…Πρέπει νὰ προφυλάττης τὰ αὐτιά σου. Πρῶτα γιὰ νὰ µἢν ἀκοῦς τὰ αἰσχρὰ καὶ ἐρωτικὰ λόγια, τὰ τραγούδια καὶ τὰ µουσικὰ ὄργανα, ἀπὸ τὰ ὁποία γλυκαίνεται ἡ ψυχή σου καὶ ἡ καρδιά σου ἀνάβει ἀπὸ τὴν σαρκικὴ ἐπιθυµία…
…Στὸν καιρὸ ὄµως τοῦ πειρασµοῦ (τοῦ σαρκικοῦ πάθους), πρέπει νὰ σκεφθῆς ἀπὸ ποὺ προέρχεται αὐτὸς ὁ πόλεµος• ἀπὸ ἐσωτερικὴ αἰτία, ἢ ἀπὸ ἐξωτερική. Ἐξωτερικὴ αἰτία εἶναι ἡ περιέργεια τῶν ὀφθαλµῶν, τὰ γλυκὰ στὴν ἀκοὴ λόγια καὶ τραγούδια• ἡ ἁπαλότητα καὶ ὁ στολισµὸς τῶν φορεµάτων, τὰ εὐωδιαστὰ µυριστικὰ τῆς ὀσφρήσεως• οἱ συνοµιλίες καὶ οἱ κινήσεις καὶ τὰ πιασίµατα, ποὺ παρακινοῦν στὴν ἀµαρτία αὐτή• ἡ θεραπεία σὲ αὐτὰ τὰ ἀπαντήµατα εἶναι• ἡ σεµνότητα καὶ ἡ ταπεινότητα τῶν φορεµάτων, τὸ νὰ µἡ θέλης οὔτε νὰ δής, οὔτε νὰ ἀκούσης, οὔτε νὰ µυρίσης, οὔτε νὰ µιλήσης ἢ νὰ πιάσης ὅλα ἐκεῖνα, ποὺ παρακινοῦν σὲ αὐτὴ τὴν κακία καὶ πρὸ πάντων ἡ ἀποφυγὴ τῆς συναναστροφῆς, ὅπως εἴπαµε παραπάνω…(Ὁ Ἀόρατος Πόλεμος)
…Τώρα λοιπόν, ἀδελφοί μου Χριστιανοί, σᾶς βαστᾶ ἡ ψυχή σας, ἀντὶ νὰ εὐχαριστῆτε καὶ νὰ δοξάζετε τὸν γλυκύτατο Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Θεὸ καὶ Πατέρα καὶ Πλάστη σας, ἐσεὶς νὰ τὸν ἀτιμάζετε καὶ νὰ τὸν ὑβρίζετε μὲ τὰ διαβολικὰ ἔργα πού κάνετε τὶς ἡμέρες τῆς Ἀναστάσεως Του; Αὐτὸς νὰ πάθη τόσα καὶ τόσα, γιὰ νὰ θανατώση τὴν ἁμαρτία, καὶ ἐσεῖς πάλι νὰ τὴν ζωντανεύετε; Αὐτὸς νὰ ἀναστηθῆ, γιὰ νὰ σᾶς ἀναστήση ἀπὸ τὰ κακά, καὶ ἐσεῖς πάλι νὰ γκρεμίζεσθε σὲ αὐτά; Καὶ πότε; Σὲ ἐκεῖνες τὶς ἴδιες ἡμέρες ποὺ αὐτός σας ἀνέστησε. Ὢ μεγάλη ἀχαριστία! Ὢ ἀνήκουστη σκληροκαρδία τῶν Χριστιανῶν! Ἐσεῖς ποὺ ὅλη τὴν ἁγία Τεσσαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα σηκώνετε τὰ χέρια σας καὶ προσεύχεσθε καὶ τὸν σταυρό σας κάνετε, καὶ ὅταν ἔλθη τὸ Πάσχα, τολμᾶτε πλέον τὰ χέρια αὐτὰ νὰ τὰ κάνετε ὄργανα τῆς ἀμαρτίας καὶ νὰ παίζετε λύρες καὶ ντέφια καὶ ἄλλα διαβολικὰ παιχνίδια; Ἐσεῖς ποὺ μὲ τὴν γλώσσα αὐτὴ καὶ τὰ χείλη σας κοινωνεῖτε τὸ Σώμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ ψάλλετε τόσα πνευματικὰ καὶ θεϊκὰ ἄσματα τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, καὶ ἔπειτα μὲ αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν γλώσσα καὶ χείλη νὰ τραγουδᾶτε