Περὶ ἐκδικήσεως. (Πατερικά Σταχυολοχήματα).

Μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες. Μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τὴ ὀργή. [Σὲ κάποιον πού σας ἔκανε κακό, μὴν τοῦ τὸ ἀνταποδώσετε. Μὴ ζητᾶτε ἀγαπητοί, μὲ ἐκδικήσεις νὰ ὑπερασπίζετε τὸν ἑαυτόν σας, ἀλλὰ δώσατε τόπο εἰς τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ νὰ ἔρθει καὶ νὰ κάνει αὐτὴν τὴν ἐκδίκηση.] (Πρὸς Ρωμαίους 12-17 καὶ 12- 19)
Οἴδαμεν γὰρ τὸν εἰπόντα? ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω. [Διότι γνωρίζομεν καλὰ ἐκεῖνον Ὁ Ὁποῖος εἶπε: ”Σὲ Μένα, Τὸν δίκαιο καὶ παντοδύναμο, ὑπάρχει ἡ δικαιοσύνη, ποὺ τιμωρεῖ καὶ ”εκδικείται” τὸ κακό.] (Πρὸς Ἑβραίους 10,30)
Μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας. [Νὰ μὴν ἀνταποδίδετε κακὸ ἀντὶ κακοῦ ἢ ὕβρη καὶ χλευασμό, ἀντὶ ὕβρεως καὶ χλευασμοῦ.] (Ἀ’ Πέτρου 3,9)

Ὁ ἐκδικῶν παρὰ Κυρίου εὐρήσει ἐκδίκησιν, καὶ τᾶς ἁμαρτίας αὐτοῦ διατηρῶν διατηρήσει. [Ἐκεῖνος ποὺ ἐκδικεῖται τοὺς ἄλλους, θὰ ὑποστεῖ ἐκδίκηση καὶ τιμωρία ἀπὸ τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος θὰ τοῦ καταλογίσει αὐστηρῶς καὶ θὰ τιμωρήσει τὶς ἁμαρτίες του.] (Σοφία Σειράχ 28,1)
Μὴ εἴπης? τίσομαι τὸν ἐχθρόν, ἀλλ’ ὑπόμεινον τὸν Κύριον, ἴνα σοὶ βοηθήση. [Μὴν πεῖς, ὅτι θὰ ἐκδικηθῶ καὶ θὰ τιμωρήσω τὸν ἐχθρόν μου. Ἀλλὰ δεῖξε ὑπομονὴ ἀπέναντι τοῦ Κυρίου καὶ σὲ Αὐτὸν ἀνάθεσε τὴν ἀπόδοση τοῦ δικαίου σου, γιὰ νὰ σὲ βοηθήσει καὶ νὰ σὲ προστατεύσει.] (Παροιμίες 20,22)
Μὴν ἀνταποδίδεις τὸ κακὸ μὲ κακό, οὔτε τὴν προσβολὴ μὲ προσβολή, διότι θὰ σὲ ταπεινώσει ὁ Θεός, βλέποντας, ὅτι δὲν ταπεινώνεσαι ἐσὺ ὁ ἴδιος. (Μέγας Ἀντώνιος)
Τίποτα ἄλλο δὲν εὐχαριστεῖ τὸ Θεὸ τόσο πολύ, ὅσο τὸ νὰ μὴν ἀνταποδίδουμε κακὸ ἀντὶ κακοῦ. Καὶ τίποτε δὲν εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνο, ἀπὸ τὸ νὰ θέλεις νὰ ἐκδικηθεῖς προστατεύοντας τὸν ἑαυτόν σου. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Καλὸ εἶναι, τὸ νὰ μὴν ἀδικεῖ κανείς, ἀλλὰ πολὺ μεγαλύτερη ἀξία ἔχει, τὸ νὰ μὴν ἐκδικεῖται ὅταν ἀδικηθεῖ. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Τόσο μεγάλο κακὸ εἶναι τὸ νὰ ἀνταποδίδεις τὸ κακό, ὥστε καὶ τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ διώχνει καὶ τὴ συγχώρεση ποὺ ἔχει δοθεῖ γιὰ τὰ ἀμέτρητα ἁμαρτήματα, τὴν καθιστὰ ἄκυρη. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἔπαθες κάποιο κακὸ καὶ θέλεις νὰ ”εκδικηθείς” ἐκεῖνον ποῦ σὲ ἔβλαψε; Ἐσὺ εὐεργέτησε τὸν καὶ τὸν τιμώρησες. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Αὐτὸ εἶναι τὸ σπουδαιότερο: Ὄχι μόνο νὰ μὴν ἐκδικεῖσαι τὸ κακὸ μὲ τὸ κακό, ἀλλὰ καὶ νὰ προσφέρεις στὸ κακὸ τὸ καλό. Αὐτὸ εἶναι πραγματικὰ ἄμυνα. Καὶ ἐκεῖνον ἐξουδετερώνει καὶ εἶναι μεγάλη ἡ ὠφέλειά του, ἂν βέβαια τὸ θέλει, ἀλλὰ καὶ ἐσένα ὠφελεῖ. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Σὲ λύπησε κάποιος; Μὴν τοῦ ἀνταποδώσεις λύπη, γιατί τότε ἐξισώνεσαι μαζί του. Κανένας δὲν θεραπεύει τὸ κακὸ μὲ τὸ κακό, ἀλλὰ τὸ κακὸ μὲ τὸ καλό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἐὰν ἀνταποδώσεις τὴν ἀδικία πού σου ἔκαμαν, τότε δὲν τὴν ἀνταπέδωσες, ἀλλὰ ἔκανες κακὸ στὸν ἑαυτόν σου. Διότι λέει ἡ Ἁγία Γραφή: ”Ο ἀγαπῶν τὴν ἀδικίαν, μισεῖ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν” (Παροιμίες 29,24). Βλέπεις, ὅτι δὲν ἀδικήθηκες, ἀλλὰ ἀδικεῖς; Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει: ”Διατί οὐχὶ μᾶλλον ἀδικεῖσθε;” (Ἀ’ Κόρ. 6,7). Γιατί δὲν προτιμᾶτε νὰ ἀδικεῖστε; Εἶδες, ὅτι τοῦτο (τὸ νὰ ἐκδικηθεῖς), δὲν σημαίνει ὅτι ἀδικεῖσαι; (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
Ἔχεις ἀδικηθεῖ πολὺ καὶ στερήθηκες πολλὰ ἐξαιτίας κάποιου, κακολογήθηκες καὶ ζημιώθηκες σὲ πολὺ σοβαρὰ θέματά σου καὶ γι’ αὐτὸ θέλεις νὰ δεῖς νὰ τιμωρεῖται ὁ ἀδελφός σου; Καὶ ἐδῶ πάλι εἶναι χρήσιμο νὰ τὸν συγχωρήσεις. Γιατί, ἐὰν θελήσεις ἐσὺ ὁ ἴδιος νὰ ἐκδικηθεῖς καὶ νὰ ἐπιτεθεῖς ἐναντίον τοῦ εἴτε μὲ τὰ λόγια σου, εἴτε μὲ κάποια ἐνέργειά σου, ἢ μὲ τὴν κατάρα σου, ὁ Θεὸς ὄχι μόνο δὲν θὰ ἐπέμβει κατ’ αὐτοῦ – ἐφόσον ἐσὺ ἀνέλαβες τὴν τιμωρία τοῦ – ἀλλὰ ἐπιπλέον θὰ σὲ τιμωρήσει ὡς θεομάχο. Ἄφησε τὰ πράγματα στὸν Θεό. Αὐτὸς θὰ τὰ τακτοποιήσει πολὺ καλύτερα ἀπ’ ὅ,τι ἐσὺ θέλεις. (ἹερόςΧρυσοστομος)
Ἡ καμήλα ποὺ χτυπήθηκε ἀπὸ κάποιον, ἀφοῦ ἀποταμιεύσει τὴν ὀργὴ ἐπὶ μακρὸ χρονικὸ διάστημα, ὅταν βρεῖ εὐκαιρία, τοῦ ἀνταποδίδει τὸ κακό. Ἀκούσατε βαρύθυμοι, ἐσεῖς ποὺ καλλιεργεῖτε τὴ μνησικακία σὰν ἀρετή, μὲ τί μοιάζετε, ὅταν κρύβετε τὴν κατὰ τοῦ πλησίον σας δυσαρέσκεια σὰν σπινθήρα μέσα στὴν στάχτη τόσο καιρό, ὥσπου βρεῖτε καύσιμη ὕλη καὶ ἀνάψετε τὸν θυμὸ σὰν φλόγα… (Μέγας Βασίλειος)
Τὸ πάθος, τοῦ νὰ ἀνταποδώσει κάποιος, κακὸ ἀντὶ κακοῦ (ἐκδίκηση), φανερώνεται κατὰ τέσσερις τρόπους: πρῶτον ἀπὸ τὴν καρδιά, δεύτερον ἀπὸ τὸ πρόσωπο, τρίτον ἀπὸ τὴν γλώσσα καὶ τέταρτο ἔρχεται, τὸ νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό. Ἐὰν μπορέσεις νὰ καθαρίσεις τὴν καρδιά σου, δὲν ἀνεβαίνει τὸ πάθος στὸ πρόσωπο. Ἐὰν ὅμως ἀνέβει στὸ πρόσωπό σου, φύλαξε τὴν γλώσσα σου, νὰ μὴν μιλήσεις. Ἀλλὰ ἐὰν μιλήσεις κόψε τὸ πάθος γρήγορα, γιὰ νὰ μὴν ἀποδώσεις κακὸ στὸ κακό. (Ὅσιος Ποιμήν)
Ἐπειδὴ εἴμαστε ὅλοι ἀδελφοὶ καὶ μέλη τοῦ Δεσπότη Χριστοῦ, γι’ αὐτὸ καὶ πρέπει νὰ συμπονοῦμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Ὅποιος ὅμως ἀμύνεται καὶ ἐκδικεῖται τὸν ἀδερφό του, ἐομοιάζει μὲ ἐκεῖνον, ποὺ πῆρε μία πέτρα νὰ χτυπήσει τὸ δεξί του πόδι, γιατί κατὰ λάθος (ὅπως συμβαίνει ἀπὸ ἀπροσεξία πολλὲς φορές), ἀκούμπησε καὶ χτύπησε τὸ ἀριστερό του πόδι. Τόσο ἄφρων καὶ ἀνόητος εἶναι ὁ ἐκδικητικὸς ἄνθρωπος. (Μοναχὸς Ἀγάπιος Λάνδος Κρήτης)
Ἡ ἐκδίκηση εἶναι ἄρνηση τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον. Γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς ὁ Κύριος εἶπε, ὅτι ὀφείλουν ν’ ἀγαποῦν ὅλους καὶ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἑπομένως νὰ μὴν ζητοῦν ἐκδίκηση ἐναντίον τους. Μὲ τὴν ἐκδίκηση ἀναλαμβάνει ὁ ἴδιος ὁ παθῶν νὰ τιμωρήσει τὸν ἔνοχο. Ἑπομένως φανερώνει, ὅτι δὲν πιστεύει σὲ Θεὸ καὶ Θεία δικαιοσύνη, ἡ ὁποία ἀργὰ ἢ γρήγορα ἀποδίδει στὸν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του. Δὲν ἐμπιστεύεται, οὔτε στὴν ἀνθρώπινη δικαιοσύνη, ποὺ ἐπεμβαίνει γιὰ νὰ τιμωρήσει τὸ ἔγκλημα καὶ τὴν ἀδικία. Γίνεται ὁ ἴδιος κατήγορος καὶ δικαστῆς καὶ ἐκτελεστικὴ ἐξουσία, ὄχι γιὰ νὰ σωφρονίσει καὶ διορθώσει τὸν ἔνοχο, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὸ πάθος τῆς ἔχθρας καὶ τοῦ μίσους, ποὺ βράζει στὴν ψυχή του. Γιὰ ὅλα αὐτὰ εἶναι φυσικό, ὅτι ὅποιος παίρνει μόνος του τὴν ἐκδίκηση, θὰ λάβει ἐκδίκηση ἀπὸ τὸν Θεό. Καὶ ἐὰν ἔχει ἄλλα ἁμαρτήματα, θὰ ἐπιβαρύνεται πάντοτε μὲ αὐτὰ καὶ δὲν θὰ συγχωρηθεῖ ποτέ. Μισθὸς τῆς κακίας του θὰ εἶναι ἡ αἰώνιος καταδίκη. (Εἶπε Γέρων).

πηγή