόβο καὶ τρόμο. Πῶς λοιπὸν μπορεῖς ἐσὺ νὰ χασμουριέσαι καὶ νὰ ξύνεσαι μέσα στὸν Ναό; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Τί κάνεις ἄνθρωπε; Περιεργάζεσαι τὰ κάλλη τῶν γυναικῶν καὶ δὲν φρίττεις ποῦ προβαίνεις σ’ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς ἁμαρτίες μέσα στὴν Ἐκκλησία; Γιὰ πορνεῖο τὴν πέρασες τὴν Ἐκκλησία καὶ χῶρο ἀτιμότερο ἀπὸ τὴν ἀγορά; Ἔξω μὲν στὸ δρόμο φοβᾶσαι καὶ ντρέπεσαι νὰ περιεργάζεσαι μία γυναίκα, ἐνῶ στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ, τὴν ὥρα μάλιστα πού σου μιλάει ὁ Θεὸς καὶ σὲ ἀπειλεῖ, πορνεύεις καὶ μοιχεύεις; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Γιὰ ποιὸ λόγο εἰσέρχεσαι στὴν Ἐκκλησία ντυμένη μὲ χρυσά, ἐσὺ ποῦ ὀφείλεις νὰ μπαίνεις, γιὰ ν’ ἀκούσεις ὅτι πρέπει οἱ γυναῖκες νὰ μὴν στολίζονται μὲ χρυσὸ ἢ μαργαριτάρια ἢ μὲ πολυτελῆ ἐνδύματα; Γιὰ ποιὸ λόγο μπαίνεις γυναίκα; Μήπως γιὰ νὰ πολεμήσεις τὸν Παῦλο καὶ νὰ δείξεις, ὅτι καὶ χιλιάδες φορὲς νὰ τὰ πεῖ, ἐσὺ δὲν ἀλλάζεις; Ἢ μήπως θέλεις νὰ δείξεις σὲ ἐμᾶς τοὺς διδασκάλους, ὅτι ἄδικα τὰ λέμε; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Μπαίνοντας στὴν Ἐκκλησία, πρέπει νὰ μπαίνουμε σὰν νὰ μᾶς ὑποδέχεται ὁ Θεός, χωρὶς νὰ ἔχουμε μνησικακία στὴν ψυχή μας. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Περισσότερο Χάρη λαμβάνει αὐτὸς ποὺ κάνει μία παρατήρηση σὲ κάποιον ποὺ διαταράσσει τὴν εὐταξία στὴν Ἐκκλησία, παρὰ ἐκεῖνος ποὺ προσεύχεται καὶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν ἀταξία αὐτήν. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ κιβωτὸς τοῦ Νῶε, ἔπαιρνε μέσα ζῶα καὶ τὰ διατηροῦσε ζῶα, ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία παίρνει ζῶα καὶ τὰ μεταβάλλει. Μεταμορφώνει τοὺς ἀνθρώπους. Μπαίνει στὴν Ἐκκλησία κοράκι καὶ γίνεται περιστέρι. Μπαίνει λύκος καὶ γίνεται πρόβατο. Μπαίνει φίδι καὶ γίνεται ἀρνί. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Γιατί δὲν δείχνεις τὴν ἴδια φροντίδα γιὰ τὴν ψυχή σου, ὅση μέριμνα ἔχεις γιὰ τὸ σῶμα σου; Γιατί ὅταν τὸ σῶμα σου βρίσκεται σὲ κακὴ κατάσταση καὶ χρήματα ξοδεύεις, ἔστω καὶ ἂν πρέπει νὰ δανειστεῖς, ὅλα τὰ διαθέτεις καὶ τὰ δαπανᾶς καὶ στοὺς ἰατροὺς προσφέρεις τὸ σῶμα σου μὲ μεγάλη προθυμία, νὰ τὸ ἐγχειρίσουν, νὰ τὸ καυτηριάσουν καὶ νὰ τὸ κάνουν αὐτὸ ποὺ θέλουν, ὅταν ὅμως ἡ ψυχή σου ἔχει πληγὲς καὶ σκουλήκια (λόγω τῶν ἁμαρτιῶν), δὲν ἔρχεσαι στὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία θὰ σοῦ καθαρίσει τὸ σάπισμα τῆς ψυχῆς, χωρὶς νὰ ὑποφέρεις καὶ νὰ πληρώσεις χρήματα; Ἔλα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ θεραπευτεῖς ἀπὸ τὰ πάθη σου… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Χαίρομαι, ἀλλὰ συγχρόνως καὶ θλίβομαι. Χαίρομαι γιὰ ἐσᾶς τοὺς παρόντες. Πονάω γιὰ τοὺς ἀπόντες. Τὰ θέατρα καλοῦν κάθε μέρα καὶ πρόφαση κανένας δὲν προβάλλει. Ὅλοι