Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Διάλογος, ποὺ ἔγραψε τοὺς βίους τῶν ἁγίων τῆς Ἰταλίας σὲ μορφὴ διαλόγου κι ἔγινε πάπας καὶ πατριάρχης τῆς Ρώμης, πρὶν χειροτονηθεῖ ἀρχιερέας ἦταν μοναχὸς καὶ ἡγούμενος τῆς μονῆς τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα, ποὺ εἶχε τὴν ἐπωνυμία Κλιοσκαίρη.
Μιὰ μέρα λοιπόν, ἐνῶ καθόταν στὸ κελλί του καὶ καλλιγραφοῦσε, ἦρθε ἕνα φτωχός. Ὁ ἅγιος, σὰν ἀληθινὸς δοῦλος τοῦ Χριστοῦ, κάλεσε τὸ διακονητή του καὶ τὸν πρόσταξε νὰ τοῦ δώσει ἕξι νομίσματα. Ἐκεῖνος ἐκπλήρωσε τὴν ἐντολή του. Read more
Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν,
«Ὅταν ὁ Ἰησοῦς εἶδε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, κι ὅταν κάθισε, πλησίασαν οἱ μαθητές Του, κι ἄρχισε νὰ τοὺς διδάσκει, λέγοντας: Μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινοί, γιατί σ’ αὐτοὺς ἀνήκει ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».
Ἐλᾶτε νὰ ἀνεβοῦμε στὸ ὄρος τοῦ Κυρίου
1. Ποιὸς ἄραγε εἶναι ἄξιος ἀπὸ τοὺς ἐδῶ συναγμένους ὥστε καὶ μαθητὴς τοῦ Κυρίου νὰ γίνει καὶ ν’ ἀνεβεῖ μαζί Του ἀπὸ τὶς ταπεινὲς καὶ χαμηλὲς σκέψεις στὸ πνευματικὸ ὄρος τῆς ὑψηλῆς θεωρίας; Τὸ ὄρος αὐτὸ εἶναι ἀπαλλαγμένο ἀπὸ κάθε σκιά, ποὺ ρίχνουν οἱ ὑπερυψωμένοι λόφοι τῆς κακίας, καὶ συγχρόνως καταυγάζεται ἀπὸ τὴ λάμψη τοῦ ἀληθινοῦ φωτός. Καὶ μέσα στὴ διαύγεια τῆς καθαρῆς ἀλήθειας κάνει θεατὰ ἀφ’ ὑψηλοῦ ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ εἶναι ἀθέατα γιὰ ὅσους βρίσκονται δεμένοι στὰ χαμηλά. Ποιὰ καὶ πόσα εἶναι αὐτά, ποὺ ἀπὸ τὸ ὕψος φαίνονται κάτω, ἐξηγεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος.
Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται,
Συμβιβάζονται τὰ ἀσυμβίβαστα;
Ως τώρα δὲν ἔχουμε ἀνεβεῖ στὴν κορυφὴ τοῦ βουνοῦ, ἀλλὰ βρισκόμαστε ἀκόμα στοὺς πρόποδες τῶν νοημάτων. Γιατί μόλις δυὸ λόφους ξεπεράσαμε, ἀφοῦ ἀνεβήκαμε μὲ τοὺς μακαρισμοὺς πρὸς τὴν εὐλογημένη πτωχεία καὶ τὴν πραότητα, ποὺ εἶναι πάνω ἀπ’ αὐτήν. Μετὰ ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς δύο μακαρισμοὺς ὁ Κύριος μας ὁδηγεῖ στὰ ψηλότερα καὶ στὴ συνέχεια μᾶς παρουσιάζει τρίτο σκαλοπάτι τῶν μακαρισμῶν. Σ’ αὐτὸ πρέπει χωρὶς ἄλλο ν’ ἀνέβουμε, ἀπορρίπτοντας κάθε δισταγμὸ καὶ τὴν ἁμαρτία, ποὺ εὔκολά μας κυκλώνει, ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος (Ἑβρ. 12, 1).
Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν,
Ἡ γῆ τῶν ζώντων
Ὄσοι ἀνεβαίνουν πρὸς τὰ ψηλότερα χρησιμοποιώντας κάποια σκάλα, ἀφοῦ ἀνεβοῦν τὸ πρῶτο σκαλοπάτι, πατοῦν σ’ αὐτὸ καὶ ἀνέρχονται στὸ παραπάνω, καὶ πάλι τὸ δεύτερο προωθεῖ τὸν ἀνερχόμενο στὸ τρίτο κι αὐτὸ πάλι στὸ ἑπόμενο κι αὐτὸ στὸ μετὰ ἀπ’ αὐτό. Ἔτσι ὁ ἀνερχόμενος ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ βρίσκεται, ἀνεβαίνοντας συνεχῶς πρὸς τὸ παραπάνω, φθάνει στὸ ἀνώτατο σημεῖο τῆς ἀνάβασης.Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται,
Ἀπὸ τὰ ὑλικὰ στὰ πνευματικὰ
Οἱ γιατροὶ λένε πὼς ὅσοι ὑποφέρουν ἀπὸ τὸ στομάχι καὶ δὲν τρέφονται καλά, πάντοτε νιώθουν γεμάτοι καὶ χορτάτοι, ὅταν συγκεντρωθοῦν στὴν ἄνω κοιλιακὴ χώρα μερικὰ βλαβερὰ ὑγρὰ καὶ περιττώματα. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲ δέχονται τὴν ὠφέλιμη τροφή, ἐπειδὴ τοὺς κόπηκε ἡ φυσικὴ ὄρεξη ἀπὸ τὸν πλασματικὸ χορτασμό. Ἂν ὅμως ἐπιδειχθεῖ γι’ αὐτοὺς κάποιο ἰατρικὸ ἐνδιαφέρον καὶ μὲ τὸ κατάλληλο φάρμακο ποὺ θὰ πιοῦν, ἀποβληθοῦν ὅσα εἶχαν ἐναπομείνει στὶς στομαχικὲς κοιλότητες, παύει τὸ ξένο νὰ ἐνοχλεῖ πιὰ τὴ φύση, κι ἐπανέρχεται σ’ αὐτοὺς ἡ ὄρεξη γιὰ τὴν ὠφέλιμη καὶ θρεπτικὴ τροφή. Read more
Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται,
Μιὰ ἀκόμη βαθμίδα
Ίσως κάτι τέτοιο νὰ ἦταν αὐτὸ ποὺ διδάχθηκε ὁ Ἰακὼβ μὲ ὅραμα παραβολικά, ὅταν εἶδε μιὰ κλίμακα νὰ φτάνει ἀπὸ τὴ γῆ στὸ ὕψος τ’ οὐρανοῦ κι ἀντικρυσε τὸ Θεὸ νὰ πατάει πάνω σ’ αὐτή.Ὅπως ἀκριβῶς κάνει καὶ τώρα γιὰ μᾶς ἡ διδασκαλία μὲ τοὺς μακαρισμούς, ποὺ ἀνεβάζει διαρκῶς πρὸς τὰ ψηλότερα νοήματα, ὅσους ἀνέρχονται μ’ αὐτή. Γιατί νομίζω ὅτι κι ἐκεῖ μὲ τὴ μορφὴ τῆς κλίμακας ὑποδηλώνεται στὸν πατριάρχη ὁ ἐνάρετος βίος, ὥστε κι ὁ ἴδιος νὰ μάθει, καὶ τοὺς μεταγενέστερους νὰ διδάξει τοῦτο.
Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.
«Ἰλιγγιά μου ἡ ψυχὴ»
Ό,τι εἶναι φυσικὸ νὰ παθαίνουν ὅσοι σκύβουν ἀπὸ κάποια ψηλὴ κορυφὴ πρὸς τὸ ἀχανὲς πέλαγος, αὐτὸ ἔπαθε κι ὁ νοῦς μου ἀπὸ τὴν ὑψηλὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου, ποὺ βλέπει σὰν ἀπὸ κάποια κορυφὴ βουνοῦ στὸ ἀδιαπέραστο βάθος τῶν νοημάτων.Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται,
Παιδὶ τοῦ Θεοῦ γίνεται ἡ στάχτη καὶ τὸ χορτάρι
Ο Μωυσῆς ἦταν γιὰ τοὺς Ἰσραηλίτες ὁ νομοθέτης ποὺ κατασκεύασε τὴν ἱερὴ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου, σύμφωνα μὲ τὸ ὑπόδειγμα ποὺ τοῦ ἔδειξε ὁ Θεὸς στὸ ὅρος. Σ’ αὐτὴν ἦταν ἅγιο κι ἱερό το καθένα στοιχεῖο ἀπὸ ὅσα περικλείονταν μέσα μὲ τὸ σχοινί. Στὸ ἐσώτατο ἀπ’ αὐτὰ δὲν ἐπιτρεπόταν ἡ εἴσοδος. Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης,
ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Τὸ μυστήριο τῆς ὄγδοης ἡμέρας
Τί ἀκριβῶς εἶναι ὁ μακαρισμὸς καὶ τί ἡ νομοθεσία γιὰ τὴν περιτομή, ποὺ καὶ τὰ δύο ἀναφέρονται ἀπ’ τὸ νόμο κατὰ τὴν ὄγδοη ἡμέρα. Ἴσως αὐτὸς ὁ ἀριθμός, δηλ. ὁ 8, νὰ ἔχει κάποια συγγένεια πρὸς τὸν ὄγδοο μακαρισμό, ποὺ βρίσκεται κορυφαῖος ἀνάμεσα σ’ ὅλους τους ἄλλους μακαρισμούς, στὸ πιὸ ψηλὸ σημεῖο τῆς καλῆς ἀνάβασης.