καὶ νὰ λέτε πορνικὰ καὶ διαβολικὰ τραγούδια; Ἐσεῖς ποὺ μὲ τὰ πόδια σας στέκεσθε στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ καὶ κάνετε μετάνοιες καὶ κλίνοντας τὰ γόνατά σας προσκυνεῖτε τὸν παντοκράτορα Θεό, καὶ ὅταν ἔρχεται ἡ Λαμπρή, σᾶς βαστᾶ ἡ καρδιὰ νὰ κτυπᾶτε τὰ ἴδια τὰ πόδια σας; Νὰ πηδᾶτε σὰν τοὺς τράγους; Νὰ χορεύετε σὰν τρελλοὶ καὶ δαιμονισμένοι; Καὶ μὲ τὶς ἄτακτες αὐτὲς κινήσεις σας νὰ προσκυνῆτε τὸν διάβολο; Ἐσεῖς τέλος πάντων γίνεσθε ναὸς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὶς ἅγιες ἡμέρες τῆς Τεσσαρακοστῆς καὶ τοῦ Πάσχα καὶ ἐσεῖς οἱ ἴδιοι πάλι νὰ γίνεστε ναὸς τοῦ διαβόλου καὶ τῶν πονηρῶν πνευμάτων μὲ τὰ σατανικὰ παιχνίδια καὶ μὲ τοὺς χοροὺς καὶ τὰ τραγούδια; Αὐτὰ εἶναι πράγματα, ποῦ δὲν ταιριάζουν• εῑναι πράξεις, πού δὲν σμίγουν, διότι ποιὰ ἕνωσι ἔχει τὸ φῶς μὲ τὸ σκοτάδι; Ὁ διάβολος μὲ τὸν Χριστό; Ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ναὸ τῶν εἰδώλων; Καθὼς λέει ὁ Παῦλος• «Μὴν κάνετε ἀταίριαστους δεσμοὺς μὲ ἀπίστους. Γιατί ποιὰ σχέσι μπορεῖ νὰ ἔχη ἡ δικαιοσύνη μὲ τὴν ἀνομία; Ἢ τί κοινὸ ὑπάρχει ἀνάμεσα στὸ φῶς καὶ στὸ σκοτάδι;» (Β’ Κορ. 6, 14). Καθὼς λοιπὸν λέμε ὅτι κατὰ τὸ Πάσχα καὶ τὶς ἡμέρες τῆς Λαμπρῆς δὲν πρέπει οἱ Χριστιανοὶ νὰ παίζουν παιχνίδια καὶ νὰ χορεύουν καὶ νὰ τραγουδοῦν, ἔτσι παρομοίως λέμε ὅτι δὲν πρέπει τὶς ἡμέρες τοῦ Πάσχα νὰ ρίχνουν οἱ Χριστιανοὶ τουφέκια ἢ πιστόλια ἢ μάσκουλα καὶ ἄλλα ὅμοια πυροβόλα…
«Καὶ ποιὸ ἄλλο κακό, ἀγαπητέ, δὲν προξενεῖται ἀπὸ τοὺς χοροὺς καὶ τὰ παιχνίδια καὶ τὰ τραγούδια; Ἀπ’ αὐτὰ προέρχονται οἱ στολισμοὶ καὶ οἱ καλωπισμοὶ […], οἱ ἄτακτες καὶ ἄσεμνες θεωρίες τῶν ματιῶν […], τὰ πορνικὰ ἀκούσματα τῶν αὐτιῶν […], οἱ αἰσχρολογίες, οἱ ἀστεϊσμοὶ καὶ τὰ ἄσεμνα γέλια […]. Πῶς γίνεται νὰ εἶστε καὶ ναὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ναὸς τοῦ Διαβόλου; Αὐτὰ εἶναι πράγματα πού δὲν ταιριάζουν, εἶναι πράξεις πού δὲ σμίγουν, διότι ποιὰ ἕνωση ἔχει τὸ φῶς μὲ τὸ σκοτάδι, ὁ διάβολος μὲ τὸ Χριστό, ὁ ναὸς τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ ναὸ τῶν εἰδώλων;»
«Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν»
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!