Περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; Καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πὼς αὐξάνει· οὐ κοπιὰ οὐ δὲ νήθει. [Περὶ τῆς ἐνδυμασίας γιατί φροντίζετε μὲ τόση ἀνησυχία καὶ ἀγωνία; Παρατηρῆστε μὲ προσοχὴν τὰ ἄνθη τοῦ ἀγροῦ, πὼς φυτρώνουν καὶ πὼς αὐξάνουν. Οὔτε κοπιάζουν, οὔτε γνέθουν…] (Κατὰ Ματθαίον 6,28)


Βούλομαι οὒν προσεύχεσθαι τᾶς γυναίκας ἐν καταστολῇ κοσμίω, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεὶν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῶ ἢ μαργαρίταις ἢ ἰματισμῶ πολυτελεῖ, ἀλλ’ ὁ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι’ ἔργων ἀγαθῶν. [Θέλω, λοιπόν, νὰ προσεύχονται οἱ γυναῖκες μὲ ἐνδυμασία σεμνή, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους μὲ συστολὴ καὶ σεμνότητα καὶ σωφροσύνη καὶ ὄχι μὲ ἐξεζητημένα πλεξίματα τῶν μαλλιῶν ἢ μὲ χρυσὰ κοσμήματα ἢ μὲ μαργαριτάρια ἢ μὲ πολυτελῆ ἐνδύματα, ἀλλὰ μὲ ὅ,τι ταιριάζει σὲ γυναίκας, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς ἔργον τοὺς τὴν εὐσέβειαν• δηλαδὴ τοὺς ταιριάζει νὰ στολίζονται μὲ ἔργα ἀγαθά.] (Πρὸς Τιμόθεον Ἀ’ 2,8-10)
Ὧν ἔστω οὒχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχῶν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἢ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος, ἀλλ’ ὁ κρυπτός της καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος καὶ ἠσυχίου πνεύματος, ὁ ἔστιν ἐνώπιόν του Θεοῦ πολυτελές.[Δὲν πρέπει νὰ στολίζεστε ἐξωτερικά, ὅπως μὲ ἐντυπωσιακὲς κομμώσεις, χρυσὰ κοσμήματα καὶ πολυτελῆ ροῦχα, ἀλλὰ ἐσωτερικά, μὲ καθαρότητα καρδιᾶς, πραότητα καὶ ἠρεμία, πράγματα ποὺ ἔχουν μεγάλη ἀξία μπροστὰ στὸν Θεό.] (Ἀ’ Πέτρου 3,3-4)
Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρὸς ἐπὶ γυναικί, οὐδὲ μὴ ἐνδύσηται ἀνὴρ στολὴν γυναικείαν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίω τῷ Θεῷ σου ἔστι πᾶς ποιῶν ταῦτα.[Δὲν ἐπιτρέπεται εἰς γυναίκα νὰ φοράει ἀνδρικὰ ἐνδύματα, οὔτε στὸν ἄνδρα νὰ φοράει γυναικεία ἐνδύματα, διότι καθένας ποὺ κάνει αὐτά, εἶναι ἀποκρουστικὸς καὶ ἀηδιαστικὸς ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.] (Δευτερονόμιον 22,5)
Μὴν ζωγραφίζεις (καλλωπίζεις) ἀπὸ πάνω, τὸ πρόσωπο ποὺ ζωγράφισε γιὰ σένα ὁ Θεός. Διότι δὲν ὑπάρχει κάτι πάνω σου, ποὺ νὰ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ διακόσμηση καὶ διότι ὅλα ὅσα ἔκανε ὁ Θεὸς εἶναι πολὺ καλά. Ἐνῶ ἡ ἀσελγὴς ἐπικόσμηση πάνω στὸ καλό, περιφρονεῖ τὴ Χάρη τοῦ Τεχνίτη. (Διαταγὲς τῶν Ἀποστόλων)
