Περὶ γογγυσμοῦ-γκρίνιας. (Πατερικά Σταχυολοχήματα)

• Πάντα ποιεῖτε χωρὶς γογγυσμῶν καὶ διαλογισμῶν. [‘Ὅλα τὰ ἔργα τῆς σωτηρίας σας, νὰ τὰ κάνετε χωρὶς παράπονα καὶ ἀμφιβολίες.] (Πρὸς Φιλιππησίους 2,14)
• Μηδὲ γογγύζετε, καθὼς καί τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ἐλοθρευτοῦ. [Μὴν γογγύζετε σὲ καιρὸ θλίψεων ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅπως καὶ μερικοὶ ἀπὸ ἐκείνους ἐγόγγυσαν καὶ ἐξολοθρεύτηκαν ἀπὸ τὸν ἐξολοθρευτὴ ἄγγελο.] (Πρός Κορινθίους Α’ 10,10)
• Θροὺς γογγυσμῶν οὐκ ἀποκρύπτεται. Φυλάξασθε τοίνυν γογγυσμόνανωφελη καὶ ἀπὸ καταλαλιᾶς φείσασθε γλώσσης. [Δὲν μένει ἄγνωστος καὶ κρυφός, οὔτε ὁ ἐλαφρότερος ψίθυρος γογγυσμοῦ ἐναντίον Του. Ἀποφύγετε, λοιπόν, κάθε ἀσεβῆ γογγυσμὸν κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάξατε τὴν γλώσσα σας, ἀπὸ τὴν κατάκριση ἐναντίον τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ.] (Σοφία Σολομώντος 1,11)

• Ἐγόγγυσαν ἐν τοὶς σκηνώμασιν αὐτῶν, οὐκ εἰσήκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου. Και ἐπῆρε τὴν χείρα αὐτοῦ ἐπ’ αὐτοὺς τοῦ καταβαλεὶν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ. [Γόγγυσαν μέσα στὶς σκηνές τους καὶ δὲν ἔδωσαν προσοχὴ στὶς τόσες καὶ τόσες φορὲς ποὺ τοὺς εἶχε ὑποσχεθεῖ ὁ Κύριος. Δικαίως ὀργισμένος ὁ Κύριος, ὕψωσε τὴν τιμωρὸ χείρα Του, νὰ τοὺς συντρίψει καὶ τοὺς ἐξοντώσει ἐκεῖ στὴν ἔρημο.] (Ψαλμοί 105, 25-26)
• Ὁ Θεὸς ὑπομένει ὅλες τὶς ἀτέλειες τοῦ ἀνθρώπου, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν γογγυσμό. Ἀντίθετα ἡ καρδιὰ ποὺ εὐχαριστεῖ διαρκῶς τὸ Θεό, γεμίζει ἀπὸ θεϊκὴ χαρὰ καὶ εὐλογία. (Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος)
• Τίποτε δὲν προξενεῖ τὴν ἀποστροφὴ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν τιμωρία τοῦ ἀνθρώπου, ὅσο ὁ γογγυσμός. (Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός)
• Καλύτερα νὰ μὴν κάνουμε τίποτε, παρὰ νὰ τὸ κάνουμε μὲ γογγυσμό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Φοβερὸ πράγμα εἶναι ὁ γογγυσμός. Ἐγγίζει τὰ ὅρια τῆς βλασφημίας. Πρόκειται γιὰ ἀχαριστία. Αὐτὸς ποὺ γογγύζει, ἀχαριστεῖ στὸ Θεό. Καὶ ὅποιος εἶναι ἀχάριστος στὸν Θεό, βλασφημεῖ τὸν Θεό. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Μὲ τὰ ἀτέλειωτα «γιατί», δὲν ὑποτάσσεσαι στὸ θέλημά Του καὶ δείχνεις, ὅτι δὲν ἀγαπᾶς τὸν Κύριό σου. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δὲν ὑπομένουν εὐχαρίστως τὴν ἐκ τοῦ Θεοῦ προερχόμενη τιμωρία (ἡ ὁποία ἐκφράζεται συνήθως μὲ μία θλίψη, δοκιμασία ἢ ἀρρώστια), ἀλλὰ δυσανασχετοῦν γι’ αὐτήν, ἐκτὸς τοῦ ὅτι καμμία ὠφέλεια δὲν ἀπολαμβάνουν, ἀπὸ τὴν παίδευση αὐτή, προετοιμάζουν γιὰ τὸν ἑαυτόν τους, πολὺ μεγαλύτερες συμφορές. (Ἱερὸς Χρυσόστομος)