τρέχουν… Ὅταν ὅμως πρόκειται γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἔρχεται κάποιος μὲ νωθρότητα καὶ ἀκεφιά. Καὶ ὑπερηφανεύεται κιόλας, σὰν νὰ ἔκανε κάποιο χατίρι στὸ Θεὸ ποὺ ἦρθε στὴν Ἐκκλησία! (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Τί θλιβερό! Στοὺς χοροὺς καὶ στὶς διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τὶς ἀνοησίες τῶν τραγουδιστῶν τὶς ἀκοῦμε μὲ εὐχαρίστηση. Τὶς αἰσχρολογίες τῶν ἠθοποιῶν τὶς ἀπολαμβάνουμε γιὰ ὦρες, δίχως νὰ βαριόμαστε. Καὶ μόνο ὅταν μιλάει ὁ Θεός, μὲ τὰ στόματα τῶν προφητῶν καὶ τῶν Ἀποστόλων, χασμουριόμαστε, ζαλιζόμαστε καὶ ἀμελοῦμε νὰ πᾶμε στὴν Ἐκκλησία. Μὰ καὶ στὰ ἱπποδρόμια, τρέχουν οἱ περισσότεροι, σὰν μανιακοί, ἀκόμα καὶ ὅταν βρέχει ραγδαία, ἀκόμα καὶ ὅταν ὁ ἄνεμος σηκώνει τὰ πάντα. Δὲν λογαριάζουν οὔτε τὴν κακοκαιρία, οὔτε τὸ κρύο οὔτε τὴν ἀπόσταση. Τίποτα δὲν τοὺς κρατάει στὸ σπίτι τους. Ὅταν ὅμως πρόκειται νὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία, τότε καὶ τὸ ψιλόβροχο τοὺς γίνεται ἐμπόδιο καὶ μύρια ἐμπόδια καὶ δικαιολογίες προβάλλουν. Καὶ ἂν τοὺς ρωτήσεις, ποιὸς εἶναι ὁ Ἀμῶς ἢ ὁ Ὀβδιού, πόσοι εἶναι οἱ Προφῆτες ἢ οἱ Ἀπόστολοι, δὲν μποροῦν νὰ ἀνοίξουν τὸ στόμα τους. Γιὰ τ’ ἄλογα ὅμως καὶ τοὺς ἀναβάτες, γιὰ τοὺς σοφιστὲς καὶ τοὺς ρήτορες, γιὰ τοὺς τραγουδιστὲς καὶ τοὺς ἠθοποιοὺς μποροῦν νὰ σὲ πληροφορήσουν μὲ κάθε λεπτομέρεια. Εἶναι κατάσταση αὐτή; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὁ Κύριος πέθανε γιὰ χάρη σου καὶ ἐσὺ Τὸν περιφρονεῖς; Γιορτάζουμε μνῆμες Ἁγίων καὶ ἐσὺ βαριέσαι νὰ ἔρθεις στὸ ναό, προτιμώντας νὰ κάθεσαι στὸ σπίτι σου; Καὶ ὅμως, πρέπει νὰ ἔρθεις, γιὰ νὰ δεῖς τὸ διάβολο νὰ νικιέται, τὸν Ἅγιο νὰ νικάει, τὸ Θεὸ νὰ δοξάζεται καὶ τὴν Ἐκκλησία νὰ θριαμβεύει… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Λίγοι εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἦρθαν σήμερα στὴν Ἐκκλησία. Ποιὰ εἶναι ἄραγε ἡ αἰτία αὐτοῦ τοῦ φαινομένου; Ἑορτάζουμε Μνήμη Ἁγίων καὶ κανένας δὲν παρουσιάστηκε. Φαίνεται ὅτι φταίει ἡ ἀπόσταση. Μᾶλλον δὲν εὐθύνεται ἡ ἀπόσταση, ἀλλὰ ἡ ἀμέλεια τοὺς ἐμπόδισε. Διότι, ὅπως τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ ἐμποδίσει τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ἀγαθὴ προαίρεση νὰ πράξει κάτι, ἔτσι καὶ τὸν ἀμελῆ καὶ τὸν ἀναβλητικό, ὅλα μποροῦν νὰ τὸν ἐμποδίσουν. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἔχει 168 ὦρες ἡ βδομάδα. Μία ὥρα ξεχώρισε γιὰ τὸν ἑαυτὸν Τοῦ ὁ Θεός. Ἐσὺ καὶ αὐτὴν τὴν ὥρα τῆς Κυριακῆς, τὴν ξοδεύεις σὲ κοσμικά; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅταν πρόκειται περὶ ἀνθρώπων, ἐὰν ὁ λαὸς παρουσιαστεῖ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ζητήσει χάρη γιὰ καταδίκους, οἱ ὁποῖοι ὁδηγοῦνται στὸν θάνατο καὶ ὁ βασιλιὰς συγκινημένος ἀπὸ τὶς ἐπίμονες παρακλήσεις τοῦ πλήθους, μεταβάλλει τὴν γνώμη του, πολὺ περισσότερο, ἐὰν στὴν Ἐκκλησία ἐπιμόνως παρακληθεῖ ἀπὸ ἐμᾶς ὁ ἐπουράνιος Βασιλιάς, θὰ ἱκανοποιήσει τὸ αἴτημά μας. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Μεγάλη δύναμη προέρχεται ἀπὸ τὴν σύναξη τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴ συνάντηση τῶν πιστῶν. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος λέει: ”Οπου εἶναι συναγμένοι δυὸ ἢ τρεῖς στὸ ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι καὶ Ἐγὼ ἀνάμεσα τους” (Μάτθ. 18,20). Καὶ ὄχι μόνο γι’ αὐτό, ἀλλὰ καὶ διότι στὴ σύναξη αὐξάνεται ἡ ἀγάπη… Ὅπως τὸ ἕνα σίδηρο ἀκονίζει τὸ ἄλλο σίδηρο, ἔτσι καὶ ἡ συναναστροφὴ αὐξάνει τὴν ἀγάπη. Ὅσο τρίβεται μία πέτρα μὲ τὴν ἄλλη, παράγεται φωτιά. Πόσο μᾶλλον ἡ ψυχὴ ποὺ συνδέεται μὲ ἄλλη ψυχή! (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἂν λάβεις μέρος στὴν κοινὴ προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἑλκύσεις ἔτσι τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνδυθεῖς τὰ δικά Του ὅπλα, ὅταν ἐξέλθεις ἀπ’ αὐτὴν οὔτε ὁ ἴδιος ὁ διάβολος δὲν θὰ μπορέσει νὰ σὲ ἀντιμετωπίσει. Ἂν ὅμως βρεθεῖς γυμνὸς ἀπὸ τὰ ὄπλα Του, εὔκολα θὰ νικηθεῖς… (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
”Μπορώ”, λέει κάποιος, ”να προσευχηθῶ καὶ στὸ σπίτι μου”. Ἀπατᾶς τὸν ἑαυτό σου, ἄνθρωπε. Βεβαίως, εἶναι δυνατὸν νὰ προσευχηθεῖς καὶ στὸ σπίτι σου, εἶναι ἀδύνατον ὅμως νὰ προσευχηθεῖς ἔτσι, ὅπως προσεύχεσαι στὴν Ἐκκλησία, ὅπου ὑπάρχει τὸ πλῆθος τῶν πατέρων καὶ ὅπου ὁμόφωνη κραυγὴ ἱκεσίας ἀναπέμπεται στὸ Θεό. Δὲν σὲ ἀκούει τόσο πολὺ ὁ Κύριος ὅταν Τὸν παρακαλεῖς μόνος σου, ὅσο ὅταν Τὸν παρακαλεῖς ἑνωμένος μὲ τοὺς ἀδελφούς σου. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας ἔχει τόσο μεγάλη δύναμη, ὥστε καὶ ἂν ἀκόμη εἴμαστε πιὸ ἄφωνοι καὶ ἀπὸ τὶς πέτρες, θὰ μποροῦσε νὰ κάνει τὴ γλώσσα μας πιὸ ἐλαφρὰ ἀπὸ τὸ φτερό. Διότι, ὅπως ὁ ζέφυρος ὅταν φυσάει στὰ πανιὰ τοῦ πλοίου, τὸ κάνει νὰ τρέχει πιὸ γρήγορα ἀπὸ τὸ βέλος, ἔτσι καὶ ἡ προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας ὅταν πέσει στὴ γλώσσα αὐτοῦ ποὺ τὴν λέει, κινεῖ τὸν λόγο δυνατότερο ἀπὸ τὸν ζέφυρο. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅταν πῆρε μέρος στὸ Μυστικὸ δεῖπνο ὁ Ἰούδας, ἐνῶ ἀκόμα οἱ Ἀπόστολοι ἦταν καθισμένοι, αὐτὸς πηδώντας πρῶτος βγῆκε ἔξω. Ἐκεῖνον μιμοῦνται καὶ αὐτοὶ ποὺ φεύγουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πρὶν τελειώσει ἡ Θεία Εὐχαριστία. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Πές μου σὲ παρακαλῶ, ἂν κληθεῖς σὲ κάποιο γεῦμα καὶ καθίσεις στὸ τραπέζι καὶ δὲν φᾶς, δὲν προσβάλλεις ἔτσι, αὐτὸν ποῦ σὲ κάλεσε; Πῶς λοιπὸν ἐσὺ παραβρίσκεσαι στὴν Θεία Λειτουργία καὶ δὲν Κοινωνᾶς; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Κανένας νὰ μὴν προσέρχεται στὴν Ἱερὰ Τράπεζα, ἐνῶ ἔχει ἔχθρα μὲ τὸν ἄλλον, οὔτε νὰ δέχεται τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου. Ὅποιος ἔχει ἐχθρὸ καὶ δὲν συμφιλιώνεται μαζί του, νὰ μὴν προσέρχεται. Ἔχεις ἐχθρό; Νὰ μὴν προσέλθεις; Πρῶτα νὰ συμφιλιωθεῖς μαζί του καὶ τότε νὰ προσεγγίσεις στὸν Ἱερὸ Τόπο. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Στὸ κοπάδι ὑπάρχουν πολλὰ πρόβατα ὑγιῆ, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ψωριασμένα. Τὰ τελευταῖα πρέπει νὰ διαχωριστοῦν ἀπὸ τὰ ὑγιῆ. Τὸ ἴδιο καὶ στὴν Ἐκκλησία. Ἄλλα πρόβατα εἶναι ὑγιῆ, ἄλλα ὑποφέρουν ἀπὸ κάποια ἀρρώστια. Λέγοντας ὁ ἱερέας: ”Τὰ ἅγια τοὶς ἀγίοις”, διαχωρίζει αὐτὰ ἀπὸ ἐκεῖνα. Μὲ τὴν φοβερή του κραυγὴ καλεῖ καὶ προσελκύει τοὺς ἁγίους, ὅσους ἔχουν φόβο Θεοῦ καὶ εἶναι προετοιμασμένοι νὰ Κοινωνήσουν. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Προσελκύστε τοὺς ἀδελφούς μας στὴν Ἐκκλησία, προτρέψτε τοὺς πλανημένους, συμβουλέψτε τοὺς ὄχι μόνο μὲ λόγια, ἀλλὰ καὶ μὲ ἔργα. Καὶ ἂν ἀκόμα τίποτα δὲν πεῖς, ἀλλὰ βγεῖς ἀπὸ τὴν Ἱερὴ σύναξη, δείχνοντας στοὺς ἀπόντες – καὶ μὲ τὴν ἐμφάνιση καὶ μὲ τὸ βλέμμα καὶ μὲ τὴ φωνὴ καὶ μὲ τὸ βάδισμα καὶ μ’ ὅλη σου τὴ σεμνότητα – τί κέρδος ἀποκόμισες ἀπὸ τὸν ναό, αὐτὸ εἶναι ἀρκετὸ γιὰ παραίνεση καὶ συμβουλή. Γιατί ἔτσι πρέπει νὰ βγαίνουμε ἀπὸ τὸ ναό, σὰν ἀπὸ τὰ Ἱερὰ ἄδυτα, σὰν νὰ κατεβαίνουμε ἀπὸ τοὺς ἴδιους τους Οὐρανούς. Δίδαξε ὅσους δὲν Ἐκκλησιάζονται, ὅτι ἔψαλες μαζὶ μὲ τὰ Σεραφείμ, ὅτι ἀνήκεις στὴν Οὐράνια Πολιτεία, ὅτι συναντήθηκες μὲ τὸ Χριστὸ καὶ μίλησες μαζί Του. Ἂν ἔτσι ζοῦμε τὴ Θεία Λειτουργία, δὲν θὰ χρειαστεῖ νὰ ποῦμε τίποτα στοὺς ἀπόντες. Ἀλλὰ βλέποντας ἐκεῖνοι τὴ δική μας ὠφέλεια, θὰ νιώσουν τὴ δική τους ζημιὰ καὶ θὰ τρέξουν γρήγορα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ ν’ ἀπολαύσουν τὰ ἴδια ἀγαθά, μὲ τὴν Χάρη καὶ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Νὰ ὁδηγεῖς τὸ παιδὶ ἀπὸ μικρὸ στὴν Ἐκκλησία. Μὲ σπουδὴ καὶ φροντίδα νὰ τὸ φέρνεις. Θὰ τὸ δεῖς νὰ χοροπηδᾶ ἀπὸ τὴ χαρά του, ἀφοῦ τόσα ποὺ ἄλλοι τὰ ἀγνοοῦν, αὐτὸ τὰ ξέρει. Προτοῦ ἀκόμα λεχτοῦν τὰ λόγια στὴν Ἐκκλησία, τὰ ξέρει καὶ τὰ κατανοεῖ καὶ κερδίζει ἔτσι πολλά… Καὶ ἂν στὴν ἁπαλὴ ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ ἐντυπωθοῦν καλὰ τὰ διδάγματα τοῦ Θεοῦ, κανένας δὲν θὰ μπορέσει νὰ τὰ ἀφαιρέσει, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει μὲ τὸ κερί. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅταν μπαίνουμε σ’ ἕναν Οἶκο τοῦ Κυρίου, ἂς φεύγει ἀπὸ τὸ νοῦ μας κάθε ρεμβασμός, ἂς προσηλώνεται ὁ ἐσωτερικός μας ἄνθρωπος στὴ θεωρία (τοῦ Θεοῦ) καὶ τὴν προσευχὴ καὶ ἂς μὴν ταράζουν τὸ νοῦ μας ὁποιοιδήποτε κακοὶ λογισμοί. Ἂς συλλογιστοῦμε μπροστὰ σὲ ποιὸν στεκόμαστε τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς καὶ ἂς εἶναι ὅλη ἡ ψυχὴ καὶ ἡ καρδιά μας στραμμένη σ’ Αὐτόν, χωρὶς νὰ φαντάζεται τίποτε ἄλλο. Θὰ καταλάβεις αὐτὸ ποὺ λέω καὶ μὲ τὸ ἑξῆς