Περί τῆς τιμῆς τῆς Κυριακῆς ὡς ἀργία. Πατερικά Σταχυολογήματα

Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην (Κυριακή) καὶ ἡγίασεν αὐτήν· ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸς ποιῆσαι. (ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β)

Πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ ἐργαζώμεθα τὰς ἓξ ἡμέρας διὰ ταῦτα τὰ μάταια, γήϊνα καὶ ψεύτικα πράγματα, καὶ τὴν Κυριακὴν νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ νὰ στοχαζώμεθα τὰς ἁμαρτίας μας, τὸν θάνατον, τὴν κόλασιν, τὸν παράδεισον, τὴν ψυχήν μας ὁποὺ εἶνε τιμιωτέρα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον, καὶ ὄχι νὰ πολυτρώγωμεν, νὰ πολυπίνωμεν καὶ νὰ κάμνωμεν ἁμαρτίας· οὔτε νὰ ἐργαζώμεθα καὶ νὰ πραγματευώμεθα τὴν Κυριακήν. Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ γίνεται τὴν Κυριακὴν εἶνε ἀφωρισμένο καὶ κατηραμένο, καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι εὐλογίαν· καὶ ἢ σὲ θανατώνει ὁ Θεὸς παράκαιρα, ἢ τὴν γυναῖκα σου, ἢ τὸ παιδί σου, ἢ τὸ ζῶόν σου ψοφᾶ, ἢ ἄλλον κακόν σου κάμνει. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, διὰ νὰ μὴ πάθετε κανένενα κακόν, μήτε ψυχικὸν μήτε σωματικόν, ἐγὼ σᾶς συμβουλεύω νὰ φυλάγετε τὴν Κυριακήν, ὡσὰν ὁποὺ εἶνε ἀφιερωμένη εἰς τὸν Θεόν. Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Τὴν φυλάγετε τὴν Κυριακήν; Ἂν εἶσθε χριστιανοί, νὰ τὴν φυλάγετε. Ἔχετε ἐδῶ πρόβατα; Τὸ γάλα τῆς Κυριακῆς τί τὸ κάμνετε; Ἄκουσε, παιδί μου· νὰ τὸ σμίγης ὅλο καὶ νὰ τὸ κάμνης ἑπτὰ μερίδια· καὶ τὰ ἓξ μερίδια κράτησέ τα διὰ τὸν ἑαυτόν σου, καὶ τὸ ἄλλο μερίδιον τῆς Κυριακῆς, ἂν θέλης, δῶσε το ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχοὺς ἢ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ εὐλογήση ὁ Θεὸς τὰ πράγματά σου. Καὶ ἂν τύχη ἀνάγκη καὶ θέλης νὰ πωλήσῃς πράγματα φαγώσιμα τὴν Κυριακήν, ἐκεῖνο τὸ κέρδος μὴ τὸ σμίγεις εἰς τὴν σακκούλα σου, διότι τὴν μαγαρίζει· ἀλλὰ δῶσε τα ἐλεημοσύνην, διὰ νὰ σᾶς φυλάγη ὁ Θεὸς.