Αὐτὸ ἴσως νὰ μὴν τὸ ἀγνοεῖ κανείς. Εἶναι δὲ φυσικὸ μερικοὶ νὰ ἀναζητοῦμε, ἂν εἶναι δυνατόν, κάποια μέθοδο καὶ ἐκπαίδευση, ἡ ὁποία θὰ μᾶς χειραγωγεῖ γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε τὴ θέα τοῦ Θεοῦ. Τὰ μὲν ἱερὰ βιβλία εἶναι γεμάτα ἀπὸ αὐτὴ τὴ διδασκαλία, πολλοὶ δὲ ἀπὸ τοὺς ἁγίους προτείνουν τὸν βίο τους σὰν ὁδηγητικὸ φῶς σ’ αὐτοὺς ποὺ πορεύονται πρὸς τὸν Θεὸ (Δευτερ. 11,22. 13, 5. 28, 9. 30,16). Read more
«Ἐκκλινον ἀπὸ τοῦ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθὸν» (Ψάλμ. 36, 27)
Τῶν φιλαρέτων ἀνθρώπων ποὺ προαιροῦνται νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸν θεῖο Λόγο (πρβλ. Ἰωάν. 1, 1) ὁ βίος τοὺς ἔχει κανονισθεῖ μὲ νόμους ἀγαθοὺς καὶ προστάγματα, στὰ ὁποῖα φαίνεται καθαρὰ ἡ γνώμη τοῦ νομοθέτη, ποὺ ἀποτείνεται γενικῶς σὲ δύο σκοπούς: ὁ ἕνας μὲν ποὺ ἀπαγορεύει αὐτὰ ποὺ δὲν πρέπει νὰ γίνονται, ὁ ἄλλος δὲ ποὺ ἐπιβάλλει τὴν ἐνέργεια τῶν καλῶν. Διότι δὲν εἶναι δυνατὸ διαφορετικὰ νὰ κατορθωθεῖ βίος μὲ καλὴ πολιτεία καὶ φρόνιμος, παρὰ μόνον ἂν ἀποφύγει μὲ ὅλη του τὴν δύναμη τὴν κακία καὶ ἐπιδιώξει τὴν ἀρετή, ὅπως ὁ υἱὸς τὴν μητέρα του. Read more
Ἡ ἔννοια τῆς τελειότητας
Μοῦ ζήτησες, ἀγαπητέ μου, νὰ σοῦ περιγράψω ποιὸς εἶναι ὁ τέλειος βίος σύμφωνα μὲ ἕνα πρότυπο, γιὰ νὰ προσβλέπεις σ’ αὐτό, ἔτσι ὥστε ἂν βρεθεῖ μὲ τὴν περιγραφὴ αὐτὸ τὸ ὁποῖο ζητᾶς, νὰ ἐφαρμόσεις στὴ ζωή σου τὸ ἀγαθὸ πού σου γνωστοποιήθηκε. Ἀλλὰ ἐγὼ δυσκολεύομαι ἐξίσου καὶ γιὰ τὰ δυό. Ἐπειδὴ νομίζω ὅτι εἶναι πάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις μου τὸ καθένα ἀπ’ αὐτὰ τὰ δυό, τόσο το νὰ περιγράψω μὲ τὰ λόγια τὴν τελειότητα, ὅσο καὶ τὸ νὰ δείξω στὴ ζωὴ αὐτὸ ποὺ θὰ σκεφθεῖ ὁ νοῦς. Καὶ μὴ νομίσεις ὅτι αὐτὴ ἡ ἀδυναμία εἶναι μόνο δική μου. Οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ προχώρησαν πολὺ στὴν ἀρετή, ὁμολογοῦν πὼς κάτι τέτοιο τοὺς εἶναι ἀκατόρθωτο. Ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴ δώσω τὴν ἐντύπωση, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ ψαλμωδοῦ, ὅτι «φοβᾶμαι ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχει φόβος» (Ψάλμ. 13, 5), θὰ σοῦ ἐκθέσω σαφέστερα αὐτὸ ποὺ θέλω. Read more
Ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴν κουράζεται μάταια ὁ νοῦς, μὲ τὸ νὰ ἁπλώνεται στὸ ἄπειρο, θὰ σταματήσουμε νὰ περιεργαζόμαστε τὴ φύση τῶν ὑπερκειμένων ἀγαθῶν, γιατί εἶναι ἀδύνατο νὰ τὴν κατανοήσουμε. Ἀπὸ ὅσα ἐξετάσαμε, σχηματίσαμε κάποια ἔννοια τοῦ μεγέθους τους, καὶ τόσο μόνο κερδίσαμε ὅσο νὰ μὴν μπορέσουμε μ’ αὐτὸ νὰ κατανοήσουμε αὐτὸ πού ζητᾶμε. Read more
ΤΟΜΟΣ Γ´
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι´
Περὶ διακρίσεως
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ´