παράδειγμα: Ἂν πάρει κάποιος στὸ χέρι τοῦ ἕνα σακούλι νομίσματα καὶ πάει στὸ παζάρι γιὰ νὰ ἀγοράσει βόδια, μήπως θὰ περιεργάζεται τοὺς χοίρους; Ἂν πάλι θέλει νὰ ἀγοράσει γαϊδούρια, μήπως θὰ παρατηρεῖ τοὺς σκύλους; Δὲν θὰ εἶναι ὅλη του ἡ προσοχὴ δοσμένη σ’ αὐτὰ ποῦ θέλει νὰ ἀγοράσει; Αὐτὰ μονάχα δὲν θὰ ἐξετάζει προσεκτικά, γιὰ νὰ μὴν ἐξαπατηθεῖ καὶ νὰ μὴ χάσει ἀσυλλόγιστα τὰ χρήματα ποῦ ἔχει στὰ χέρια του; Ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ὅταν μποῦμε στὴν Ἐκκλησία καὶ σταθοῦμε μπροστὰ στὸ Θεό, ἂς ὑψώσουμε ὅλη τη διάνοιά μας σ’ Αὐτὸν καὶ ἂς προσέχουμε καὶ ἂς συλλογιζόμαστε μόνο ὅσα ἀναφέρονται σ’ Αὐτόν, γιὰ νὰ κερδίσουμε ἔτσι τὴ σωτηρία μας καὶ νὰ ἀπολαύσουμε τὰ οὐράνια ἀγαθά. Μὰ οὔτε καὶ ἕναν λόγο, νὰ μὴν ἀλλάξουμε μὲ τὸν διπλανό μας, γιὰ νὰ μὴν παροργίσουμε, ἀντὶ νὰ εὐαρεστήσουμε, τὸν Ποιητὴ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς. Ὅπως οἱ ἄγγελοι, μὲ πολὺ τρόμο στέκουν κοντὰ στὸ Δημιουργὸ καὶ τὸν ὑμνοῦν, ἔτσι πρέπει καὶ ἐμεῖς, νὰ στεκόμαστε τὴν ὥρα τῆς ψαλμωδίας. (Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος)
Ὅπως οἱ πεινασμένοι καὶ οἱ διψασμένοι, ἔχουν ἀνάγκη νὰ πηγαίνουν στὴν αἰσθητὴ τράπεζα καὶ στὴν αἰσθητὴ βρύση, γιὰ νὰ χορτάσουν ἀπὸ φαγητὸ καὶ πιοτὸ καὶ νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν πείνα καὶ τὴν δίψα τους, ἔτσι καὶ οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία πεινασμένοι γιὰ τὸ ζωοποιὸ σῶμα τοῦ Κυρίου καὶ τὸ νοητὸ σῶμα τοῦ Κυρίου, ποὺ εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Οἱ γυναῖκες ποὺ ἔρχονται στὴν Ἐκκλησία μὲ καλλωπισμοὺς καὶ στολίδια, κληρονομοῦν τὴν κατάρα ἐκείνη ποὺ λέει ὁ Δαβίδ: ”Και ἡ προσευχή τους θὰ μετατραπεῖ σὲ ἀμαρτία” (Ψαλμοὶ 108,7). Διότι μὲ τοὺς παρόμοιους στολισμούς, ἀντὶ νὰ παρακινήσουν τὸν Θεὸ μὲ τὴν προσευχὴ νὰ φανεῖ σπλαχνικὸς στὶς ἁμαρτίες τους, τὸν παρακινοῦν νὰ ὀργιστεῖ περισσότερο ἐναντίον τους. (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Πρέπει νὰ ξέρεις παιδί μου, ὅτι πάνω ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονται στὴν Ἐκκλησία, ἀναρίθμητοι ἄγγελοι συμψάλλουν ἀοράτως μαζί τους. Ὅταν ὅμως ἀρχίσει κανεὶς ἀπ’ τοὺς πιστοὺς νὰ ἀστειεύεται, νὰ συζητεῖ γιὰ τὰ βιοτικὰ ἢ νὰ σχολιάζει τοὺς ἄλλους, οἱ ἄγγελοι ποὺ τὸν βλέπουν ἀφήνουν τὸν ὕμνο καὶ θρηνοῦν πικρὰ γιὰ τὸ κατάντημα τοῦ λέγοντας. Ὤ, σὲ ποιὰ βαριὰ αἰχμαλωσία ἔπεσε ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ. Πόσο βέβηλα στέκεται μέσα στὸ ναό, χωρὶς φόβο Θεοῦ καὶ χωρὶς ντροπή. Γὶ ‘ αυτόν ἔγειρε ὁ Θεὸς τὸ αὐτί του, νὰ τοῦ τὸ γεμίσει μὲ ταπεινὴ καὶ ἀφοσιωμένη προσευχὴ καὶ αὐτὸς τὸ γεμίζει μὲ γέλια καὶ κατακρίσεις. (Ἅγιος Νήφων)
