Ταπείνωση δέν εἶναι, νά νομίζει ὁ ἁμαρτωλός, πώς εἶναι γεμάτος ἁμαρτίες. Ταπείνωση εἶναι, ὅταν κάποιος, ἐνῶ ἔχει πετύχει πολλά καί μεγάλα κατορθώματα, δέν ἔχει μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό του. Ὅταν ἐνῶ ξεχωρίζει γιά τήν ἐνάρετη ζωή του, ταπεινώνει συνέχεια τόν ἑαυτό του. Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι ἡ πηγή ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν. Ὅλες οἱ ἄλλες ἁμαρτίες ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση μας. Ἡ ὑπερηφάνεια ὅμως κατέστρεψε καί νίκησε ἀπό πολύ παλιά οὐράνια ἀσώματη δύναμη. Αὐτή καθήρεσε τό σατανά, ἀπό τήν ἀρχηγία τῶν ἀγγέλων. Ἀπό ἄγγελο φωτός, τόν ἔκανε κατασκότεινο διάβολο.
Archive for month: Δεκέμβριος, 2015
Κύριε, εἶπαν οἱ μαθητές Του, μάθε μας νά προσευχόμαστε σωστά· ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό ἀληθινή προσευχή. Θέλουμε νά μᾶς φέρνει σ’ ἐπικοινωνία μέ τό Θεό· νά ζητοῦμε αὐτά πού ὠφελοῦν τήν ψυχή μας, ἐκεῖνα πού μᾶς χαρίζουν τήν οὐράνια Βασιλεία σου.
Ἡ προσευχή δέν εἶναι τά πολλά λόγια· δέν ἐκφράζεται μέ τά ὑψωμένα χέρια· δέν γίνεται φανερή ἀπ’ τό λυγισμένα γόνατα· δέν τήν παίρνουν εἴδηση ἀνθρώπινα μάτια, τήν ἀντιλαμβάνεται ὅμως ὁ Θεός.
Read more
Μυστήριο παράξενο καὶ παράδοξο ἀντικρύζω. Βοσκῶν φωνὲς φτάνουν στ’ αὐτιά μου. Δὲν παίζουν σήμερα μὲ τὶς φλογέρες τοὺς κάποιον τυχαῖο σκοπό. Τὰ χείλη τοὺς ψάλλουν ὕμνο οὐράνιο.
Οἱ ἄγγελοι ὑμνολογοῦν, οἱ ἀρχάγγελοι ἀνυμνοῦν, ψάλλουν τὰ Χερουβεὶμ καὶ δοξολογοῦν τὰ Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν ὅλοι, βλέποντας τὸ Θεὸ στὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς. Read more
Ἃς θεωροῦμε, λοιπόν, ὅτι ὁ ἄνδρας εἶναι τὸ κεφάλι καὶ ἡ γυναίκα τὸ σῶμα, ὅπως ἀποδεικνύει καὶ τοῦτος ὁ ἀποστολικὸς συλλογισμός: «Ὁ ἄνδρας εἶναι ἡ κεφαλὴ (δηλ. ὁ ἀρχηγὸς) τῆς γυναίκας, ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Χριστὸς εἶναι καὶ ὁ σωτήρας τοῦ σώματός Του, τῆς Ἐκκλησίας. Ὅπως ὅμως ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται στὸ Χριστό, ἔτσι καὶ οἱ γυναῖκες πρέπει σὲ ὅλα νὰ ὑποτάσσονται στοὺς ἄνδρες τοὺς» (Ἔφ. 5:23-24). Read more
Τὰ ἑξῆς παραγγέλνει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους: «κανεὶς ἀπὸ σᾶς ἂς μὴ διατηρεῖ στὴν καρδιά του κακία γιὰ τὸν ἀδελφό του» (Ζαχ. ζ´ 10) καὶ «κανεὶς ἂς μὴν συλλογίζεται τὴν κακία τοῦ ἄλλου» (Ζαχ. η´ 17). Δὲν λέει μόνο, συγχώρεσε τὸ κακὸ τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ μὴν τὸ ἔχεις οὔτε στὴ σκέψη σου, μὴ τὸ συλλογίζεσαι, ἄφησε ὅλη τὴν ὀργή, ἐξαφάνισε τὴν πληγή. Read more
Γιὰ τὴν Ὑπομονὴ καὶ πόσο εἶναι τὸ κέρδος ἀπὸ τὶς θλίψεις
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου (P.G. 51, 165)
Ὁμιλία στὸ Ἀποστολικὸ ρητό: «Τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεόν, πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθὸν»
- Ο Ἀπόστολος λέει: “Γνωρίζουμε ὅτι σ’ ἐκείνους ποὺ ἀγαποῦν τὸν Θεό, ὅλα συνεργοῦν γιὰ τὸ καλό τους” (Ρωμ. 8, 28). Τί ἄραγε νὰ θέλει νὰ πεῖ μ’ αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος; Γιατί ἡ μακαρία αὐτὴ ψυχὴ δὲν λέει ποτὲ κάτι χωρὶς λόγο, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ στολίσει τὴν ὁμιλία, ἀλλὰ προσφέρει πάντα τα λόγια του, ὡς κατάλληλα πνευματικὰ φάρμακα, ποὺ γιατρεύουν τὰ διάφορα πάθη.