Εἶναι ἀνάγκη πάντοτε νὰ εἴμαστε νηφάλιοι
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ´
Γιὰ τὴν ἀδιάλειπτη καὶ νηφάλια προσευχή
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ´
Εἶναι ἀνάγκη νὰ φιλοξενοῦμε καὶ νὰ ἐλεοῦμε μὲ ἱλαρότητα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ´
Περὶ ὑπακοῆς Read more
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟΜΟΣ Α´
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α´
Παραίνεση τῶν ἁγίων πατέρων γιὰ προκοπὴ στὴν τελειότητα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β´
Γιὰ τὸ ὅτι πρέπει νὰ ἐπιδιώκουμε τὴν «ἡσυχία» μὲ κάθε δυνατὸ τρόπο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ´
Γιὰ τὴν κατάνυξη Read more
Ἀρχὴ τοῦ στοιχείου Ζ.
Περὶ τοῦ ἀββᾶ Ζήνωνος.
αʹ. Εἶπεν ὁ ἀββᾶς Ζήνων ὁ μαθητὴς τοῦ μακαρίου Σιλουανοῦ· Μὴ οἰκήσῃς ἐν τόπῳ ὀνομαστῷ, μηδὲ καθίσῃς μετὰ ἀνθρώπου ἔχοντος μέγα ὄνομα, μηδὲ βάλῃς θεμέλιον τοῦ οἰκοδομῆσαι ἑαυτῷ κελλίον πώποτε.
βʹ. Ἔλεγον περὶ τοῦ ἀββᾶ Ζήνωνος, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς οὐκ ἤθελε λαβεῖν παρά τινός τίποτε. Καὶ ἐντεῦθεν οἱ φέροντες ἀπήρχοντο λυπούμενοι, ὅτι οὐκ ἐλάμβανε. Καὶ ἄλλοι ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν, λαβεῖν θέλοντες ὡς παρὰ μεγάλου γέροντος, καὶ οὐκ εἶχέ τι δοῦναι αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ὑπῆγον λυπούμενοι. Λέγει ὁ γέρων· Τί ποιήσω, ὅτι καὶ οἱ φέροντες λυποῦνται, καὶ οἱ λαβεῖν θέλοντες; Τοῦτο μᾶλλον συμφέρει· εἴ τις φέρει, λαμβάνω, καὶ εἴ τις αἰτεῖ παρέχω αὐτῷ. Καὶ οὕτως ποιήσας ἀνεπαύετο, καὶ πάντας ἐπληροφόρει. Read more
Ἀρχὴ τοῦ Α στοιχείου.
Περὶ τοῦ ἀββᾶ Ἀντωνίου.
αʹ. Ὁ ἅγιος ἀββᾶς Ἀντώνιος, καθεζόμενός ποτε ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν ἀκηδίᾳ γέγονε καὶ πολλῇ σκοτώσει λογισμῶν· καὶ ἕλεγε πρὸς τὸν Θεόν· Κύριε, θέλω σωθῆναι, καὶ οὐκ ἐῶσί με οἱ λογισμοί· τί ποιήσω ἐν τῇ θλίψει μου; πῶς σωθῶ; Καὶ μικρὸν διαναστὰς ἐπὶ τὰ ἔξω, θεωρεῖ τινα ὁ Ἀντώνιος ὡς ἑαυτὸν, καθεζόμενον καὶ ἐργαζόμενον, εἶτα ἀνιστάμενον ἀπὸ τοῦ ἔργου καὶ προσευχόμενον, καὶ πάλιν καθεζόμενον καὶ τὴν σειρὰν πλέκοντα, εἶτα πάλιν εἰς προσευχὴν ἀνιστάμενον· ἦν δὲ ἄγγελος Κυρίου, ἀποσταλεὶς πρὸς διόρθωσιν καὶ ἀσφάλειαν Ἀντωνίου. Καὶ ἤκουσε τοῦ ἀγγέλου λέγοντος· Οὕτως ποίει, καὶ σώζῃ. Ὁ δὲ τοῦτο ἀκούσας, πολλὴν χαρὰν ἔσχε καὶ θάρσος, καὶ οὔτως ποιῶν ἐσώζετο. Read more
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Χρηστοήθεια τῶν χριστιανῶν
Γι’ αὐτό, ἀδελφοί μου Χριστιανοί, μὴ σκανδαλίζεσθε ἀμέσως, μόλις ἀκούσετε κανένα λόγο ποὺ δὲν σᾶς ἀρέσει. Οὔτε καὶ νὰ ταράζεσθε, ὅταν δῆτε κανένα πράγμα, τὸ ὁποῖο ἐκ πρώτης ὄψεως φαίνεται πὼς εἶναι ἄπρεπο.
Ὄχι, ἀλλὰ κάνετε ὑπομονὴ καὶ σκεφθῆτε καλά, μήπως ὁ λόγος ἐκεῖνος εἶναι ὠφέλιμος καὶ καλὸς καὶ ἐκεῖνος ποὺ τὸν λέει ἔχει σκοπὸ καὶ διάθεσι νὰ σᾶς ὠφελήση καὶ νὰ σᾶς διορθώση· ἐσεῖς ὅμως ἀπὸ τὸ πάθος ποὺ ἔχετε σκανδαλίζεσθε καί, πιστεύοντας στὶς ὑποψίες σας, νομίζετε ὅτι εἶναι σκληρὸς ὁ λόγος ἐκεῖνος καὶ ὀνομάζετε αὐτὸν ποὺ τὸν λέει σκανδαλοποιὸ καὶ φιλοτάραχο. Read more
Μιὰ φοβερὴ ἐξιστόρηση ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Περσίας
Ἡ διήγηση ποὺ ἀκολουθεῖ, ἂν καὶ θυμίζει ἀρχαῖο παγανιστικὸ παραμύθι, ἀπαντάει ὡστόσο σὲ πολλὰ ἐρωτήματα ποὺ ἐκκρεμοῦν σχετικὰ μὲ τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν ὁδοιπορία τῶν Τριῶν Μάγων ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Περσίας. Ποιοὶ ἦταν οἱ Μάγοι; Ποιὰ τὰ ὀνόματά τους; Τί τοὺς ἔκανε στ’ ἀλήθεια νὰ ξεκινήσουν τὸ δίχρονο ταξίδι τους πρὸς τὴν ἄσημη Βηθλεέμ; Τί ἀκριβῶς συνέβηκε στὴ χώρα τους; Πῶς ἔλαβαν τὴν πληροφορία γιὰ τὴ Γέννηση τοῦ Μεσσία;
Οἱ Μάγοι στὴν Περσικὴ κοινωνία ἦταν ἀρχοντικὰ πρόσωπα ποὺ ἐμφοροῦνταν ἀπὸ μεγάλη γνώση καὶ σοφία. Βαθύτατα μυημένοι στὶς ἐπιστῆμες τῆς ἐποχῆς, καταρτισμένοι ἰδιαίτερα στὰ κεφάλαια τῆς φυσικῆς λειτουργίας τοῦ σύμπαντος, ἀπὸ τὴ συνεχῆ παρακολούθηση τῶν οὐράνιων καὶ ἀστρικῶν φαινομένων, συγκέντρωναν τὴν ὑπόληψη καὶ τὴν τιμὴ τῶν βασιλέων καὶ εὐρύτερά του λαοῦ τῆς Περσίας σὲ μεγάλο βαθμό. Read more
Εἶναι παλαιὸς ὁ νόμος νὰ ἐορτάζωνται ἐγκαίνια, καὶ ὁ νόμος αὐτὸς εἶναι σωστός, ἤ, καλύτερα, νὰ τιμῶνται τὰ νέα πράγματα μὲ ἐγκαίνια. Αὐτὸ δὲ γίνεται ὄχι μίαν φορᾶν μόνον ἀλλὰ πολλᾶς, ἐπειδὴ κάθε στροφὴ τοῦ ἔτους ἐπαναφέρει πάλιν τὴν ἰδίαν ἡμέραν, διὰ νὰ μὴν ἐξαφανισθοῦν μὲ τὴν πάροδον τοῦ χρόνου τὰ καλά, οὔτε νὰ παραπέσουν καὶ νὰ σβήσουν εἰς τὰ βάθη τῆς λησμονιᾶς.