Ἐὰν στὴν Ἐκκλησία μοίραζαν χρυσό, δὲν θὰ μοῦ ἔλεγες θὰ ἔρθω αὔριο στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ θὰ ἐρχόσουν σήμερα στὴν Ἐκκλησία τρέχοντας. Ἐπειδὴ ὅμως δὲν σοῦ προσφέρει ὁ μεγάλος Δωρητὴς ”ύλη”, ἀλλὰ καθαρότητα ψυχῆς, πλάθεις ἕνα σωρὸ δικαιολογίες καὶ προφάσεις γιὰ νὰ μὴν πᾶς στὴν Ἐκκλησία, ἐνῶ ἔπρεπε νὰ προστρέξεις νὰ πάρεις τὸ Δῶρο αὐτό. (Μέγας Βασίλειος)
Ὅποιος στὸν ναὸ τοῦ Κυρίου, κενολογεῖ ἀδιακόπως, δὲν μεταβαίνει ἐκεῖ ἀνωφελῶς, ἀλλὰ καὶ ἐπιβλαβώς. (Μέγας Βασίλειος)
Κάθε Χριστιανὸς πρέπει νὰ συχνάζει στὴν Ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ μὴν ἀπουσιάζει ἀπὸ τὴν ἁγία σύναξη ποὺ τελεῖται μέσα στὸν Ναό: ἅ)διότι μέσα στὴν Ἐκκλησία βρίσκονται Ἅγιοι Ἄγγελοι καὶ κάθε φορὰ καταγράφουν αὐτοὺς ποὺ εἰσέρχονται, τοὺς παρουσιάζουν στὸν Θεὸ καὶ δέονται γι’ αὐτοὺς και β)διότι μέσα στὸν Ναὸ εἶναι παροῦσα ἀοράτως ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πάντοτε, μὲ ἰδιαίτερο ὅμως τρόπο, κατὰ τὴν ὥρα τῆς ἁγίας συνάξεως καὶ καθέναν ἀπὸ τοὺς παρόντες τὸν μεταβάλλει, τὸν μεταμορφώνει καὶ πραγματικὰ τὸν ἀναπλάθει πρὸς τὸ Θεϊκότερο. (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής)
Νὰ πατᾶς στὴν Ἐκκλησία σὰν νὰ εἶναι Οὐρανὸς καὶ νὰ μὴ λὲς τίποτε μέσα σ’ αὐτήν, οὔτε νὰ σκέφτεσαι τίποτε τὸ γήϊνο. (Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής)
Οἱ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν ἔχουν κοινωνία μαζί της καὶ μάρτυρες νὰ εἶναι, ἀκόμα καὶ μὲ τὸ αἷμα τους, δὲν καθαρίζουν τὴν ἁμαρτία τους. (Ἅγιος Κυπριανός)
Κάθε φορά, ποὺ θέλεις νὰ πᾶς στὴν Ἐκκλησία, ἂν θέλεις, νὰ εἶσαι συνεπὴς σὲ αὐτὰ ποὺ λέει ἡ ἀμώμητη πίστη μας, φρόντιζε νὰ τὸ θυμᾶσαι, νὰ μὴν τὸ ξεχνᾶς, ὅτι πηγαίνεις στὸ ὁλοκάθαρο παλάτι τοῦ Ὑψίστου. Ἐκεῖ, ποὺ εἶναι ὁ θρόνος Του. Ἐκεῖ, ποὺ ἀντηχεῖ ἄπαυστα ὁ ἀγγελικὸς ὕμνος: ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος, Κύριος Σαββαώθ!… Πρόσεχε, λοιπὸν καὶ πὼς πηγαίνεις καὶ πὼς μπαίνεις!… Ἂν ἡ ψυχή σου εἶναι καθαρὴ ἀπὸ ψέμα, ἀπὸ μίσος, ἀπὸ ἔχθρες καὶ κακίες, ἀπὸ ἐπιθυμίες ρυπαρές, φόρεσε ροῦχα ἁπλὰ καὶ ταπεινά, ροῦχα ποὺ ταιριάζουν σὲ Χριστιανοὺς (ὄχι ἔξαλλα, ὄχι γιὰ ἐπίδειξη) καὶ πήγαινε στὴν Ἐκκλησία, μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ ταπείνωση, μὲ ἀγάπη. Ἂν ἔτσι πᾶς στὴν Ἐκκλησία, νὰ τὸ ξέρεις: Εἶσαι μακάριος καὶ τρισμακάριος. Καὶ στὴ ζωὴ αὐτή! Καὶ θὰ γίνεις ἀκόμη πιὸ μακάριος καὶ τρισμακάριος, στὴν αἰώνια ζωή! Ἂν ἀντίθετα, θέλεις νὰ πηγαίνεις στὴν Ἐκκλησία «κάπως διαφορετικά», δηλαδὴ μὲ τὸν δικό σου τρόπο, ὅπως σου ἀρέσει ἐσένα, νὰ τὸ ξέρεις: Ὅπως θὰ μπαίνεις, ἔτσι θὰ βγαίνεις καὶ ὠφέλεια δὲν θὰ παίρνεις. Εἶναι ποτὲ δυνατὸ νὰ θεραπευτεῖ, νὰ γίνει καλά, ἄρρωστος, ποὺ πάει μὲν στὸν γιατρὸ καὶ ἀκούει τὶς συμβουλές του, ἀλλὰ δὲν ἀκολουθεῖ καὶ δὲν ἐφαρμόζει ἐκεῖνα ποῦ τοῦ ὁρίζει νὰ κάνει; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ἔτσι καὶ ὅποιος δὲν πηγαίνει στὴν Ἐκκλησία ὅπως πρέπει! Ὅπως μπαίνει, ἔτσι θὰ βγαίνει! Χωρὶς νὰ παίρνει ὠφέλεια… Χωρὶς νὰ βρίσκει θεραπεία… Χωρὶς νὰ γίνεται καλά… (Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός)