Ἐπρόσταξεν ὁ Θεὸς καὶ ἔγιναν ἑπτὰ ἡμέραι· καὶ πρώτην ἔκαμε τὴν Κυριακὴν καὶ τὴν ἐκράτησε διὰ λόγου του· καὶ τὰς ἄλλας ἓξ τὰς ἐχάρισεν εἰς ἡμᾶς νὰ ἐργαζώμεθα διὰ τὰ ψεύτικα ταῦτα γήϊνα, καὶ τὴν Κυριακὴν νὰ σχολάζωμεν καὶ νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὰς ἐκκλησίας μας νὰ δοξάζωμεν τὸν Θεόν μας, νὰ ἱστάμεθα μὲ εὐλάβειαν, ν᾿ ἀκούωμεν τὸ ἅγιον Εὐαγγέλιον καὶ τὰ λοιπὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Τί μᾶς παραγγέλει ὁ Χριστός μας νὰ κάμνωμεν; Νὰ στοχαζώμεθα τὰς ἁμαρτίας μας, τὸν θάνατον, τὴν κόλασιν, τὸν παράδεισον, τὴν ψυχήν μας ὁποὺ εἶνε τιμιωτέρα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον, νὰ τρώγωμεν καὶ νὰ πίνωμεν τὸ ἀρκετόν μας, ὁμοίως καὶ τὰ ροῦχα μας τὰ ἀρκετά, τὸν δὲ ἐπίλοιπον καιρὸν νὰ τὸν ἐξοδεύωμεν διὰ τὴν ψυχήν μας, νὰ τὴν κάμνωμεν νύμφην τοῦ Χριστοῦ μας, καὶ τότε πρέπει νὰ λεγώμεθα ἄνθρωποι καὶ ἐπίγειοι ἄγγελοι. Εἰ δὲ καὶ ζητοῦμεν πῶς νὰ τρώγωμεν, πῶς νὰ πίνωμεν, πῶς νὰ ἁμαρτάνωμεν, πῶς νὰ στολίζωμεν τοῦτο τὸ βρώμικο σῶμα, ὁποὺ αὔριον θὰ τὸ φάνε τὰ σκουλήκια, καὶ ὄχι διὰ τὴν ψυχὴν ὁποὺ εἶνε ἀθάνατος, τότε δὲν πρέπει νὰ λεγώμεθα ἄνθρωποι, ἀλλὰ ζῶα. Λοιπὸν κάμετε τὸ σῶμα δοῦλον τῆς ψυχῆς, καὶ τότε νὰ λέγεσθε ἄνθρωποι. Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ)

Οἱ ἐργαζόμενοι νὰ δουλεύουν πέντε μέρες, ἐνῶ τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακὴ νὰ τὶς ἀφιερώνουν στὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὴν βίωση τῆς εὐσεβείας. (Διαταγὲς τῶν Ἀποστόλων)
Ὅπως ἡ πρώτη δημιουργία ἄρχισε τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς, ἔτσι καὶ ἡ δευτέρα δημιουργία, ἄρχισε πάλι ἀπὸ τὴν Κυριακὴ (Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου). Αὐτὴ ἡ καινούρια δημιουργία, εἶναι πιὸ λαμπρὴ καὶ πιὸ θαυμάσια ἀπὸ τὴν πρώτη, διότι ὁδηγεῖ στὴν οὐράνια κατάσταση. Συνεπῶς οἱ πιστοὶ ποὺ δὲν τιμοῦν τὴν ἡμέρα αὐτὴ τοῦ Κυρίου, δὲν λαχταροῦν οὔτε τὴν Οὐράνια Βασιλεία Του. (ἍγιοςΓρηγοριοςοΘεολογος)
Τὴν Κυριακὴ ὀφείλουμε νὰ διακόπτουμε τὴν ἐργασία καὶ νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὴν προσευχή, οὕτως ὥστε τὰ πλημμελήματα τῶν προηγούμενων ἕξι ἡμερῶν νὰ ἐξιλεώνονται μὲ τὴν προσευχὴ τῆς μεγάλης αὐτῆς ἡμέρας, πού μας θυμίζει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