Ἡ πολυτέλεια τῶν ἐνδυμάτων δὲν εἶναι ἁπλῶς μία ματαιότητα, ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι κατεξοχὴν ἡ τροφὸς τῆς κενοδοξίας καὶ ἡ μητέρα τῆς ὑπερηφάνειας, ἡ ὁδὸς τῆς πορνείας καὶ προαγωγὸς ὅλων σχεδὸν τῶν παθῶν. Εἶπα, ὅτι εἶναι τροφὸς καὶ μητέρα τῆς κενοδοξίας καὶ τῆς ὑπερηφανείας, γιατί ἡ ψυχὴ ἐκ φύσεως ἔχει συνήθεια νὰ σχηματίζεται ἐσωτερικὰ μαζὶ μὲ τὸ σῶμα. Καὶ ἂν τὸ σῶμα π.χ. ντύνεται ταπεινά, ταπεινώνεται καὶ αὐτὴ μαζί. Ἂν ὅμως τὸ σῶμα ντύνεται ματαιόδοξα καὶ ὑπερήφανα, ματαιοδοξεῖ καὶ αὐτὴ μαζὶ καὶ ὑπερηφανεύεται. (ἍγιοςΝικοδημοςοΑγιορειτης)
Τί διαβολικὴ μανία εἶναι αὐτὴ στὶς γυναῖκες, νὰ ξοδεύουν χρήματα γιὰ πολύτιμα ἐνδύματα καὶ ἀνάρμοστα στολίδια, τὴ στιγμὴ ποῦ τὰ χρήματα αὐτὰ θὰ μποροῦσαν νὰ ἀνακουφίσουν τοὺς φτωχοὺς ἀδερφούς μας; (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Τὰ φτιασίδια καὶ οἱ καλλωπισμοί, εἶναι πρόξενα τῆς πορνείας. (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Οὔτε μία εὔλογη ἀφορμὴ καὶ αἰτία δὲν ἔχετε γυναῖκες, γιὰ νὰ χρησιμοποιεῖτε φτιασίδια. Διότι ἂν εἶστε ὄμορφες ἐκ φύσεως, αὐτά σας εἶναι περιττά, ἂν πάλι εἶστε ἄσχημες, αὐτὰ θὰ σᾶς κάνουν περισσότερο ἄσχημες. Γιατί λέει ὁ Ἐκκλησιαστῆς: ”Τὸ ἄσχημο δὲν μπορεῖ νὰ στολιστεί” (Ἐκκλ. 1,15) (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Οἱ ἄνδρες ποὺ καλλωπίζονται, στὴν πραγματικότητα δὲν εἶναι ἄνδρες, ἀλλὰ διαψεύδουν τὸ ὄνομά τους καὶ φέρονται σὰν γυναῖκες καὶ γίνονται θηλυπρεπεῖς. (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Ὅταν ντύνεσαι νὰ θυμᾶσαι, ὅτι ὁ Χριστὸς ντύθηκε σάρκα ἀνθρώπινη, γιὰ νὰ ντύσει ἐσένα ἀπὸ τὴν θεότητά Του. (Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
Τὰ ἐνδύματά μας τὰ ἔδωσε ὁ Θεός, γιὰ νὰ καλύπτουμε μὲ αὐτὰ τὴν γυμνότητά μας καὶ ὄχι γιὰ νὰ καλλωπιζόμαστε. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Τὸ ντύσιμο νὰ εἶναι σεμνό. Διότι ἡ καλὴ ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση, εἶναι καθρέφτης τῆς καταστάσεως ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν ψυχή. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Θέλεις νὰ φαίνεσαι ὡραῖα; Καὶ ἐγὼ τὸ θέλω αὐτό, ἀλλὰ ὀμορφιὰ ποὺ τὴν θέλει ὁ Θεός… Αὐτὸς ἀγαπᾶ τὴν ντροπή, τὴν σωφροσύνη, τὴν κοσμιότητα, τὴν σεμνὴ ἐνδυμασία… Εἶναι μεγάλη ἡ βλακεία τῶν γυναικῶν, νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν φροντίδα γιὰ τὰ στολίδια τῶν ρούχων, γιὰ τὰ χρυσαφικά, γιὰ τὰ βραγχιόλια καὶ τὸν ἐξωτερικὸ καλλωπισμό. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, καμμία φροντίδα γιὰ τὴν ψυχή. Σταμάτα, ὢ γυναίκα, τὴ μανία αὐτὴ καὶ νὰ μεταφέρεις τὴν φροντίδα σου στὴν ψυχή, στὴν ἐσωτερικὴ ὀμορφιά. Ὁ ἐξωτερικὸς στολισμὸς δὲν ἀφήνει τὸν ἐσωτερικὸ νὰ γίνει ὡραῖος. Ὅποιος ἀσχολεῖται μ’ αὐτὸν τὸν στολισμό, καταφρονεῖ τὸν ἐσωτερικό, ὅπως πάλι ὅποιος περιφρονεῖ τὸν ἐξωτερικό, συγκεντρώνει ὅλη τὴν φροντίδα του στὸν ἐσωτερικὸ στολισμό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Καταδέχθηκε ὁ Κύριος νὰ γεννηθεῖ σὲ φάτνη καὶ νὰ ζεῖ μία ζωὴ φτωχότατη καὶ ἐσὺ γυναίκα, καλλωπίζεις μὲ ἀφθονία τὸν ἑαυτόν σου, μὲ ἕνα σωρὸ στολίδια (δαπανώντας τὸν πλοῦτο σου), ἀντὶ νὰ τρέφεις τὶς πεινασμένες ψυχές; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ὅταν ἡ γυναίκα δαπανᾶ ὅλη τὴν περιουσία ἢ τὸ μεγαλύτερο μέρος ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα στὰ στολίδια, κατ’ ἀνάγκην περιορίζεται τὸ χέρι ἀπὸ τὴ γενναιοδωρία τῆς ἐλεημοσύνης. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Νὰ ἀπέχετε ἀπὸ τὴν ἐπιζήμια συνήθεια νὰ βάφετε τὸ πρόσωπό σας. Κάτι τέτοιο εἶναι προσβολὴ στὸν Δημιουργό, ἐμφανίζοντας ἔτσι ἐλλιπῆ τη δημιουργία… Τί κάνεις ὢ γυναίκα; Νομίζεις πὼς μὲ τὰ φτειασίδια καὶ τὰ βαψίματα θὰ προσθέσεις ὀμορφιὰ στὸ φυσικό σου κάλλος; Αὐτὴ ἡ ἀπασχόληση εἶναι δεῖγμα τῆς ἐσωτερικῆς ἀκαταστασίας. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Στέκεται ὁ διάβολος τρίζοντας τὰ δόντια, θέλοντας νὰ σὲ καταβάλλει ἀπὸ παντοῦ καὶ ἐσὺ ἀσχολεῖσαι μ’ αὐτὸν τὸ σατανικὸ στολισμό; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Δὲν εἶναι εὐσχημοσύνη, τὸ νὰ φοράει καὶ νὰ στολίζεται κανεὶς μὲ ὡραία ροῦχα. Εὐσχημοσύνη εἶναι, τὸ νὰ στολίζεται κανεὶς μὲ καλὲς πράξεις. Γιατί ποιὰ ὠφέλεια ὑπάρχει ἀπὸ τὸν ἐξωτερικὸ στολισμὸ τοῦ σώματος, ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ντυμένη, χειρότερα ἀπὸ κάθε ζητιάνο; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἡ γυναίκα νὰ καλλωπίζετε γιὰ τὸν ἄνδρα της καὶ ὄχι γιὰ νὰ σκανδαλίζει καὶ νὰ προκαλεῖ τοὺς ἄλλους ἄνδρες. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Πολλὲς γυναῖκες, ἐνῶ πῆγαν καλὰ στὸν ἀγώνα τῆς παρθενίας, δὲν μπόρεσαν νὰ νικήσουν τὸ πάθος τῆς φιλαρέσκειας, ποὺ φαίνεται στὴν ὑπερβολὴ τῶν ἐνδυμάτων. Κυριεύονται καὶ αἰχμαλωτίζονται περισσότερο, ἀπὸ κοσμικὲς γυναῖκες. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Λέει ἡ γυναίκα: Τί φταίω ἐγώ, ἂν ὁ ἄλλος πονηρευτεῖ; Μὰ ἐσὺ δίνεις τὴν ἀφορμὴ μὲ τὴν ἐμφάνισή σου, μὲ τὴν ἐνδυμασία σου, μὲ τὸ βλέμμα σου, μὲ τὶς κινήσεις σου. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔκανε πολὺ λόγο, γιὰ τὸ ντύσιμο καὶ τὴν ντροπή. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Αὐτὸς ποὺ ἀγαπάει τὴν πολυτέλεια καὶ τὰ λαμπερὰ ροῦχα, δὲν μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει ταπεινοὺς λογισμούς, γιατί ἡ καρδιὰ στὸν ἄνθρωπο συμμορφώνεται μὲ τὰ ἐξωτερικὰ σχήματα. Εἶναι ὑπερήφανος ὅποιος στολίζεται μὲ λαμπρὰ ἐνδύματα. (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
Νὰ τιμᾶς τὸ σῶμα σου καὶ νὰ τὸ ντύνεις κόσμια καὶ ὄμορφα καὶ νὰ μὴν τὸ χρησιμοποιεῖς σὰν ὑποδαύλιση καὶ πρόκληση γιὰ ἀσέλγειες. (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
Τὸ νὰ καταβάλλεις ὅλη τὴν φροντίδα σου, γιὰ νὰ διατηρεῖται ὡραῖο τὸ σῶμα σου, αὐτὸ εἶναι γνώρισμα, ὅτι δὲν γνωρίζεις καλὰ τὸν ἑαυτόν σου. (Μέγας Βασίλειος)
Ὅποιος κάνει τὸ πᾶν γιὰ τὴν ἐκζήτηση στὴν σωματική του ἐμφάνιση ἀποδεικνύει, ὅτι δὲν ἔχει συνείδηση τῆς ἀληθινῆς ἀνθρώπινης ἀξίας. Δὲν καταλαβαίνει τὸ σοφὸ γνωμικό, ποὺ λέει: Ἄνθρωπος δὲν εἶναι ὅ,τι φαίνεται ἀπ’ ἔξω. Πρέπει, μὲ ὑψηλότερη σκέψη, νὰ καταλαβαίνουμε τί πραγματικὰ εἴμαστε ὁ καθένας. (Μέγας Βασίλειος)
Ὅ,τι χρησιμοποιεῖ κανεὶς ὄχι ἀπὸ ἀνάγκη, ἀλλὰ γιὰ καλλωπισμό, ἐπιφέρει τὴν κατηγορία τῆς κενοδοξίας. (Μέγας Βασίλειος)
Δὲν πρέπει οἱ γυναῖκες νὰ βάζουν κοσμήματα πρὸς καλλωπισμό τους, ἀλλὰ νὰ φροντίζουν μόνο γιὰ τὶς καλὲς πράξεις καὶ αὐτὲς νὰ πιστεύουν, ὅτι εἶναι τὰ κοσμήματα τῶν Χριστιανῶν γυναικῶν. (Μέγας Βασίλειος)
Ὅποιος στολίζεται καὶ καμαρώνει μὲ λαμπρὰ ἐνδύματα, ἀπογυμνώνεται ἀπὸ Θεϊκὴ στολή. Ὅταν ὅμως σκεπάζεται μὲ τὰ συνηθισμένα φορέματα, μεριμνᾶ γιὰ νὰ ντυθεῖ τὴν πνευματικὴ στολή. (Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος)
Ἡ γυναίκα ἐμφανίζεται χωρὶς νὰ δέχεται διαβολές, ὅταν δὲν καλλωπίζεται καὶ δὲν στολίζεται περισσότερο ἀπὸ ὅσο πρέπει. (Ἅγιος Κλήμης Ἀλεξανδρείας)