Στὴν Ἐκκλησία νὰ στέκεσαι, σὰν νὰ εἶσαι στὸν Οὐρανὸ μὲ τοὺς Ἀγγέλους. (Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος)
Ὅσο πιὸ πολὺ προσέχεις τὰ λόγια της λατρείας, τόσο περισσότερο ἀγαπᾶς τὸν Ἐκκλησιασμό. Καὶ ὅσο τὸν ἀγαπᾶς, τόσο καὶ πιὸ πολὺ θὰ σὲ κάνει θεοσεβῆ, φωτίζοντας καὶ ἐνισχύοντας τὴν ψυχή σου. (Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος)
Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ θὰ ἀδειάσουν οἱ Ἐκκλησίες καὶ θὰ γεμίσουν οἱ φυλακές. (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)
Δὲν πρέπει νὰ κουβεντιάζεις στὴν Ἐκκλησία τὴν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας βιοτικὰ πράγματα ἢ γιὰ ἀγροὺς ἢ ἀμπέλια. (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
Ἡ πηγὴ κάθε ἀληθινῆς χαρᾶς, κάθε ἀληθινῆς εἰρήνης, βρίσκεται στὴν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ ἐνισχυόμαστε στὴν ἀρετή. Ἐκεῖ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ὑπόσχονται πολλὰ καὶ οἱ τόποι τῆς κοσμικῆς χαρᾶς, ὅπως τὰ ἄσεμνα θεάματα καὶ τὰ κέντρα διασκεδάσεων. Ἀλλὰ ὅ,τι προσφέρουν, οὔτε ἀπὸ μακριὰ δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ, μὲ αὐτὸ πού μας χαρίζει ὁ Ἐκκλησιασμός… Ἡ Ἐκκλησία ἀναπαύει τὴν ἀνθρώπινη ψυχή, ὅπως ἡ μητέρα ἀναπαύει τὸ παιδὶ στὰ γόνατά της. Πόσο θὰ ἔπρεπε νὰ ἀγαπᾶμε τὴν Ἐκκλησία! (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης)
Στὴν Ἐκκλησία ἐλευθερωνόμαστε ἀπὸ τὴν γοητεία τοῦ κόσμου καὶ ἀπὸ τὴν μέθη τῶν παθῶν καὶ τῶν ἐγκοσμίων ἐπιθυμιῶν. Ἐκεῖ φωτιζόμαστε, ἁγιαζόμαστε, καθαριζόμαστε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες μας, ἐγγίζουμε τὶν Θεό, ἑνωνόμαστε μαζί Του. Πόσο πρέπει νὰ ἀγαπᾶμε καὶ νὰ εὐλαβούμαστε τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ! Πόσο τὸν ἀγαποῦσαν οἱ Ἅγιοί του Θεοῦ… (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης)
Πολλοὶ ἐνῶ πηγαίνουν εὐχάριστα σὲ θέατρα, στὴν Ἐκκλησία δυσκολεύονται! Γιατί στὰ θέατρα ὁ ἄνθρωπος δὲν προκαλεῖ τὸν διάβολο, ἀπεναντίας τὸν εὐχαριστεῖ! Ὅποτε ὁ διάβολος, δὲν ἐνοχλεῖ πιὰ τὸν ἄνθρωπο. Εἶναι εὐχαριστημένος, γιατί τίποτε ἐκεῖ μέσα δὲν θυμίζει τὸ Θεό! Ἐνῶ στὴν Ἐκκλησία τὰ πάντα μιλᾶνε γιὰ Θεό. Τὰ πάντα ἐμπνέουν φόβο Θεοῦ! Καὶ ἔτσι ὁ διάβολος, κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ μὴν βλέπει τὴν ὥρα, ποὺ θὰ βγεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία! Τὸ κακὸ θέατρο καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀντίθετοι κόσμοι. Τὸ ἕνα εἶναι ναὸς τοῦ κόσμου, τὸ ἄλλο ναὸς τοῦ Θεοῦ! Τὸ ἕνα εἶναι σπίτι τοῦ διαβόλου, τὸ ἄλλο εἶναι σπίτι τοῦ Κυρίου. (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης)
Εἶναι καλὸ στὴν Ἐκκλησία, τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς νὰ στέκεις μὲ τὰ μάτια κλειστά, στραμμένος πρὸς τὰ ἐσώτερα. (Ὅσιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ)

Στὴν διάρκεια τῆς κοινῆς Θείας λατρείας, δὲν εἶναι σωστὸ νὰ κάνει κανείς, νὰ τραβάει τὴν προσοχὴ τῶν ἄλλων, κάνοντας πολυάριθμες μετάνοιες ἢ ἄκαιρα καὶ ἐπιδεικτικὰ σταυροκοπήματα. Τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ καὶ οἱ μετάνοιες πρέπει νὰ γίνονται μόνο στὰ σημεῖα ἐκεῖνα τῆς Ἀκολουθίας ποὺ χρειάζεται. Τότε, ἐξάλλου, οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς πιστοὺς ποὺ συμπροσεύχονται θὰ κάνουν τὸ ἴδιο καὶ ἔτσι κανείς, δὲν θὰ δώσει ἰδιαίτερη προσοχὴ σὲ σένα. Σὰν γενικὸ κανόνα πάντως στὸ θέμα αὐτό, σοὺ συνιστῶ νὰ ἀσκεῖς ἕνα διακριτικὸ αὐτοέλεγχο στὴν ἐξωτερίκευση τῆς εὐλάβειας καὶ τῆς κατανύξεώς σου, κάθε φορὰ ποὺ βρίσκεσαι σὲ δημόσιο λατρευτικὸ χῶρο. Καὶ τὸν ἀγώνα σου αὐτὸ γιὰ αὐτοσυγκράτηση, ὁ Θεὸς θὰ τὸν δεχτεῖ σὰν μία θυσία ταπεινώσεως. (Ἅγιος Μακάριος της Ὄπτινα)
Μὴν φέρεσαι ἀπρεπῶς μέσα στὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ μὴ μιλᾶς καὶ μὴν στρέφεις γύρω τὸ βλέμμα σου. Εἰδάλλως ὁ Θεὸς θὰ ἐπιτρέψει στὸν διάβολο, νὰ ἀσχημονήσει καὶ στὸν δικό σου οἶκο. (Ἅγιος Ἀνατόλιος τῆς Ὄπτινα)
Τὸ νὰ μὴν μιλᾶτε, ἐνῶ παραβρίσκεστε σὲ Ἐκκλησιαστικὴ Λειτουργία ἢ νὰ περιφέρετε τὸ βλέμμα σας στοὺς ξένους, εἶναι ὄχι μόνο ἀπρεπές, ἀλλὰ καὶ ἐξοργίζει τὸν Κύριο, λόγω τῆς ἔλλειψης προσοχῆς καὶ τὴν τόλμη σας. Ἂν δὲν μποροῦμε ἀπὸ ψυχικῆς ἀπόψεως, τότε τουλάχιστον ἐξωτερικὰ καὶ ἀπὸ σωματικῆς ἀπόψεως, ἂς φερθοῦμε εὐπρεπῶς. Ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἡ σωματικὴ εὐλάβεια, ἴσως μας ὁδηγήσουν σὲ μία εὐνοϊκὴ διάταξη τῶν ἐσωτερικῶν μας συλλογισμῶν. (Ἅγιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα)
Στὴν Ἐκκλησία νὰ εἰσέρχεσαι, σὰν νὰ εἶναι αὐτὸς ὁ Οἴκος τοῦ Θεοῦ. Καὶ νὰ βρίσκεσαι στὸν Ναό, σὰν νὰ εἶναι ὁ Οἴκος τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν ἐπίγνωση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ, ἀπομακρυνόμενος ἀπὸ κάθε μορφὴ ἐλευθεριότητας καὶ ἀναίδειας. (Ὅσιος Νίκων τῆς Ὄπτινα)
Στὴν Ἐκκλησία νὰ στέκεστε σὲ μία σκοτεινὴ γωνία, νὰ προσεύχεστε καὶ νὰ κλαῖτε ἐκ βαθέων. Καὶ ὁ Θεός, θὰ σᾶς παρηγορήσει ὁπωσδήποτε. Καὶ νὰ λέτε: ”Κύριε νόμισα, ὅτι δὲν ὑπῆρχε διέξοδος στὴν δύσκολη κατάστασή μου, ἐσὺ ὅμως Κύριε, μὲ βοήθησες!” (Ὅσιος Βαρσανούφιος τῆς Ὄπτινα)
Ὅταν βρίσκεσαι μέσα στὸ ναό, νὰ σκέφτεσαι ὅτι βρίσκεσαι στὸν ἴδιο τὸν Οὐρανό, ὅτι στέκεσαι μπροστὰ στὸ Θεὸ καὶ τὶς Οὐράνιες Δυνάμεις. (Ἀββᾶς Ναζάριος)
Ὅλοι οἱ Χριστιανοί, ἄντρες καὶ γυναῖκες, εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία, ὅλες τὶς γιορτές, νὰ παρακολουθοῦν τὸν ἑσπερινό, τὸν ὄρθρο καὶ τὴν Θεία Λειτουργία καὶ ὅποιος δὲν πηγαίνει, ὄχι μόνο αὐτός, ἀλλὰ καὶ ὅσοι εἶναι ὑπὸ τὴν εὐθύνη του, ἁμαρτάνουν βαριά. (Μοναχὸς Ἀγάπιος Λάνδος Κρήτης)

πηγή