Βίος Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνανίου

Λίθοις νέμειν θέλοντα μηδαμῶς σέβας,
Ἀνανίαν βάλλουσι δυσσεβεῖς λίθοις.
Λεύσθη Ἀνανίας Ὀκτωβρίου ἤματι πρώτω.

Οὗτος ὁ Ἀπόστολος Ἀνανίας, ἦτον ἀπὸ τὴν πόλιν Δαμασκόν, τὸ νῦν λεγόμενον τουρκιστὶ Σάμ, τῆς ὁποίας καὶ Ἐπίσκοπος ἐχρημάτισε. Πρὸς τοῦτον ἐπέμφθη ὑπὸ Κυρίου ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος δὶ’ ἀποκαλύψεως, καὶ ἀπὸ αὐτὸν ἐβαπτίσθη ἐν ἔτει γ΄ [*] μετα την Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου, κατὰ τοὺς ἀκριβεστέρους χρονολόγους. Οὗτος λοιπόν, ἐπειδὴ καὶ ἔκαμνε πολλᾶς ἰατρείας, τόσον εἰς τὴν Δαμασκόν, ὅσον καὶ εἰς τὴν Ἐλευθερούπολιν, καὶ διὰ μέσου αὐτῶν ἐπίστρεφε πολλοὺς ἀπίστους εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν, διὰ τοῦτο ἐπιάσθη ἀπὸ τὸν ἡγεμόνα Λουκιανόν, καὶ ἐδάρθη μὲ νεῦρα βοῶν. Εἴτα ἐξεσχίσθη εἰς τὰς πλευρᾶς, καὶ ἐκάη μὲ τὰς λαμπάδας. Καὶ τελευταῖον ἐκβληθεῖς ἔξω της πόλεως, ἐλιθοβολήθη. Καὶ οὕτω τελειώσας τὸ μαρτύριον, ἀπῆλθεν εἰς τὰς αἰωνίους μονάς. (Τὸν κατὰ πλάτος Βίον αὐτοῦ ὅρα εἰς τὸν Νέον Παραδεισον1.)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1. Σημείωσαι, ὅτι ἡ ἐμὴ ἐλαχιστότης συνέθεσεν εἰς τὸν Ἀπόστολον τοῦτον τροπάρια τινά, ὅσα ἐλλείπουσιν εἰς τὴν ἑορτήν του, καὶ ὁ βουλόμενος ἐορτάζειν αὐτόν, ζητησάτω ταῦτα. Τὸ Μαρτύριον τούτου συνέγραψεν ὁ Μεταφραστής, οὐ ἡ ἀρχή· «Λουκιανοῦ τοῦ δυσσεβούς». (Σώζεται ἐν τῇ Μεγίστη Λαύρα, ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις.)

(ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ. Τόμος Α/. Ἐκδόσεις Δόμος, 2005)

