ΔΟΚΙΜΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ
ΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΝΩΣΙΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ
ΕΠΙ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ Ι´ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ
ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ
ΜΑΡΚΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΦΕΣΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝ ΤΗ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ ΣΥΝΟΔΩ ΓΕΝΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΘΕΝ
ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΝ ΜΟΝΑΧΟΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥ
ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΒΛΑΣΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΟΥ
Σκήτη Ἁγίας Ἄννης, Ἅγιον Ὄρος, 1895
|
«Ὦ Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον,
ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους κενοφωνίας
καὶ ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως,
ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν
ἠστόχησαν». (Α´ Τιμόθ. στ´ 20).
|
| ΠΙΝΑΞ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Τοῖς ἀναγιγνώσκουσι ………
ΜΕΡΟΣ Α´
Κεφ. Α´. Τί τὸ κυρίως αἴτιον τὸ προκαλέσαν τὴν συγκρότησιν τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ ψευδοσυνόδου, ἐπὶ Ἰωάννου τοῦ Παλαιολόγου Αὐτοκράτορος τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ Εὐγενίου Δ´ Πάπα Ρώμης ………
Κεφ. Β´. Ἱστορία τοῦ σχίσματος τῆς Λατινικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς, ἐπὶ τῶν ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως Ἰγνατίου καὶ Φωτίου καὶ τῶν Παπῶν Ρώμης Νικολάου Α´ καὶ Ἀδριανοῦ Β´ ………
Κεφ. Γ´. Πρακτικὰ τῆς συγκροτηθείσης ἐν Κωνσταντινουπόλει συνόδου ἐπὶ τῆς β´ πατριαρχείας τοῦ Ἱεροῦ Φωτίου μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Ἰγνατίου ………
ΜΕΡΟΣ Β´
Κεφ. Δ´. Αἱ διαπραγματεύσεις περὶ ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν μεταξὺ Μιχαὴλ τοῦ Παλαιολόγου αὐτοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως καὶ Γρηγορίου Ι´ Πάπα Ρώμης, ἀπὸ τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Λατίνων μέχρι τοῦ θανάτου τοῦ λατινόφρονος τούτου αὐτοκράτορος Μιχαήλ ………
Κεφ. Ε´. Περὶ τῶν διαφόρων κακώσεων, ἃς εἰργάσατο τοῖς Ὀρθοδόξοις ὁ αὐτοκράτωρ Μιχαὴλ ὁ Παλαιολόγος, καὶ περὶ τῶν βασάνων καὶ μαρτυρίων, ἅπερ ὑπέστησαν ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος τούτου οἱ μὴ στέργοντες τὴν ἕνωσιν μοναχοί τε καὶ λαϊκοί ………
Ἐπιστολὴ τῶν Ἁγιορειτῶν πρὸς τὸν Αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Παλαιολόγον ………
ΜΕΡΟΣ Γ´
Κεφ. ΣΤ´. Βίος τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ, καὶ τὰ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐν τῇ ἐν Φλωρεντίᾳ ψευδοσυνόδῳ γενόμενα ………
Κεφ. Ζ´. Αἱ ἐν Φεράρᾳ ΙΣΤ´ συνεδρίαι, καὶ ὁ λίβελλος ὃν δέδωκε τῷ Πάπᾳ Λατίνων, ὁ Ἅγιος Μᾶρκος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικὸς ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων, προτρεπτικὸς εἰς ἕνωσιν, ἐλέγχων τὴν κακοφροσύνην τῶν δυτικῶν καὶ μάλιστα τὴν χρῆσιν τῶν ἀζύμων· καὶ οἱ ἀγῶνες αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν ὀρθῶν δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας ………
Κεφ. Η´. Εἰσέλευσις τοῦ Πάπα, τοῦ Πατριάρχου, τοῦ Βασιλέως καὶ τῶν λοιπῶν εἰς Φλωρεντίαν. Τὰ πεπραγμένα ἐν ταῖς ἐννέα συνεδρίαις τῆς εἰς αὐτὴν μετατεθείσης συνόδου. Καὶ οἱ κατὰ τῶν Λατίνων καὶ Λατινοφρόνων ἀγῶνες ὑπὲρ τοῦ Ὀρθοδόξου δόγματος, τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ ………
Κεφ. Θ´. Ἐπάνοδος τῶν Ἀνατολικῶν εἰς Κωνσταντινούπολιν. Τὰ ἐν τῇ ἐν αὐτῇ τελευταίᾳ συνόδῳ ἀποφασισθέντα, καὶ τὰ μέχρι τῆς κοιμήσεως τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ λαβόντα χώραν ……… |