Μία πραγματικὴ Χριστιανὴ πρέπει ὄχι μόνο νὰ εἶναι, ἀλλὰ καὶ νὰ φαίνεται. Γὶ αὐτό, σὲ παρακαλῶ, νὰ προσέξεις τὴν ἐξωτερική σου ἐμφάνιση. Νὰ εἶσαι ἁπλή. Τὸ χρυσάφι, δεμένο σὲ πολύτιμες πέτρες, δὲν στολίζει γυναῖκες σὰν καὶ σένα. Πολὺ περισσότερο τὸ βάψιμο. Δὲν ταιριάζει στὸ πρόσωπό σου, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, νὰ τὴν παραποιεῖς καὶ νὰ τὴν ἀλλάζεις, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἀρέσεις. Ξέρε τό, ὅτι αὐτὸ εἶναι φιλαρέσκεια καὶ νὰ μένεις ἁπλὴ στὴν ἐμφάνιση. Τὰ βαρύτιμα καὶ πολυτελῆ φορέματα, ἂς τὰ φοροῦν ἐκεῖνες, ποὺ δὲν ἐπιθυμοῦν ἀνώτερη ζωή, ποὺ δὲν ξέρουν τί θὰ πεῖ πνευματικὴ ἀκτινοβολία. (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
Ἀφοῦ μία γυναίκα ἀγέρωχη ντύθηκε σκανδαλωδῶς, καλεῖ κοντά της, αὐτοὺς ποὺ θὰ τὴν δοῦν καὶ εἶναι σὰν νὰ προσέφερε ἕνα ποτήρι γεμάτο δηλητήριο στοὺς περαστικούς. Ἀδιάφορο ἂν κανεὶς δὲν τὸ ἤπιε, αὐτὴ ὅμως εἶναι ἔνοχος. (Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης)
Ὁ στολισμὸς τοῦ σώματος εἶναι καταστροφὴ τῆς ψυχῆς. Τὸ νὰ φροντίζεις ὅμως γι’ αὐτὰ (σῶμα καὶ ψυχῆ) μὲ φόβο Θεοῦ, εἶναι καλό. (Ἅγιος Ἠσαΐας ὁ Ἀναχωρητής)

Τὸ νὰ βάφονται οἱ γυναῖκες καὶ γενικῶς νὰ χρησιμοποιοῦν διάφορα φταισίδια εἶναι μεγάλη ἁμαρτία, ἐπειδὴ ὁ ἄνθρωπος χαλάει καὶ καταστρέφει τὴν ἀνθρώπινη μορφή, ἀποκτάει αὐτὸ ποὺ δὲν τοῦ εἶχε δώσει ὁ Θεός, διαστρέφει τὴ φυσικὴ ὀμορφιὰ καὶ ὅλα αὐτὰ ὁδηγοῦν στὴ διαφθορά. (Ὁσία Ματρώνα τῆς Μόσχας)
Ὅπως τὸ βρέφος εἶναι ἀδιάφορο γιὰ τὸ τί θὰ τοῦ φορέσουμε, ἔτσι καὶ ὁ ἀληθινὸς Χριστιανός, νήπιος ἐν Χριστῷ, πρέπει νὰ μείνει ἀδιάφορος γιὰ τὴν ἀκριβῆ, πολυτελῆ καὶ φανταχτερὴ ἐνδυμασία (διότι κατὰ τὸ Βάπτισμα, ἐνδύθηκε τὸν Χριστό). Τὸ ἐπιδεικτικὸ ντύσιμο, εἶναι ἕνα εἶδος εἰδωλολατρείας, ποὺ ἐμπνέει ἡ κοσμικὴ νοοτροπία. (Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης)
Στόλισε τὸν ἑαυτό σου ὄχι μὲ μαργαριτάρια καὶ διαμάντια, ὄχι μὲ χρυσάφι καὶ ἀσήμι, ἀλλὰ μὲ τὴ σωφροσύνη καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη, τὴν πραότητα, τὴν πνευματικὴ σύνεση, μὲ τὰ δάκρυα τῆς μετάνοιας καὶ τὴν παιδική, ἢ μᾶλλον τὴν ἀγγελικὴ ἀκακία. Νὰ ὁ ἀκριβὸς στολισμός σου! Ἔτσι βλέποντας στολισμένη τὴ ψυχή σου ὁ Βασιλιὰς τῶν βασιλιάδων, ρίχνει σ’ αὐτὴν τὸ σπλαχνικό του βλέμμα. (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)…

Πηγή

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *