Περί Ἄγνοιας. (Πατερικά Σταχυολοχήματα)

Ὅποιος ἔχει ἄγνοια τοῦ Θεοῦ, περνάει ἀπὸ δρόμο ποὺ ἔχει καὶ στὶς δυὸ πλευρὲς τοῦ γκρεμὸ καὶ εὔκολα ἀνατρέπεται ἀπὸ κάθε ἄνεμο. Ὅταν τὸν ἐπαινοῦν, τὸ παίρνει πάνω του καὶ ὅταν τὸν κατηγοροῦν, πικραίνεται. Ὅταν καλοπερνάει, προβαίνει σὲ ἀσέλγειες καὶ ἀκατανόμαστες πράξεις καὶ ὅταν κακοπερνᾶ, κλαίει τὴν μοίρα του. Ὅταν ἔχει ἀντίληψη καλῆ τὸ δείχνει καὶ ὅταν δὲν καταλαβαίνει, καμώνεται πὼς κατάλαβε. Ὅταν γίνεται πλούσιος δείχνεται ἀλαζονικὸς καὶ ὅταν φτωχαίνει, ὑποκρίνεται. Ἂν χορτάσει καλά, γίνεται θρασὺς καὶ ὅταν νηστεύει τὸν κυριεύει ἡ κενοδοξία. Μ’ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἐλέγχουν, μαλώνει καὶ θεωρεῖ ἀνόητους, ὅσους τὸν συγχωροῦν.

~ Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητὴς ~

– Ὅλων τῶν κακῶν προηγεῖται ἡ ἄγνοια. Διότι ὅποιος ἀγνοεῖ τὴν ἐνέδρα τῶν ἐχθρῶν δαιμόνων, σφάζεται εὔκολα καὶ ὅποιος δὲν γνωρίζει τὶς αἰτίες τῶν παθῶν, καταπίπτει εὐκόλως. Ἡ ἄγνοια, εἶναι ὁ πρῶτος καὶ κύριος γίγαντας τοῦ διαβόλου.

~ Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητὴς ~

– Ἡ ἄγνοια στὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ, κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀντιλέγει στὰ ὠφέλιμα. Καὶ ὅταν ἀποθρασύνεται, αὐξάνει τὴν προϋπάρχουσα κακία.

~ Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητὴς ~

– Ἡ ἄγνοια τοῦ Θεοῦ, εἶναι θάνατος τῆς ψυχῆς.

~ Μέγας Βασίλειος ~

– Κανένας νὰ μὴν προφασίζεται ἄγνοια γύρω ἀπὸ τὸ καλό. Διότι μέσα μας εἶναι σπαρμένος ὁ φυσικὸς νόμος (συνείδηση), πού μας ὑποδεικνύει νὰ εἴμαστε φίλοι τοῦ καλοῦ καὶ ξένοι πρὸς τὰ βλαβερὰ καὶ κακά.

~ Μέγας Βασίλειος ~

– Καλύτερα νὰ ἀγνοεῖς παντελῶς κάτι, παρὰ νὰ τὸ μαθαίνεις ἐσφαλμένα. Γιατί τὸ πρῶτο δὲν μπορεῖ νὰ κατηγορηθεῖ, ἐνῶ τὸ δεύτερο ἀπεστερεῖται συγγνώμης.

~ Ἱερὸς Χρυσόστομος ~

– Ἡ ἄγνοια τοῦ ἑαυτοῦ μας εἶναι ἀποτέλεσμα διεφθαρμένης προαιρέσεως. ~ Ἱερὸς Χρυσόστομος ~

– Ἡ γνώση τῆς ἄγνοιας γίνεται ἀφορμή, γιὰ νὰ μελετήσει κάποιος καὶ νὰ γίνει σοφός. ~ Ἱερὸς Χρυσόστομος ~

– Πῶς εἶναι δυνατὸν καὶ λογικό, οἱ μὲν γίδες καὶ τὰ πρόβατα καθὼς καὶ ὅλα τὰ ἄλογα ζῶα, νὰ γνωρίζουν ποιὰ χόρτα εἶναι κατάλληλα πρὸς διατροφὴ καὶ ποιὰ ἐπιβλαβῆ καὶ μὲ μεγάλη προσοχὴ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὰ δεύτερα καὶ νὰ τρέχουν μὲ ὁρμὴ στὰ πρῶτα, ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος, τὸ λογικὸ ζῶο, νὰ ἀγνοεῖ τί εἶναι καλὸ καὶ τί εἶναι πονηρό; ~ Ἱερὸς Χρυσόστομος ~

– Μὴν κατηγορεῖς τὸν ἑαυτόν σου γιὰ ὅσα ἀγνοεῖς χωρὶς νὰ φταῖς, ἀλλὰ γιὰ ὅσα παραμελεῖς νὰ μάθεις.

~ Ἱερὸς Αὐγουστίνος ~

– Ὁ Θεὸς δὲν μᾶς ἄφησε σὲ πλήρη ἄγνοια, διότι ἡ ἐπίγνωση ὅτι ὑπάρχει Θεός, μᾶς ἔχει δοθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἐνυπάρχει στὸν καθέναν ἀπὸ ἐμᾶς.

~Άγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ~

– Αὐτὸς ποὺ δὲν γνωρίζει τὸν Θεὸ εἶναι ἀνόητος καὶ τὸ φῶς τῆς γνώσης, δὲν τὸν ἔχει φωτίσει ἀκόμα. Αὐτὸς ποὺ δὲν γνωρίζει τὸν Θεό, εἶναι γεμάτος ἀπὸ κάθε εἴδους κακία. Αὐτὸς ποὺ δὲν γνωρίζει τὸν Θεό, εἶναι ὁ πιὸ δυστυχὴς ἀπὸ ὅλους τους ἀνθρώπους. Ζεῖ δυστυχισμένος καὶ πορεύεται πρὸς τὸν θάνατο ἀπελπισμένος. Ὁ τάφος, εἶναι τὸ παντοτινό του φόβητρο…

~ Ἅγιος Νεκτάριος ~

– Τὸ νὰ μὴν γνωρίζεις εἶναι ἀμάθεια, ἀλλὰ τὸ νὰ μὴν θέλεις νὰ μάθεις εἶναι ὑπερηφάνεια.

~ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ~

πηγή