*

«…1 Ὁ δὲ Σαῦλος, πνέων ἔτι ἀπειλήν καὶ φόνον κατὰ τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου, ἦλθε πρὸς τὸν ἀρχιερέα 2 καὶ ἐζήτησε παρ᾿ αὐτοῦ ἐπιστολὰς εἰς Δαμασκὸν πρὸς τὰς συναγωγάς, ὅπως ἐὰν εὕρῃ τινὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ ταύτης, ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, φέρῃ δεδεμένους εἰς Ἱερουσαλήμ.
3 Ἐνῷ δὲ πορευόμενος ἐπλησίαζεν εἰς τὴν Δαμασκόν, ἐξαίφνης ἤστραψε περὶ αὐτὸν φῶς ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, 4 καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν, ἤκουσε φωνήν λέγουσαν πρὸς αὐτόν· Σαούλ, Σαούλ, τί μὲ διώκεις;
5 Καὶ εἶπε· Τίς εἶσαι, Κύριε; Καὶ ὁ Κύριος εἶπεν· Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἰησοῦς, τὸν ὁποῖον σὺ διώκεις· σκληρὸν σοι εἶναι νὰ λακτίζῃς πρὸς κέντρα.
6 Ὁ δὲ τρέμων καὶ ἔκθαμβος γενόμενος, εἶπε· Κύριε, τί θέλεις νὰ κάμω; Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς αὐτόν· Σηκώθητι καὶ εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν, καὶ θέλει σοὶ λαληθῆ τί πρέπει νὰ κάμῃς.
7 Οἱ δὲ ἄνδρες οἱ συνοδεύοντες αὐτὸν ἵσταντο ἄφωνοι, ἀκούοντες μὲν τὴν φωνήν, μηδένα ὅμως βλέποντες. 8 Ἐσηκώθη δὲ ὁ Σαῦλος ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἔχων ἀνεῳγμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς αὑτοῦ δὲν ἔβλεπεν οὐδένα· καὶ χειραγωγοῦντες αὐτὸν εἰσήγαγον εἰς Δαμασκόν. 9 Καὶ ἦτο τρεῖς ἡμέρας χωρὶς νὰ βλέπῃ, καὶ δὲν ἔφαγεν οὐδὲ ἔπιεν.
10 Ἦτο δὲ τις μαθητής ἐν Δαμασκῷ Ἀνανίας ὀνομαζόμενος, καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος δι᾿ ὀράματος· Ἀνανία· Ὁ δὲ εἶπεν· Ἰδοὺ ἐγώ, Κύριε. 11 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς αὐτόν· Σηκωθεὶς ὕπαγε εἰς τὴν ὁδὸν τὴν ὀνομαζομένην Εὐθεῖαν καὶ ζήτησον ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ Ἰούδα τινὰ Σαῦλον ὀνομαζόμενον Ταρσέα· διότι ἰδού, προσεύχεται, 12 καὶ εἶδε δι᾿ ὀράματος ἄνθρωπον Ἀνανίαν ὀνομαζόμενον ὅτι εἰσῆλθε καὶ ἔθεσεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὴν χεῖρα, διὰ νὰ ἀναβλέψῃ.
13 Ἀπεκρίθη δὲ ὁ Ἀνανίας· Κύριε, ἤκουσα ἀπὸ πολλῶν περὶ τοῦ ἀνδρὸς τούτου, ὅσα κακὰ ἔπραξεν εἰς τοὺς ἁγίους σου ἐν Ἱερουσαλήμ· 14 καὶ ἐδὼ ἔχει ἐξουσίαν παρὰ τῶν ἀρχιερέων νὰ δέσῃ πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τὸ ὄνομά σου.
15 Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· Ὕπαγε, διότι οὗτος εἶναι σκεῦος ἐκλογῆς εἰς ἐμέ, διὰ νὰ βαστάσῃ τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων καὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ· 16 ἐπειδή ἐγὼ θέλω δείξει εἰς αὐτὸν ὅσα πρέπει νὰ πάθῃ ὑπὲρ τοῦ ὀνόματός μου.
17 Ὑπῆγε δὲ ὁ Ἀνανίας καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ ἐπιθέσας ἐπ᾿ αὐτὸν τὰς χεῖρας εἶπε· Σαούλ ἀδελφέ, ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλεν, ὁ Ἰησοῦς ὅστις ἐφάνη εἰς σὲ ἐν τῇ ὁδῷ καθ᾿ ἥν ἤρχου, διὰ νὰ ἀναβλέψῃς καὶ νὰ πλησθῇς Πνεύματος Ἁγίου.
18 Καὶ εὐθὺς ἔπεσον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ ὡς λέπη, καὶ ἀνέβλεψεν εὐθύς, καὶ σηκωθεὶς ἐβαπτίσθη. 19 Καὶ λαβὼν τροφήν ἐδυναμώθη. Διέτριψε δὲ ὁ Σαῦλος ἡμέρας τινὰς μετὰ τῶν ἐν Δαμασκῷ μαθητῶν, 20 καὶ εὐθὺς ἐκήρυττεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς τὸν Χριστὸν ὅτι οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ…»