Μαθήσεώς σοι μισθὸς ἐκ τῶν παιδίων,
Βαβύλα θεῖε τῆς τομῆς κοινωνία.
«Σμίλεψε πάλι δάσκαλε ψυχές. Κι ὅ,τι σ’ ἀπόμεινε ἀκόμη στὴ ζωή σου μὴν τ’ ἀρνηθεῖς, θυσίαστο ὡς τὴ στερνὴ πνοή σου», γράφει προτρεπτικὰ ὁ ποιητής.
Ὁ δάσκαλος, ψυχὴ τῆς παιδείας, ἀναμορφωτὴς τῆς κοινωνίας. Ὁ δάσκαλος, σμιλευτῆς χαρακτήρων, διαμορφωτὴς προσωπικοτήτων, διαφεντευτῆς καρδιῶν.
Ὁ δάσκαλος, κατευθυντήριος ὁδηγός, τηλαυγὴς φάρος, ἰσχυρὸς φωτοδότης. Ὁ δάσκαλος, πανίσχυρο ὑπόδειγμα, ἀκτινοβόλο παράδειγμα. Ὁ δάσκαλος, ἀκούραστος σκαπανέας, προετοιμαστῆς ἰδανικῶν ἀτόμων τῆς κοινωνίας, Ἁγίων πολιτῶν τῆς Αἰωνιότητας. Ὁ δάσκαλος, ποὺ συνδυάζει ἐπιστημονικὴ γνώση καὶ ζέουσα πίστη, θησαυρὸς πολύτιμος. Ἡ προσφορὰ τοῦ ἀνεκτίμητη, ἡ ἀποστολὴ τοῦ μεγαλειώδης.
Μία ματιὰ στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας, συναντᾶμε μία ἡρωικὴ μορφὴ δασκάλου. Εἶναι ὀ Άγιος Βαβύλας, ποὺ τιμάει τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ στὶς 4 Σεπτεμβρίου.
Ἕνας δάσκαλος ἄξιος της ὑψηλῆς ἀποστολῆς του, τοῦ ἱεροῦ λειτουργήματος, ποὺ ἀσκεῖ. Ἕνας δάσκαλος ἀληθινὸς πυρπολητὴς ψυχῶν, φλογερὸς μπουρλοτιέρης καρδιῶν. Ἕνας δάσκαλος, ποὺ ζεῖ τὸν Χριστό, μεταλαμπαδεύει τὴν πίστη στὸν Χριστό, ἐμπνέει τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ κι ὁδηγεῖ στὸν Χριστὸ ὀγδόντα τέσσερα (84) παιδιά. Ναί, 84 παιδιὰ μαθητεύουν στὸν σεβάσμιο δάσκαλο Βαβύλα, φλογίζονται ἀπ’ τὴ φλόγα του καὶ κατευθύνονται στὸν Οὐρανό.
84 παιδομάρτυρες, ἱερὰ ὁλοκαυτώματα στὸ βωμὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ.
«Σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἔστε ἐν Κυρίω», (Ἃ΄ Κορ. θ΄ , 2) δικαιοῦται ν’ ἀναφωνήσει ὁ Βαβύλας, ὅπως ὁ Θεῖος Παῦλος.
Ζεῖ τὸ 208 μ.Χ. καὶ διδάσκει στὴ Νικομήδεια. Ὁ βασιλιὰς Μαξιμιανὸς κηρύσσει ἀπηνῆ διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ἡ συκοφαντία ὀργιάζει. Ἡ προδοσία ἐπικρατεῖ. Κι ὁ γέροντας δάσκαλος Βαβύλας στόχος τῶν εἰδωλολατρῶν…
– «Κάποιος Βαβύλας κάθεται σὲ μία κρυφὴ γέφυρα καὶ διδάσκει παιδιὰ γιὰ τὸν Ἐσταυρωμένο»,εἶναι ἡ καταγγελία. Ἡ ἐπέμβαση ἄμεση. Ἡ σύλληψη βίαιη. Δάσκαλος καὶ 84 μαθητὲς ὁδηγοῦνται μπροστὰ στὸν βασιλιά. Εἶναι ἡ μεγάλη στιγμὴ τῆς μαρτυρίας. Ἡ πίστη δοκιμάζεται. Πρῶτος ὁ δάσκαλος ἀπολογεῖται τὴ δράση του. Ἡ διδασκαλία τοῦ χλευάζεται. Ἡ συμπεριφορὰ τοῦ ἐπικρίνεται. Ἀλλὰ ὁ Βαβύλας ὁμολογεῖ τὴ σταθερότητα τῆς πίστεώς του, τὴν τελειότητα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ὁ βασιλιὰς ἐξάπτεται καὶ προστάζει τὸν ἀλύπητο λιθοβολισμό. Τὸ αἷμα περιλούει τὸν κατάλευκο γέροντα. Οἱ ἀρθρώσεις διαλύονται. Ἡ σάρκα πληγώνεται. Οἱ εὐχαριστίες πρὸς τὸν Κύριο ὁλοθερμές. Δένεται μὲ βαρειὲς ἁλυσίδες καὶ φυλακίζεται. Ἀπὸ ἐκεῖ ἐπικοινωνεῖ ἀδιάλειπτα μὲ τὸν Οὐρανὸ καὶ ζητεῖ ἐνίσχυση γιὰ τὰ πνευματικά του παιδιά.