Ὅσοι εἶναι ὄρθιοι, ἃς ἁπλώσουν φιλάδελφα τὸ χέρι τους στοὺς πεσμένους. Ὅσοι βαδίζουν σταθερὰ στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας, ἃς προσελκύσουν κι ἐκείνους ποὺ τριγυρνοῦν στὶς γκρεμοτοπιὲς τῆς ἀπώλειας. Ἃς μὴ νοιαζόμαστε μόνο γιὰ τὸ συμφέρον μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὠφέλεια τῶν ἀδελφῶν μας. Ὅλοι φροντίζουμε ν’ αὐξήσουμε τὰ κέρδη μας, κανένας νὰ βοηθήσει ἐκείνους ποὺ ἔχουν ἀνάγκη. Ὅλοι ἁπλώνουμε τὰ χέρια γιὰ νὰ πάρουμε, κανένας γιὰ νὰ δώσει. Ὅλοι σκεφτόμαστε πῶς θὰ παρατείνουμε τὴν ἐπίγεια ζωή μας, κανένας πῶς θὰ σώσει τὴν ψυχή του. Read more
“Καί ὅπως τό πλοῖο πού κλυδωνίζεται ἀπό τό φύσημα τῶν ἀνέμων καί καταποντίζεται ἀπό τά ἀγριεμένα κύματα ἡ ἄγκυρα πού ρίχνεται τό κρατάει ἀπό παντοῦ καί τό σταθεροποιεῖ στή μέση τοῦ πελάγους, ἔτσι ἀκριβῶς καί τό δικό μας νοῦ, ὅταν τόν κλυδωνίζουν οἱ λογισμοί πού ἐπιτίθενται ἀπ’ ἔξω, ἔρχεται ἡ πίστη καί μέ μεγαλύτερη ἀσφάλεια ἀπό τήν ἄγκυρα τόν σώζει ἀπό τό ναυάγιο καί σάν σέ γαλήνιο λιμάνι ὁδηγεῖ τό σκάφος μέ τή βεβαιότητα πού παρέχει στή συνείδηση.
Καί αὐτό πάλι φανερώνοντας ὁ Παῦλος ἔλεγε “διά τοῦτο ἔδωκεν ἀποστόλους ὁ θεός πρός καταρτισμόν τῶν ἁγίων, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ, ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι κλυδωνιζόμενοι καί περιφερόμενοι παντί ἀνέμῳ” Read more
Ἡ προσευχὴ εἶναι μεγάλο ἀγαθό, ἂν γίνεται καὶ μὲ λογισμὸ ἀγαθό· ἂν εὐχαριστοῦμε τὸ Θεὸ ὄχι μόνο ὅταν μᾶς δίνει, ἀλλὰ καὶ ὅταν δὲν μᾶς δίνει ὅ,τι Τοῦ ζητᾶμε, ἀφοῦ καὶ τὰ δύο τά κάνει γιὰ τὴν ὠφέλειά μας. Ἔτσι, καὶ ὅταν δὲν παίρνουμε, οὐσιαστικὰ παίρνουμε μὲ τὸ νὰ μὴν πάρουμε ὅ,τι δὲν μᾶς συμφέρει. Ὑπάρχουν, βλέπετε, περιπτώσεις ποὺ ἡ μὴ ἱκανοποίηση τοῦ αἰτήματός μας εἶναι πιὸ ὠφέλιμη. Καὶ τότε ὅ,τι θεωροῦμε σὰν ἀποτυχία εἶναι ἐπιτυχία. Read more
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
Ὁ Κύριος εἶπε: «Ὅπου εἶναι συναγμένοι δύο ἤ τρεῖς στό ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι κι ἐγώ ἀνάμεσά τους» (Ματθ. 18, 20).
