Εἶπε ὁ ἀββᾶς Μακάριος, ὅτι ὅταν ἦλθα στὴν Κωνσταντινούπολί μου γεννήθηκε ἡ ἐπιθυμία νὰ τὴν γνωρίσω. Καὶ περπατώντας σὲ κάποια γειτονιά, καὶ ἡ συνείδησίς μου βεβαιώνει τὴν ἀλήθεια γιὰ ὅσα λέγω, βλέπω μὲ τὰ νοητὰ μάτια, τὰ ὁποῖα μου δώρησε ὁ Κύριος γιὰ νὰ κατανοῶ τὰ θαυμάσιά του, βλέπω κάποιον ἄνθρωπο, σὰν νὰ ἦταν εὐνοῦχος καὶ νὰ στέκεται ἔξω ἀπὸ πορνικὸ καταγώγιο. Φαινόταν πολὺ στενοχωρημένος καὶ ἔκρυβε μὲ τὶς δύο παλάμες τὸ πρόσωπό του, καὶ ἔκλαιγε ἔτσι ποὺ νόμιζες ὅτι καὶ ὁ οὐρανὸς θρηνοῦσε μαζί του. Read more
Παράφρασις Συμεών τοῦ Μεταφραστοῦ
εἰς 150 κεφάλαια εἰς τούς 50 λόγους τοῦ
Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου
Περί τῆς πνευματικῆς τελειότητας Read more
Mελέτημα 01
1. Μὲ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ καθένας μας κερδίζει τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Χρειάζεται ὅμως νὰ συνεισφέρει καὶ τοὺς δικούς του κόπους. Ὅπως λέει καὶ ὁ ψαλμωδός «ἄν ὁ Κύριος δὲν οἰκοδομήσει τὸ σπίτι ἤ δὲν φυλάξει τὴν πόλη, μάταια ἀγρυπνοῦν οἱ φύλακες καὶ μάταια κοπιάζουν οἱ οἰκοδόμοι. Read more
«῾Ο λόγος ὁ καλὸς»
῾Η θεραπευτικὴ δύναμίς του
Κάποτε ὁ ᾿Αββᾶς Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
μαζὶ μὲ τὸν ὑποτακτικό του
ἀνέβαιναν ἀπὸ τὴν Σκήτη τῆς Αἰγύπτου
στὸ ῎Ορος τῆς Νιτρίας.
Σὰν πλησίαζαν στὸν προορισμό τους,
εἶπε στὸν μαθητή του νὰ προπορευθῆ.
῾Ο ὑποτακτικός, καθὼς προχωροῦσε,
συνάντησε ἕναν εἰδωλολάτρη…
῏Ηταν ἱερέας καὶ περπατοῦσε βιαστικά,
κρατώντας ἕνα ξύλο.
— Αἴ, σατανᾶ, ποῦ τρέχεις;…
τοῦ φώναξε ἀπερίσκεπτα ὁ καλόγερος. Read more
Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος
Μερικές ψυχές, ἄν καί ἔλαβαν τή Θεία Χάρη καί ἔνιωσαν τή γλυκύτητα καί τήν ἀνάπαυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπειδή ὅμως ἀκόμη δέν δοκιμάστηκαν ἀπό τά πονηρά πνεύματα μέ διάφορες θλίψεις, ἐξακολουθοῦν νά εἶναι νήπιες, καί δέν εἶναι ἀκόμη κατάλληλες γιά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ὥστε καί οἱ πειρασμοί καί οἱ θλίψεις γιά τό συμφέρον στέλνονται στούς ἀνθρώπους, νά κάνουν τήν ψυχή πιό γνήσια καί πιό στέρεη. Καί ἄν αὐτή ὑπομείνει μέχρι τέλους μέ τήν ἐλπίδα της στόν Κύριο, εἶναι ἀδύνατο νά μή λυτρωθεῖ ἀπό τά πάθη τῆς κακίας καί ν’ ἀξιωθεῖ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Οἱ Ἅγιοι Μάρυτρες, ἀφοῦ ὑπέρφεραν πολλά βασνιστήρια καί ἔδειξαν καρτερία μέχρι τόν θάνατο, ἔγιναν ἄξιοι γιά τά στεφάνια καί τή δόξα. Καί ὅσο περισσότερα καί σκληρότερα ἦταν τά βάσανα πού ὑπέφεραν, τόση περισσότερη δόξα καί παρρησία ἀπέκτησαν ἐνώπιον του Θεοῦ.
Κατά τόν ίδιο τρόπο και οἱ ψυχές πού παραδόξθηκαν σέ διάφορες θλίψεις, εἴτε ἐξ ἀνθρώπων, εἴτε ἐκ σωματικῶν ἀσθενειῶν, ἄν κάνουν μέχρι τέλους ὑπομονή καί δέν γογγύσουν, θά ἀξιωθοῦν τά ἴδια στεφάνια καί τήν ἴδια παρρησία μέ τούς Μάρτυρες. Καί ὄλα αὐτά ὄχι μόνο στό μέλλον θά ἀπολαύσουν ἀπό τόν Θεόν, ἀλλά καί ἐδῶ θά ἀξιωθοῦν τήν παρηγοριά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
Ο δε γέρων λέγει «πες μου άγιε Άγγελε, εάν γνωρίζονται αναμεταξύ τους οι άνθρωποι εις τον αιώνιο κόσμο εκείνον, οι κεκοιμημένοι». Και είπε ο Άγγελος «άκουσον Πάτερ Άγιε, καθώς στον κόσμο τούτο οι άνθρωποι αφ’ εσπέρας κοιμώνται έως πρωί και την αύριον σηκώνονται και γνωρίζουν τους χθες ανθρώπους και χαιρετούν και συνομιλούν και πολλές φορές καθεζόμενοι συνευφραίνονται και έρωτά ο ένας τον άλλον, έτσι γίνεται και σ’ εκείνο τον κόσμο, ο ένας τον έτερον γνωρίζει και συνομιλεί. Διότι, καθώς πηγαίνει κάποιος στην αγορά και εκεί βλέπει άρχοντες και πτωχούς και ρωτά ποιος είναι αυτός και ποιος είναι εκείνος και με ερωτήσεις μαθαίνει και εκείνους τους οποίους ποτέ δεν είδε, τοιουτοτρόπως γίνεται και εκεί, αλλά μόνο για τους Δικαίους, διότι οι αμαρτωλοί και τούτο το υστερούνται». Read more
Ἐπισκεψιμότητα