• Νὰ μὴν γογγύζεις γι’ αὐτὰ ποὺ παιδεύεσαι ἀπὸ τὸν Θεό. Γιατί παιδεύει βέβαια ὡς πατέρας, εἶναι ὅμως ἄξιος νὰ εὐχαριστεῖται ὡς εὐεργέτης. (Ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής)
• Ὁ γογγυστὴς διαρκῶς προφασίζεται, εἶναι πανοῦργος καὶ ἐφευρετικὸς καὶ ἀξεπέραστος στὶς δικαιολογίες. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος πάντοτε κατηγορεῖ τὸν ἕνα στὸν ἄλλο. Ὁ γογγυστὴς εἶναι σκυθρωπὸς στὶς ἀγαθοεργίες, ὑποκριτὴς στὴν ἀγάπη καὶ στὸ μίσος ἀνδρεῖος. (Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος)
• Μεμψιμοιρία: ἡ ἔλλειψη πρὸς τὸν Θεὸ εὐγνωμοσύνη, ἡ ἀχαριστία πρὸς πάντες, ἡ ἀθέτηση καὶ αὐτῆς τῆς Θείας πρόνοιας. Τὸν μεμψίμοιρο, τίποτα δὲν τὸν εὐχαριστεῖ, τίποτα δὲν τὸν ἱκανοποιεῖ καὶ ἀπὸ τὰ χείλη του δὲν βγαίνει ἡ λέξη ”ευχαριστώ”. Ὁ μεμψίμοιρος ἄνθρωπος εἶναι ἀχάριστος καὶ ἄθλιος… (Ἅγιος Νεκτάριος)
• Ἡ ἐργασία αὐτῶν ποὺ γογγύζουν εἶναι ἀπαράδεκτη, σὰν ἀξιοκατάκριτη – κακὴ θυσία. (Μέγας Βασίλειος)
• Μὲ τὴν δυσανασχέτηση οὔτε αὐτὸ ποὺ ἔγινε τὸ διορθώνουμε καὶ ἐπὶ πλέον καταστρέφουμε τοὺς ἑαυτούς μας. (Μέγας Βασίλειος)
• Ὁ σατανᾶς πολεμάει τὸν ἄνθρωπο, ὥστε νὰ γογγύζει γιὰ τὶς θλίψεις του. Καὶ αὐτὸ μὲ σκοπὸ νὰ αὐξήσει τὶς ὀδύνες του, ἀλλὰ καὶ στὴν γενικὴ Κρίση νὰ ἀποδειχθεῖ, ὅτι δὲν πίστεψε στὴν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ δὲν ὑπέμεινε εὐχαρίστως τὶς παιδαγωγικὲς τιμωρίες. (Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής)
• Ὑπομένοντας μὲ καρτερία τὰ δυσάρεστα, πλησιάζετε τὴν δόξα τῶν Ἁγίων Μαρτύρων. Ἀπεναντίας ἂν βαρυγγωμήσετε, ὄχι μόνο θὰ ἀπομακρυνθεῖτε ἀπ’ αὐτὴν τὴν δόξα, ἀλλὰ θὰ δώσετε καὶ λόγο στὸν Κριτή. (Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)
• Ἡ ὑγεία σας κλονίστηκε; Κλονισμένη ὑγεία, μπορεῖ νὰ σημαίνει καὶ κλονισμένη σωτηρία, ὅταν ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ ἀσθενοῦς ἀκούγονται γογγυσμοὶ καὶ κραυγὲς ἀπελπισίας. Μακάρι ὁ Κύριος, νὰ σᾶς βοηθήσει νὰ ἀπαλλαγεῖτε ἀπὸ τὴν συμφορὰ αὐτήν. (Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος)
• Ἂν θυμᾶσαι τὰ Πάθη τοῦ Κυρίου, θὰ ὑπομένεις ἀγόγγυστα τὰ πάντα. (Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστώφ)