Ἡ Κυριακὴ ὡς ἀργία, εἶναι τύπος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς (της Ἀναστάσεως) καταλύθηκε ὁ θάνατος, ἐξαφανίστηκε ἡ κατάρα, ἔσβησε ἡ ἁμαρτία, ἔσπασαν οἱ πύλες τοῦ Ἅδη, αἰχμαλωτίστηκε ὁ διάβολος, σταμάτησε ὁ διαρκὴς πόλεμος, πραγματοποιήθηκε ἡ συμφιλίωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό. Σκέψου ἄνθρωπε, πόσα καὶ πόσο μεγάλα ἀγαθὰ ἀπόλαυσες κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς. Σκέψου ἀκόμα, ἀπὸ πόσα κακὰ λυτρώθηκες κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέρα. Γι’ αὐτὸ ἁρμόζει, αὐτὴν τὴν ἡμέρα, νὰ τὴν τιμᾶμε, μὲ τιμὴ πνευματικὴ π.χ. νὰ κάνουμε ἐλεημοσύνη τοὺς φτωχότερους ἀδερφούς μας. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Δάνεισεκαι ἐσὺ δυὸ ὧρες στὸ Θεό, πηγαίνοντας στὴν Ἐκκλησία καὶ θὰ φέρεις στὸ σπίτι σου κέρδη ἀμέτρητων ἡμερῶν. Ἂν ὅμως δὲν δέχεσαι νὰ κάνεις κάτι τέτοιο, σκέψου μήπως μ’ αὐτή σου τὴ στάση, χάσεις κόπους πολλῶν ἐτῶν. Γιατί ὁ Θεός, ὅταν περιφρονεῖται, γνωρίζει νὰ σκορπίζει τὰ χρήματα ποὺ συγκεντρώνεις μὲ τὴν ἐργασία τῆς Κυριακῆς. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἰδιαιτέρως τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς, θὰ φέρεις στὴ μνήμη σου τὴν μέλλουσα ζωή. Θὰ μελετήσεις ὅλες τὶς ἐντολὲς καὶ τὶς διατάξεις τοῦ Κυρίου. Θὰ ἐξετάσεις τὸν ἑαυτόν σου, μὴν τυχὸν ἔχεις παραβεῖ ἢ παρέλειψες τίποτε. Θὰ τὸν διορθώσεις σὲ ὅλα. Ἐπίσης, τὴν ἡμέρα αὐτή, θὰ συχνάζεις στὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ καὶ θὰ περιμένεις στὶς ἱερὲς συνάξεις καὶ θὰ Κοινωνεῖς μὲ εἰλικρινῆ πίστη καὶ ἀκατάκριτη συνείδηση τὸ Ἅγιο Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Θὰ βάλεις ἔτσι ἀρχὴ μίας ἁγιότερης ζωῆς. Θὰ ἑτοιμάσεις τὸν ἑαυτόν σου, νὰ ὑποδεχθεῖ τὰ μέλλοντα ἀγαθά. (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς)
Ἀλίμονο σὲ ἐκείνους τοὺς τρισάθλιους, ποὺ κάνουν πωλήσεις καὶ ἀγορὲς τὴν Κυριακὴ καὶ τὶς ὑπόλοιπες ἑορτές, διότι θὰ τιμωρηθοῦν βαριά. Καλύτερα νὰ στερηθεῖς χρήματα, παρὰ νὰ στερηθεῖς τὴ Θεία Λειτουργία τὶς ἡμέρες αὐτές. (Μοναχὸς Ἀγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Ἕξι μέρες ἐργάζεται ὁ ἐργάτης καὶ τὴν Κυριακὴ κάνει πανήγυρι στὸ καφενεῖο. Τί θὰ λέει ὁ Θεὸς βλέποντας τοὺς Χριστιανούς, νὰ Τὸν τιμοῦν μὲ τραγούδια, παρὰ μὲ ψαλμούς, μὲ θυσίες χρηματικές, παρὰ μὲ τὴν ἀναίμακτη θυσία, μὲ τὴν σπατάλη, παρὰ μὲ τὴν Χριστιανικὴ εὐλάβεια; Ἐνῶ πρέπει περισσότερο τὴν Κυριακὴ νὰ τὴν ἁγιάζουμε, κσταντᾶμε τὴν Κυριακὴ νὰ κολαζόμαστε περισσότερο… (Ἠλίας Μηνιάτης)