Ὥστε, λοιπόν, δέν βρίσκονται δύο-τρεῖς ἑνωμένοι στό ὄνομά Του; Βρίσκονται, ἀλλά σπάνια. Ἄλλωστε δέν μιλάει γιά μιάν ἁπλή τοπική σύναξη καί ἕνωση ἀνθρώπων. Δέν ζητάει μόνο αὐτό. Θέλει, μαζί μέ τήν ἕνωση, νά ὑπάρχουν στούς συναγμένους καί οἱ ἄλλες ἀρετές. Μ’ αὐτά τά λόγια, δηλαδή, θέλει νά πεῖ: «Ἄν κάποιος θά ἔχει Ἐμένα σάν βάση καί προϋπόθεση τῆς ἀγάπης του στόν πλησίον, καί μαζί μ’ αὐτήν τήν ἀγάπη ἔχει καί τίς ἄλλες ἀρετές, τότε θά εἶμαι μαζί του». Read more
Ὁ Χριστιανός, διὰ νὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνιον ζωήν, πρέπει:
1. Νὰ ἀγαπᾶ τὸν Θεὸν μὲ ὅλην τὴν ψυχὴν καὶ μὲ ὅλην τὴν δύναμίν του, καὶ νὰ φυλάσσει τὰς ἐντολᾶς αὐτοῦ, νὰ ἀγαπᾶ δὲ τὸν πλησίον του(τὸν συνάνθρωπό του), ὅπως ἀγαπᾶ τὸν ἐαυτόν του, σύμφωνα μὲ τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος εἶπεν·Ἐὰν τὰς ἐντολᾶς μου τηρήσετε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπη μου(Ἰωάν. ἴε’ 10). Θὰ μείνετε δὲ εἷς τὴν ἀγάπην, ποὺ σᾶς ἔχω, ἐὰν φυλάξετε τὰς ἐντολᾶς μου. Καὶ πάλιν·Ἐν τούτω γνώσονται πάντες, ὅτι ἐμοὶ μαθηταὶ ἔστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις(Ἰωάν. ἰγ’ 35). Μὲ αὐτὸ θὰ μάθουν ὅλοι ὅτι εἶσθε μαθηταί μου, ἐὰν ἔχετε ἀγάπην ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον. Read more
Στὸ βασικὸ αὐτὸ ἐρώτημα ἃς μὴν προσπαθήσουμε ν’ ἀπαντήσουμε μὲ τὸ ἐπιχείρημα τῆς δημιουργίας τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, γιατί ὁ ἄπιστος δὲν θὰ τὸ παραδεχθεῖ.
Ἂν τοῦ ποῦμε ὅτι ἀνέστησε νεκρούς, θεράπευσε τυφλούς, ἔδιωξε δαιμόνια, οὔτε τότε θὰ συμφωνήσει. Read more
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, πού γνώρισε τόσα ἀπόρρητα μυστήρια καί ἀνέβηκε ὡς τόν τρίτο οὐρανό, καθώς μελετοῦσε τίς βουλές καί τίς κρίσεις τοῦ Θεοῦ, αἰσθάνθηκε ἴλιγγο, σάν νά κοίταζε σέ ἄβυσσο. Προσπαθώντας νά ἐρευνήσει τό βάθος τῆς σοφίας καί τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, σάστισε. Σάστισε καί σταμάτησε ἀμέσως τήν ἔρευνα, ἀναφωνώντας: «Ποιός γνώρισε τή σκέψη τοῦ Κυρίου; Πόσο ἀνεξερεύνητες εἶναι οἱ ἀποφάσεις του καί πόσο ἀνεξιχνίαστα τά σχέδιά του!» (Ρωμ. 11:34, 33). Read more
Τί σημαίνει “θυμήθηκε ὁ Θεὸς τὸν Ἀβραάμ;”. Ἐννοεῖ τὴν παράκλησι ποὺ ἔκανε λέγοντας “Νὰ μὴν καταστρέψης τὸν δίκαιο μαζὶ μὲ τὸν ἀσεβή”. Θα μποροῦσε ὅμως νὰ πῆ κανεὶς ὁ δίκαιος σώθηκε μὲ τὴν παράκλησι τοῦ πατριάρχου καὶ ὄχι μὲ τὴν ἀρετή του. Ναι. σώθηκε καὶ μὲ τὴν παράκλησι τοῦ πατριάρχου. Read more
ΟΣΟΙ ὑπερηφανεύονται γιὰ τὰ καλά τους ἔργα καὶ δὲν ἔχουν πίστη στὸ Θεό, μοιάζουν μὲ λείψανα νεκρῶν, ποὺ εἶναι ντυμένα μὲ ὡραία ροῦχα, ἀλλὰ δὲν αἰσθάνονται τὴν ὡραιότητά τους. Σὲ τί ὠφελεῖται, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἔχει ψυχὴ ντυμένη μὲ καλὰ ἔργα ἀλλὰ νεκρή; Τὰ ἔργα γίνονται γιὰ τὸν Κύριο καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα τῶν ἐπουράνιων βραβείων. Ἄν, λοιπόν, ἀγνοεῖς Ἐκεῖνον ποῦ προκηρύσσει τὰ βραβεῖα, τότε γιὰ ποιὸν ἀγωνίζεσαι; Read more
Τὸ σῶμα δηλαδὴ εἶναι κατώτερο ἀπὸ τὴν ψυχή, δὲν εἶναι ὅμως ἀντίθετο ἀπὸ τὴν ψυχή. Ἡ ψυχὴ εἶναι ἁπλὴ καὶ ἐξυπηρετεῖται μὲ τὶς ἐπιθυμίες τοῦ σώματος.
Ἐμεῖς παραδεχόμαστε ὅτι τὸ σῶμα εἶναι κατώτερο ἀπὸ τὴν ψυχὴ καὶ ὑποδεέστερο· αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει, ὅτι τὸ σῶμα εἶναι ἀντίθετο ἀπὸ τὴν ψυχή, ὅτι δηλαδὴ τὴν πολεμᾶ καὶ ὅτι εἶναι πονηρό· ἀλλ’ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ψυχή, ὅπως ἀκριβῶς ἡ κιθάρα ἀπὸ τὸν κιθαριστὴ καὶ τὸ πλοῖο ἀπὸ τὸν κυβερνήτη. Read more
Γιά ποιό λόγο ὁ Θεός δέν ἐξαφανίζει τόν ἐχθρό τῶν ἀνθρώπων, τό διάβολο, πού ἐξαπάτησε τόνἈδάμ καί τήν Εὔα καί συνεχίζει νά πολεμάει ἄγρια ὅλους μας; εἶναι ἕνα ἐρώτημα καί συνάμα μιά ἀξίωση πολλῶν.
Ἡ ἀξίωση αὐτή θά ἦταν εὔλογη, ἄν ὁ διάβολος μᾶς κατέβαλλε μέ τή βία. Ἀφοῦ, ὅμως, δέν ἔχει καμιά δυνατότητα νά μᾶς παρασύρει βίαια στό κακό, ἀφοῦ μόνο μέ τή δική μας συνεργασία μπορεῖ νά πετύχει τούς σκοπούς του, ἀφοῦ τό νά κάνουμε τό θέλημά του ἐξαρτᾶται ἀπό τή δική μας προαίρεση, τότε γιατί θέλουμε νά χαθεῖ ἡ αἰτία τῆς ἐπιτυχίας μας στόν ἀγώνα ἐναντίον του, ἡ προϋπόθεση τοῦ θριάμβου καί τοῦ στεφανώματός μας;
Ἀκόμα καί στήν ὑποθετική περίπτωση πού ὁ διάβολος θά μποροῦσε νά νικήσει ὅλους τούς ἀνθρώπους καί νά τούς ὁδηγήσει στήν ἀπώλεια, πάλι δέν θά ἔπρεπε ν᾿ ἀποροῦμε, ἄν ὁ Θεός τόν ἄφηνε ἐλεύθερο στό καταστροφικό ἔργο του. Γιατί ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται ἡ νίκη του καί ἡ κυριαρχία του πάνω μας. Μέ τή θέλησή μας γινόμαστε σκλάβοι του, ὄχι ἀναγκαστικά. Αὐτό τό ἀποδεικνύουν ὅσοι τόν νίκησαν μέχρι σήμερα. Καί δέν εἶναι λίγοι. Ἀλλά καί στό μέλλον θά ὑπάρξουν πολλοί, πού θά τόν νικήσουν. Ὄχι, βέβαια, ὅλοι. Γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς, ὅμως, εἶναι πολύ πιό σωστό καί δίκαιο οἱ γενναῖοι ἀγωνιστές νά βροῦν εὐκαιρίες, γιά νά δείξουν τήν καλή τους προαίρεση, καί οἱ ράθυμοι νά τιμωρηθοῦν, παρά νά ζημιωθοῦν οἱ πρῶτοι γιά χάρη τῶν τελευταίων. Ὁ νωθρός καί ἀδιάφορος δέν ζημιώνεται ἀπό τόν ἀντίπαλό του, ἀλλ᾿ ἀπό τή δική του ραθυμία. Γιατί, λοιπόν, νά ἐξαφανίσει ὁ Θεός τό διάβολο, στερώντας ἔτσι ἀπό τούς ἀνδρείους, γιά χάρη τῶν φαύλων, τή δυνατότητα τῆς ἀνδραγαθίας; Read more
ΟI ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΗΔΟΝΕΣ δεν διαφέρουν καθόλου από τις σκιές και από τα όνειρα. Πριν καλά καλά τις γευθή ο αμαρτωλός, σβήνουν. Ενώ οι τιμωρίες που επισύρουν είναι χωρίς τέλος. Και το γλυκό που προσφέρουν στον άνθρωπο είναι λίγο, ενώ το πικρό αιώνιο. Όποια σχέσι υπάρχει ανάμεσα σ’ ένα όνειρο μιας ημέρας και ολοκλήρου του χρόνου της ζωής μας, τέτοια υπάρχει ανάμεσα στις εδώ απολαύσεις και στις μελλοντικές τιμωρίες. Και ποιος, αλήθεια, θα προτιμούσε να ιδή ένα ευχάριστο όνειρο και εξ αιτίας του να τιμωρήται σ’ όλη του την ζωή; Read more
- Περί Αὐταπαρνήσεως
- Περί Ἐλεημοσύνης
- Περί Ὑπομονῆς
- Περί τῆς Θείας Εὐχαριστίας
- Περί πνευματικῆς Καρποφορίας
- Περί Πίστεως
- Περί Ἀνεξικακίας
- Περί Ταπεινοφροσύνης
- Περί τῆς πρός τόν Θεόν Ἐλπίδος
- Περί Μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς
- Περί Ἀγάπης
Ἕνας ἀπό τούς Γέροντες τῆς σκήτης ἀρρώστησε κάποτε κι ἐπεθύμησε, σάν ἄνθρωπος, νά φάει λίγο ζεστό ψωμί. Ποῦ νά βρεθεῖ ὅμως τέτοιο πράγμα σ’ ἐκείνη τήν ἔρημο;Ὅταν τό ἔμαθε ἕνας ἀπό τούς νέους Μοναχούς ἔβαλε στό δισάκι τοῦ ὅλα τα ξερά ψωμιά πού εἶχε καί ξεκίνησε γιά τήν Ἀλεξάνδρεια. Ἡ πόλη ἀπεῖχε δύο ἡμερῶν δρόμο ἀπό τήν ἔρημο. Ὁ καλός νέος ἀψήφησε τόν κόπο. Κατέβηκε, ἄλλαξε τά ψωμιά, κι ἐπέστρεψε ὅσο πιό γρήγορα μποροῦσε στή σκήτη. Read more
Εκείνος που έχει συμμαζεμένο το νου του, όταν προσεύχεται, και προσέχει σ’ αυτά που λέγει, απομακρύνει με τη φλόγα της προσευχής του τους δαίμονες, λέγει ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος. Εκείνος όμως που μετερωρίζεται (σκορπίζει το νου του σε ανώφελες σκέψεις) περιπαίζεται απ’ αυτούς. Read more
Ἐπισκεψιμότητα
