Μάρτιν Πιστόριους,
α. Βίος καί μαρτύριο τοῦ ἁγίου.
Μετά τήν ἔνσαρκη παρουσία τοῦ Κυρίου μας, τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή Του, τήν εἰς οὐρανούς Ἀνάληψή Του καί τήν κάθοδο τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἄρχισε νά κηρύσσεται σέ ὅλη τή γῆ τό Ἱερό Εὐαγγέλιο ἐνάντια στό σκοτάδι τῆς ἀγνωσίας. Τό φῶς τῆς εὐσέβειας ἔλαμπε πανταχοῦ μέ τή Θεία βοήθεια, γιατί οἱ Θεοκήρυκες Ἀπόστολοι ἔτρεχαν σάν ἀστραπές σέ ὅλα τῆς Οίκουμένης τά πέρατα, καθένας στό ἔθνος πού κληρώθηκε μέ θεία βούληση εὐαγγελιζόμενοι παντοῦ τό σωτήριο κήρυγμα καί ἔτσι μεγάλωνε ἡ πίστη καί πρόκοβε θαυμασιώτατα ἔτσι, ὥστε καί πολλοί ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, καί περιφρόνησαν κάθε σωματική ἀπόλαυση καί αὐτή τήν πρόσκαιρη ζωή γιά νά ζήσουν αἰώνια μαζί μέ τόν Χριστό. Read more
Τῷ αὐτῶ μηνὶ Λ΄, μνήμη 
26 Ἰανουαρίου
Ὁ Γρηγόριος ἄφησε πολλὰ αὐτοβιογραφικὰ κείμενα, καὶ οἱ περιγραφὲς ποὺ μᾶς δίνει γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ εἶναι γεμάτες ἀπὸ λυρισμὸ καὶ δραματικότητα. Ἐκ φύσεως ἔρρεπε πρὸς τὴ σιωπὴ καὶ τὴν ἀποχώρηση, καὶ πάντα ζητοῦσε τὴν ἀπομόνωση γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀφιερωθεῖ στὴν προσευχή. Ὅμως ἐκλήθη ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς ἐπιθυμίες τῶν ἄλλων πρὸς λόγους, ἔργα, καὶ ποιμαντικὴ διακονία σὲ μιὰ περίοδο ὑπερβολικῆς συγχύσεως καὶ ἀναταραχῆς. Σὲ ὅλη του τὴ ζωή, ποὺ ἦταν γεμάτη ἀπὸ θλίψεις καὶ ἐπιτεύγματα, ὑποχρεώνονταν συνεχῶς νὰ καταπνίγει τὶς φυσικές του ἐπιθυμίες καὶ τοὺς φυσικούς του πόθους.
Η
Ἕνα παιδὶ μὲ σπάνια ἀρετή… Ἕνα παιδὶ μὲ δυνατὴ προσευχή… Ἕνα παιδὶ-θαῦμα! Ὅποιος διαβάζει τὸ βίο τοῦ ἁγίου μάρτυρα Νεοφύτου μένει κατάπληκτος.
Σὲ κανέναν Ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἔκανε τόσες καὶ τέτοιες ἄγριες ἐπιθέσεις πειρασμῶν ὁ διάβολος, ὅσες στὸν Μέγα Ἀντώνιο. Μεταχειρίστηκε ὁ δόλιος ὅλα τὰ μέσα γιὰ νὰ τὸν γκρεμίσει, ἀλλὰ δὲν μπόρεσε. Πάμπλουτος ἀλλὰ ἀγράμματος Τὸ 251 μ.Χ. γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο ἕνα μεγάλο καὶ φωτεινὸ ἀστέρι τῆς χριστιανοσύνης: Ὁ Μέγας Ἀντώνιος. Ἰδιαίτερη πατρίδα του ἤτανε ἕνα μικρὸ χωριό, Κόμα ὀνομαζόμενο, ποὺ βρισκόταν ἀνατολικὰ τῆς ὄχθης τοῦ ποταμοῦ Νείλου, στὴν Νότιο Μέμφιδα.
Τὰ νεανικά του χρόνια
Ὁ προφήτης Μαλαχίας ὑπῆρξε ὁ τελευταῖος των συγγραφέων προφητῶν. Κατὰ τηνπερίοδο πουέδρασε, οἱ Ἰουδαῖοι βρίσκονταν ὑπὸ τὴν περσικὴ κυριαρχία καὶ λόγω τῶν ἱστορικῶν αὐτών συγκυριῶν ὁ Μαλαχίας μπορεί νά χαρακτηριστει ὡς “παιδὶ” τῆς περσικῆς περιόδου. Γιὰ τὸν προφήτη Μαλαχία δεν γνωρίζουμε τίποτα παρὰ μονο τό ὁνομά του (Μαλαχίας), τὸ ὁποῖο σημαίνει “ὁ ἄγγελος μού“, ὅπως αὐτὸ καταδεικνύεται στὸ Μάλ.3,1 “ἑξαποστέλλω τόν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὀδόν πρό προσώπου μου“. Θέλοντας ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἑρμηνεύσει τό ὁνομά του ἀναφέρει πὼς τὸ ὄνομά του σημαίνει “ὁ ἄγγελός μου ” ἐπειδὴ ὁ Μαλαχίας ἔζησε μιμούμενος τούς ἀγγέλους.
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος, γεννημένος τὸ 330μ.Χ. στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου ἀπο γονείς ευγενεις μὲ δυνατὸ χριστιανικὸ φρόνημα, ἔμελλε νὰ γίνει Μέγας πνευματικὸς διδάσκαλος καὶ κορυφαῖος θεολόγος καὶ Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἡ χριστιανική του ἀνατροφὴ καὶ ἡ πνευματική του πορεία τὸν ὁδήγησαν στὴν Θεία θεωρεῖα τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, καὶ στὴν αὐστηρὴ ἀσκητικὴ ζωή, παράλληλα μὲ τὸ ποιμαντικό, παιδαγωγικὸ καὶ φιλανθρωπικό του ἔργο. 
31 Δεκεμβρίου, 