Ὁ βασιλιὰς ἐλπίζει καὶ κολακεύει τὰ 84 παιδιά. Τὰ παρακινεῖ προκλητικὰ νὰ θυσιάσουν στοὺς θεούς. Τὰ παιδιὰ ἀλληλοκοιτάζονται, ἀλληλοστηρίζονται κι ἀπαντοῦν μὲ τὴ σιωπή τους. Τὰ δέκα μεγαλύτερα ἀπομονώνονται καὶ δέχονται δελεαστικὲς προτάσεις. Ὁ Ἀμμώνιος καὶ ὁ Δονάτος ὅμως ἐκπροσωποῦν ἐπάξια τους συναθλητές τους. «Ἐμεῖς εἴμαστε χριστιανοὶ καὶ δὲν θὰ θυσιάσουμε ποτὲ σὲ ψεύτικους θεούς», δηλώνουν κατηγορηματικά. Ἀλλεπάλληλα κτυπήματα εἰσπράττουν γιὰ τὴ θαρραλέα ὁμολογία τους, ἀλλ’ ἀνδρειότερα γίνονται καὶ βροντοφωνοῦν ἐπίμονα τὴν ἀμετάκλητη ἀπόφασή τους: -«Χριστιανοὶ εἴμαστε καὶ δὲν θυσιάζουμε». Ο βασιλιὰς ἐμβρόντητος ἀπὸ τὸ θάρρος τῶν δέκα παιδιῶν στρέφεται στὰ ὑπόλοιπα καὶ τὰ ἀπειλεῖ. Ἡ ἀπάντηση ἐπαναλαμβάνεται ὁμόφωνα. Ὁ τύραννος ἐξοργίζεται καὶ διατάζει τὸ ἄγριο κτύπημα καὶ τὴ φυλάκιση. Παράλληλά τους ἀποστερεῖ παντελῶς τὸ ψωμὶ καὶ τὸ νερό. Τὰ παιδιὰ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ δέχονται κάθε βασανιστήριο. Ὑμνολογοῦν τὸν Χριστό, διαδηλώνουν τὴν ἄδολη ἀγάπη τους καὶ ἐνισχύονται πλούσια. Ὁ βασιλιὰς αἰσθάνεται ντροπὴ γιὰ τὴν ἀποτυχία του καὶ προστάζει ὁ δάσκαλος Βαβύλας νὰ κρεμαστεῖ καὶ νὰ μαστιγωθεῖ ἐνώπιόν των μαθητῶν του. Μία ἀκόμη ἀπόπειρα ἐκφοβισμοῦ πέφτει στὸ κενὸ καὶ προκαλεῖ τὴν ἀγανάκτηση τοῦ βασιλιά. Διατάζει τότε τελεσίδικα τὸν θάνατο ὅλων, μὲ ξίφος. Ἡ σκηνὴ εἶναι συγκινητική. Ἡ πομπὴ μεγαλειώδης. Ὁ δάσκαλος μὲ τοὺς μαθητὲς τοῦ πορεύονται πρὸς τὴν Αἰωνιότητα μὲ τὸν ὕμνο στὰ χείλη. Μὲ βαθιὰ ἱκανοποίηση ψιθυρίζει: «Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἃ μοὶ ἔδωκεν ὁ Θεὸς» (Ἠσαΐα ἡ΄ ,Ι8).
Πρῶτος προτείνει τὴν κεφαλή του κι ἀκολουθοῦν οἱ μαθητές του. Ὅλοι μαζὶ ἀποκεφαλίζονται κι ἀνέρχονται στεφηφόροι στὸν Οὐρανό. Τὰ τίμια καὶ ἅγια λείψανά τους συγκεντρώνονται ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς καὶ μεταφέρονται μὲ πλοῖο στὴν Κῶν/πόλη. Ἐκεῖ τοποθετοῦνται εὐλαβικὰ σὲ τρία κιβώτια κι ἐνταφιάζονται ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Πόλης σὲ Μοναστήρι.
Δάσκαλος καὶ μαθητές! Μιὰ ἐκλεκτὴ συνοδεία εἰσέρχεται νικηφόρα στὸν περίλαμπρο χορὸ τῶν Μαρτύρων. Ἐκεῖ ὑμνολογοῦν ἀκατάπαυστα τὸν Θεὸ κι εὐφραίνονται ἀτελεύτητα τὴ χαρὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Δάσκαλος καὶ μαθητές! Μία μυρίπνοη ἀνθοδέσμη στὸ λειμώνα τοῦ Παραδείσου.
Δάσκαλος καὶ μαθητές ! Τέλεια ὑποδείγματα γιὰ ἐκπαιδευτικοὺς καὶ
μαθητιώσα νεολαία κάθε ἐποχῆς. Ἡ μίμησή τους ἀπροσμέτρητη τιμή τους.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
ΒΑΒΥΛΑ διδάσκαλον τὸν σεμνόν, σμιλευτὴν ψυχῶν τὲ καὶ ἀκάματον ὁδηγόν. Μαθητικὴν χορείαν, πρὸς Κύριον προσφέρει, καὶ στέφεται ἀξίως, καὶ συναγάλλεται.