• Μὴν ἀγανακτεῖς ποὺ τὰ πράγματα δὲν ἔρχονται πάντοτε ὅπως τὰ θέλεις ἐσὺ στὴ ζωή σου. Δὲν εἶναι δυνατόν, ἀλλὰ καὶ συμφέρον σου δὲν εἶναι, νὰ γίνονται ὅλα κατὰ τὴ σκέψη σου, κατὰ τὴν ἐπιθυμία σου, κατὰ τὸ θέλημά σου. Ἡ σκέψη σου πολὺ συχνὰ εἶναι πλανεμένη, ἡ ἐπιθυμία σου ἐμπαθής, τὸ θέλημά σου ὁλότελα ἐγωιστικό. Καὶ ὁ παντογνώστης Θεὸς φυσικὰ τὸ γνωρίζει αὐτό, ἔστω καὶ ἂν ἐσὺ δὲν τὸ συνειδητοποιεῖς. (Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστώφ)
• Αὐτοὶ ποὺ ὑπομένουν ἀγόγγυστα καὶ μὲ καρτερία τὰ πάντα, μένουν πιστοὶ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτοὶ ποὺ μένουν πιστοὶ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, θὰ πάρουν τὴν ἀμοιβὴ ποὺ ὑποσχέθηκε Ἐκεῖνος: τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. (Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστώφ)
• Εἶναι ἁμαρτία νὰ γογγύζουμε ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν μας, ὅταν αὐτοὶ γίνονται ὄργανα τῶν δοκιμασιῶν μας. Πολὺ μεγαλύτερη ἁμαρτία εἶναι, τὸ νὰ γογγύζουμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅταν τὸ ποτήρι τῶν θλίψεων κατεβαίνει σ’ ἐμᾶς κατευθείαν ἀπὸ τὸν οὐρανό. (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
• Ἂν κανένας πειρασμὸς δὲν μπορεῖ νὰ βρεῖ τὸν ἄνθρωπο, χωρὶς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε τὰ παράπονα, ὁ γογγυσμός, ἡ αὐτοδικαίωση, ἡ ἐνοχοποίηση τῶν ἄλλων, ἀποτελοῦν κινήσεις ποὺ ἐναντιώνονται στὴ Θεία βούληση. Δείχνουν ἀπόπειρες ἀντιστάσεως καὶ ἀντιδράσεως στὸν Θεό. Ἂς σταθοῦμε μὲ φόβο, μπροστὰ στὸ ἐνδεχόμενο μίας τέτοιας συμφορᾶς! (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
• Ἐμεῖς οἱ ἴδιοι μεγαλώνουμε τὴν θλίψη, ὅταν μεμψιμοιροῦμε. (Ὅσιος Ἰωσὴφ τῆς Ὄπτινα)
• Φυλαχτεῖτε ἀπὸ τὴν μεμψιμοιρία καὶ τὴν λιποψυχία, οἱ ὁποῖες ἐπιβαρύνουν καὶ πολλαπλασιάζουν τὶς θλίψεις. (Ἅγιος Μακάριος της Ὄπτινα)
• Ἂν ἐκδηλώνονται ἔντονα ὀργὴ καὶ γογγυσμοί, αὐτὸ ἀποτελεῖ σίγουρη ἔνδειξη τῆς ὑπερήφανης ψυχῆς. (Ἅγιος Ἀνατόλιος τῆς Ὄπτινα)
• Ὅ,τι καὶ νὰ συμβαίνει, φυλαχτεῖτε ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὴν μεμψιμοιρία. Ἡ μεμψιμοιρία εἶναι χειρότερη ὅλων. Χρησιμότερο καὶ ἠρεμότερο εἶναι νὰ κατηγορήσετε γιὰ τὰ πάντα τὸν ἑαυτόν σας καὶ ὄχι τοὺς ἄλλους. Κυρίως ὀφείλετε νὰ ἀποφύγετε τὴν μεμψιμοιρία κατὰ τῆς Θείας Πρόνοιας, ἡ ὁποία μέσω τῆς Θεομήτορος, προετοιμάζει γιὰ ἐμᾶς καθετὶ ἀγαθὸ καὶ ψυχωφελές. Μόνο ποὺ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ἐξαιτίας τῆς λιποψυχίας μας,συχνὰ ἐπαναστατοῦμε παράλογα καὶ θλιβόμαστε ἀσυλλόγιστα, γιὰ τὸ ψυχικὸ ὄφελος πού μας προετοιμάζεται… (Ἅγιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα)
• Ἡ μεμψιμοιρία κατὰ τοῦ Θεοῦ προέρχεται κυρίως ἀπὸ ἀνθρώπους ὑπερήφανους καὶ ἀσυλλόγιστους. (Ὅσιος Ἀντώνιος τῆς Ὄπτινα)
πηγή